Ik was aan het kijken naar Doom at Your Service. Het begon veelbelovend, en het zag ernaar uit dat een fijn einde aan had kunnen komen, maar het was helemaal meh.
Geen einde waar het verhaal slecht afloopt of zo. Het verhaal loopt wel goed af, in de zin dat de twee hoofdpersonages in leven blijven en bij elkaar eindigen, en dat de liefdesdriehoek bij de nevenpersonages ook uitgewerkt is geraakt.
Maar zo bleh. Zo platjes van einde. Gewoon “zij gaat niet dood” en “hij wordt een mens”. Er waren twintig betere eindes te voorzien — ik had bijvoorbeeld gehoopt dat zij een tegenpool van hem zou worden (hij dood en eindes, zij leven en nieuw begin).
Neen dus. En ondoenbaar weinig passie, ook. Als het einde van de laatste aflevering is dat zij giechelend “maar nee gij” reageert op zijn voorstel dat ze de nacht in hetzelfde huis zouden doorbrengen, dan zit er iets helemaal verkeerd, vind ik.
Spijtig.
Reacties
Eén reactie op “Een meh einde”
[…] tegenstelling tot Doom at Your Service: zowel King the Land als See You in My 19th Life blijven uitstekend goed. Alleen bijzonder spijtig […]