Kijkt! Kijkt! Nieuwe vensters!
Het gelijkvloers moet dus nog, maar in principe moet de gevel eerst nog gedaan worden. In het lichtblauw. 🙂
Tales of Drudgery & Boredom.
Kijkt! Kijkt! Nieuwe vensters!
Het gelijkvloers moet dus nog, maar in principe moet de gevel eerst nog gedaan worden. In het lichtblauw. 🙂
⁂
Jan Tritten crowd sources a life or death decision and the baby ends up dead | The Skeptical OB
Homebirth midwives are dangerous, witless fools and babies die as a result.
Most winning A/B test results are illusory
In this article I’ll show that badly performed A/B tests can produce winning results which are more likely to be
false than true. At best, this leads to the needless modification of websites; at worst, to modification which
damages profits.
A tcpdump Tutorial and Primer
In a discipline so dependent on a true understanding of concepts vs. rote learning, it's important to stay fluent in the underlying mechanics of the TCP/IP suite. A thorough grasp of these protocols allows one to troubleshoot at a level far beyond the average analyst, but mastery of the protocols is only possible through continued exposure to them.
Obama’s Trauma Team: Inside the Nightmare Launch of HealthCare.Gov – TIME
Unknown to a nation following the fiasco, McDonough's assignment from the President had boiled down to something more dire than how to fix the site. As the chief of staff remembers his mission, it was "Can it be patched and improved to work, or does it need to be scrapped to start over? He wanted to know if this thing is salvageable." Yes, on Oct. 17, the President was thinking of scrapping the whole thing and starting over.
De achterkant van de revolutie in Oekraïne | RTL Nieuws
De EU speelt in de politieke gang van zaken een bedenkelijke rol. Het was een komen en gaan van zwaaidiplomaten uit Brussel en Den Haag op het demonstrantenpodium in Kiev. Even een hart onder de riem steken, heet dat dan. Maar zulke dikke vrienden met het arme land zijn we nooit geweest. Het land is met 140 miljard dollar schuld binnenkort failliet. En wie draait ervoor op? We steunen de Maidan-opstand van harte zolang we voor de buis zitten, maar de revolutie mag ons in Europa niets kosten. De Europese verkiezingen staan voor de deur. Nou, de kiezer ziet de Oekraïners al aankomen. Dus dat Europarlementariër Guy Verhofstadt het rouwende publiek visumvrijheid met de EU belooft moet met een korrel zout genomen worden. Je moet het maar durven.
⁂
Een half leven geleden heb ik een tijd in een cinema gewerkt, als projectionist.
Hoe moeilijk kan dat zijn, een film afspelen? De gemonteerde filmspoel op den DGB (dérouleur à grande bobines, I shit you not), de film door de projector leiden, ervoor zorgen dat het frame in het midden staat, onderaan op den DGB leiden en vastzetten, licht aansteken, klank goed zetten, focus goed zetten en vertrokken.
Hoe moeilijk? Wel, honderd dingen kunnen verkeerd gaan. En honderd zaken zijn verkeerd gegaan, ook als ik het al zes maand aan het doen was. Tot bleitens toe; dingen die ik eigenlijk blindelings zou moeten gekund hebben, mislukten, keer op keer.
Ik heb daar en dan besloten dat ik nooit vanzeleven nog kwaad zou worden of ongeduldig als iemand handenarbeid moet doen en dat het niet zo goed lukt. Garçons die onhandig zijn (onvriendelijk is een andere zaak), mensen in een frituur die er niets van bakken, of zoals vandaag in de Colruyt: iemand aan de kassa die er letterlijk twee of drie keer zo lang over deed om een kar aan te rekenen als de collega’s van de andere kassa’s.
Ik was er met mijn moeder, en zij was zich aan het opvreten dat geen naam had. Ik zag het mens aan de kassa alleen maar doodgaan. En ik had mijn boek mee, dus ik heb gewoon wat verder gelezen terwijl we aan het wachten waren. De dutsin ging alsmaar trager, en ze werd alsmaar nerveuzer. En dan moest ze even weg want ze wou vervangen worden wegens vreselijke schouderpijn.
Vijf minuten later was ze terug, en er kwam wel iemand mee, maar die zou haar waarschijnlijk pas vervangen nadat ze ons gedaan had. En dus moest ze nog heel de kar doen. En ik dénk dat mijn moeder ze helemaal kapot maakte door erop te staan om zélf alle producten te stapelen in plaats van het haar te laten doen.
Het liep helemaal in de soep bij de Danio’s: ik had vijf keer vijf van hetzelfde gekocht, en ze bleef maar proberen inscannen, één per één. Na betaling en nalezen van de rekening bleek dat ze drie potjes te weinig had aangerekend.
