Dat kan eigenlijk niet enorm verkeerd gaan, een lasagne: spaghettisaus, lasagnepastabladeren, kaassaus, lasagnepastabladeren, en herbeginnen, een keer of twee-drie.

Vandaag gemaakt, gegeten en goedgekeurd, maar met wat variatie: in individuele porties in plaats van in de braadslee, en met een rode saus erbij: roux met rundsbouillon en tomatenpuree, en op het einde room erbij.

Dat viel eigenlijk serieus mee. We gaan dat nog doen.

En da’s redelijk uitzonderlijk: ik doe graag experimenten, maar er zijn een aantal gerechten waar ik niéts meer aan verander–spaghetti bolognese, carbonara, all’aglio e olio zijn er een paar van, en tot voor kort dus ook lasagne.

Religieuze dingen zijn dat bijna: o wee de persoon bijvoorbeeld die in ons huis _wortelen_ in de bolognese zou kappen, of _peterselie_ in de aglio e olio.



Reacties

2 reacties op “Lasagne”

  1. Groot gelijk. Wortelen in de bolognese, da’s heiligschennis!

  2. Wortelen in bolognese, dat gaat nog.
    Maar ik wil geen oranje zien in mijn hutsepot! Bah.