Kijk, zo kwam Yog-Sothoth vanmorgen binnengelopen:
Ach, denkt een mens dan, straks heb ik weer een schone foto van een vermangeld kanientjen. ‘t Is toch altijd dat. En wie weet kan ik een paar schone documentaire foto’s nemen van hoe de kat zo’n konijn eigenlijk in tweeën bijt. En al.
Tot het beest aanstalten maakte om er een knauw in te geven, en het konijn een kreet slaakte. Konijnen zijn door de band stille beesten, maar als ze lawaai maken, dan zijn het zo van die akelige kreten—knieeep!!—die een mens normaal alleen maar hoort als hij zijn konijnen aan het slachten is. Of als hij er per ongeluk op getrapt heeft. Of als zijn kat een nog levend konijn aan het opvreten is, natuurlijk.
Niet te veel woorden aan vuil gemaakt: het konijn uit de mond van Yog-Sothoth gewurmd, en meteen onderzocht of het eigenlijk niet teveel kapot was. Als er echt stukken af hangen of gaten in zitten, dan heeft het ook niet veel zin om zo’n beest terug los te laten. Dan zijn we beter dat we een doos kattenvoer uitsparen en dat we de kat haar werk laten afmaken.
Maar nee: het zag er allemaal ongeschonden uit.
Eén oor was een beetje besabbeld, en de nek was ook nat, maar alle poten waren nog onafhankelijk beweeglijk, en eens het beest wat gekalmeerd was, keek het relatief alert rond en zo.
Ik heb het dan maar ergens op het einde van de tuin losgelaten. Het huppelde gezwind weg, en begon op zo’n meter of tien van mij al aan wat gras te knabbelen. Een mens kan alleen vermoeden dat het wel in orde komt.
Reacties
11 reacties op “Look what the cat drug in”
Geweldige kat 🙂 … die moet je zelfs niet opleren om konijntjes te vangen. Gelukkig voor het beestje bracht hij er het levend vanaf. Lijkt mij eigenlijk nog een vrij jong konijn, al kan ik mij daar in vergissen.
Pfft. Gewoon nen truuk van die kat om ook nog eens met een fotoken op het internet te belanden.
Wat een kat 🙂 lief konijntje!
Moh, mijn ouders hebben thuis identiek zo’n kast staan. En ik die dacht dat we een uniek stuk in huis hadden. Nu dat niet zo blijkt te zijn wil ik er ook wel een eigenlijk.
Lief poesje, lief konijntje…en een lieve eigenaar dat het konijntje gered heeft 🙂
Hehe ik had vroeger een konijn dat reageerde als een kat,het liep los in de tuin e als we smorgens de deur opendeden dan kwam het gezwind naar de dorpel gelopen om een korst brood te eten.
Die kattennaam, t-t-t. 🙂
oef… Michel heeft de paashaas kunnen redden.
@Beau
Qua “eating of souls” valt dat helaas dik tegen. ‘t Is te hopen dat ze hem nog wat laten “lurken” op de drempel.
Dat ziet er iemands dwergkaninchen uit! Ik heb thuis ook zo eentje zitten, ongeveer hetzelfde van grootte en zo (voor zover ik kan zien op de foto).
Die kat gaat gewoon bij mensen thuis kornijnen ontvoeren!
[…] Monday cat blogging Ik dacht bij mezelve, ik gaan eens een Michelleke doen: monday cat blogging én een ten dode opgeschreven beest, dat zijn gelijk twee Michellekes ineen! […]