Jaren en jaren en jaren geleden toen ik voor een ander bedrijf werkte, was het de gewoonte dat we daar bonussen uitbetaald kregen op basis van het zakencijfer. Het systeem was heel erg eenvoudig en duidelijk: eens we voorbij break-even zijn, wordt alle winst bonus. Op het einde van het jaar wordt het bedrag in twee gedeeld: de helft gaat naar het bedrijf, en de andere helft wordt verdeeld onder de werknemers, evenredig met het loon.

Als er gewoon een bedrag bij het loon gestort wordt, dan gaat daar serieus vreselijk veel van af wegens belastingen allerlei, en dus was het logisch om te zoeken naar de meest voordelige manier om zo’n dingen te doen. Na wat zoeken is er toen collectief besloten om het met een aandelending te doen — de details weet ik niet meer, het enige dat ik mij denk te herinneren, is dat we dan op voorhand de belastingen op de verwachte winst moesten betalen, en dat het dus eigenlijk in de praktijk neerkwam op veel minder geld verdienen dan anders, met de belofte van ooit in de toekomst dan wel wat extra te hebben.

Helaas, helaas: ergens net nadat we die aandelendinges kregen, waren er bankencrisissen en allerlei, en is de aandelenmarkt zo’n beetje ingestort, en waren onze opties plots een stapel minder waard. You win soms, you lose soms, en ik had er eigenlijk zelden of nooit meer aan gedacht, aan die aandelen.

Tot ik een tijdje geleden een papieren brief kreeg om mij eraan te herinneren dat de termijn weldra over zou zijn, en ik ben gaan kijken hoe het er nu eigenlijk mee zat.

Ik heb mij van de weeromstuit een portfolio aangemaakt bij De Tijd, en dat ga ik nu elke dag bekijken. Griezelig: elke dag staat dat portfolio een paar honderd euro meer of minder. En nu ben ik bijna verlamd door stress: wat als het naar beneden begint te gaan? Zou ik dan niet beter verkopen voor het nóg minder waard is? En als het naar boven gaat? Zou ik dan niet beter verkopen voor het terug naar beneden gaat? Maar wat als het dan toch nog naar boven gaat?

Aaaargh!

Hierzo trouwens het grafiekje van het ding: de pijl is denk ik wanneer we ze gekregen hebben, van pech gesproken: