Er waren een aantal websites van mij die de laatste tijd hondstraag waren geworden. Zoals in: time-outs en vieze dingen.

Taktiek één: hopen dat het over zal gaan.
Taktiek twee: the obvious proberen—alle software up to date zetten, nog eens kijken naar caching en zaken, en hier en daar wat frutselen.

Taktiek drie: support contacteren.

Omdat het niet beterde, en dat een server die weken aan een stuk met een load van 50 à 60 draait niet echt normaal is.

Support: kijk eens naar caching en zaken, en zorg ervoor dat alle software up to date is, en als dat niet lukt kunt ge altijd hier en daar wat frutselen.

Gniiiii.

Dat heb ik dan maar uit arren moede uren aan een stuk gedaan, maar het hielp niet. Echt álles geprobeerd.

Terug naar support, ten einde raad. Alles op een rij gezet: wat ik gedaan heb, wat ik geprobeerd heb, en hoe het niets helpt.

Een kwartier later:

Hello Michel,

Thank you for contacting us and I apologize for the connection problems
on your sites. Your server had an issue with high load which had to be
cleared up by our admins. The load is back to normal levels now and your
sites are working well again. Please let us know if you have any other
issues or concerns.

Thanks!
Jooho L

Aaaargh. Bedankt, Jooho, maar zijn dat geen dingen waar jullie een alarmpje voor staan hebben of zo? Da’s dus een avond die ik niet meer terugkrijg é.

(alhoewel ik nu wel grote kuis heb gehouden en een stuk of 63 sites heb weggekapt, ’t is niet allemaal verloren moeite.)
(ja, 63. dat lucht op.)

Jan is die blonde god met de krullen!

’t Was wel een wijze vraag van Zelie gisteren: wat is het verschil tussen une balle en un ballon? 

Mijn aanvoelen was dat bij ballon de nadruk op het opgeblazen zijn ligt, en bij balle de nadruk op het rond en hard zijn en wat kleiner, maar ik ben er niet zeker van. 

Une balle de tennis, de golf, de baseball. Ook balle voor een kogel, natuurlijk, zelfs al zijn die niet meer rond. Une balle de foot maar ook un ballon de football, en idem voor basket en volley. En dan un ballon voor een luchtballon en zo, zelfs als hij niet rond is (maar wel opgeblazen). 

Oh, en dan is er nog bille voor nog kleiner en harder (knikkers, pakweg), en boule voor gelijk wat groter maar nog altijd hard en rond (boule de pétanque, boule de billiard). 

En boulet voor kanonskogel, en boulette voor gehaktbal en zo, en bulle voor luchtbel en dergelijke. 

Pf. Begin er maar eens aan, taalgevoel van buiten leren. 😐

Ooooh. 

Ge weet dat het een goeie avond geweest is, als de afsluiter deze is:

Live gezongen, en al!

Dat moeten epische gevechten zijn met een totaal niet-werkende wekkerinstallatie, in de kamer van onze oudste dochter: zeldzaam zijn de dagen dat ze op tijd uit haar nest komt gerold. 

’t Zijn dan telkens variaties op jamaardewekkergingnietaf of jamaarikwasweerinslaapgevallen. Niet dat ze al ooit écht te laat is geweest, bij mijn weten, maar toch.

En dan was het vanmorgen dag van de jeugdbeweging, afspraak om 7u10 onder de Stadshal, en was ze zonder enig probleem wakker, aangekleed, gevoed, gepakt en met haar broer op tijd present. 

ER ZIJN GEEN EXCUSES MEER. Ha!

Hey, kijk nu, ik kan het nog: pap zeggen. 

Het zag er nochtans niet naar uit, een uur of zo geleden: vanavond een schrikkelijk goed stuk vlees klaargemaakt.

Een kilo of drie vier entrecôte, proper opgekuist (ik doe dat dus heel graag, met een mes prutsen aan rauw vlees), peper en zout erop, olijfolie, Provençaalse kruiden, goed masseren, in grote filets snijden, quadrilleren op een massief warme grill.

Acht eierdooiers, gastriek, kloppen tot sabayon, geklaarde boter bij en gehakte dragon tot béarnaise, tomatenpuree bij tot choronsaus.

Aardappelen door de mandoline tot alumettes en frituren, ajuinringen in melk doen en dan in gekruide bloem en dan frituren.

Vlees een paar minuten in de oven, in dikke balken snijden, choron erbij, pommes alumettes erbij, een bos waterkers, gefrituurde ajuinringen. 

Mmmmmmmmm lekker. 

Die namiddag, op [frontend]:

What @mvuijlst and @defreek suggest is akin to unix file permissions w/ an owner.

Symbolic Notation   Octal Notation  English
----------          0000        no permissions
---x--x--x          0111        execute
--w--w--w-          0222        write
--wx-wx-wx          0333        write & execute
-r--r--r--          0444        read
-r-xr-xr-x          0555        read & execute
-rw-rw-rw-          0666        read & write
-rwxrwxrwx          0777        read, write, & execute

to have it resource oriented this would result in -crudcrudcrud (using symbolic notation)

Would this cover all needs?

