Die Jezebel toch… The Daily Show ervan beschuldigen dat ze vrouwonvriendelijk zijn.
Het antwoord van de vrouwen van The Daily Show is er niet naast.
(En nu is het wachten op het eerste commentaar dat al die vrouwen blank zijn.)
-
⁂
-
We zijn maar met vijf meer, thuis: Zelie is op scoutskamp. Normaal gezien zou Louis ook gaan, maar toen bleek dat geen enkele van zijn vrienden meegingen, en dus is hij thuis gebleven.
Dat doet raar, dat Zelie er niet is. Het huis voelt zo leeg.
Ik hoop dat ze zich amuseert. Ik wou dat ze op Facebook kon en al was het updates van een halve zin per dag kon geven.
Bleh.
Nog vijf dagen.
⁂
-
Het begint traag, maar op den duur komt het op gang. En dan wordt het mesmeriserend.
⁂
-
Daarjuist was ik even aan het pauzeren van het teksten schrijven, in de ligzetel in de zon, met Steely Dan op de achtergrond en koude drank bij de hand.
Anna had haar prinsessenhoed — verschoning, haar jonkvrouwenhoed — op. Ze liep over en weer met haar kruiwagen met een knuffelolifant erin. Nephthys was de helft van de tijd aan het rondkronkelen van contentement omdat het warm is en ze gestreeld werd, en de andere helft van de tijd op vlinders aan het jagen.
Steely Dan speelde op de Sonos, de draagbare muziekbak. Die doet automatisch ook een heads up naar Last.fm — vandaar trouwens dat er tegenwoordig zoveel K3 op staat: de kinderen gebruiken die Sonos ook nogal wat, en als hij niet op de radio staat, zetten ze hem wel eens op De Nieuwe Snaar of K3.
Last.fm, dat hangt er een beetje van af of het werkt of niet. Ik heb een hele tijd naar muziek geluisterd dat er helemaal niets op Last.fm van verscheen omdat ik geen plugin had geïnstalleerd in mijn muziekspeler, en nu nog is het meestal dat hij niet onthoudt waar ik naar luister op mijn telefoon.
Maar als het werkt, is het wel fijn. Dan kan ik naar muziek luisteren wanneer ik wil en waar ik wil — last.fm werkt mits een niet eens zo moeilijke kunstgreep ook op mijn telefoon en ook op die Sonos.
Ik heb een tijd geleden al beslist om te betalen voor Last.fm. Ik weet niet meer precies hoeveel het was, maar het is zijn geld waard. Niet dat ik het dagelijks gebruik of zo, maar als ik het doe, ben ik er wel heel erg tevreden van.
Ik vroeg me plots af hoe lang ik daar eigenlijk al lid van was, want het leek alsof het een eeuwigheid was. Ik dacht, ik ga eens kijken bij Last.fm hoe het er daar tegenwoordig nog uitziet. Ongeveer hetzelfde als vroeger, dus. Nog altijd “paint it black” en “simply red” als kleurenkeuzes, bijvoorbeeld.
Onder mijn naam staat hoe lang ik al op Last.fm zit: sinds 5 oktober 2004.
Op 5 oktober 2004 had ik het over Fafblog, over het Vlaams Blok en over de Beach Boys.
En dat deed me eraan denken: hoe zou het zitten met zo van die andere internetdingen?
- Eerste website: dat was een site ergens in Amerika, op een plaats waar toen gratis een pagina kon aangemaakt worden. In, ik weet het niet precies, 1994? Ook ergens rond die periode had ik een pagina op http://eduserv.rug.ac.be/~mvuijlst.
- zog.org: sinds, euh, 1995, denk ik. De huidige DNS-record dateert van 22 juni 1997, maar da’s omdat ik toen van Network Solutions naar iemand anders overgestapt ben. Dat ging toen nog met faxen, denk ik.
- Amazon: de oudste bestelling die ik kan terugvinden, is er eentje van 7 november 1996, waar ik Edgar A. Poe: Mournful and Never-Ending Rembrance van Kenneth Silverman bestelde, alsmede Eadweard Muybridge’s Complete Human and Animal Locomotion — maar dat was zéker niet mijn allereerste bestelling.
- Blogger: sinds 7 februari 2002, maar dat is niet echt waar, want ik had een blogger-dinges vóór diegene die er nu op staat. Daar stonden allemaal privédingen op, en die is gewist/verloren geraakt.
- Easynews: sinds 18 november 2002, toen er ruzie was tussen Hershel Shanks and Israel Finkelstein.
