• Een kwestie van organisatie

    Oe dat is verwarrend als het is gelijk vanmorgen, dat ik denk dat ik ga kunnen uitslapen en dat blijkt dat ik naar Anna moet.

    Anna begint er zaterdag het vroegst aan: ballet van 9u15 tot 10u, en dan turnen van 10u30 tot 11u30 — ik was er om dat half uur te overbruggen (niet dat het nodig is, ze speelt toch heel de tijd met andere kindjes die daar rondlopen, maar kom). En dan gaan ze zwemmen om 12u, en dan gaat Louis animatiefilmen van 13u30 tot 16u. Normaal is er voetbal voor Jan ofwel in de voormiddag ofwel in de namiddag, en scouts voor Zelie in de namiddag, maar vandaag had de tegenpartijd forfait gegeven in het voetbal, en was Zelie de hele dag op pad met de scouts in de stad, ook al zoiets niet standaard.

    Lijsten en planningen, daar kan een mens zich aan optrekken.

    Van die weekmenu’s, die hebben we eigenlijk al een hele tijd: de kinderen eten ’s middags boterhammen, en ’s avonds maken we normaal gezien wat er ’s middags op school te eten is. Gemakkelijk, zo moeten we niet nadenken.

    Enfin, ik zeg “we”, ik bedoel “Sandra”, want ik was niet echt op tijd thuis om eten te maken, natuurlijk.

    Maar hey: nu ben ik wél op tijd thuis om eten te maken, dus het lijkt me maar normaal dat ik dat dan ook doe. Ik kijk er eigenlijk wel naar uit, eigenlijk, om door de week eten te maken. Recepten ontdekken, en zo. Maandag-woensdag-vrijdag, dat lijkt mij wel iets.

    Eens kijken… dat zou dan willen het volgende zeggen:

    • Maandag: gestoofd varkenslapje, appelmoes, aardappelen
    • Woensdag: biefstuk, aardappelgratin, boontjes
    • Vrijdag: Gents gebraad, archiducsaus, frieten

    Variaties zijn ook mogelijk, natuurlijk. Dat varkenslapje bijvoorbeeld, daar zou ik wel eens gegrilde kasslerrib van willen maken. Die gratin, die zou wel eens dauphinois mogen zijn. En dat Gents gebraad: geen idee wat het is, maar ik beeld me dan iets in met mosterd, of misschien wel iets opgerold van gandahesp en ander vlees–ideaal om op ontdekkingstocht te gaan.

    Het staat op tinternet, dus ik kan er niet meer onderuit, ha!

  • Schrijnwerkers, deel III

    Wat voorafging: ik vond geen schrijnwerker. Ik vatte een plan aan en schreef mensen. Ik kreeg al bij al redelijk snel antwoord.

    Deze week is er niet veel meer gebeurd op het antwoord-krijgen-vlak: ik denk dat al wie zou antwoorden, geantwoord heeft. Maar hey, een mens weet nooit.

    Afstappingen

    • Stijn Van Maele van Artenova (Oostakker) en zijn binnenhuisarchitect zijn maandag langsgekomen. Zij doen meubels, maar wat wel interessant is, is dat ze eigenlijk ook, gelijk, alles doen. Van tuin (moet nog gedaan worden) tot dak (riskeert gedaan te moeten worden) tot binnenhuisontwerp (kunnen we altijd gebruiken). Het meesterplan, voor zover ik het goed begrepen heb: ze maken eerst een voorstel voor een plan, waarvoor ze dan nog eens langs zouden moeten komen om alles gedetailleerd op te meten. En dan maken ze een plan en een voorstel voor de uitwerking. Een voorstel dat, groot of klein zal zijn afhankelijk van wat we willen: enkel de boekenkasten, of meteen al een voorstel om een plan te maken voor al de rest. Zij kunnen in ieder geval ook de trappen en de afwerkingen doen.
    • Stéphanie van BHI Roesbeke (Waarschoot) kwam dinsdagavond. Zij doen enkel de meubels, en verwachten dan ook dat alles afgewerkt is zoals het moet: waar wij in de living nog een halve oorlogszone hebben rond de trap, met een muur die moet bezet worden en een trap die door de muur steekt en een technische koker die eigenlijk nog allemaal techniek is en geen koken, willen zij dat alles gerees is om een kast te zetten. De maten zijn exact genomen, ze maken een voorstelontwerp op basis van wat we al hadden, en we krijgen er meteen een prijsvoorstel bij. Tegen ergens binnen drie weken, want het is–zoals overal, vermoed ik—heel erg druk.
      De uitvoering zou pas kunnen gebeuren ergens vanaf maart-april, meen ik me te herinneren, maar hey, als het goed is, zijn we helemaal bereid te wachten.

