• links for 2010-10-28

  • Tot!

    Dag Brussel
    Dag treinvertragingen.

    Dag verste wachthokje op perron één.
    Dag trein die altijd met 23 begint
    Dag eerste wagon

    Dag meneer met het schetsboek en de te luide muziek
    Dag kaarters, dag Rudy en Freddy en Jan en Mariette en Cindy
    Dag oude meneer met de buik en de kruk, met tienduizend aantekeningen in de krant
    Dag Brussel-Zuid. Dag lijn twee, Zuid Hallepoort Munt Louisa Porte de Namur Kunst-Wet Madou. Dag opeengepakte mensen. Dag burgers van Europa. Dag verkeersregels die vaak maar een suggestie zijn

    Dag Sint-Joost. Dag stadhuis, Madou- en Astrotoren. Dag families op straat en voetballers op het speelplein en hoofddoeken en kaftans en zonnebloempitten.

     

    Dag werk.
    Dag Sony, dag Post toen nog zonder b, dag Belgacom, Telenet, KBC, Dexia, Fortis zonder en met bnpparibas. Dag overheden, ministeries, non-profits, Europa, multinationals en onderzoeksprojecten.
    Dag knoman en genera, dag cafeta en humres. Dag projectcodes.
    Dag brainstorms en meetings en rapporten en wireframes en prototypes en mentale modellen en ontwerp en testing en expert reviews en workshops en trainings.

    Dag dansvloer en designstudio, bibliotheek en back offices, front offices en sauna.
    En ook dág efforts en availability en Filemaker en bergman en pipeline en Excel.

     

    En ’s avonds: dag neonbuizen
    Dag zwarte mevrouwen in de venster
    Dag borsten van de zwarte mevrouwen in de venster
    Dag engel boven de peepshow
    Dag 20 frankstukken aan de vensters van de peepshow
    Dag meneer met de witte baard op uw hurken aan de achterkant van Noord

    Dag mannen met halve liters.
    Dag perron negen.
    Dag kruis dat nét boven perron tien uitsteekt
    Dag deftige meneer met de baard en de pijp
    Dag slordige meneer met de sigaret en de rafelige jeans en t-shirts in weer en wind

    Dag laatste wagon vol kaarters, om ter tluidst

    Dag toevallige ontmoetingen met Greet en Frea en Lien en Ine

     

    Dag Bart
    Dag Alain
    Dag Johan
    Dag Koen dag Mieke dag Olivier
    Dag Eric Tom Heidi Kristel Freya Bram Pieter Joke Sabine Anton
    Dag Joannes

    Dag Namahn
    En bedankt voor alles.
    Ik zal jullie nooit vergeten.

  • Toilet

    Om half één ’s morgens gestommel boven, en het licht gaat aan in het toilet. Ik ga naar boven omdat ik daar toevallig ook net moest zijn; een klein stemmetje uit het toilet: Anna.

    “Papa? Ik was naar het toilet gegaan omdat ik naar het toilet moest gaan.”

    Zo is het maar net.

  • Spreekbeurt

    Louis moest een spreekbeurt doen, over de manen.

    “De manen”, dat is dus wel heel uitgebreid hé. Ah ja, er zijn door de driehonderd manen geteld in ons zonnestelsel tot nog toe, van groot naar klein en in alle mogelijke vormen en kleuren.

    Hij had wel tips gekregen: twee bladzijden vol vragen die hij zou kunnen beantwoorden, maar vorige week zag hij het écht nog niet helemaal zitten.

    Ik zag het ook niet zitten al die vragen, zonder zelfs te zeggen wat een maan nu eigenlijk is of niets. Uiteindelijk hebben we er twee keer een avond naar gekeken, zijn we begonnen met een inleiding die uitlegt waarom sommige manen groter kunnen zijn dan planeten, en heeft hij gisteren nog met Sandra gekeken en alsnog een Powerpoint met beeldjes gemaakt.

    Vandaag heeft hij zijn spreekbeurt gedaan, en ik hoor dat het heel goed was. Hoera! Ik zat er zo hard mee in jong, ge kunt u dat niet inbeelden.

    Ik was vanavond pas om 21u thuis dus ik heb hem nog niet gezien, maar morgen ga ik hem eens zo hard vastpakken, ha!

