• De wereld is vreemd

    Ik kwam gisteren op de reddits deze tegen:

    Het stond er onder de titel Whales might as well be spec evo 🥴 they’re just that weird, waar “spec evo” voor “speculative evolution” staat, ‘t is te zeggen “wat als”, maar dan met evolutie. Eén van de meest uitgewerkte van het genre is “wat als we een lege planeet zouden populeren met alleen een paar grassen, paardebloemen, wat soorten zonnebloemen en klaver, mieren, twee soorten karpers, en een koppel kanaries” — het gevolg is het fantastische Serina.

    Maar onder die post van de walvissen maakte iemand de opmerking dat de meeste spec evo-projecten niet echt ambitieus zijn, en uiteindelijk varianten maken op wat wij nu al kennen. Terwijl evolutie bij ons echt wel enorm rare dingen heeft gedaan.

    Voorbeelden!

    Een dinosaurus zo klein als een bij die nectar eet

    Vertrek van een dinosaurus die meters groot is, tonnen weegt en vlees eet, eindig bij een vliegend beestje van een paar centimeters dat anderhalve gram weegt en nectar eet.

    Een blind haarloos zoogdier dat geen pijn voelt, nooit water drinkt, leeft zoals bijen en mieren, en beweeglijke tanden heeft

    Vertrek van iets dat er als een cavia uitziet, eindig bij een beest dat in kolonies leeft met een koningin, een klein knaagdier is dat meer dan dertig jaar oud kan worden, een kwart van zijn gewicht in zijn kaakspieren heeft, zijn tanden onafhankelijk kan bewegen en gebruiken als chopsticks, en zijn eigen uitwerpselen opeet. Oh, en geen pijn voelt.

    Een vis met twee ogen aan één kant van zijn kop, die met zijn rug- en buikvinnen loopt zoals een miljoenpoot

    Vertrek van een vis die zoals al zijn collega’s proper symmetrisch is, met aan elke kant van zijn hoofd een oog. Eindig bij een vis die symmetrisch geboren wordt, maar waarbij naarmate hij ouder wordt zijn ene oog naar boven verhuist, en dan gewoon helemaal naar de andere kant.

    Een vliegend zoogdier dat leeft van bloed en roept om te zien waar het vliegt

    Vertrek van een insectenetend beest dat in de bomen leeft, eindig met een vampier.

    (En ik hoop dat we ooit een fossiel vinden van een primitieve vleermuis die er nog niet als een vleermuis uitziet.)

    Een vliegend reptiel zo groot als een giraf, dat kan vliegen van zodra het uit het ei komt

    Begin met een klein reptiel dat op insecten jaagt, eindig met een vliegend reptiel van bijna vijf meter hoog met een vleugelspanwijdte van elf meter.

    Een reptiel met ribben buiten zijn lichaam en alleen spieren aan de binnenkant van zijn schedel, dat kieuwen in zijn achterwerk heeft en dat ademt door zijn lever te bewegen

    Begin met een normaal uitziende hagedis, eindig met een beest dat ademt met zijn lever en zijn gat. Serieus.

  • RIP Jan De Grauwe

    Jan De Grauwe is overleden. Meneer De Grauwe. Hij was 93.

    Heerlijke man. Fantastische leraar. Kenner van kartuizers.

    Hij is als koloniaal de Congo opgevaren met alleen Xenophon en een Franse grammatica, en toen hij terug aan de monding van de stroom was, kende hij beide van buiten — mogelijks herinner ik me na meer dan 35 jaar de precieze details niet meer, maar dat is wat hij was.

    Jan De Grauwe was een leraar die in het midden van het examentoezicht kon zeggen dat hij naar het toilet ging en dat we braaf moesten zijn, en die zó veel gezag had dat niemand een woord sprak of zelfs maar aanstalten deed om af te kijken.

    Hij was mijn klastitularis in het vijfde jaar, en op die ongenaakbare (en helaas ook al een tijd overleden) andere Jan, de beste leraar die ik ooit heb gehad.

