Het was de bedoeling om aan de ene kant, waar geen zon is, stekelnootjes te hebben als bodembedekker, en aan de andere kant kruiptijm.
De kruiptijm stond na anderhalf jaar zoals we hadden gehoopt dat hij zou staan, maar helaas: gebrek aan zonlicht en vooral maandenlange drassigheid hebben hem bijna allemaal schielijk doen komen te gaan begin dit jaar.
Dan maar nieuwe planten gekocht en in de grond gestoken, en uiteindelijk is daar geen enkele van doodgegaan. Ze groeien ook redelijk in de breedte — met wat geluk staat het in pakweg augustus volgend jaar zoals het in augustus vorig jaar stond. Maar ondertussen is al wat geen kruiptijm is, parapluutjesmos.
Ik ben daar niet ontevreden over. Groen is groen.