Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Levering

    We zijn allemaal zeer verwend tegenwoordig, ik weet het wel. We bestellen iets vóór 23u59 en ze garanderen ons dat het de volgende dag geleverd zal worden, en we vinden dat maar normaal.

    Dat is niet normaal, ik weet dat natuurlijk ook.

    En toch maakt het mij nijdig als ik iets bestel op een vrijdag en dat ik dan op zaterdag kan volgen hoe het met mijn pakket zit, en als er niets specifiekers staat dan “bezorgtijd: vandaag tussen 11:00 en 15:00”. OK, da’s al beter dan “vandaag tussen 8u en 20u”, maar toch. Eens ge de service gewoon zijt van sommigen, die u zeggen dat het rond een bepaald uur zal zijn, en dat ze u een uur op voorhand zullen mailen en een kwartier op voorhand een SMS zullen sturen, dan is een vork van vier uur plots wel lastig.

    En helemaal als daar tot 17u blijft staan dat ze “tussen 11:00 en 15:00” zullen komen, om dan vervangen te worden door “Bezorgtijd: morgen”.

    Het was dit weekend van dat: besteld op vrijdag om zaterdag te hebben, maar uiteindelijk als een dief in de namiddag toegekomen zondag. Niet eens aangebeld, maar in de brievenbus geduwd.

    Grr.

    En dat het allemaal met expectation management te maken heeft: als ze hadden gezegd “we doen ons best om het ergens deze week te leveren”, zou ik aangenaam verrast geweest zijn dat het er rond de middag van de tweede dag was toegekomen.

    ⁂

  • Vakantieplannen

    Binnenkort begint de vakantie, hoera! Nog één dag werken en dan ben ik thuis!

    Nog geen flauw idee wat de plannen zijn voor de vakantie. Niet weggaan, in alle geval. Het eerste verdiep klaarmaken voor de grote werken, dat wel: onze slaapkamer moet volledig leeg zijn tegen januari, dat de vloer en de muren er uit kunnen en nieuwe vloer en muren en kasten en alles.

    Dat wordt nog iets, vrees ik: daar staan dingen in die er al bijna twintig jaar in staan namelijk. Brr.

    ⁂

  • Nog één dag

    Nog één dag en ik krijg mijn nieuwe jeton van Audible, en dan kan ik een nieuw boek kopen om naar te luisteren.

    Het is mij dit jaar nog niet echt gelukt om veel boeken op papier (echt of digitaal) te lezen. Ik ‘lees’ liever met mijn ogen toe, als ik van en naar het werk ga, en idem in bed, eigenlijk. Geen idee waar het mee te maken heeft: vroeger las ik een boek om de zoveel dagen, nu één of twee per maand.

    Nog één dag dus, en dan kan ik een nieuw boek binnentrekken. Ik heb mijn vorige boek niet uit: het is 160 uur of zo, The Decline and Fall of the Roman Empire, maar ik heb zin in wat afwisseling.

    Het volgende wordt The Priory of the Orange Tree. Ik hoor er goeie dingen van.

    ⁂

  • Even over en weer naar Madrid

    Zelie wil naar een concert in Madrid.

    Keuze A: stukken van mensen uitgeven om 15 uur onderweg te zijn heen en 19 uur terug met in totaal 8 bussen, 5 treinen en 2 metro’s.

    Keuze B: twee keer 2u20 minuten met een vliegtuig dat haar minder zal kosten dan het ticket voor het concert zelf.

    Tja.

    ⁂

  • Verbouwingen: de badkamer: bestelling!

    Het was lastig, toestellen zoeken voor onze badkamer.

    We gingen kijken bij een aantal badkamerwinkels, en na een paar keer wisten we het wel: als we een bad vonden dat ons aanstond, was het er zeker één van boven de 5000 euro.

    Onnoemelijk duur, al die dingen. En als ge weet dat we alles moeten hebben voor de badkamer — bad, kranen, douche, wasbak, toilet — dan weet ge dat het zeer, zeer pijnlijk werd.

    We zijn dan maar op het internet gaan kijken, en gelukkig ziet onze badkamermens het zitten om met op internet gekochten dingen te werken. Wat rondgekeken, en Reuter zag er het interessantst uit. Alles op een rij gezet, in de boodschappenmand, bestellen, en hop!

    Of wacht nee, niet “en hop”. Om te beginnen, en alle hulde aan Reuter: een mail met een aantal vragen. Dat de kraan voor de wasbak weliswaar past, maar dat ik misschien beter een andere zou nemen wegens béter passen. Dat ik vergeten was om ophanghaken voor de wasbak te kopen, en een sifon voor de wasbak en een afwaterings- en overstromingsding voor het bad. Dat ik nog geen handdouche bij de badkraan had. En of ik wel zeker een toilet zonder toiletdeksel wou.

    Ik heb ze meteen teruggemaild dat euh ja sorry, was het er aan te zien dat ik er niets van ken? En dan natuurlijk, ik al hun suggesties graag volg.