  • Velo-herstellingen

    Ik heb, nadat mijn jongste dochter mijn goede velo kwijtgeraakt was (wie kon raden dat een dure elektrische velo op een lege parking laten staan terwijl ge een half uur met een vriendin naar het wc gaat een recept was voor een gestolen dure elektrische velo?) uit arren moede de goedkoopste velo in de winkel gekocht.

    Een zoveelste voorbeeld van Sam Vimes’ theorie van sociaaleconomische oneerlijkheid: ik heb er ondertussen denk ik al de helft van de aankoopprijs aan reparaties aan gehad.

    The reason that the rich were so rich, Vimes reasoned, was because they managed to spend less money. Take boots, for example. He earned thirty-eight dollars a month plus allowances. A really good pair of leather boots cost fifty dollars. But an affordable pair of boots, which were sort of OK for a season or two and then leaked like hell when the cardboard gave out, cost about ten dollars. Those were the kind of boots Vimes always bought, and wore until the soles were so thin that he could tell where he was in Ankh-Morpork on a foggy night by the feel of the cobbles. But the thing was that good boots lasted for years and years. A man who could afford fifty dollars had a pair of boots that’d still be keeping his feet dry in ten years’ time, while a poor man who could only afford cheap boots would have spent a hundred dollars on boots in the same time and would still have wet feet. This was the Captain Samuel Vimes “Boots” theory of socioeconomic unfairness.

    Eén deel van mijn problemen is dat ik ooit een stamp heb gekregen op mijn achterwiel van een andere weggebruiker (auto, moto, voetganger, geen idee) waardoor een paar spaken verbogen waren. Ik heb dat wegens geen tijd niet meteen laten repareren, tot er een paar spaken gesprongen waren, en mijn wiel waarschijnlijk wat verbogen was, waardoor ik nu al voor de tweede keer een paar spaken moet laten vervangen.

    De velomaker komt dinsdag om nieuwe remblokken te zetten (ik weet hoe ik dat zelf moet doen, maar ik heb geen goesting om mijn wielen eruit te halen, sue me), dus moet ik dinsdag ofwel met de bus naar het werk, ofwel van thuis werken. En die spaken gaan op één dag en thuis niet gerepareerd raken, dus zal het nog wat rondrijden worden met kapotte spaken. Wat niet ideaal is, want het wiel, en ja, ik weet het.

  • Op de lijst

    Een preliminaire lijst van boeken in de nabije toekomst te lezen:

    • Adrian Tchaikovsky, One Day All This Will Be Yours
    • Nikki Erlick, The Measure
    • Emily St. John Mandel, Sea of Tranquillity
    • R.F. Kuang, Babel, or the Necessity of Violence
    • Paul McAuley, Beyond the Burn Line
    • Juno Dawson, Her Majesty’s Royal Coven
    • Sarah Tolmi, All the Horses of Iceland
    • Hiron Ennes, Leech
    • Delilah S. Dawon, The Violence
    • Neal L. Asher, Jack Four
    • Rachel Barenbaum, Atomic Anna
    • S.A. Barnes, Dead Silence
    • A.G. Riddle, Lost in Time
    • Adrian Tchaikovsky, Shards of Earth
    • Adrian Tchaikovsky, Eyes of the Void
    • Tamsyn Muir, Nona the Ninth

    Ik ga er werk van maken, van dat geen series meer kijken tot in het holst van de nacht.

  • Today, I have been mostly…

    …playing Dwarf Fortress. Maar serieus, wat voor een verslavend ding is dat jong.

    Ik heb een aantal weerbeestspiralen kunnen vermijden, ik ben aan het kijken wat ik allemaal kan aanvangen in de grotten, ik heb mijn hele basis ommuurd zodat ik belegeringen zonder het minste probleem zou moeten kunnen overleven, ik heb een economie die robuust genoeg is om redelijk proper rond te draaien, ik heb een aantal eskaders soldaten die helemaal in staal bewapend zijn en een regelmatige routine hebben, ik heb vredesverdragen met een aantal omringende plaatsen.