    Afspraken

    • Bavo Lamoen  komt dinsdag 16/11.

    Bijna-afspraken

    • Maarten van Cesar Cant Interieur (Heide-Kalmthout) zou liever hebben dat we tot bij hen komen in Kalmthout, met een plan. We moeten nog een gaatje vinden en inplannen, maar ‘t zal niet gemakkelijk zijn. Misschien volgende zaterdag.
    • Carl Bouckaert van In2Design (Meise) heb ik nog niet aan de lijn gehad, en dat is helemaal mijn schuld.
    • Marc Cooreman heeft gemaild, en we spreken per mail af wanneer het past – dat zal waarschijnlijk ergens volgende week zijn ‘s avonds.

    Nog geen nieuws na 2 weken

    Ik heb er eigenlijk al goede hoop op, eigenlijk.

  • Leve de winter

    Het is winter, of bijna winter, of in ieder geval: het voelt zo aan.

    Hoera! Koud buiten, warm binnen, donker buiten, gezellig binnen. Vandaag alleen thuis met de kinderen: uitgeslapen, wat naar televisie gekeken, boodschappen gedaan, eten gemaakt.

    Boterhammen met soep, en eierpannenkoeken: drakeneieren voor Louis (ei met blauwe voedsekleurstof) en Barbie-eieren voor Anna (met rode kleurstof).

    En dan naar het Huis van Alijn op zoektocht, en al zingend terug naar huis, en dan geschilderd, en dan op de computer gaan zitten.

    Kapot maar content!

    Zoektocht

    Lijkenvervoer

    Aan een civielen prys

    Anna en Jan luisteren naar dialecten

    Keromar!

    Op straat, aan het zingen

    Dat zingen was trouwens enorm grappig: luid en nog luider, en iedereen op straat aan het kijken terwijl we uit volle borst zongen van TOPPIE TOPPIE, dat de SATISFACTIERADIUS ons HAPPY IN HET KOPPIE maakte, en dat BEGRAFENISONDERNEMER, ‘T IS EEN JOB MAAR OOK EEN HOBBY.

  • links for 2010-11-10

    • It really doesn't seem to matter how much thought I put into it.  Some designs have been honed by days of thinking, some by months, some by minutes.   Some designs are peer reviewed by programmers, by producers, by other designers.  Some are not.  And in every situation, the initial prototype is unplayable.

  • Amazon.com en co.uk, cadeaubons en een folieken

    Mhuhuhuhu. Ik had helemaal onverwacht een cadeaucheque gekregen voor Amazon. Cadeau! Geld uitgeven maar dan gratis! Hoera hoezee!

    Dilemma’s: dure boeken kopen? Standbeelden? Messen? Etenswaren? Machines? Speelgoed?

    Ik had een hele lijst aangelegd van allerlei, toegevoegd, geschrapt, weer toegevoegd, aangepast, mezelf gezegd dat ik wel iéts mocht bijleggen als ik toch een cadeaudink had, er dus dan maar wat bijgedaan, dan mezelf gezegd dat het niet opgaat om dubbel zoveel bij te betalen als die cadeaubon en er dan maar weer alles uitgevogeld en naar iets redelijkers gezocht, en dan uiteindelijk naar de checkout met mijn virtuele cadeaubon in mijn klamme handjes.

    O ramp! Een cadeaubon van Amazon.com is niet bruikbaar op Amazon.co.uk!

    Aargh! En al wat ik wou kopen, kon niet verscheept worden vanuit de VS! Ze gingen van “We are not able to ship this item to your default shipping address” — bijna alles wat electronisch is of voedsel of gelijkaardige, awoert. En al wat wél verscheept kon worden vanuit de VS, was veel goedkoper in Europa wegens geen transportkosten! Kindle-dingen dan maar? Nope: als Europeaan kan ik in de VS enkel die dingen kopen die ik in Europa ook kan kopen, awoert!