Ik ben dus weer naar binnen gegaan om het verschil te betalen: de meneer die ik aansprak leek er zowaar van aangedaan, voor die twee euro 94 cent.
Ge moet respect hebben voor iedereen. Niets is gemakkelijk werk.
(behalve turnleraar natuurlijk)
⁂
Vanmorgen stond een camion van de schrijnwerkers voor de deur!
Ze hadden vier ramen mee! Vier van de vijf ramen aan de voorkant zijn vervangen! Geen enkel glas meer maar driedubbel! En geen donkerbruin meer maar felblauw!
Het guillotineraam op het gelijkvloers was er nog niet, maar in principe zou dat er dinsdag of woensdag moeten zijn (er wordt nog op een sluiting gewacht of zoiets). En dan moeten we nog zien hoe de rest in elkaar gebokst wordt: eerst dak, dan gevelrestauratie, dan ramen achteraan, dan muur afbreken, dan glasbouw, en dan voordeur.
In principe. Ahem ja. Morgen foto’s!
⁂
We gingen vandaag couteaux maken en risotto en kip in citroen.
Voor die scheermessen moest er een citroenmarmelade gemaakt worden, en dus heb ik een stuk of acht citroenen à vif gepeld. Ik doe dat nog graag.
En dan heb ik scheermessen in stukken gesneden en in hun eigen kookvocht teruggedumpt. Sandra had ze eerst gekookt en gekuist:
Zo zagen ze er vóór uit:
En zo achteraf (oei, inconsistente kleuren, slecht van mij maar geen zin om te corrigeren):
Die stukken gingen terug in de schelpen, met blokjes tomaat erbij, wat bieslook, een paar druppels yoghurtdressing en een een paar druppels citroenmarmelade, wat croûtons, en dat gaf dan dit:
Daarna: een doodsimpele basisrisotto. Rijst wassen, wat look en beetje aanfruiten in olie, rijst erbij, wijn erbij en laten absorberen, en dan lepel na lepel groentenbouillon.
Afwerken met wat verbrokkelde gorgonzola en hazelnoot:
Lekker, maar een beetje een loden gewicht om op te eten: de helft was misschien genoeg geweest. De kaas was uitstekend, maar de hazelnoot vond ik een missing: de bedoeling was wellicht van er wat textuur aan te geven, maar in plaats van een aangename hey! een nootje-sensatie gaf het een onaangenaam ugh, de rijst is niet genoeg gekookt-gevoel.
Spijtig.
Hoofdschotel was een uitstekende citroenkip: kipstukken aanbakken met wat tijm, sherryzaijn toevoegen, sojasaus en honing, wat water toevoegen en plakjes citroen:
En dat laten inkoken tot stroop, en opdienen met groenten in paysanne gesneden in een beursje van savooikool op een mousseline met ongeveer drie liter olijfolie voor twee kilo patatten:
Mousseline moest nóg mastiekachtiger, zei de chef – volgende keer in de mixer, mijn gedacht. (Alhoewel, gewoon een pakje Mousseline kopen en aanlengen lijkt me een even goed plan.)
Die kip, ik denk dat ik die eens eerstdaags in onze tajine klaarmaak. Met, ik zeg maar iets, wat kaneel bij of zo.
⁂
Depixelizing Pixel Art
Naïve upsampling of pixel art images leads to unsatisfactory results. Our algorithm extracts a smooth, resolution-independent vector representation from the image which is suitable for high-resolution display device
High Scalability – High Scalability – The WhatsApp Architecture Facebook Bought For $19 Billion
How do you support 450 million active users with only 32 engineers? Let’s find out…
The audacious rescue plan that might have saved space shuttle Columbia | Ars Technica
The untold story of the rescue mission that could have been NASA's finest hour.
Josh Haberman: On “The Future of JavaScript MVC Frameworks”
The article starts by noting that the React/Om library (which the author also wrote) is 2-4x faster than Backbone in "Benchmark 1" of TodoMVC, and about 800x faster than Backbone for Benchmark 2. This is followed with a profiling graph that shows Backbone making a ton of short-running function calls, where React/Om make many fewer calls that run longer.
harelba/q
Have you ever stared at a text file on the screen, hoping it would have been a database so you could ask anything you want about it? I had that feeling many times, and I've finally understood that it's not the database that I want. It's the language – SQL.
⁂
Ooooh, zo spannend. De schrijnwerkwerken, die vorig jaar in mei besteld waren en opgemeten, en die zeker gingen klaar zijn tegen september, en die dan niet klaar waren, maar die wel klaar gingen zijn, en die dan zeker midden februari gingen klaar zijn, en die dan zéker eind februari zouden gebeuren, wel: we zijn eind februari!