    Ik dénk dat ik misschien wel klaar ben om wat ambitieuzer te zijn. Maar miljaar, wat voor een werk gaat daar weer in kruipen!

  • Onder het mes, en flebitis

    Hoezee! Ik heb van dokter chirurg een datum gekregen wanneer hij mij gaat opereren: dinsdag 31 januari!

    Op die dag gaat hij onder lokale verdoving mijn pols opensnijden, een slagader afknellen en een ader afknippen, en dan mijn pols weer dichtnaaien.

    Het gevolg zal zijn dat ik geen arterioveneuze fistel meer zal hebben aan mijn linkerarm, en ook wel dat die ader helemaal vol bloedklonters gaat komen te zitten, waarna dat allemaal gaat ontsteken voor vermoord. Een ontstoken ader, dat kan zeer veel pijn doen, maar er niet echt iets aan te doen: ‘t zal stil blijven zitten zijn, en drukverband en ijs en alles, en hopen dat het niet begint te etteren, of andere complicaties.

    Maar hey! Een paar weken na 31 januari zal ik weer een relatief normale pols hebben, in plaats van een kloppende pols die twee keer zo dik is als normaal en die lawaai maakt dag en nacht.

  • Weerbeesten

    Ik ben er eindelijk in geslaagd om een aanval van weerbeesten af te slaan zonder al te veel gevolgen!

    De boodschap is: zeer, zeer voorzichtig zijn. Als het beest aanvalt — het was een weerezel, deze keer — stuur ik er zo rap of tel een eskader vechters op af. Die zijn voor het grootste deel met staal geëquipeerd, dus het duurde niet lang voor het beest dood was.

    Daarna: elk individu dat met het beest in aanraking is gekomen, van zeer dichtbij inspecteren. Zien of het in het gevecht ooit gebeten is geweest. Indien ja: meteen verbannen. Indien nee: in quarantaine steken.

    Ik ga daar heel eerlijk in zijn: quarantaine was van het Cask of Amontillado-type: er bleven twee zwaargewonde dwergen over waar ik niet zeer zeker over was, en ik heb ze in een klein kamertje ingemuurd om te zien wat en hoe. En jawel: de volgende volle maand was één van de twee een weerezel. De andere niet, maar die was dan weer zó gewond dat ik hem alleen zou kunnen versleept hebben. En ik had nul goesting om de muur af te breken en te riskeren dat die andere ervandoor zou gaan.

    Dus heeft het enige tijd geduurd, maar zijn ze alletwee van dorst omgekomen.

    Welbesteekt.

    Nem.

  • Gelezen in 2022

    Dat het geen vet boekenjaar geworden is, 2022. In totaal och here 26 boeken en 8648 pagina’s gelezen. As opposed to in 2021 driehonderd boeken en 100.607 pagina’s, maar bon, dat was misschien ook een beetje overdreven.

    Ik ga er in 2023 wel iets aan doen: het is een slecht teken als ik zeer hard moet scharten om een serie te vinden die ik écht wil zien aan de ene kant, en een stapel eigenlijk echt wel te lezen boeken aan de andere kant.

    En ja, series kijken is zoveel gemakkelijker en het verstand op nul en ik kan tegelijkertijd nog wat op het interweb rondputteren en Youtube kijken, maar bon. Il faut ce qu’il faut.

    Het jaar is low effort maar goed ingezet met Children of Memory, het laatste boek in de Children of Time-trilogie van Adrian Tchaikovsky (goed en aangeraden, zowel serie als boek). Ik ga dan eens de lijsten van prijswinnaars en andere aanraders afgaan om te zien wat ik nog allemaal lees, zie.

    Misschien nog een paar andere boeken van diezelfde mens, misschien het derde boek in de Locked Tomb-reeks van Tamsyn Muir — al is dat ondertussen al geleden van februari 2022 en ik niet weet of ik het nog allemaal weet, behalve dan dat ik er toén heel hard naar uitkeek om het vervolg te lezen. Misschien lees ik nog wat Gor-rommel. Misschien is Sara J. Maas’ Crescent City romance die degelijk is. Nikki Erlick’s The Measure klinkt ook intrigerend. En Emily St. John Mandel’s Sea of Tranquility.