- Flickr: account sinds 29 maart 2004 (Peter Ustinov was overleden, en zagerijen over mijn rug en dingen, heb ik ondertussen min of meer afgeleerd), pro account sinds 8 oktober 2004 (foto’s van beesten, en opnieuw iets over het Vlaams Blok).
- GMail: sinds 23 mei 2004 (toen ik een Linuxserver aan het installeren was in de dagen voor het gebruiksvriendelijk was, en ik mij een beetje nijdig maakte over politici in het algemeen en Leterme in het specifiek)
- Wikipedia: een eigen account aangemaakt op 31 mei 2004, toen ik al een paar dagen CD’s aan het rippen was (al heb ik vóór (en na) die dag uiteraard ook wel redelijk wat anoniem geëditeerd op Wikipedia)
- Delicious: sinds 12 november 2004 (de dag dat ik mijn werk na tien jaar definitief vaarwel zei).
- LinkedIn: sinds 23 december 2004, toen ik bijna de hele dag zonder netwerk of computer had gezeten.
- Librarything: sinds 9 november 2005, toen ik een Darth Vader Hello Kitty maakte en toonde hoe dat ging
- Twitter: sinds 26 november 2006 (toen ik Pierre Perret — o zo schoon — oplegde, en Hutsepot gemaakt had — o zo lekker).
- Facebook: ik weet het niet, maar in ieder geval láng voor 25 juni 2007, toen ik Graham ontdekte op Facebook en Titan Quest uitgespeeld had. Ik ben al zó lang bij Facebook dat het nog met een @telenet.be-adres was. Dat wil zeggen dat ik me geregistreerd heb in 2004, toen ik mijn GMail nog niet fulltime gebruikte. Ik herinner me in ieder geval dat er een loginformulier was waarop het lijstje van de universiteiten waar TheFacebook voor bestond. Mijn account is actief geworden jaren later, toen Facebook open werd voor iedereen. De oudste statusupdate die er nog in staat, trouwens, is “Michel is aan het werken bij Fortis in de Astrotoren”, en dateert van 9 oktober 2008, toen ik met Eurema’s Dam in mijn hoofd zat.
Gho, ik word een oude mens op het internet.
⁂
-
In de brievenbus zat deze folder:
Het Oog is zó al de optiek waar wij allemaal onze brillen, zonnebrillen en aanverwanten gaan halen, maar een folder van de meesterhand van Kris Demey!
En goed dat ik weet dat ze de hele vakantie open zijn, want ik heb een nieuwe bril nodig: de mijne is heel zijn coating kwijt geraakt over de jaren. Of het zou moeten zijn dat Michel of Els er een nieuwe laag kunnen op smurfen, natuurlijk.
Maar genoeg over mijn bril: terug naar de folder, en wel naar de achterkant ervan!
Klik vooral om het in het groot te zien. Hoezee!
⁂
-
Maakt The Onion een stukje over zogezegd ontdekte nieuwe stukken Star Spangled Banner:
Ha. Nee, dán de Marseillaise:
Allons enfants de la Patrie,
Le jour de gloire est arrivé !
Contre nous de la tyrannie,
L’étendard sanglant est levé,
Entendez-vous dans les campagnes
Mugir ces féroces soldats ?
Ils viennent jusque dans vos bras
Égorger vos fils, vos compagnes !Aux armes, citoyens
Formez vos bataillons
Marchons, marchons !
Qu’un sang impur
Abreuve nos sillons !Que veut cette horde d’esclaves,
De traîtres, de rois conjurés ?
Pour qui ces ignobles entraves,
Ces fers dès longtemps préparés ?
Français, pour nous, ah ! quel outrage
Quels transports il doit exciter !
C’est nous qu’on ose méditer
De rendre à l’antique esclavage !Quoi ! des cohortes étrangères
Feraient la loi dans nos foyers !
Quoi ! ces phalanges mercenaires
Terrasseraient nos fiers guerriers !
Grand Dieu ! par des mains enchaînées
Nos fronts sous le joug se ploieraient
De vils despotes deviendraient
Les maîtres de nos destinées !Tremblez, tyrans et vous perfides
L’opprobre de tous les partis,
Tremblez ! vos projets parricides
Vont enfin recevoir leurs prix !
Tout est soldat pour vous combattre,
S’ils tombent, nos jeunes héros,
La terre en produit de nouveaux,
Contre vous tout prêts à se battre !Français, en guerriers magnanimes,
Portez ou retenez vos coups !
Épargnez ces tristes victimes,
À regret s’armant contre nous.
Mais ces despotes sanguinaires,
Mais ces complices de Bouillé,
Tous ces tigres qui, sans pitié,
Déchirent le sein de leur mère !Amour sacré de la Patrie,
Conduis, soutiens nos bras vengeurs
Liberté, Liberté chérie,
Combats avec tes défenseurs !