    Ik was gisterenavond laat geëindigd met een groot beeld van Dagon zoals gezien door H.P. Lovecraft:

    411pgWSUY-L.jpg

    …maar toen bleek het onmogelijk voor een redelijke prijs binnen een redelijke termijn te verschepen, en bedacht ik dat ik nu al geen plaats had om al mijn andere postuurkes te zetten. En dan werd het een hele boodschappenlijst vol comics. En dan was dat ook al zo duur om te verschepen.

    Ik zat er al wat mee in, maar hey: het interweb is er om oplossingen te vinden. Gisterenavond op zoek gegaan naar iemand die voor hetzelfde bedrag iets zou willen kopen en die er niet mee inzit dat het in de VS is, en die in ruil daarvoor een aankoop wil doen bij co.uk, veel vijven en zessen, maar vanochtend vroeg was de deal rond.

    Ik koop een volle boodschappenmand in de VS met boeken en software, mijn partner koopt mijn ding in het Verenigde Koningkrijk. Gelijk oversteken, duidelijke afspraken met mensen die ge vertrouwt, en hopla, één dezer dagen staat deze jongen voor mijn deur:

    Cuisinart

    Yup. Yupyup.

    (Maar toch wel vies dat het met een omweg moet, ze zouden toch wel mogen afspreken tussen al die sites van Amazon, vind ik.)

  • Ongelooflijk

    Kijk, een filmpje over wat er binnenin een cel in uw lichaam gebeurt:

    Die dingen die op die kabels rondlopen en andere dingen van de ene kant van een cel naar de andere kant slepen? Wel, die zijn blijkbaar gefilmd:

    eRHH4.gif

    De wereld, ’t zijn soms ongelooflijke dingen.

  • links for 2010-11-09

  • Het plan, deel 1 (in progress)

    Ik had een plan van wat ik zou aanvangen met die anderhalf à twee extra uren die ik ’s avonds had, en hey kijk: deze week ben ik eraan begonnen.

    De zaken gestructureerd aanpakken, da’s de enige manier dat ik het kan. Als ik geen lijsten aanleg en geen leidraad heb, ben ik verloren. Dus vandaar: elke dag een half uur à drie kwartier opkuisen, ’s avonds. Hoek na hoek van kamer na kamer. Dingen op stapels leggen, de stapels verleggen naar de plaats waar ze thuishoren, en dan de stapels klasseren.

    Stapels met papier dat weg te smijten is, komen in de papierbak. Dozen van dingen die ik niet meer ga inpakken — harddisks en ander computermateriaal, dat soort zaken — die worden onherroepelijk opgeplooid en weggegooid. Dozen die nog nuttig kunnen zijn — schoendozen met goede deksels, dat soort zaken — die worden meteen gebruikt of opzij gezet.

    Stapels met papier dat te houden is, worden bij elkaar gelegd in de keuken, om later te sorteren: administratie bij administratie in mappen, souvenirs die niet wegmogen — brief aan Sinterklaas van Louis toen hij nét kon schrijven bijvoorbeeld, geboortekaartjes, dat soort zaken — in schoendozen, foto’s bij foto’s, et cætera.

    Stapels met speelgoed naar de kinderkamers. Stapels met computer- en andere draden in plastiekzakken naar het achterhuis. Stapels met boeken en DVD’s en games en CD’s van mij ook naar het achterhuis.

    Stapels met kleren, met fotogerief, met tekeningen van de kinderen, met boeken van de kinderen, met plastiekzakken, met badges en dergelijke, met schrijfgerief, met vanalles en nog wat.

    Wat kapot is en niet meer te repareren en niet meer gebruikt, vliegt de vuilbak in. Zelfs dingen die al jaren rondslingeren wegens “een mens weet maar nooit” — dingen zoals een transfo van een scanner die al tien jaar dood is, bijvoorbeeld. Of die scanner zelf. En zijn identieke tweelingbroer die al acht jaar dood is.