    En ik heb ook nog altijd het plan om ooit eens mijn hele collectie SF Masterworks en Fantasy Masterworks te herlezen.

    Aaargh.

  • Are You Human?

    Het gebeurt niet veel, maar deze keer heb ik een Koreaanse serie ontdekt die de dochters nog niet gezien hadden en die helemaal aan te raden is.

    Moord en doodslag! Liefde en haat! Dubbelgangers! Verraad en doorgestoken kaart! Intergenerationeel gedoe! Bijzonder zeer schlechte schlechteriken! Spannend! Romantisch! Grappig! Dramatisch!

    Het heeft alles, dat het alles heeft.

  • Vakantie

    Het is allemaal wel wijs, Kerstmis en nieuwjaar en al, maar het is ook wel vermoeiend en veel gedoe.

    Vandaag was het laatste traditionele evenement van de eindejaarsperiode — nu ja, “traditioneel”, ‘t is nog maar een paar jaar: we gaan met het hele gezin hamburgers in ons hoofd steken in de Quick.

    Ik ben tenandere enorm content dat ik een week vakantie na nieuwjaar genomen heb: de rest van het huis studeert en/of werkt en/of doet school, maar ik ga gewoon niets doen. Lang slapen. Nog langer opblijven.

    Hopelijk wat uitrusten, want dat is eigenlijk wel nodig.

    En donderdag naar de vaatchirurg. Niet dat ik daar echt naar uitkijk, maar toch.

  • Nieuwjaar met jong volk

    Ik heb het altijd raar gevonden dat ik normaal gezien altijd de jongste was in een gezelschap en nu alsmaar meer de oudste.

    Nieuwjaaravond was altijd met mensen van één en twee generaties ouder dan mij, en nu was het de eerste keer dat ik de oudste was. Voor de rest waren er onze vier kinderen en hun vrienden, en vrienden van vrienden.

    ‘t Was wel wijs, daar niet van.

    Maar het deed raar.

    Net voor middernacht is iedereen naar het vuurwerk gaan kijken dat een paar minuten daarvoor aangekondigd werd toch door te gaan. Ik ben thuisgebleven, ik zie wel wanneer ze terugkomen.

  • NUKIE!!

    Red Letter Media is en blijft één van de allerbeste Youtubekanalen ooit. Eén van de constanten, de afgelopen jaren, is hun alsmaar groeiende collectie Nukie-VHS-tapes. Nukie is een afgrijselijk slechte film, en om de één of andere reden zijn ze die beginnen verzamelen. Hier en daar kopen, en kijkers sturen ze ook cassettes op, tot ze een hele muur vol hadden — waarschijnlijk de grootste Nukie-collectie op de planeet.

    Hun laatste video heeft het over speculatie met VHS-cassettes. Nukie speelt een hoofdrol. ‘t Is serieus de moeite waard:

  • Nog links

    Ik dacht, zou het geen goed idee zijn om eens een quizronde te maken waar elk antwoord een letter langer is dan het vorige antwoord? En ook, dat elk antwoord een isogram is, ‘t is te zeggen, een woord waar geen enkele letter in herhaald wordt? En ook, dat de antwoorden alfabetisch op elkaar volgen? En om het mij gemakkelijk te maken, dat ik alle artikels van Wikipedia in het Nederlands en in het Engels als input zou nemen?

