Zo ongelooflijk wijs:
-
⁂
-
Snirf. Ik heb het lang kunnen afhouden, maar in de laatste tien dagen of zo is het alsnog verkeerd gegaan: ik ga te laat slapen en ik sta te laat op.
Dat belooft niet veel goeds voor volgende week, tenzij ik misschien op twee dagen nog een inhaalplan kan doen? Een hele nacht wakker blijven en dan zeer vroeg gaan slapen?
Ah, wat een miserie. Het zou allemaal zo enorm veel beter zijn als het altijd vakantie was.
⁂
-
Voilà, twee seizoenen achter de kiezen. Seizoen 1 was wisselvallig en seizoen 2 eigenlijk ook, maar het geheel is groter dan de delen: ik vind het nu al beter dan TNG. Heiligschennis, vermoed ik, maar het is hoe ik het nu aanvoel.
Benieuwd of het nog zo zal blijven als ik verder kijk.
En het doet me er ook aan denken dat ik nog eens een poging zou moeten ondernemen om heel Babylon 5 te herbekijken, rotslechts special effects en alles.
⁂
-
Het jaar ingezet met een nieuwe series op Netflix: Messiah. Een fijn concept, zo op het eerste zicht: een mens in Syrië die de Messiah genoemd wordt, en die het al dan niet echt zou kunnen zijn.
Voor de rest heb ik vorig jaar van 150 series minstens één aflevering gezien, en in totaal 1726 aflveringen. In aantallen afleveringen heb ik naar de volgende series het meest gekeken vorig jaar:
- Star Trek: The Next Generation (7 seizoenen, 177 afleveringen)
- Jane the Virgin (5 seizoenen, 100 afleveringen)
- Lucifer (4 seizoenen, 80 afleveringen)
- Star Trek (3 seizoenen, 80 afleveringen)
- Brooklyn Nine-Nine (5 seizoenen, 68 afleveringen)
- West Coast Customs (6 seizoenen, 60 afleveringen)
- Star Trek: Deep Space Nine (tot nog toe 2 seizoenen, 31 afleveringen)
- GLOW (3 seizoenen, 30 afleveringen)
- Peaky Blinders (5 seizoenen, 30 afleveringen)
Daarvan is alleen West Coast Customs echt slecht: voorspelbaar, irritant, en bagger. Maar hey, onderhoudende bagger is ook onderhoudend.
Ik keek eigenlijk vooral naar recente dingen, blijkt:
Ik heb 88 films gezien. Dat is minder dan ik anders zou bekijken op een jaar, maar hey, een mens heeft maar zoveel tijd natuurlijk. De tien beste films die ik dit jaar zag, waren volgens mijn inschatting net na het kijken (of herkijken, er zitten films tussen die ik al gezien had):
- The Lighthouse (2019)
- Marriage Story (2019)
- Mad Max: Fury Road (2015)
- Once Upon a Time in Hollywood (2019)
- Bone Tomahawk (2015)
- The Witch (2015)
- Train to Busan (2016)
- I Am Mother (2019)
- Us (2019)
- The Irishman (2019)
Ik keek het meest op vrijdag, zaterdag en zondag:
Ik keek het minst in februari en mei:
En ik kijk blijkbaar niet zo veel ‘s nachts:
Dat weten we dan ook weer.
(Ik houd het allemaal bij in emacs, trouwens, in een tabel in org mode.)
⁂
-
Ik ben niet content van 2019.
Ik kan alleen maar hopen dat 2020 beter wordt.
We leven in hoop.
⁂
-
We waren bij de geburen op bezoek (tapats eten, spelletje spelen, babbelen), en ik bedacht wat eigenlijk het allergrootste verschil is tussen 1989 en 2019, als het op gesprekken en discussies aankomt.
In 1989 konden we uren en uren redeneren en discussiëren en plannen om de wereld te verbeteren.
In 2019 kunnen we het uren en uren hebben over precies hoé de wereld om zeep is, en hoe we echt niet meer zien hoe er eigenlijk nog iets aan te doen zou kunnen zijn.
Tja.
⁂
-
Ik zat al een tijd weer achter mijn computer toen ik plots bedacht hang on! mijn dingen gaan aan mekaar plakken!
Ik had zevendertig (letterlijk, 37) dingen gemaakt voor nieuwjaaravond, en dan in een doos gestoken in de diepvries. En een uur of zoiets later kwam ik er plots op, dat die dingen wel eens allemaal in één stapel aan mekaar gekoekt zouden kunnen plakken en dus helemaal onbruikbaar.
Naar beneden gelopen, doos uit diepvries, en indivuele stukjes bakpapier uitgeknipt om tussen de dingen te steken.
Jaja, spannend leven, alhier. En morgen gaan we op expeditie naar ISPC om te zien wat we nog allemaal zouden kunnen kopen!
⁂
-
Ik had iets gemaakt voor nieuwjaar volgens een recept, maar ik had gelijk de indruk dat het eigenlijk dat niet helemaal was.
En dus heb ik het vandaag opnieuw gemaakt, deze keer zonder recept maar op het gevoel. En ik denk dat het nu wel in orde zal zijn.
Dat is het verschil tussen koken en bakken, vermoed ik. 🙂
⁂
-
Voilà, we weten wat voor eten we gaan maken voor nieuwjaaravond.