Ja, ik kan daar hard om lachen, ik. 

Misschien moet ik het eerste seizoen van Game of Thrones nog eens herbekijken. 

Er loopt op het bureau soms wel eens een hond rond. 

’t Is te zeggen: soms lopen er meer honden rond, en de hond waar het hier over gaat, die loopt niet echt rond.

Poppy was altijd al een beetje een kapotte hond — oorlog in Joegoslavië meegemaakt, getraumatiseerd, hoe zoudt ge zelf zijn — maar sinds vorig jaar is er naast onophoudelijk piepen en niet echt luisteren ook nog ernstig ouder worden bijgekomen. 

Dat “niet echt luisteren” is nu “potdoof zijn” geworden. En het lijkt er niet op dat ze nog vreselijk veel ziet ook. En na een paar vermoedelijke hersenbloedinkjes, is het niet echt meer rondwandelen, maar meer creatief-net-niet-vallen dat ze doet. 

Opstaan van de hoek in het bureau waar ze ligt, op de tast naar de gang, eventueel nog eens rond de eettafel (verstrikt geraken in de stoelpoten, als ze pech heeft), en dan terug naar de hoek van het bureau en slapen. 

Ik heb het niet voor honden, door de band, maar Poppy is wel een wijze. En het stoort mij niet dat ze veel lawaai maakt en overal tegen loopt en alles. 

Okay, ze laat soms wel eens veel scheten. Maar hey, een mens wordt dat gewoon, en dan is het alleen maar een beetje vervelend bij het opnieuw binnenkomen in het bureau. Ge wordt dat gewoon, scheten. 

Vandaag was het iets minder aangenaam. Vanmorgen was den duts na een Grote Boodschap plets achteruit in haar eigen gerief gaan zitten.

Verrassing: zelfs na veel uitwassen met water en zeep, blijft die geur er in hangen. Pas helemaal tegen het einde van de dag was de geur gemuteerd van een zerpe, euh, hondenstrontgeur naar een soort wasmand-vol-zweetvoeten-kousen-geur. Tenzij ze bewoog of er iemand binnen kwam waardoor de lucht begon te circuleren, en dan was het gewoon weer Caca de chien. 

Als het morgen niet over is, zijn er twee opties: ofwel een hele bus Fébrèze leegspuiten, ofwel dit. 

Het heeft twee afleveringen van Komen Eten geduurd voor ik plots bedacht hey, ik heb met die gast nog in de klas gezeten, denk ik, ergens in 1985 of zo! En ongeveer een halve minuut later: damn, die mens is geen haar veranderd. 

Filip Van Laere, ingenieur en varkensboer, Latijn-Wetenschappen 1989, van Duroc d’Olives, en dat ik nu toch wel benieuwd ben naar dat varkensvlees, dat blijkbaar ook in de buurt te krijgen is. 

Het zag er namelijk echt niet verkeerd uit, dat vlees. 

Er was eens een database van oud-leerlingen, en die database moest op het internet komen.

Ik had dat al eens gedaan, in 1997 of zo, maar dat was allemaal al lang in de nevelen van het interwebs vervlogen, en het was tijd om het nog eens opnieuw te doen.

Een oude Accessdatabank, waar eigenlijk wel wat verbetering zou aan kunnen zijn, maar die uiteindelijk wel haar werk doet, en dat moest dan op een Linuxmachine komen.

Ik was helemaal optimistisch vertrokken, zo van “ik smijt er CodeIgniter tegen, en ik doe helemaal MVC en zie mij gáán jong“. En dan was ik aan het prutsen en had ik geen goesting om lokaal een omgeving op te zetten en verloor ik mij in de modellen en de views en de controllers en de routes en dacht ik sod it.

En deed ik het gewoon nog eens helemaal 1998-stylee, allemaal in één bestandje en gedoe. Access op een windowscomputer naar SQL geconverteerd, in een bestaande mysql-database geduwd (Access op Linux da’s allemaal ingewikkeld), en dan wat simpele queries gedaan en lelijke html.

Minimaal checken op is_numeric tegen de injecties, en later dan nog eens een propere url-structuur en een propere layout, maar uiteindelijk: op een uur of twee of zo was het allemaal gepiept.

Het was misschien al tien jaar geleden, maar het was gelijk het gisteren was. Quick & dirty, hoera!

En een database met veel namen erin, da’s wijs.

Kijk, een paar top 10’s van voornamen van oud-leerlingen!

De evolutie van 1950 tot nu:

En de beroepen! En de klasfoto’s, van 1837 tot 2013! Met alle leraars die ooit zélf schuie gasten waren. En dan nog de verhuizen van de mensen! Ik denk dat ik dat eens op een wereldkaart zet, de migraties van de alumni, hoe die uitzwermen!

…en elke keer lig ik weer plat:

(Lazytown zelf is er nog altijd niet opgezet mee, maar ze krijgen het maar niet van het internet weg: fair use en remix en zo.)