Sous nos drapeaux que la victoire
Accoure à tes mâles accents,
Que tes ennemis expirants
Voient ton triomphe et notre gloire !Nous entrerons dans la carrière
Quand nos aînés n’y seront plus,
Nous y trouverons leur poussière
Et la trace de leurs vertus (bis)
Bien moins jaloux de leur survivre
Que de partager leur cercueil,
Nous aurons le sublime orgueil
De les venger ou de les suivre⁂
-
-
Ebert on video games: "I should not have written that entry without being more familiar with the actual experience of video games." It takes a big man.
⁂
-
-
Machtig beest, die kat: een beetje op onderzoek gaan of het geen hertenjong zou kunnen opvreten.
En dan staat er in de buurt een achterlijke hond, waar het moederhert zijn gevoelens op uitwerkt.
De kat heeft tenminste de hersenen om uit de buurt te blijven.
⁂
-
Omdat ik niet geloof in halve dingen, enfin, ’t is te zeggen, soms niet geloof in halve dingen, heb ik nu al een tijd mijn Windowscomputer gehouden zuiver voor het werk, en de avonden doorgebracht op een Mac.
Om te zien of ik het gewoon zou kunnen worden. Enfin ’t is te zeggen: ik wist al dat ik het gewoon zou kunnen worden, ik heb ooit nog overwegend op Mac gewerkt, ik heb een hele tijd overwegend Ubuntu gedaan, en ik raak uiteindelijk veel dingen redelijk snel gewoon.
Résultat des courses: ja, ik ben er redelijk tevreden van. Vooral omdat het toestel denk ik minder dan een derde weegt dan het bakbeest van een Dell dat mijn andere laptop is.
Er staan niet veel dure programma’s op: Office-achtige toestanden doe ik met Open-ug yuck bleah-Office of iWork, en ik heb voorlopig een evaluatieversie van Photoshop CS5 staan. Voor foto’s gebruik ik mijn Lightroom 3, waarvan de licentie zowel voor PC als Mac is.
En wat heb ik verder allemaal geïnstalleerd staan? In willekeurige volgorde:
VNCViewer, om op mijn andere computers in huis te geraken als ik er niet in de buurt van ben. Als ik in mijn zetel of in mijn bed lig, en ik wil snel iets doen op een computer die in het achterhuis staat, bijvoorbeeld.
Synergy, om met één klavier en één muis twee (of drie) computers te bedienen die naast elkaar staan. Als ik in het achterhuis zit en ik heb rechts van mij de werklaptop van Namahn staan met een extra scherm eraan, links van mij mijn desktop met drie schermen, en vóór mij een Mac met een extra scherm, dan kan ik met één klavier en één muis zeven schermen bedienen. Wijs.
Divvy om te doen wat Windows 7 vele keren beter doet dan OS X: beheer van vensters op scherm. Ik blijf erbij: Dock en Exposé zijn echt wel knudde, vergeleken met Windows 7. Divvy is wel een fijn programmaatje.
Quicksilver, om programma’s op te starten. Jaja, het kan meer dan dat, maar ik vind het maar klooien. En ook dit doet Windows Vista of 7 veel beter: windows-toets en typen en hopla.
ecto, om weblogposts te schrijven. Ik vrees dat het wat afgezaagd begint te worden, maar: het kost geld en het doet geen kwart van wat Windows Live Writer gratis doet, helaas. En de editor zuigt redelijk hard, en maakt html die op niets trekt. Maar bon, het doet min of meer wat het moet doen.
Textwrangler om teksten te editeren. Oef, eindelijk eens iets gratis. Dat valt me toch wel bijzonder hard op: zo ongeveer alles, van het kleinste tooltje af, is om te betalen in de Macwereld.
Notational Velocity, nog altijd op proef, om notities mee te maken. Ik ben nogal gewoon om mijn notities gewoon in platte tekst te maken, en ik zie niet metéén wat de toegevoegde waarde is van Notational Velocity boven Textwrangler of gelijkaardige (behalve dan dat het automatisch bewaart zonder te hoeven saven) (maar daar staat dan weer tegenover dat het geen gewone ascii-files produceert, en alles in een eigen formaat opslaat).
MindNode voor mindmaps. Het ziet er in eerste instantie mooi uit, maar het is uiteindelijk redelijk beperkt in vergelijking met pakweg een MindManager. Nodes kunnen niet in- en uitgeklapt worden, ze hebben de neiging te overlappen, complexe bomen zijn compleet onhandig en vallen regelmatig in duigen, beelden en links lukken niet… maar het is beter dan niets, en gratis.