Akkoord dat we nog niet helemaal preciés weten wanneer ze juist gaan komen ten laatste vrijdag, maar hey, beloofd is beloofd, toch? Toch? Hé?
Update nog geen twaalf uur later: ze komen vrijdag om 8 uur!!! uitroeptekens!!!
⁂
Op het werk loopt Zigi de hond meestal zinloos gelukkig te zijn. In het bureau waar ik zit, is er tapis-plein en een zetel die gemakkelijk zit en schijnt de zon, dus als hij niet rond zichzelf loopt of zijn deken probeert op te eten of zijn been aan het kapotknauwen is, ligt hij te maffen in mijn buurt.
Ik ben niet tegen honden hé, maar toch: thuiskomen en dat dan de kat op mijn schoot komt liggen, dat is duizend keer beter dan zo’n hond, vind ik. Dat is zacht, dat is warm, dat is aaibaar, dat zijn geen knoken als ge het vastpakt, dat zwiept niet met zijn staart.
En ge weet wat ge er aan hebt, aan katten:
Helder.
⁂
Ik dacht: “Ik zou wel eens beginnen lezen aan de nieuwe Resurrection Man, nu hij toch opnieuw gecanceled is”. Maar toen dacht ik: “Zou ik niet eerst eens de oorspronkelijke Resurrection Man lezen, wegens alsdat ik daar namelijk goede dingen over gehoord had?”
Een man wordt wakker nadat hij neergeschoten is. Hij had dood moeten zijn, en blijkt: hij was ook dood. Hij weet in eerste instantie niet wie hij is, maar beetje bij beetje puzzelt hij zijn verleden bij elkaar: hij was Mitch Shelley, een advokaat voor Schlechte Mensen, en hij was een tijd geleden ook al eens vermoord.
En dan wordt hij weer gedood, en opnieuw, en opnieuw. En telkens wordt hij weer wakker, binnen seconden of minuten, met een nieuwe kracht, gerelateerd aan de manier waarop hij dood ging. Valt hij uit een vliegtuig, kan hij plots vliegen, dat soort dingen.
Zo ongeveer de helft van de nummers van de eerste reeks gaat over Shelley’s zoektocht, en hoe hij te weten komt wie hem waarom gedood heeft, en hoe hij aan zijn mysterieuze gave geraakt is.
En dan gaat het een stapje verder en is hij eventjes een Echte Superheld, in de JLA dan nog wel, tot hij dat voor bekeken houdt wegens toch niet echt zijn ding. En dan gaat het over origin stories en is hij of is hij niet Immortal Man, en moet ik toegeven dat mijn aandacht bij momenten verslapte.
Maar die eerste boeken vond ik dus wel heel degelijk. En verfrissend, een superheld die gewoon dood gaat — zelfs al wordt hij bijna meteen weer levend.
⁂
Wat hoor ik nu? De Ideale Wereld verhuist naar 22 uur?
Aaargh! Dat is exact wat er gebeurde met De Kruitfabriek, en wég was De Kruitfabriek — terwijl het tot aan die verhuis het vaste begin van onze avond was!
En ze gaan er een paar rijen levende lachband zetten? Néééén! Dat was goed voor één keer, maar het was toch redelijk duidelijk dat dat niet pakte?
Aaargh! Domme, domme programmamensen bij Vier. Dedju.
⁂
Bad boy Amazon and George Packer’s latest salvo | The Story’s Story
Still, Amazon must save more books than it destroys. If you read any amount of literary criticism, journalism, or scholarly articles, you’ve read innumerable sentences like these: “[Malcolm] Cowley persuaded Viking to accept ‘On the Road’ after many publishers had turned it down. He worked to get Kerouac, who was broke, financial support.” How many Kerouacs and Nabokovs didn’t make it to publication, and are unknown to history because no Cowley persuaded a publisher to act in its own best interests? How many will now, thanks to Amazon?
If I ruled the world: Daniel Dennett
Lord Acton famously said that power tends to corrupt and absolute power corrupts absolutely, but he might just as truly have swallowed his “r”s and said “Power coopts.” I distinctly recall that many a wild-eyed student radical in the 60s was turned into a conscientious steward of the university simply by being given some of the power demanded. If I ruled the world, I don’t know which way I would go. I’m equally afraid of unleashing my inner Nero on the one hand and turning into an overcautious consensus-seeker on the other—if only out of fear that I’d make some well-intended blunder that brought calamity to the planet.
Massive Hole Discovered Under Antarctica, Bigger Than The Grand Canyon – Forbes
A giant valley deeper than the Grand Canyon is buried beneath several miles of glacial ice in West Antarctica, according to a new study by British scientists. The sub-glacial canyon is nearly two miles deep, 200 miles long and 15 miles wide.
