Korte samenvatting: Juliette doet mensen pijn en dan dood als ze haar aanraken. Adam (waar zij op verliefd is en hij op haar) kan haar zonder problemen aanraken. Warner (slechterik uit boek één, maar blijkt in boek 1.5 niet echt slecht te zijn) kan haar ook aanraken.
Juliette en Adam zijn op de vlucht voor Warner, en ze geraken bij een groep rebellen, waarvan een deel ook allerlei krachten blijkt te hebben: telekinese, mensen genezen, onzichtbaar worden, dat soort dingen.
Cue training montage, of misschien niet echt: Juliette geeft wel blijk van méér van alleen vergiftigde huid (ze kan door een stalen deur of een betonnen muur kloppen), maar het lukt niet echt om het te controleren.
En dan komen er barsten in haar relatie met Adam: die blijkt haar wel te kunnen aanraken, maar hij moet actief werk doen om haar energie op te vangen — en als hij helemaal zou relaxen, zou hij evenveel gevaar lopen als gelijk wie anders. Ze besluit het uit te maken. (Eindelijk, dacht ik: hun relatie was van alle kanten gebaseerd op iets dat niet écht kan zijn. Ze kennen mekaar, zo bleek, van op de lagere school, maar ze hebben niet of nauwelijks met elkaar gesproken, hebben elk in hun eigen hoofd een beeld van de andere opgebouwd, en dat beeld klopt absoluut niet met de realiteit.)
Oh, en ook: Juliette begint zich vragen te stellen over haar gevoelens ten opzichte van Warner, de ambiguë slechterik van het vorige boek.
Ik was tewege van te zeggen liefdesdriekhoek!, maar ik denk niet dat het ooit nog goed komt tussen Adam en Juliette. Hij zal het wellicht nog wel willen, maar zij heeft het hoofdstuk afgesloten.
En ja, Juliette blijft maar tienerdrama spuien is nog altijd haar eigen zeventienjarige zelf
met
a l l e r l e i
irritante stijlgimmicks typografische eigenaardigheden.
Ik heb zeer veel met mijn ogen moeten rollen. Er komt ook een — vind ik — irritante extra verteller bij. Kenji is niet enorm veel meer dan een vervelende smartass. Bah.
Maar: ere wie ere toekomt, de personages blijven evolueren. Ik ben benieuwd waar het naartoe gaat.