Parijs: wachten

We waren met twee om interviews te doen. Er waren er zeven voorzien, er zijn er uiteindelijk vijf geweest. Van tussen een kwartier en pakweg 25 minuten.

Vertrokken in het hotel rond een uur of acht, op post in de expo-hal om negen uur, en dan wachten tot de eerste persoon kwam. En dan tot de tweede kwam. De derde kwam onverwacht. De vierde, daar hebben we op gewacht. En dan een minuut of 40 wachten aan de in-expo-hall-broodjeszaak. En dan wachten op nummer vijf, die niet kwam, en dan nummer zes, die ook niet kwam, en dan nummer zeven, die er om 17u45 door kwam.

De beurs sloot om 18u, maar het was nog gelijk een half uur wachten aan de vestaire. En dan naar Paris Nord en een uur of twee wachten op de trein.

En dan kwam ik thuis en moest ik lopen om de laatste trein van Sint-Pieters naar Dampoort te halen, maar toen herinnerde ik mij aan de Dampoort dat mijn velo nog aan Sint-Pieters stond, en was het wachten op Sandra die mij naar daar zou voeren. En dan naar huis fietsen.

Veeeeeel gewacht.