Het is chronisch, het tijdsgebrek. Ik heb een boek dat ik wil uitelezen, en eigenlijk is een hele reeks, dus nóg erger. Er zijn een stapel tv-series die ik nog moet uitkijken en het nieuwe seizoen komt eraan. Ik heb films die moeten bekeken worden, Youtubekanalen die meer output pompen dan ik kan verwerken, games die niet op een paar uur (of een paar tiental uur) uitgespeeld raken.
En dan moet er nog gekookt worden, verlies ik een paar uur (leutige uren, daar niet van, maar toch) met een ikea-studeerkamer in mekaar te steken, zou er dringend moeten opgeruimd en opgekuisd worden.
Nope, het lukt niet om het allemaal te doen. Het zal nooit lukken. HEt zou zelfs niet lukken als ik niet meer zou moeten gaan werken.
Kunnen we niet gewoon afspreken dat ik vanaf nu veertig uur per dag krijg? Zou dat kunnen? Iemand?
Reacties
2 reacties op “The struggle is real”
ja! wil ik ook wel!
Ik herken het, al probeer ik toch ook wat minder te ‘moeten’.