How to Explore Cause and Effect Like a Data Scientist – Thomas C. Redman – Harvard Business Review
The ability to think analytically is important for any manager today. The first steps, as I’ve explained before, involve collecting data, making some simple plots, drawing basic conclusions, and planning next steps. But data do not give up their secrets easily. While we can use data to understand correlation, the more fundamental understanding of cause and effect requires more. And confusing the two can lead to disastrous results.
Confounded: The Enigma of “Blind Tom” Wiggins | The Black Past: Remembered and Reclaimed
"I am astounded. I cannot account for it, no one can. No one understands it," a St Louis man uttered after watching Blind Tom perform in concert in 1866. His mystification was by no means isolated. Few other performers on the nineteenth century stage aroused as much curiosity as "Blind Tom" Wiggins. Born a slave in Georgia in 1848, by the time he died Hoboken in 1908, he was an international celebrity and his name was a byword for inexplicable genius.
⁂
⁂
De boy geniuses van de Wikimedia Foundation hebben een zoveelste Geniaal Idee™: een voorstel om hun Terms of Use aan te passen met een amendement dat mensen zou verplichten om uitdrukkelijk te zeggen wie ze betaalt, als ze ergens een edit doen waarvoor ze een vergoeding krijgen.
En de Usual Suspects springen er op: uitstekend idee! Doén! Money is the root of all evil!
Het amendement kwam er in de nasleep van een recent “schandaal” — en kijk eens hoe neutraal Wikipedia daarop antwoordde: het bedrijf heeft zelfs geen artikel meer op Wikipedia, het is nu na discussie “Wiki-PR editing of Wikipedia” geworden.
En ha. Alsof dat amendement iéts gaat doen aan de systemische vooringenomenheid op Wikipedia. En alsof het iéts gaat doen aan niet-neutrale edits. Heksenjachten en intentieprocessen, ja, terwijl de meer beslagen editors gewoon rustig verder hun eigen agenda kunnen blijven pushen.
Alsof niet-betaalde edits altijd en noodzakelijk beter zijn dan betaalde edits, en alsof niet-betaalde editors geen agenda hebben en betaalde editors noodzakelijk wel. Zielig.
⁂
‘t Is raar, met dat eten.
Allez, zeg nu zelf: véél is dat toch niet, een paar gamba’s, een klein stukje foie gras en een stukje kabeljauw? En veel werk is dat toch niet, een paar uur in de keuken staan?
En toch: ze mogen mij met een vuilblik bijeenvegen. En ik heb mijn eten niet eens allemaal opgegeten en ‘t is gelijk dat ik uren aan een stuk heb zitten schransen – misschien is er toch iets van aan, dat die traditionele keuken met soms meer room en boter dan andere ingrediënten een beetje zwaar is om op een uurtje drie gangen op te eten.
Alla. Eerste hors d’oeuvre:
Gamba met lookboter in de oven en een fris slaatje van witloof en appels, met een graanmosterdmayonaise. Lekker, al waren de mijne misschien juist wat te veel gebakken.
Tweede hors d’oeuvre:
Gebakken foie gras, parels van perenstroopsaus en vanillesiroop, appelbolletjes in vanillesiroop, hazelnotenkaramel, crumble van peperkoek.
Miljaaarrrrrr zo zoet. En miljaarrrrr zo goed. Maar het was beter het dessert geweest, want ik zal op het einde van mijn stuk foie gras zo vol of een ei.
(Dat van die karamel, en dat van die appelbolletjes, dat ga ik nog maken, denk ik. En dat van die perensiroop ook: sirop de Liège in wat witte wijn laten smelten, laten inkoken met peper en zout er bij, hey presto!)
De karamel is wat kunst en vliegwerk, en vooral veronderstel ik niet bang zijn en geen kinderen in de buurt, maar het resultaat is wel indrukwekkend:
En die appelbolletjes, door dat van Granny Smiths te maken, zijn fris en zoet en helemaal niet papperig of overzoet.
…en dan moest het hoofdgerecht nog komen: kabeljauw in Gandahesp.
Massief grote stukken, en voor mij was de Ganda er teveel aan. Niet dat het niet goed was, maar ik kreeg het gewoon niet op. De puree die erbij was – patatten met blokjes gedroogde tomaat – idemdito: lekker, maar veel te veel te veel. En de saus — vissaus met parmezaan, normaal gezien roux plus visfumet tot velouté en dan plus witte wijn en laten inkoken en dan plus room en laten inkoken, maar vandaag fumet + wijn en inkoken en dan plus room en dan pas roux – vond ik heerlijk, maar ik was doodcontent dat er maar één lepeltje op lag.
Snirf.
⁂
Jan Matthys en De Ideale Wereld, plets erop.
(Ik ben er trouwens heel hard voor om het woord sloebers meer te gebruiken.)
⁂