MAMP voor lokale ontwikkeling. Tja. Zoals XAMPP, dus.
Chrome om op het interweb te surfen. Safari is, gelijk, een programma uit de vorige eeuw of zo? Tabs gaan bijvoorbeeld niet open op wat ze waren toen ik het ding dicht deed: die ene feature alleen al is mij zeer veel waard.
Transmit om FTP mee te doen. Zucht. Ik moet heel hard lachen om die gasten van Transmit, met hun sexy webpaginaatje waar ze o zo hard proberen mini-Steve Jobsjes te zijn (“And that one-more-thing thing?”). Puh-lease gasten. Het is een FTP-programma, niet de tweede komst van Christus.
Sidebar: het programma dat ik het meeste gebruik op Windows, daar is geen alternatief voor op Mac. Directory Opus doet file management (Finder? mbwa. ha. ha.) waarbij FTP of andere connecties gewoon behandeld worden als was het een directory ergens op uw computer, file renaming, beeldbeheer (resizing, conversie, …), synchronisatie, backup, etc. etc. Laat u niet bedriegen door de knullige website.
AppZapper, omdat dat “sleep naar vuilbak om proper te ontinstalleren”-verhaal niet meer dan dat is: een verhaaltje. Maar goed, voor minder dan dertien dollar (!) krijg je AppZapper, die allerlei rotzooi mee verwijdert.
Dropbox, omdat het nu eenmaal errug handig is.
Caffeine, om gemakkelijk ervoor te zorgen dat uw computer niet in slaap valt.
Last.fm, om muziek te spelen.
Handbrake, om filmpjes te converteren van één formaat naar een ander.
Kindle for Mac, om boeken mee te lezen.
Tweetie en Tweetdeck voor Twitter, naargelang ik een extra scherm heb of niet.
VLC voor films. Neen, ik ga me niet bezighouden met allerlei extensies om QuickTime allerlei formaten te laten afspelen. VLC doet dat zeer goed op Windowscomputers waar ik geen CCCP op zet, het doet het ook goed op Mac.
iTerm voor al mijn terminalgedoe.
Transmission voor bittorent.
Speed Download Lite als download manager.
Ik heb ook wat spelletjes staan: MAME OS X voor arcadegedoe, World of Warcraft, Portal, Half Life 2 en Episodes 1 en 2 die ik dan eens zou herspelen, Darwinia, Torchlight, Starcraft/Brood War en natuurlijk Nethack.
Ben ik dingen vergeten? Mis ik nog zaken? Iemand?
⁂
-
⁂
-
Het is te warm, daar kunnen we het allemaal min of meer eens over zijn, denk ik.
Maar bon, als ik mij als ne lézard gedraag en gewoon doodstil blijf zitten, dan kan ik daar allemaal wel tegen. Vooral als er een ventilator aan staat en als ik ijskoude drank bij de hand heb.
Schets mijn ziedende woede! toen ik vandaag uit een ochtendlijke vergadering kwam, richting koelkast saunterde, en zag dat allemaal vreemdelingen die een workshop kwamen doen, gewoon mijn Cola hadden gediefd! Uit de koelkast! Mijn persoonlijke drank! Die ik zelf gekocht had! (of althans zelf had laten kopen)
Gniii!
Ik heb het moeten stellen met een anderhalve liter koud water.
Jaja, een boeiend leven, ik.
De dag, trouwens, is weer eens als een TGV voorbijgevlogen: mails, korte meeting, telefoon, langere meeting, sales meeting, telefoons, verslag schrijven, mails schrijven, even naar een formulier kijken, nog verslag schrijven, moeilijke mail schrijven, naar de trein, op de trein nog een kwartiertje of zo telefoon voor het werk, en hopla: dag voorbij!
Morgen: verslag schrijven, hopen dat er geen telefoon komt, lunchmeeting (ha!), artikel schrijven, handleiding-achtig iets schrijven. En badabing: de week is bijna voorbij.
En dan nog een week, en dan nog een week, en dan is het Gentse Feesten.
En dan nog vijf maand en het is kerstmis.
⁂
-
-
It’s a bird, it's a plane…no its Macro-man! Able to solve large problems with creative big thinking.
⁂
-
-
Achter ons: twee puistensmoelen die de hele film — de. HELE. film. — met luide stem een conversatie hebben gevoerd. Zonder enige onderbreking. Serieus. In de pauze zijn ze elk een trog nachos gaan kopen. Ook daar houden ze nu luidkeelse beraadslagingen over.
