white bicycle road sign

Ik zit tussen GSM-abonnementen. Dat zorgt eigenlijk voor zeer weinig problemen, behalve dat ik niet bereikbaar ben per telefoon of per SMS. Oh, en dat mijn GPS niet werkt op de telefoon.

En dat was miserie, gisteren. Ik moest ’s morgens vroeg ergens zijn waar ik nog maar één keer geweest ben. Andere leden van de familie gingen ook meegaan. Zij vertrokken eerder, om geen aantoonbare reden. Ik vertrok anderhalve minuut later, en ik reed gelijk een bezetene in de algemene richting van waar ik dacht dat het was, in de veronderstelling dat ik ze wel zou inhalen.

Neen dus. Ik geraak ergens in de buurt van Mariakerke, en dan weet ik niet waar ik moet zijn. Ik heb zeker tachtig mensen moeten aanspreken op straat om de weg te vinden: mijn idee van de hel.

Daar maar met een paar minuten vertraging geraakt, en dan naar mijn werk gefietst, waar bleek dat ik ergens anders moest zijn op het werk, en dus naar dat ergens anders gefietst, en dan terug naar het eerste werk, en dan naar huis. Meer dan dertig kilometer gedaan. ’t Is proper.

(Maar serieus: ik vind het wel wijs. Op voorwaarde dat ik de weg weet. En mij niet moet haasten gelijk een zot. En het niet te warm is. En niet te koud. En niet te regen.)