Als iemand mij vraagt of ik iets ken, heb ik drie antwoorden:

1. Ik weet hier absoluut niets over. (Ik ben ik daar eerlijk in, doen alsof heeft altijd de neiging u vroeger eerder dan later in het gat te bijten).
2. Ik weet hier redelijk wat van af. (Ik ben in niet veel dingen een specialist, maar in sommige dingen wel. Een zeer klein aantal van die dingen zijn soms zelfs nuttig op de werkvloer.)
3. Ik weet hier op de één of andere manier iéts van. Dat kan dan gaan van “ik weet ongeveer wat deze woorden betekenen” over “ik heb dat eens vluchtig bekeken” tot “ik ken er mijn weg wel wat in maar ik ben absoluut geen specialist”.

Ik heb in mijn jaren op deze aardkloot véél dingen zijdelings een beetje leren kennen. Optie 3 is de optie die mij het meeste overkomt.

Zo ook met Hugo. Hugo is een ding dat statische sites maakt. Ik heb dat jaaaaren geleden ooit wel eens in gang gesleurd, niet meteen een nut voor gevonden, en dan in mijn archief van “ah ja, dat was dát ding” opgeslagen. Een paar jaar geleden heb ik dat dan nog eens gedownload en een half idee mee in elkaar gestoken, en dat deed dan niet direct al wat ik hoopte dat het zou doen, en dan heb ik heb in het archief van “dán nog eens bekijken dan, ik zie niet waar ik het nu voor nodig zou hebben” geklasseerd. En in dat specifieke geval mijn ding met Firebase gedaan (don’t ask, ‘t was absoluut niet de beste technologie ervoor).

Nu doen we op het werk een grote website met onder meer — ge raadt het — Hugo. En kan ik dus met de Mensen Die Dat Allemaal Wél Kennen spreken over hoe dingen te doen, en ken ik de principes wel en kan ik mij vaag herinneren hoe het allemaal eigenlijk in zijn werk zat, maar wegens nooit écht gebruikt te hebben, wist ik er natuurlijk nooit écht genoeg van.

Uiteindelijk ben ik niet de mens die het moet maken, maar toch: ik vind dat ik er meer van moet weten dan vaag een beetje. Ik heb dan maar vandaag mijn Firebase-ding eens met Hugo hermaakt. En dat was allemaal eigenlijk redelijk pijnloos. Hugo is leutig, zelfs. Natuurlijk dat het allemaal maar babysteps waren en kinderlijk eenvoudig vergeleken met wat we op het werk gaan doen, maar toch. Het scheelt, vind ik, dat het een beetje in mijn vingers zit.

Volgende stap is eens een CI/CD pipeline opzetten. Want dat is ook zoiets waar ik wel van weet wat het is en wat het moet doen, maar nog nooit zelf heb in elkaar gestoken.