    Het is nuttig werk, en het geeft voldoening als het dan eindelijk, soms na maanden, ligt zoals het zou moeten liggen. Er zijn maar een paar vervelende aspecten aan. Om te beginnen dat ik allergisch blijk te zijn aan het soort stof dat blijft liggen op dingen die al heel lang niet meer verzet of afgestoft zijn en dat ik dus een hele avond loop te snotteren. Daarnaast dat ik na een half uur of drie kwartier door mijn rug zit. En ook wel dat ik er ongetwijfeld maanden mee bezig zal zijn.

    Eerst de living: de hoek waar de bibliotheek komt (done!), daarna de schouw, daarna de hoek waar de televisie staat, daarna de hoek aan de venster, daarna de kast, daarna de hoek achter mijn trekzetel, daarna onder de trap. Daarna de slaapkamer. Daarna de badkamer. Daarna de keuken. De gang. Het bureau. En dan het achterhuis.

    En tegen dan hebben we misschien wel al iemand gevonden om het huis hier verder qua werken in orde te krijgen.

  • Conan ftw

    Yep. Yep indeedy.

  • Et pour les flamoutch la même chose

    Oh, eigenlijk, nu ik eraan denk: wat ik wel fantastisch vond op die Playtown, is dat het een beurs was met zowel Franstalige als Nederlandstalige mensen die allemaal hun best deden. Soms duidelijk Franstalig (de man aan de spinning), soms overduidelijk Nederlandstalig (de meneer van de C&A modeshow), maar ze deden hun best om hun ding in de twee alen te doen.

    Wat dan wel eens verwarring gaf als pakweg Zelie bij “français?” antwoordde “oui”, en dan bij “néerlandais?” ook “oui” zei.

    Wat ben ik trouwens blij dat ik daar ook van af ben, van die situaties waar er voortdurend krampachtig Nederlands bleef gesproken worden.

    Dat ze eens een voorbeeld nemen aan Gent verdorie. Wij worden hier langzaamaan overspoeld door West-Vlamingen, en ziet ge ons daar een probleem van maken? Da’s demografie en geschiedenis hé. Nemen ze het boeltje hier over, dan nemen ze het boeltje hier maar over. ’t Zal misschien een schok zijn, de eerste burgemeester van West-Vlaamse afkomst, maar als er tegenwoordig al schepenen zijn van Turkse afkomst, kan het niet ver verwijderd zijn.

  • Speelstad

    Playtown in Brussel: ’t zal moeilijk zijn, volgend jaar, om ervoor te zorgen dat er niet te véél volk naar komt.

    Proper georganiseerd, degelijke stands, veel ruimte voor de kinderen om te spelen, allemaal wijs — zolang er niet te veel volk is. (Oh, en zolang mijn rug niet besluit lastig te doen, maar hey.)

    Gelukkig was er niet écht te veel volk, bij de meeste dingene. Alleen naar het einde van de namiddag werd het wat lastiger, en de rij bij de springkastelen was veel te lang. Maar voor de rest hebben ze zo ongeveer vanalles gedaan. Leutige dingen gezien, ook. Smartmax, bijvoorbeeld: magnetisch speelgoed waar bijvoorbeeld reuzenhoge torens en kastelen gemaakt kunnen worden.

    Smartmax

    En Zelie heeft met die Kinect van Microsoft gespeeld.

    Zelie op Kinect

    En Louis met een Mindflex, zo’n spel dat hij met zijn hersenen moest besturen:

    Concentratie!

    …maar vooral: ze hebben veel getekend, en uiteindelijk nog bijna het meeste plezier gehad op een stand van de Speelotheken van de Vlaamse Gemeenschapscommissie, waar er allemaal volksspelletjes waren.

    Nee, fijne beurs.

    Anna tekent

    Gitaar!

    Spinning

    Hypercommercieel en alles, zeer zeker dat. Maar we zijn er zonder kosten buitengeraakt: alleen een doos stiften met fruitsmaak gekocht, en dan nog alleen omdat ik die wou hebben. Volgende week doen we cultuur, beloofd. Als we eraan denken.

  • Onze voetballer

    Jan kwam uit de kleerkamer: hij had een band van Kapitein aan. En ja, ze doen elke week iemand anders, maar toch: ik zwol van trots. Net zoals ik bijna tranen in de ogen kreeg toen er een goal kwam na een zó ongelooflijk mooie pas van Jan.

