Het fijnste gevoel dat ge kunt hebben, als het op werk aankomt, denk ik, is als ge het allemaal in de hand hebt. Er is iets te doen, er is een bepaalde timing, ge maakt een plan, en dan gaat ge er voor, alleen of met een team. Als er communicatie is en het is duidelijk wie wat doet en iedereen is goed in wat hij of zij doet: yay.
Het minst fijne gevoel dat ge kunt hebben, is als ge het niet allemaal in de hand hebt. Zoals als we iemand contacteren om een paar deuren te doen en kasten te maken, en dat die mens langskomt, maar dat hij dan niets meer van zich laat horen. Of als ge samen werkt aan iets en het is niet duidelijk wie wat precies zal doen. Of als ge zit te wachten op nieuws dat maar niet komt. Niet dat dat altijd iemands schuld is, dat er geen nieuws is (de aanpassingsstukken van de wc in de badkamer bijvoorbeeld, die moeten toekomen en we kunnen niet meer doen dan wachten), maar toch.
Dat gevoel van machteloosheid: hatelijk. Een mens leert er mee leven, maar het is soms echt lastig. Ge kunt alleen vragen om alstublieft iets te doen. Er geen “of anders”. En het is driedubbel erg als ge zelfs niet kunt zeggen “okay dan doe ik het zelf wel”.
Meh.