Ook dit was een film die ik eigenlijk met de rest van het gezin had kunnen zien in de cinema, maar waar ik op de dag zelf een voor mij plausibel genoeg excuus voor had om niet uit mijn zetel te kruipen.

Het soort excuus waar ik tien minuten nadien al spijt van heb maar ook eigenlijk niet want ik zou die zo graag met iedereen samen gezien hebben maar ook dat ik écht niet graag buiten meer kom.

MAAR DIT GEHEEL TERZIJDE.

Los van de inhoud van de film: visueel van het meest indrukwekkende dat ik denk ik ooit zag. Elke Spiderman en elk universum heeft zijn eigen stijl, en letterlijk elk frame van de hele film is een kunstwerk.

En los van de stijl van de film: ik was helemaal mee met het verhaal. Ik heb mij geen moment verveeld, en de manier waarop omgegaan wordt met predestinatie en vrije wil: chef’s kiss.

Het eindigt op een cliffhanger. Ik kijk zeer hard uit naar het vervolg.