    Het is eigenlijk ongelooflijk, hoe hij verandert als hij op het veld stapt. Alles komt in focus, en hij is van kop tot teen geconcentreerd: het is een ander kind gewoon.

    Jan voetbalt

    Jan voetbalt

    Jan voetbalt

    Jan voetbalt

    Jan voetbalt

  • Schrijnwerkers, deel II

    Het is een groter succes dan ik verwacht had, mijn zoek-eens-een-schrijnwerker-avontuur. Op een rij: de resultaten na één week.

    Afspraken

    • Bavo Lamoen mailde terug op 1/11, we hebben een afspraak volgende dinsdag 16/11
    • Stijn Van Maele, Artenova (Oostakker) mailde terug op 2/11, afspraak met hem en zijn binnenhuisarchitect op maandag 8/11
    • BHI Roesbeke (Waarschoot) mailde terug op donderdag 4/11, we hebben een afspraak op dinsdag 9/11

    Bijna-afspraken

    • Maarten van Cesar Cant Interieur (Heide-Kalmthout) heb ik gemaild op 2/11 nadat hij een reactie liet op mijn weblog; zij zouden liever hebben dat we tot bij hen komen in Kalmthout, met een plan. Ik maak een plan en we proberen ergens een dag te vinden.
    • Carl Bouckaert van In2Design (Meise) had ook een reactie gelaten, ik heb hem gemaild op 3/11, hij heeft teruggemaild, en ik zou moeten getelefoneerd hebben voor een afspraak maar omdat mijn GSM het niet meer doet (ik zit tussen twe abonnementen) is het niet gelukt voor het weekend, dat wordt dus maandag.
    • Marc Cooreman had het even heel erg druk, maar we spreken na 11/11 af.

    Nu even niet

    • Geert Vermeulen & Henk De Graeve, Mankracht (Merelbeke) mailden terug op 2/11 om te zeggen dat ze op het moment helaas teveel werk hebben om er nog iets nieuws bij te nemen nu onmiddellijk.
    • David Van Steendam mailde terug op 4/11 om te zeggen dat hij helaas nu erg druk bezig is en dat het ten vroegste pas vanaf januari lukt.
    • Luc Vangeel mailde op 7/11 dat hij helaas teveel werk heeft

    Nog geen nieuws na 1 week

    • Youri Cruypeninck (Gent)
    • J. Bontinck (Lokeren)
    • Welleman
    • VK Design (Evergem)
    • Tonny Van Huyck (Tokka Creations), al hoort die niet echt bij de “nog geen nieuws na 1 week”, omdat ik me vergist had van email en de mail pas donderdag opnieuw gestuurd heb

    Veertien schrijnwerkers-en-gelijkaardige, drie afspraken en drie bijna-afspraken. Meer nieuws volgende week!

  • *geeuw*

    Ooooh het was niet zo’n goed idee om vannacht niet te gaan slapen. En ik zit hier in zo’n hyperwarme kamer, ook.

    En verdorie ik had me voorgehouden dat ik mijn les in het Engels zou geven, maar het bleek toch wel in het Fransoos te doen te zijn zeker de hele dag? Snel, wat zijn user interface patterns weer in het Frans? Modèles d’interface utilisateur? Ah nee, patrons d’interface. Gnnn.

    Maar alla. Lesgeven is wel wijs.

    En hey, ik heb nu ook mijn About Face 2.0 terug, ik zou nooit vanzeleven geweten hebben dat hij hier stond. Stom, wel, dat ik ondertussen About Face 3.0 had gekocht. En dat het ondertussen ook al drie jaar oud is.

  • In de warmte!

    Voor het eerst sinds wij in ons huis wonen, en dat moet ondertussen al meer dan tien jaar zijn, hebben we in koud weer in de keuken kunnen zitten zonder te klappertanden.

    Jazeker: we hebben binnendeuren!

    Zonder binnendeuren was de keuken een tochtgat van de venster van het bureau (groot, enkel glas) en de voordeur (dubbele deur, enkel glas, sluit niet goed) naar helemaal bovenaan in het huis.

    Nu kunnen we achter het dubbel glas van de keuken en de deur naar de gang en de deur naar het bureau op ons gemak blijven zitten.

    Luxus.