Possessed, een Koreaanse serie uit 2019, gaat over geesten en seriemoordenaars en mensen bezeten worden door een geest van een seriemoordenaar, en een mens zou dus verwachten dat het dus redelijk ernstig is. Of, uiteraard, dat het er helemaal over gaat en komisch wordt.

Er worden mensen gruwelijk vermoord, het is vaak ongemakkelijk en enorm spannend — maar hey, this is Korea! dus is er ook bijvoorbeeld de situatie van een politieagent die een vrouw leert kennen die geesten kan zien, en dat hij dan plots een koppel geesten ziet in zijn huis, die hij eerst wil wegjagen maar dan aanvaardt, en dat hij als gevolg een heel huis vol geesten heeft.

En dan is er een chirurg die mensen vermoordt die een sjamaan verplicht om hem de geest van een seriemoordenaar in te planten door te dreigen haar dochter te vermoorden, en dan doet ze dat en vermoordt hij alsnog moeder en dochter.

En dan er is ook de situatie dat die vrouw die geesten ziet gelijk gemengde signalen geeft naar de politieagent, en dat een college van de agent hem zegt dat het totaal onmogelijk is dat een vrouw ooit in hém zou geïnteresseerd zijn, en dat het wellicht de één of andere scam is. Dat als ze het ooit over cosmetica heeft, ze hem wellicht in een piramideschema wil betrekken. En dan heeft ze het over cosmetica en vindt hij het helemaal verdacht, maar dan zegt ze dat hij moet leren relaxen en dat ze iets weet, en dan brengt ze hem naar een dansstudio van een kennis, en zegt ze dat er niets zo goed is om te ontspannen als dansen, en dan beginnen ze te dansen (‘t is een tangolerares, dus ze moeten elkaar wel aanraken), en dan is het zo begin-van-romantisch (aanraken in een K-drama is zowat hetzelfde als third base in een Amerikaanse serie), en dan zegt de danslerares “ha, als ge mij nog twee leerlingen kunt leveren dan verlaag ik zoals beloofd uw huishuur, en dan blijkt het tóch een piramideding te zijn, en dan is de politieagent eerst van “ha! ziedewel!” maar is zijn tweede vraag van “hela, als ik drie man aanbreng, zijn mijn lessen dan gratis?” en is de volgende scène waar hij drie van zijn mannelijke collega’s meegesleept heeft naar de tangoles.

Oh en daarna is het die hoofchirurg van het hospitaal die ondertussen bezeten is door de geest van de seriemoordenaar die de echtgenoot van de dame aan het onthaal in het hospitaal vermoordt en dan is de volgende scène waar die chirurg met de seriemoordenaar aan boord de weduwe op de begrafenis wat zit uit te lachen en in mekaar wordt geramd door de politieagent.

Kzweertu, emotionele whiplash.

In verwant Koreaansachtig nieuws: ik stond in de keuken en de deur naar den hof ging open en mijn oudste dochter kwam binnen en ik zeg allo en zij zegt allo terug en dan zie ik dat er een tweede juffrouw bij is en ik zeg dag juffrouw want ik heb er geen idee van wie die juffrouw is en ik wil geen faux pas plegen wegens dat is ongetwijfeld iemand die ik zou moeten kennen omdat die hier wellicht al honderd keer geweest is — maar!! enkele minuten later blijkt dat het iemand is die hier nog nooit geweest was wegens een medestudent van oudste dochter in haar keuzevak Koreaans, en ik was helemaal blij dat ik niet iemand niet herkend had, ha!

(En dan zei ik toen ik wist dat ze ook Koreaans doet heel stilletjes 안녕하세요 huhu.)