• Tegengif nodig

    Het zit allemaal niet zo mee, voor het moment.

    Ik denk dat ik maar eens naar een romantische “she was beautiful all along“-serie ga kijken.

    True Beauty op de Netflixen? True Beauty op de Netflixen.

  • Wakker

    Ik dacht, ik kruip weer in mijn bed, maar dat gaat niet lukken want ik ben kwaad.

    Maar serieus kwaad.

    Echt, sommige mensen, ge zoudt ze tegen de muur plakken.

  • Een missing

    Ik had nog niets gegeten en ik zat wat zielig te zijn dus ik dacht, ik bestel een beetje eten bij de Turk om de hoek.

    Ik heb mij verkeerd besteld: twee porties in plaats van één. Er is nu eten in de frigo voor later. Verder is het een rustige Kerstavond en kruip ik dan maar eens in bed.

  • Welwelwel

    Het ziet ernaar uit dat ik Kerstavond alleen zal zitten wegens besmettelijke ziekte en algemene mottigheid.

    ‘t Is al een tijd geleden dat ik zo hard griep heb gehad, bah.

  • Links van op het interweb

    Ik had vroeger een ding dat om de zoveel tijd mijn verzamelde links hier postte, maar dat werkt gelijk niet meer, en dus is het om de zoveel tijd eens als ik er aan denk. Tja.

  • Griep

    Tjahaha, ‘t is griep. Koppijn, spierpijn, droge hoest, keelpijn, en had ik al gezegd vreselijk veel koppijn en spierpijn? En koorts?

    Ik dacht dat ik niemand had gezien de laatste tijd en dat het dus moeilijk zou zijn om besmet te geraken, maar neen natuurlijk: ik ben naar de quiz in Volxus geweest, dus wie weet wat voor airborne vuiligheid daar rondhing.

    Overdag valt het nog min of meer mee, maar ‘s nachts is kak. Niet kunnen slapen is kak.

  • Zo’n raar gevoel

    Ik lag in mijn nest en ik had ineens zo’n raar gevoel rechtsachteraan mijn neus. Gelijk dat er iemand van binnenin mijn hoofd aan het duwen was.

    Ik voel het al helemaal aankomen: ziekte. ‘t Heeft nog lang geduurd: meestal is het in het begin van de vakantie in plaats van ergens in het midden. Nu nog even afwachten om te zien wat het precies wordt van ziekte.

  • Vastgekluisterd

    Ik ben geen uitgaande mens — ‘t is nog een geluk dat er tegenwoordig ook op de interwebs cadeaus voor nieuwjaar te vinden zijn.

    Het nadeel daarvan is dat ik in gehoorsafstand van de deurbel moet blijven op momenten dat er mogelijke leveringen zijn. En met van die vensters in de zin van “tussen 9u30 en 19u30” wil dat dus zeggen dat ik niet in mijn bed kan blijven liggen tot ‘s middags en ook dat ik niet na de middag weer terug in mijn bed kan kruipen.

    En als ik dan buiten moet gaan, moet ik een kind lastigvallen dat ook liever in zijn bed zou blijven liggen naar series kijken in plaats van in de living naar series te kijken.

    Vermoeiend, wel.

  • Quiz!

    Vijfde plaats hoera, en zelfs met een man minder dan anders gedurende drie en een halve ronde!

    We zijn wel gelijk alsmaar verder van die Meest Gemiddelde Score — deze keer poule 2 gewonnen, wie weet komen we zelfs in de buurt van poule 1. (Dat is een klasse hoger dan we verdienen, maar bon, ‘t zal dan niet van korte duur zijn.)

    Het was een fijne quiz ook, met twee quizmasters en zeven onderhoudende rondes. (Al had ik één probleem: er werd een afbeelding van Tux getoond en de vraag was van welk bedrijf dit was, en Linux is natuurlijk geen bedrijf.)

    Content wel dat ik niet al te veel momenten had van ik wéét het maar ik kan er niet op komen. Het zat heel ver, maar uiteindelijk wist ik dat Wand’rin’ Star uit Paint Your Wagon komt — ik had dat ooit eens in de vroege jaren 1990 op de radio gehoord en meteen ook opgenomen, en toen was het absoluut niet evident om te achterhalen waar het vandaan kwam.

    Wat ook ver zat maar er dan toch uitkwam: dat Bes de Egyptische dwerggod is. In mijn hoofd is die verbonden met die andere rare Egyptische god die eruitziet als een spook uit Pac-Man. Op zijn naam kon ik pas met de hulp van Google komen, en ‘t is pas nadat ik zijn naam wist, dat ik weer wist waarom ik ze met elkaar in verband bracht: Medjed is verdacht dicht bij midget. Vandaar dus.

