Ik kreeg er krampen van in mijn buik, toen ik de affiche zag, zo visceraal verkeerd dat ze was:

Kerning door een klein kind gedaan, lettergroottes zowat random door mekaar, verkeerde cijfers gebruikt, die afgrijselijke slash rechts en dat belachelijke koppelteken links, en als klap op de vuurpijl: valse kleinkapitalen.

Oh. Wacht.

Sshhh…

Stilletjes… hoort u dat ook?

Zo’n zoemend, rommelend, droog schuivend geluid?

Ja, ik ben het wel zeker: dat is het volledige geslacht Plantijn-Moretus dat als een bromtol in zijn graf aan het wentelen is.

FOR SHAME.

Het was ondertussen al een halve eeuw geleden dat ik Firefox nog in gang had gezwengeld –Chrome en IE9 zijn genoeg voor mij voor het moment, dankuzeer—maar het was deze namiddag alsnog nodig.

Zoals gewoonlijk bij Firefox eerste de “wij hebben nieuwe zooit voor u geïnstalleerd”-tango doorlopen, vier keer “OK zeker?” geklikt omdat er geen “Euh nee zeker?”-knop stond, heropgestart, vijf tabs vol met “hey ik heb een nieuwe versie van obscure plugin X die eigenlijk alleen maar achter de schermen iets zou moeten doen” gesloten, en overgebleven met een massief grote boodschap van Mozilla dat ik een nieuwe Flash moet installeren.

Mhu? Gebeurt dat niet automatisch?

Neen, blijkbaar: deze Flash vroeg expliciet om een bevestiging, wegens dat er blijkbaar een download manager moest geïnstalleerd worden.

Ik zei dus maar dat het in orde was, en voor ik het wist, was hij dit aan het doen:

Mag ik een W, een T, een F en een welgemeende what the fuck? Achter mijn rug een McAfee Security Scan Plus installeren?

Serieus: dat is compleet degoutant. Van die bait & switch-nonsens, bah.

We zijn vrijdag naar de opening van het STAM geweest, het nieuwe Gentse stadsmuseum in de Bijloke. De speechen hebben we gemist wegens net te laat om nog in de zaal te mogen van de brandweer, maar hey.

Een schoon museum, mijn gedacht. Oude architectuur en nieuwe architectuur, en al heb ik het alleen nog maar ‘s nachts gezien, ik heb zo de indruk dat het met de inplanting in de omgeving ook wel snor zit.

Ik lees op de website dat het STAM vooral een doorverwijzer wil zijn naar het belangrijkste stuk uit hun collectie, de stad Gent zelf. Dat is er eigenlijk wel ernstig aan te merken.

De stukken die er staan, zijn overduidelijk maar een miniem klein onderdeel van een veel groter geheel: om alleen al de volledige Bijlokecollectie – verzameld over 175 jaar – te tonen, hebben ze vermoed ik vele hectaren museum nodig.

Maar het is een geslaagde staalkaart, en het is een ideaal museum om bezoekers aan de stad door te loodsen. Ik heb zo het vermoeden dat we er zelf nog regelmatig naar terug gaan keren.

’t Is dat ik er graag wat rustiger naar zou kijken, met minder dan vijftig man per zaal. En dan genieten van het moois dat er staat, zoals die ceramieken beeldje van een ridden, ettelijke honderden jaren oud en nog altijd even aandoenlijk:

Het deed mij ook wel iets om oog in oog te staan met de machtigste man van zijn tijd, Keizer Karel, met zijn inteeltgezicht en zijn mond die hij niet dichtkreeg. En met de tekening van hoe ze hem jaren later uit zijn graf haalden. Sic transit, meneer.

Ik wou enkel dat ze het digitale luik van het museum verder hadden doorgetrokken. Akkoord, er staan in veel zalen computers waarop een viertal kaarten van de stad te verkennen zijn (al had ik er graag het plan van Hoorenbaut uit 1619 bij willen zien, dat van Goethals uit 1796,  en dat van Gevaert en Van Impe uit 1878), maar op die kaarten zelf is vind ik lang niet genoeg informatie te vinden.

Alle archeologische vondsten die te geocoderen zijn, zouden daar moeten op staan, vind ik. Met hun omschrijving, foto en publicaties inclusief. Alle andere elementen uit de collectie, eigenlijk, trouwens, ook. En dan met meer dan alleen een index op straatnaam, maar een volledige interface om alles te ontsluiten, ook de dingen die niet lijfelijk in het museum staan.

Ik vind ook dat de akten en de manuscripten en eigenlijk alle teksten er zouden moeten op staan, in facsimile en in vertaling en met alle nodige uitleg.

Oh, ik zou een ledemaat geven om daar aan te mogen meewerken.

Brr. Nee, snel aan iets anders denken. Ik word er slecht van, hoeveel geld een instelling als het STAM zou moeten geven aan te duur betaalde consultants om iets te maken dat minder goed is dan het zou kunnen zijn.

Louis kwam thuis van verjaardagsfeestje: hij heeft zich goed geamuseerd, het was fijn, allemaal goed en wel, maar nu was hij op zoek naar de step.

“De step,” doe ik, “wat is dát nu weer voor iets aardigs?”

“Een step, papa, dat is een trotinette,” antwoordt Louis zo rap als tel. Waarbij hij niet vergeet een vette Gentse R te gebruiken.

Yes.

Met luide stem, een meisje van wellicht ergens rond de 18 jaar, ergens net vóór 1u:

Maar waar zitten wij? Welke straat ies dees? Ik vin mijn kot niemeer! Nee serieus jom, waar ies mijn kot? Welke straat ies dees? Ik weet nie welke straat dees is!

A la bonne heure.

Het was deze zomer niet gelukt om met Louis naar Londen te gaan: het zal één dezer moeten gebeuren.

Wat wel al vast ligt, is dat ik met Zelie naar Lady Gaga ga kijken. ‘t Was wel schattig: ze zei een tijdje geleden dat ze daar eigenlijk niet echt naar wou gaan omdat er teveel mensen zouden zijn – ik verdenk ze ervan dat ze zei dat ze niet wou gaan omdat ze ervan overtuigd was dat ze niet zou gaan. Om zichzelf de teleurstelling te besparen.

Maar we gaan dus. Ik ben benieuwd.

Ik zou ook naar Schotland moeten gaan, om whisky te gaan doen. Enig idee iemand, waar en hoe dat moet of kan? En hoeveel dat moet kosten?

Wel twintig jaar geleden maakte ik in mijn notaboekje van die diagrammen: wanneer ik sliep en wanneer ik niet sliep. Dat waren van die langgerekte kolommen die elke dag ongeveer een uur naar rechts opschoven, tot ik na zowat een maand terug op normaal ritme was. Om dan weer te beginnen verschuiven.

Tegenwoordig brengt het werk structuur in mijn leven, maar anders zou het vrees ik niet veel beter zijn – dit is het schema van deze week:

Euh ja, dat is eigenlijk te weinig slapen, ja. En dat is ook te weinig nee zeggen. Niet dat ik het niet graag doe hoor, maar ik ga toch eens beter moeten tijd inplannen en zo.