Wat voorafging: fiets kapot wegens batterij dood en stuur scheef en ketting en tandwielen op laatste benen. Stuurkolom blijkt onherstelbaar. Fietscomputer en voorspatbord zou te duur zijn om te herstellen. Besloten: nieuwe batterij en klaar.

Vervangfiets gekregen. Vervangfiets werkt niet meer, na drie keer rijden. Velomaker gebeld, handleiding gekregen hoe ketting er weer op te leggen (’t was zo’n afgesloten ketting). De week erna telefoon van velomaker: batterij wordt niet meer gemaakt, en is niet meer te kopen. Gezegd dat ze maar moeten zoeken en als het een duurdere wordt, dan wordt het maar een duurdere (maar ik heb nog garantie, dus ’t is mijn probleem niet).

Vandaag uiteindelijk het omhulsel van de ketting van de vervangfiets gehaald: blijkt de ketting er nog op te zitten, maar trappen levert niets op.

Sandra met die fiets terug naar de winkel. Blijkt, toen duidelijk was dat hij al van het begin haperde, dat de motor gewoon naar de zak was. De vorige berijder had hem waarschijnlijk laten vallen ergens of zo, en niets gezegd.

Maar! Ondertussen had de winkel een batterij van hetzelfde type gevonden in een andere winkel, en er in gestoken. En was mijn fiets dus gerepareerd, hoera!

Thuisgekomen, fiets uit koffer gehesen, de tien meter naar huis proberen fietsen: Error E-0099 CONTACT YOUR DEALER.

I’m so happy.

De meneer van de winkel gebeld, die helemaal verbaasd was, en ah ja, dat ik hem weer zal moeten binnen steken dus. Ik vraag mij af of ze mij nu een vervangfiets gaan geven ook, als hij niet meteen gerepareerd geraakt.

Zucht.