Ik was zeer hard bezig te hengelen naar complimenten deze middag: op tijd opgestaan om naar de bank te gaan en een afspraak te maken (bijzonder vriendelijke mensen in de KBC aan de Kouter, trouwens). En dan nóg een afspraak gemaakt, en boodschappen gedaan in viér winkels waarvan één vol gerief dat ik wou kopen maar het toch niet gedaan heb, familie uitgenodigd om morgen te komen eten, én een cadeau gekocht voor Sandra. Okay, een cadeau voor ons allemaal wegens allemaal kruiden, maar toch.

Helemaal in orde dus, en zonder dat iemand er mij om heeft moeten vragen.

Een blik op de agenda, voor de zekerheid mondeling geconfirmeerd dat er niets meer te doen was vandaag, mijn battle dress afgedaan en in mijn peignoir gedoken, en een goed begin gemaakt aan de eigenlijke bedoeling van het weekend: vegeteren in de trekzetel.

Tot een half uur later, tring aan de deur. Ik was vergeten dat er een vergadering belegd was bij mij thuis.

Damned.

Rap weer in de battle dress gekropen, tafel opgeruimd, thee gezet, koeken bovengehaald, en een paar uur vergadering gedaan.

Serieus, een hele vergadering vergeten. Het staat ongetwijfeld in mijn agenda, maar ik vermoed dat het op een verkeerde maand of een verkeerd jaar staat. Tot zover volwassenheid. Niet dat het veel uitmaakt, want zelfs in tempore non suspecto, toen er van afspraak geen sprake was en ik nog een modelburger verbeeldde, bleef het schamper stil bij mijn familieleden.

Alsof dat allemaal maar normaal zou zijn of zo. Kch.