We gaan vandaag een beetje moeten voorbereiden, en dan op maandag nog wat maken, en dan de dag zelf ook nog wat. Maar ‘t is allemaal gemakkelijk en niet veel werk.
En geen stress op het moment zelf.
⁂
-
Wohow, wat een film. Zwart-wit, bijna vierkant beeld, twee mannen in een vuurtoren en niet veel meer dan dat, maar zó machtig goed.
En serieus, niemand zal ooit nog lachen met Robert Pattinson omdat hij in Twilight zat. Acteerprestaties! van zowel Pattinson als Willem Dafoe.
Ik heb dit jaar veel goeie films gezien (onder meer Bone Tomahawk, Once Upon a Time in Hollywood, The Irishman, Marriage Story en Us), maar deze staat toch wel redelijk bovenaan.
⁂
-
⁂
-
Ik zou eigenlijk meer boeken willen lezen, maar ik heb er gelijk geen tijd voor want ik wil ook meer films en series zien.
En de to do-lijst wordst alsmaar langer en langer en langer.
Ik dacht, langer thuis zitten dan een paar dagen, dan ga ik toch wel kunnen lezen? Maar neen dus. Geen tijd, geen tijd. Niet dat ik er ga zitten om klagen, maar ‘t is toch wel iets.
Ik heb onlangs het eerste seizoen van The Witcher gezien, en nu heb ik dus zeven boeken van de Witcher-reeks op mijn lijst gezet. Na veel wieden staat die lijst nu op 81 boeken te lezen.
Positief blijven! 2020 is een nieuw jaar! Dan kan het misschien wel lukken!
⁂
-
Ik heb The Witcher uitgekeken op Netflix, en ik kijk niet alleen hard uit naar het tweede seizoen, ik denk dat ik één dezer ook maar eens aan de boeken begin.
‘t Is allemaal zeer standaard fantasy, maar I’m nu eenmaal a sucker voor zo’n dingen.
Wat ik wél niet meteen verwacht had, is dat het zo niet-evident zou zijn om te volgen, de serie. Probleem is dat er verhalen van drie personages door elkaar lopen, en dat twee van die drie personages bijna niet verouderen. Dat wil dus zeggen dat ge er dus heel hard met uw hoofd moet bij blijven.
Voor de mensen die niet meteen mee zouden zijn: een poging om het allemaal chronologisch te zetten (zo spoilervrij als mogelijk). Hieronder eerst met de volgorde van de afleveringen als leidraad (behalve het vroegste stuk van het verhaal, dat we in een flashback zien in de laatste aflevering):
Maar met al die lijnen en pijlen is dat misschien wat verwarrend — hieronder dan ook een gewone tijdslijn. Ik heb de kleuren voor de afleveringen gehouden, en een paar aanduidingen van tijdsduur meegegeven: bijna alles van Ciri speelt zich op een paar dagen, hoogstens een week of twee of zo af; het verhaal van Yennefer kan gemakkelijk vijftig of meer jaar zijn, dat van Geralt zou van wat ik kan opmaken uit de tv-serie even goed wat minder dan dat van Yennefer kunnen zijn als driedubbel zo lang:
⁂
-
Ik was van corvee om te koken en er was in huis: een zak garnalen, bijna anderhalve kilo kabeljauw, en dat was het zowat.
Ik heb de garnalen gepeld, de pellen in boter en olie aangebakken, sjalotten en een verdwaalde wortel uit de frigo bijgedaan en dat was alles, wegens geen selder of prei, glazig gekregen, wat tomatenpuree bijgedaan, doorgebakken, geblust met witte wijn, water bijgekletst, een half uur of zo op laten staan, bijgekruid en dan bij gebrek aan geduld afgegoten.?
En neen, dat was in de verste verte geen bisque zoals het eigenlijk zou moeten, maar hey, het was redelijk degelijk van smaak.
Patatten gestoomd, kabeljauwfilets gekruid en licht gebakken, in de warmhoudoven gestoken, vocht in de pan, laten uitbakken, gebonden, room bijgekletst, wat laten uitbakken, vis weer in de saus gedaan, garnalen bijgekapt, en hey presto!
Het was, eigenlijk, wel lekker.
⁂
-
Mijn computer was weer honds- en hondstraag.
Maar serieus, gelijk 45 seconden wachten om op een link te klikken in Chrome. Vier minuten eer Photoshop opgestart is.
Geen virussen, geen malware, geen niets. Ja, duuzd Chrome-tabs open staan en Netflix erbij, maar dat zou toch moeten kunnen, op een degelijke computer?
Zeer lang verhaal zeer kort: mijn C-schijf stond bijna vol, en mijn D-schijf ook. En Windows, in zijn automatische sympathiekheid, had de pagefile op de traagste schijf in heel mijn computer gezet. Ze stond op mijn C-schijf — die een SSD is — maar als die vol raakte, is ze automagisch verhuisd, en blijven verhuizen.
Zucht. Thanks for nothing, Windows.
Ik heb een paar honderd gigabyte vrijgemaakt overal en een beetje en nu is het weer allemaal vliegensvlug.
Maar serieus, gasten. Hoe moet een Gewone Burger daar ooit achter komen?
⁂