Dat kan eigenlijk niet enorm verkeerd gaan, een lasagne: spaghettisaus, lasagnepastabladeren, kaassaus, lasagnepastabladeren, en herbeginnen, een keer of twee-drie.
Vandaag gemaakt, gegeten en goedgekeurd, maar met wat variatie: in individuele porties in plaats van in de braadslee, en met een rode saus erbij: roux met rundsbouillon en tomatenpuree, en op het einde room erbij.
Dat viel eigenlijk serieus mee. We gaan dat nog doen.
En da’s redelijk uitzonderlijk: ik doe graag experimenten, maar er zijn een aantal gerechten waar ik niéts meer aan verander–spaghetti bolognese, carbonara, all’aglio e olio zijn er een paar van, en tot voor kort dus ook lasagne.
Religieuze dingen zijn dat bijna: o wee de persoon bijvoorbeeld die in ons huis _wortelen_ in de bolognese zou kappen, of _peterselie_ in de aglio e olio.
Reacties
2 reacties op “Lasagne”
Groot gelijk. Wortelen in de bolognese, da’s heiligschennis!
Wortelen in bolognese, dat gaat nog.
Maar ik wil geen oranje zien in mijn hutsepot! Bah.