Naast Sandra: een short en een lapje blauwe stof die met behulp van een paar spaghettibandjes welzeker 100 kilo spek in min of meer de vorm van een vrouw houden. Een vrouw die ondertussen aan haar derde emmer popcorn met stroop toe is. En die al sinds het begin van de film elke zin letterlijk meezegt — vijf seconden voor hij op het scherm gezegd wordt.
Naast mij: een oudere man, ik geef hem 60 jaar ongeveer, die de hele film wijdbeens met zijn hand in zijn broek aan zijn kruis zat te krabben.
Film, een feest.
⁂
-
Ik heb me trouwens deze namiddag op weg naar de proclamatie op school een toetsenbord gekocht. Zo’n bloetoef-gedoe, dat ik er ook op mijn telefoon mee kan schrijven.
Een gemak! Dit, bijvoorbeeld, is helemaal op mijn telefoon geschreven, ver weg van computers en dingen, op de trappen van de school.
Ik had het al een tijd geleden gezegd, dat ik met mijn telefoon eigenlijk voor heel veel zaken genoeg heb, en dat ik mijn computer eigenlijk niet zo heel veel nodig heb, als ik op weg ben — wel…
Ik heb een nieuw droomtoestel. En het wijkt niet eens zo enorm veel af van wat ik in gedachten had een paar jaar geleden:
– Formaat: mijn Kindle-met-cover is nét de ideale grootte, iets kleiner dan een A5.
– Gewicht: um ja, mijn Kindle-met-cover is ook zo ongeveer ideaal van gewicht. Driehonderd-en-een-beetje gram: ik moet er met één hand mee over straat kunnen lopen, en ik moet het zonder een lamme pols te krijgen een hele namiddag kunnen vasthouden.
– Scherm: als ik zou moeten kiezen tussen een scherm als dat van een laptop nu (lichtgevend, slecht voor in de zon) of voor een scherm zoals dat van een e-boekreader (uitstekend in de zon, slecht in het donker, geen animatie of kleur mogelijk), dan zou ik het eigenlijk nog niet zo weten. Op straat lopen of in het park zitten en op een comfortabele manier kunnen lezen in volle zon *kan* gewoon niet met een laptop/iPhone/iPad, en dat is toch wel imperatief. Aan de andere kant: ik wil niet lezen met een nachtlamp, en ik wil toch ook wel bewegend beeld. Het best van de twee werelden dan maar? Een openklapbaar toestel met aan de ene kant een Kindle-scherm en aan de andere een iPhone 4-scherm?
– OS en dergelijke: I don’t give a rat’s ass. Het mag Windows 7 (mobile of niet) zijn, het mag OSX of iOS-iets zijn, het mag nog iets anders zijn. Van zodra er een Kindle-app op staat (wat ongetwijfeld het geval zal zijn, het meesterplan van die gasten is Buy Once, Read Anywhere) en het op het internet kan, ben ik tevreden.
– En verder: the usual. GPS, telefoon, gyroscoop en watnog voor AR en spelletjes, eventueel een camera al hoeft dat niet zo nodig, voldoende geheugen/opslag (die twee worden toch hetzelfde), snel genoeg, voldoende batterijduur — minstens 12 uur aan intensief gebruik. Het hoeft geen klavier te hebben als ik er met een extern op kan. En connectiviteit, natuurlijk: draadloos internet overal, zoals mijn telefoon en mijn Kindle.
Het komt dichter, alsmaar dichter. Binnen vijf à tien jaar lopen we allemaal met The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy op zak.
⁂
-
De laatste schooldag!
En hoe ongelooflijk fantastisch moet dat niet zijn om, zoals Louis en Zelie, u geen enkel moment te hoeven afvragen hoe het zou zijn met het rapport.
Ik heb er nog geen idee van hoe het zal zijn, maar het zal ongetwijfeld goed zijn.
Anna heeft haar laatste schooldag in de Verdedigingsstraat erop zitten: vanaf volgend jaar zitten ze allemaal, toch een jaar lang, allemaal in hetzelfde schoolgebouw.
Nu alleen nog de recepties en het is twee maand vakantie!
update: ik heb de recepties handig kunnen omzeilen (in de gang gaan zitten met een boek bleek voldoende te zijn), en het rapport is inderdaad goed. Enfin, vermoed ik. Want ik heb alleen dat van Zelie gezien: Louis is er zo gerust in dat hij het nog niet eens open heeft gedaan.
Tsss.
update update: het rapport van Louis was nog beter dan het al uitstekende rapport van Zelie. Typisch. En ik zou bijna gaan blozen van het lovende commentaar van de meester.
⁂