  • Nog twee

    Serieus. Nog twee dagen en ik werk ik Gent gewoon.

  • Nog twee

    Nog twee dagen werk in Brussel en ’t is ermee gedaan: ik kan het haast niet geloven.

  • links for 2010-10-25

  • Hebt g’hem al eens herstart?

    Oooooh al die moderne toestellen die in 99,9% van de gevallen werken, maar dan plots niet meer werken, en waar een mens gewoon niets anders mee kan doen dan er eens aan te schudden en af te zetten en weer aan te zetten, en dan hopen dat het in orde komt — ’t is om iets van te krijgen.

    Ik heb het al herstart, al helemaal gedesinstalleerd, geherinstaleerd, gereset, vanalles: niets helpt.

    Dit is wat het doet:

    photo (2).jpg photo (3).jpg

    Sonos-ding op iPod zegt dat er een update nodig is, ik duw op het ding om te updaten, het zegt dat er geen update nodig is. Lather, rinse, repeat. En ik ben niet de enige die het overkomt: kijk maar.

    Ik neem een screenshot, en ik denk meteen: hey, dat uur staat verkeerd. Blijkt:

    photo (4).jpg

    Het toestel staat op een datum tien jaar in het verleden. Gnn. Propbleem opgelost, hoera! Het ene ding zal een conflict hebben met het andere ding, en dan met de data in de war slaan, of wieweetwat, en nu de datum juist staat, en ik alles nog eens extra heropgestart heb, alles nog eens extra volledig uitgewist en weer geïnstalleerd heb, zal het ongetwijfeld in orde komen.

    …of toch niet

    photo (5).jpg

    Aaaargh! En natuurlijk werkt het wél op de iPhone en op de andere iPod. En zijn al die krengen met de laatste updates van vanalles en nog wat helemaal in orde.


    photo (6).jpg

  • Hey Ash, watcha playin’?

    ftw.

  • FACTS 2010 gedaan

    Mja, mja. Deze namiddag naar FACTS geweest, in Flanders Expo. Vorig jaar niet geweest, het jaar daarvoor (en daarvoor, etc) wel, toen het nog in het ICC was.

    Het was, en ik ga daar niet omfloerst over doen, not my cup of tea. De kinderen zeiden na afloop precies wat ik dacht: veel groter, maar veel minder gezellig, en ook wel wat vuil, en veel minder te doen.

    En wat er was, leek gewoon bij elkaar gepropt: zo wou ik wel gaan luisteren naar Dirk Benedict, maar die gaf een interview in zo’n soort hokje waar ik hem niet eens kon zien — terwijl er rondom ettelijke honderden vierkante meter plaats was

    Veel meer tristesse, ook, dan ik me herinnerde: hetzelfde versleten diorama van Hoth, bijna overal ongeveer dezelfde voorwerpen (zwaarden, comics, DVD’s, beeldjes) als jaren geleden — met patina van jaren onverkocht van beurs naar beurs gesleept te worden, veel minder cosplayers. Veel uitgebluste mensen precies ook: niet alleen die dutsen van ‘Allo ‘Allo die daar in een hoek stonden geduwd en waar iedereen voorbij liep, maar ook de bezoekers zelf.

    Misschien dat het ondertussen bij iedereen doorgedrongen is dat het niet veel zin heeft om DVD’s van anime en watnog aan te bieden voor verkoop, als ze op Blu-Ray-kwaliteit te downloaden zijn van op het internet? Dat Lord of the Rings en Sar Wars ondertussen al te lang gedaan zijn? Misschien dat het weer er voor iets tussen zat?

    In ieder geval deed het kader er absoluut geen goed aan: Flanders Expo is gewoon vuil, en er was zelfs geen poging tot gezelligheid. Heelder hoeken van hallen die vol met vuiligheid lagen, bijna nergens iets om te eten, en tenzij ik er naast gekeken heb, nérgens een plaats om gewoon te zitten.

    Ja, een tafel met hotdogs (drie euro voor een papperige sandwich met een lauwe witteproduktenzwanworst), en een soort cafetariahoek (drie euro voor een cola), en een Fransman (?) met een snoepkraam (een zak gekocht voor de kinderen: 24 euro 60, en de snoepen waren zowaar verslegen). En alles kostte zoveel geld: ik kon nog net een euro uit mijn broekzakken en jaszakken bijeen scharten: daarmee mochten maar twee van de vier kinderen die dringend moesten, ook effectief het toilet binnen.