    Wat dan weer té ver zat, is wat Veronica van plantengeslacht is. Ik dacht weegbree, maar ‘t is ereprijs. Dat dan wel een weegbreeachtige is, maar dat paste niet in de link.

    Ah well.

    Leutige avond, in alle geval.

  • Hm?

    Het is zondag geweest, maar ik weet niet wat ik allemaal gedaan heb. Ik heb blijkbaar, zegt Netflix mij, naar vier afleveringen van een serie gekeken, maar ik zat daarjuist ergens tegen het einde van de vijfde aflevering, en ik heb geen flauw idee waar het allemaal over gaat. Ik herken het hoofdpersonage — Park Gyu-young is herkenbaar — maar ik heb niet de minste notie van wat er eigenlijk allemaal aan de hand is. Is het hoofdpersonage dood? Of niet? Is er een moord gepleegd? Of niet? Er zijn flashbacks, zo ver was ik al, maar zijn die in volgorde? Of niet?

    Tijd om in mijn bed te kruipen en eens lang te slapen, denk ik.

  • Bezoek!

    Er was familiebezoek gepland, zo van dat “we zouden echt eens moeten afspreken” en dat het dan nooit lukt maar deze keer dus wel. Helaas was er wegens ziekskes maar één van de twee mensen, maar dat heeft de pret niet gedrukt.

    We hebben duuzd kookboeken maar ‘t was uiteindelijk niet zoooo moeilijk om te kiezen wat gemaakt: iets van sla met komkommer en peper en tomaten, en iets van sla met tomaten en ajuin, en syrischachtig gekapt, en kip met citroen, en bloemkool met harissa in den oven, en hasselback bieten.

    ‘t Was allemaal helemaal eetbaar, en het was een fijne avond.

    Bezoek is gelijk rosbief: g’ontziet u dat om eraan te beginnen, maar nekeer dat het er is, zijt ge content. 🙂

  • Zieke dochter

    Onze jongste is al twee weken ziek. Iets viraals met hoesten dat geen COVID is maar wel wreed ambetant. Ze heeft heel haar examenperiode gemist, wat dus redelijk vervelend is, maar vooral: het blijft maar duren en duren.

    Maandag dan maar nog eens dokter, zeker?

  • Laatste dag

    ‘t Was nog een halve dag te doen en dan was het vakantie, maar dan was er nog een meetinkje in de namiddag dus ben ik in blessuretijd gegaan, maar nu is het wel degelijk vakantie hoezee!

    Ik heb geen flauw idee van wat ik zou kunnen doen tijdens de vakantie. In mijn stoel aan mijn computer zitten, waarschijnlijk.

    Geen films die ik dringend wil zien, geen series die dringend moeten uitgekeken worden, en een beetje te weinig motivatie om boeken te beginnen lezen. Volgend jaar lees ik weer boeken, beloofd.

    Eurgh. ‘t Is allemaal niet gemakkelijk.

  • Algemene vergadering

    ‘t Was algemene vergadering en Xavier had eten gemaakt en het was toatjespap maar dan op een manier die ik nog niet had gehad:

    Puree, karnemelk, beure noisette erdoor, garnalen wegens luxueus — maar wat niet zichtbaar is op de foto: niet één maar twéé schellen jonge kaas!

    Dat was verrassend uitstekend, eigenlijk.

  • Poëzie

    Ik ken iemand en die moet niets weten van poëzie. Niéts.

    Ik anders wel.

    The Sickbed of Shane MacGowan

    Cian Ferriter

    I
    You spiked it, slammed it, swilled it, horsed it down,
    bare-backed the wolfhound through the throng
    of London’s moshing, mongrel exiles,
    lost soldiers searching for a soldier’s song.
    You plucked a feather from the cockerel’s nape
    and with it blew the sluice-gates open:
    out they tumbled – roaring, fighting, spilling –
    the punks who played melodeon in the barns
    then smashed their heads against old England’s walls
    or bent the bow until the fiddle burned
    or passed out cold under a petrol sky
    in which you floated with your ancient grin.

    II
    You screamed the scream of silent labouring men
    whose faces at last orders were curlews
    fleeing gunshot, bog holes in a storm.
    You saw in broken glass the heavens’
    tender constellations: the hunter laying
    down his needle; the ploughman stumbling home,
    the bear refusing to be judged or judge.
    And now, as you lie on your deathbed,
    we’ve come to do what you’d have done:
    to weigh in love the loser’s lot,
    to bend in to the man without a voice
    and whisper you are held, held and understood.

    De titel verwijst natuurlijk naar dit fantastisch nummer:

    Hoe ongelooflijk moet het zijn om deze hele plaat vanuit het niets te leren kennen. Ik wou dat ik het nog eens kon doen — ik had ze gewoon op het zicht gekocht omdat de omslag er leutig uitzag, en vooral omdat er een nummer over Cúchulainn was (een minuut stilte voor Dun Darach).