We leven in de toekomst

‘t Is mijn favoriete bezigheid: zagen en klagen! Want dan dacht ik ook aan deze: …en bedacht ik: onze kinderen zullen, als ze dat willen, nooit meer onbereikbaar zijn. Zullen nooit meer verloren lopen. Nooit meer dagen aan een stuk met “die acteur in die film, wie was dat ook alweer?” in hun hoofd zitten. …

De grootste kleine jongen van de straat

Jan is het sport spelen roepen voetbal stevig gespierd groot lawijd recht door zee kind hier in huis. ‘t Heeft er misschien ook mee te maken dat hij precies al leest als een kind uit het veel meer dan eerste leerjaar: ik schat hem altijd ouder dan hij eigenlijk is. Hij zou volgend graag met …

Zo fier als een gieter

Louis heeft zijn eerste eigen volwassenenboek gekocht. Ik hoop zo enorm van ganser harte dat hij het even fantastisch vindt als ik mijn eerste shlock vond toen ik klein was. Ik had het gemakkelijker: bij mijn vader stonden er naast een paar duizend Engelstalige (die ik toen niet kon lezen) een veel grotere stapel Franstalige …

Een goed begin is het halve werk

Toegekomen op mijn werk, telefoon van Sandra: dat de school gebeld heeft, dat Jan de kop in is, en dat er iemand hem naar het hospitala moet voeren. Een gabbe in zijn hoofd, bloed met geen tien handdoeken tegen te houden, tourniquet rond zijn nek helpt niet. Ik naar beneden, fiets losgemaakt, op de fiets, …

The magic word

We zijn naar de finale van Hell’s Kitchen aan het kijken, in licht uitgesteld relais. Het wordt reclame. Zelie: Doorspoelen! Ik: Euh, wát? Zelie: Doorspoelen! Ik: Excuseer?Zelie: Doorspoelen! Nu! Ik: Doorspoelen wie? Doorspoelen hoe? Doorspoelen wat? Zelie: Papaaaaaaa. Doorspoelen. De televisie. Nu. Ik: En wát was het magische woord alweer? Zelie: Pasta. Ik: Mhu? Zelie: …

U vraagt, wij draaien

Ik was uitzonderlijk vroeger thuis vanavond: in de zetel gaan liggen en proberen slapen. (Opgestaan met hoofdpijn namelijk, gaan werken met hoofdpijn, thuisgekomen met hoofdpijn, en straks ga ik naar bed, ook met hoofdpijn. Een geluk dat ik niet meedoe met migraines.) Toen ik wakker werd, had ik een mail van Zelie: Sandra was met …

Vaderdag

‘t Is ‘t schijnt nu zondag vaderdag. Ik ben daar eigenlijk allemaal niet zo voor, die uitgevonden feesten en dingen, maar hey, op ‘t school moeten ze hun voorwendsels voor knutselprojecten hebben, dus kijk. Ik heb al een kast vol place-mats, potloodhouders, papiergewichten en kaders-met-schelpen-dan-wel-pasta liggen, en er komt ongetwijfeld weer een stapel bij dit …