Ik moest een stukje schrijven voor een newsletter op het werk, en het was mijn vaste overtuiging dat ik het op 1500 woorden of minder zou houden, maar het is niet gelukt. Het zijn er 3837 geworden, en dat is zuiver en alleen omdat ik niet genoeg tijd had.

Dat lukt mij nochtans meestal redelijk tot zeer goed, teksten korter maken, zowel in de zin van samenvattingen maken als in de zin van “help ik moet een paper schrijven van 1000 woorden en ik zit aan 1200!”.

Maar helaas: geen tijd, geen tijd. Ik heb mij al serieus moeten inhouden om geen vijf keer langere tekst te schrijven, want bij elk deelonderwerp had ik goesting om verder in detail te gaan, en voorbeelden op te sommen, en tips te geven, en aargh.

Ik heb een outline gemaakt en dan geschreven en dan één keer nagelezen en dat is dat. En dan nog een tekeningetje gemaakt om als header boven het artikel te zetten. (Niet mijn stijl, de stijl van het werk, haast ik mij te zeggen.)

’t Is eigens eigenlijk wel spijtig, vind ik, want ik zou kunnen blijven schrijven en schrijven.