Dit was beter dan het eerste boek. Korter ook, ’t is een novelle.

Spoilers wegens tja er is niets over te vertellen zonder spoilers. Op het einde van het eerste boek zat Juliette niet meer alleen in een gevangenis, maar zat ze in een legerkamp dat geleid werd door Warner, die het ene moment enorm wreed kon zijn (mensen door de kop schieten omdat ze eten stelen) maar het andere moment ook zeer menselijk (maar dan blijkbaar alleen met Juliette).

Lang verhaal kort, ze slaagt er in te vluchten met Adam, de jongen waar ze stapelverliefd op is. En ze doet dat door Warner te doen geloven dat ze hem graag ziet, en hem dan neer te schieten.

Dit is de kant van Warner. Die niét zo wreed blijkt te zijn als hij overkomt, en die met veel en veel meer trauma’s zit dan wie dan ook kon vermoeden.

Ik dacht op het einde van het eerste boek dat het onvermijdelijk was dat Juliette en Warner op de één of andere wijze bij elkaar zouden komen, maar ik was bang dat het een vies verhaal zou worden van “verliefd op slecht karakter” — met deze novelle zie ik het helemaal zitten. Ja, Warner is niet in orde, maar hij kan wel helemaal in orde komen.

Allez ju, op naar het tweede boek.