    Hrm. Ik was niet content. ’t Is te hopen dat het beter is volgende keer.

    De buit, ook al wegens bijna nergens kunnen betalen met een kaart — of enkel vanaf 100 euro met kaart kunnen betalen, was navenant: één beeldje gekocht, van een Skeksis.

    KGB_0026.jpg

    Oh, en vier contactlenzen. Twee zwarte, en twee witte:

    KGB_0020.jpg

    Dat zal mij van pas komen als ik nog eens ergens moet uitgaan. Of als er kinderen voor Halloween langskomen:

    KGB_0025.jpg

  • Familie over de zee

    Vorige week kreeg Heidi bij Namahn een meneer aan de lijn die blijkbaar een wel erg creatieve manier had om mijn achternaam uit te spreken. Hij deed een verhaal dat hij naar mij op zoek was, ’t was in alle geval niet heel erg duidelijk.

    Een tijdje later kreeg ik een mail van hem, en werd het meteen duidelijker: we zijn familie!

    Zijn naam is José, hij is vastgoedmakelaar in Miami, hij is van Braziliaanse oorsprong, en hij is, houd u vast: de zoon van Hendla, die de dochter is van Hercko, die de zoon is van Abram. Hercko (of Hartzka, of twintig andere manieren om het te spellen), was van Polen naar Brazilië geëmigreerd. Abram had een andere zoon, Nusen Mendel (of Nathan). Die was getrouwd met Regina, en Regina’s zus Laja was getrouwd met Mordechai. En Mordechai’s dochter Estera was mijn grootmoeder aan vaderskant.

    Op een grafiekje gezet, geeft dat dit — ik helemaal links onderaan, José en zijn vrouw Nadir helemaal rechts:

    20101024-family.gif

    Heel heel verre familie, en aangetrouwd, daar niet van, maar toch.

    Ik zat er al een tijd mee in mijn hoofd, maar ik denk dat ik het toch maar eens voor ’t echt ga doen: die genealogie weer oppakken.

  • /staande ovatie

    Oh yes. Yes indeedy. De gezichten van de andere mensen rond de tafel zijn bijna prijsloos, trouwens, als Dylan Ratigan zijn ding zegt:

    Het begint met wat nonsens over het zoveelste opgeklopte minimediaschandaaltje, maar vanaf 2:45 word het fantastisch.

  • Minecraft Bioshock, en dingen

    Sheer bloody brilliance:

    En ik heb, voor het eerst in letterlijk maanden, geen dingen meer liggen die ik beloofd had aan andere mensen. *Denk ik*.

    Ik heb vandaag van de antratie de halve dag in mijn trekzetel doorgebracht, en morgen zit ook alweer vol — bezoek aan de nieuwe school van de kinderen en F.A.C.T.S — maar ik dénk dat ik vanaf maandag weer eens productieve dingen ga beginnen doen.

    Alhoewel. Ik heb ook nog een bazilioen televisieafleveringen te bekijken en een fuckton boeken te lezen. En, uiteraard: ik moet mijn kasteel in Minecraft dringend uitbreiden met een underwater lair.

  • links for 2010-10-22

  • Oudercontact

    Vier keer oudercontact voor drie kinderen vanavond, of eigenlijk vijf keer, want de eerste van de vier mensen die we spraken, was er voor twee van de kinderen. Confused yet? (Het was oudercontact voor het eerste leerjaar, vierde en zesde leerjaar, en twee keer kangoeroeklas — vandaar.)

    Résultat des courses? Ik ben behoorlijk opgelucht. Er was met één van de drie twee jaar geleden een probleem, en dat probleem lijkt opgelost. Er was met één van de drie begin dit jaar en eigenlijk tot zeer recent een ander probleem, deze week leek dat probleem min of meer onder controle, en we zien het wel helemaal in orde komen. En het derde is zonder het minste probleem bezig.

    Oh, ik kijk er zo naar uit om elke avond thuis te zijn, ze van school af te halen, ze bij het huiswerk te kunnen helpen, en erbij te zijn om hun schoolverhalen te horen als ze vers van school komen. Het gaat verdorie nog hard werk worden, de volgende pakweg twintig jaar.