    Aangepaste bestelling, aangepaste prijs, ik naar de bank gemaild met mijn geldopvraagformulier van de lening.

    De bank terugmailen: dat ze (a) een factuur nodig hebben en geen aankoopbon en (b) geen geld kunnen betalen aan het buitenland.

    Met een klein hartje naar Reuter gemaild of ze geen factuur zouden kunnen opsturen, bleek geen probleem te zijn, de geldopvraging op mijn eigen rekening laten storten, en een paar dagen later alsnog: geld overgemaakt naar Duitsland, en hop!

    *
    * *

    Ik ben dus zeer, zeer, zéér nerveus over het geheel van de zaken. Ik hoop zeer hard dat ik niets verkeerd besteld heb, en dat alles toekomt, en dat er geen al te grote problemen zijn. Het begint er al mee dat ik geen idee heb wanneer ze gaan leveren, of ik daar nog bij voor moet betalen (ik denk het niet maar ik wéét het niet, aargh), en waar ik al die dingen moet opslaan. In de keuken? Aaargh.

    ⁂

  • Bijna gedaan

    Ik heb deze week nog één dag dat ik naar Brussel ga, en dan volgende week ook nog een dag, en dan is het gedaan voor de rest van het jaar.

    Ik kijk daar zeer hard naar uit.

    ⁂

  • The Star Trek Rewatch Project

    Het plan blijft: alle afleveringen van Start Trek (her)bekijken. Ik zit nu aan aflevering 12 van seizoen 6 van Star Trek: The Next Generation, da’s 217 afleveringen tot nog toe — 79 in de originele serie en 137 van de 178 van The Next Generation.

    Er waren redelijk wat mindere afleveringen, maar ook veel degelijke, en onlangs heb ik snel na elkaar twee van de allerbeste afleveringen van heel Star Trek gezien: I, Borg (TNG s05e23) en Chain of Command: Part 2 (TNG s06e11).

    In I, Borg wordt een Borg, die normaal gezien onderdeel van een collectief is (“resistance is futile” en “you will be assimilated” en alles), stukje voor stukje een individu. Voorafschaduwingen van Seven of Nine later, maar vooral: zó goed gedaan. Zo goed geschreven. Zo goed geacteerd.

    En in Chain of Command: Part 2 wordt Jean-Luc Picard gemarteld door een Cardassian. Het had een eenakter kunnen zijn in om het even welk theater, zo goed dat het was. En Patrick Stewart had hier serieus een Emmy voor moeten krijgen, ware het niet dat dat in die tijd (1992) nog niet gedaan werd, prijzen geven aan Science Fiction.

    Ik ben zeer content tot nog toe. En ik denk niet dat ik afleveringen gezien heb die ik nog niet gezien had. Dat zal anders worden als ik aan Deep Space 9 en Voyager begin, want daar heb ik veel veel minder gezien. Ik kijk er naar uit (ondanks mijn ahem geen-fan-zijn van Janeway).

    ⁂

  • Maar allez

    Ik had vrijdag een dag recup gepakt. Thuis zitten niets doen, hoera! En dan in de namiddag naar buiten gaan boodschappen doen en verder thuis zitten niets doen!

    En dan was het vrijdag en was ik dat gewoon vergeten.

    Alweer vergeten, moet ik zeggen: het is mij een week of twee drie geleden ook overkomen, dat ik gepland had thuis te zitten niets doen, en dat ik dan toch gewoon gewerkt heb.

    Meer nog: als ik alles bij elkaar tel, heb ik deze week gewoon zes uur méér gedaan dan in mijn arbeidscontract voorzien was, as opposed to 7.6 uur minder. Dankzij in eerste instantie twee dagen thuisgewerkt en serieus door kunnen werken hebben, en ook wel dankzij dat ik mij herinnerde dat ik nog een rapport moest schrijven en dat ik daar op zondag gedimme nog 1u37 aan gespendeerd heb.

    Zo gaat het er ook niet van komen hé, die recup-uren opdoen.

    ⁂

  • Wilde aankopen

    Het is eigenlijk zot, hoe gemakkelijk het tegenwoordig is geld uit te geven.

    Het ene moment zaten we voor de computer te kijken naar kasten bij Ikea, en een kwartier later hadden we alle toestellen voor onze badkamer (bad, badkraan, douchekraan, toilet, wasbak, onderstel voor wasbak, wasbakkraan) besteld in Duitsland voor ettelijke duzende euroots.

    Besteld, factuur gekregen per mail, geldopvraagformulier voor de bank ingevuld, factuur met formulier naar de bank gestuurd, en wellicht zal er binnen een week of twee drie een paar honderd kilo materiaal geleverd worden.

    We zijn naar een paar winkels geweest, ja. Maar in de winkel was wat wij wilden kopen letterlijk meer dan dubbel zo duur. Zelfs als het via een aannemer zou gekocht worden.

