Ik vind het elke keer zo ontwapenend ontroerend, de boodschappen van Rik op Facebook. Aan de winkel hangt ‘Seafood @Rik’s’, maar op Facebook is zijn naam Seafood ad rik’s:

Vandaag (oei, ondertussen ‘gisteren’) prees hij zijn kibbeling en zijn garnaalkroketten aan, en ik heb maar een half woord nodig.

Ik probeer er hoedanook zeker twee keer per week naartoe te gaan, want (a) ik eet graag vis en (b) de vis bij Rik is uitstekend.

Ik ben naar huis gegaan met een maatje, een grote zonnevis en een stuk of tien verse garnaalkroketten. Jaja, ik weet het, ik zou dat zelf kunnen maken. Ik maak dat eigenlijk wel graag zelf, maar als het is om de avond zelf op te eten, dan is dat een beetje moeilijk.

De garnaalkroketten — 1300 gram garnalen op 2 liter saus, zei Rik — zijn de kinderen uitstekend bevallen, het maatje is geproefd en goed bevonden, en de zonnevis heb ik in de pan gebakken en dan in een curry gedraaid.

Ik had het zekere voor het onzekere genomen en eerst de curry gemaakt, maar blijkt dat saint-pierre ruim stevig genoeg is, zowel van textuur als van smaak, om dat te verdragen.

Eens te meer ziet het er niet uit, eenpansgerechten zijn zelden sexy, maar eens te meer waren er geen klachten. Niet dat er iemand anders dan ik van gegeten heeft, maar alla.