    Welzeker, dacht ik. Python to the rescue!

    import sys
    import string
    import gzip
    import re
    import unicodedata
    from prettytable import PrettyTable
    
    if len(sys.argv) != 4:
      print("Please specify a starting letter, a lengte, and a taal as command lijn arguments.")
      sys.exit()
    
    begin = sys.argv[1].lower()
    lengte = int(sys.argv[2])
    taal = sys.argv[3].lower()
    
    if taal == "nl":
      text_file = "nlwiki-20221230-all-titles-in-ns-0.gz"
    elif taal == "en":
      text_file = "enwiki-20221230-all-titles-in-ns-0.gz"
    else:
      print("Invalid taal. Please specify 'nl' or 'en'.")
      sys.exit()
    
    with gzip.open(text_file, 'rt', encoding='utf-8', errors='ignore') as f:
      isograms = set()
    
      for lijn in f:
        woorden = lijn.split()
    
        for woord in woorden:
          woord = re.sub(r'\(.+\)', '', woord)
          woord_lengte = 0
    
          for ch in woord:
            ch = unicodedata.normalize("NFKD", ch)
            if ch in string.ascii_letters:
              woord_lengte += 1
    
          if woord_lengte == lengte and woord[0].lower() == begin:
            woord = woord.lower()
    
            uniekeletters = set()
    
            for letter in woord:
              if letter not in string.ascii_lowercase:
                continue
              elif letter in uniekeletters:
                break
              else:
                uniekeletters.add(letter)
            else:
              woord = woord.replace('_', ' ').title().rstrip()
              isograms.add(woord)
    
    table = PrettyTable()
    table.field_names = ['1', '2', '3', '4', '5', '6']
    
    isograms = list(isograms)
    
    for i in range(0, len(isograms), 6):
        row = isograms[i:i+6]
        while len(row) < 6:
            row.append('')
        table.add_row(row)
    
    print(table)

    Dat krijgt een beginletter, een lengte en een taal mee, opent dan het archief met alle wikipedia-titels in de taal, haalt de tekst tussen haakjes uit de titels en zoekt dan naar unieke isogrammen waarbij alleen de letters tellen (om bijvoorbeeld “The Musical Box (band)” niet voor 22 maar voor 13 karakters te laten tellen). En dan print het dat allemaal in een tabelletje uit.

    Voor python .\iso.py q 10 nl krijg ik dan bijvoorbeeld:

    +---------------+-------------+-------------+-------------+-------------+-------------+
    |       1       |      2      |      3      |      4      |      5      |      6      |
    +---------------+-------------+-------------+-------------+-------------+-------------+
    |  Quirks Mode  |  Quebrachos | Quaker City | Quiet Chaos |  Qafzehgrot |  Quasigroep |
    |  Quezon City  |  Quackplein | Quezon-Stad |  Quaschwitz |  Quadriceps |  Quirksmode |
    | Qumarlêb Xiàn |  Qiongzhuea |  Quakertown | Quasi Forte | Quinto Real | Qalb Tounes |
    |   Quizmaster  | Qafzeh-Grot |  Quadcopter |  Qwertyuiop |             |             |
    +---------------+-------------+-------------+-------------+-------------+-------------+

    Ik heb het al meer dan eens gezegd, maar het is zo fantastisch om op eentweedrie te kunnen wat er in uw hoofd zit. Nu nog goede antwoorden vinden en daar dan goede vragen op maken.

  • Links

    Ahem ja. Ik was dus een quiz aan het maken en ik had al vier degelijke vragen en antwoorden (van de tien in een ronde), en dan dacht ik: “ik steek er nog een link in ook”.

    Lang verhaal kort: ik heb mij het leven bijzonder ingewikkeld gemaakt. Ik zou er zonder computer en programmeren nooit in geslaagd zijn om de link te doen kloppen.

    En ja, ik heb er veel te veel tijd in gestoken. Dat ook. Procrastinatie is soms (vaak) (meestal) (altijd) mijn grootste motivator om dingen te doen die ik eigenlijk niet zou moeten doen in de plaats van de dingen die ik eigenlijk wel zou moeten doen.

  • Met frisse tegenzin

    Ik heb al enige tijd de regel dat ik te oud geworden ben om dingen te doen die helemaal tegen mijn goesting zijn, maar aargh ik heb het vlaggen. En dan nog tijdens de vakantie, die ik normaal gezien heilig beschouw.

    ‘t Is erg, dat het erg is.