    En de winkel op het internet heeft dus gewoon dezelfde dingen van dezelfde merken, met dezelfde garantie en alles. Zot.

    ⁂

  • In de zone

    Dat was al eens lang geleden: programmeren voor het werk. Normaal gezien doe ik dat helemaal niet, wegens gewoon tekenen en dat is dat, maar nu wou ik een prototype maken dat toch redelijk goed werkte.

    En dus heb ik een hele werkdag in the zone gezeten, en is er uiteindelijk iets uitgekomen dat er al met al serieus degelijk uitziet en waar ik redelijk content van ben.

    Volgende stap is het allemaal interactief aan de praat te krijgen. Daar zal ik dan nog eens wat meer boterhammen voor moeten eten, want het is al lang geleden dat ik semi-ingewikkeld gedoe in React heb gedaan.

    Maar toch: min of meer content op dit moment.

    ⁂

  • Slow YouTube

    Ik kijk graag naar twee of drie dingen tegelijk, als ik niets te doen heb.

    Op mijn linkse monitor staat Netflix te spelen, op de rechtermonitor lees ik de gazet of iets anders, en op de middenste monitor kijk ik naar YouTubedingen die zonder geluid ook te genieten zijn.

    Vakmensen die dingen maken, bijvoorbeeld. Waar ik tegenwoordig al menig uur aan versleten heb, is een mens die bonsai maakt. Of repareert. Zoals deze bijvoorbeeld:

    ⁂

  • Peaky Blinders

    Ja, ik weet het ook niet. Ik was beginnen kijken naar Peaky Blinders lang lang geleden, en dan gestopt ergens in het begin van aflevering twee van het eerste seizoen en niet meer herbegonnen.

    Tot ik op het werk hoorde dat het echt wle goed was en dat het in één van de series zowaar over Oswald Mosley ging.

    Ik ben zaterdagnamiddag beginnen kijken, zondag wat doorgekeken, maandag niet wegens quizavond, dinsdag een beetje, en dan uiteindelijk woensdag de laatste aflevering van het vijfde seizoen gezien.

    Bedriegtenboel! Seizoen één tot en met vier eindigen allemaal op een degelijk eindpunt, maar het laatste seizoen dat uit is, vijf, eindigt op een cliffhanger! Awoert!

    Maar voor de rest wel een fijne serie.

    En allemaal zo erg soms ook.

    Van die afleveringen waar ge op een bepaald moment zegt neeeeeeeee!!! en dan de Netflix af zet, omdat dan misschien niet gebeurt wat ge denkt dat er onvermijdelijk zal gebeuren.

    Om dan een tijdje later toch maar verder te kijken en uw angsten allemaal bevestigd te zien.

    De laatste scène van de laatste aflevering van het laatste seizoen, las ik ergens, zal zijn wanneer d eerste air raid siren afgaat in Birmingham. In 1939, dus. We zitten nu aan begin de jaren 1930. Spannend!

    ⁂

  • Een Trojaans paard begot

    Een paar jaar geleden heb ik een goede computer gekocht.

    Gelijk, een écht goede computer. Zo rap mogelijk, zo goed mogelijke grafische kaart, veel geheugen, rappe harde schijf en alles, en alles. Goed genoeg om meer dan een paar jaar goed mee te zijn.

    En het was de laatste tijd niet meer goed. Een mens maakt excuses, zegt dat het wel aan Chrome zal liggen dat weer eens al het geheugen opgevreten heeft, denkt dat het het één of het andere juist geïnstalleerde ikweetnietwat zal zijn — tot het echt serieus opvalt dat het echt abnormaal traag is.

    Malwarebytes op losgelaten en jawel: er stonden allemaal zeer hard bitcoinminende vuiligheden op. Die dingen er af gekapt, computer herstart, en het is gelijk dat hij nieuw is.

    Hoera!

    ⁂

  • Functioneringsgesprek

    Zozo, dat was dat: het jaarlijkse functioneringsgesprek met (bijna) alle Grote Bazen van het werk samen!

    Ik dacht dat het iets controversiëler zou zijn dat ik zo ongeveer al mijn vakantiedagen op het einde van het jaar pak samen met nog wat recup, wat wil zeggen dat ik zo ongeveer een hele maand thuis zal zijn.

    Maar hey, het is verdedigbaar, en uiteindelijk, hela: het zijn ook mijn eigen vakantiedagen hé.

    En azo dus. Veel vakantie binnenkort.

    ⁂

  • Dat was dat

    Ik heb twee dozen Kleenex en een volledige WC-rol opgesnotterd dit weekend, maar zie: het is bijna maandag en ik ben weer bijna klaar voor de werkweek.

    Voor de rest heb ik net de eerste drie seizoenen van Peaky Blinders gezien, ben ik daar niet ontevreden over, en tel ik af naar een werkende douche op het tweede verdiep (hopelijk deze week).

    En dan naar een nieuwe badkamer en slaapkamer. Zeer misschien nog dit jaar.

    ⁂