“Op Goodreads gaf ik het vier sterren, omdat ik het geen drie en een half kon geven,” zei ik over Girl One.

Misschien moet ik eens echt werk maken van die ratings? Een aanzet. Als er vijf sterren te geven zijn, bekijk ik het als een likertschaal, met ★ helemaal oneens / ★★ oneens / ★★★ noch oneens noch eens / ★★★★ eens / ★★★★★ helemaal eens als reacties op de stelling “ik zou dit boek aan iedereen aanraden”.

Dat geeft dan een resultaat van:

★	Slecht.
★★	Niet goed, zelfs niet in zijn genre. Teleurstellend.
★★★	Mijn uitgangspositie als ik een boek begin, en waar ik bij blijf als ik op het einde van het boek er noch aangenaam noch onaangenaam verrast door was.
★★★★	Goed. Dat kan ook “goed in zijn genre” zijn, in de zin dat het mij positief verrast heeft, of dat het zijn potentieel gerealiseerd heeft zonder meteen fantastisch uitstekend te zijn.
★★★★★	Zeer goed. Zou ik zonder twijfel aan om het even wie aanraden.

Als ik meer keuze heb, in de zin van een score van 0 tot 10, of dat ik met halve sterren kan werken, zou dat dan zoiets worden:

∅	Archi-archislecht. De wereld zou een betere plaats worden als alle exemplaren van dit boek vernietigd zouden worden, of als dit boek nooit geschreven was geweest.
½	Een half punt omdat de auteur er wellicht iets van werk in gestoken heeft, maar echt: no redeeming qualities whatsoever.
★	Slecht. Gewoon echt niet goed. Ik ben kwaad op mezelf dat ik dit tot het einde heb uitgelezen.
★ ½	Sommige mensen vinden er misschien iets aan, maar ik niet.
★★	Niet goed, zelfs niet in zijn genre. Teleurstellend.
★★½	Niet echt goed, maar er zat wel iets in. Ergens. Ik ben teleurgesteld dat het niet beter was.
★★★	Mijn uitgangspositie als ik een boek begin, en waar ik bij blijf als ik op het einde van het boek er noch aangenaam noch onaangenaam verrast door was.
★★★½	Beter dan gemiddeld, maar ik zou het nu ook niet meteen “goed” noemen. Het had beter kunnen zijn, maar het was het niet. Hier zou ik dan wellicht veel van die “goed in zijn genre” en “beter dan gemiddeld” in steken die ik in een vijfsterrensystem alsnog vier sterren zou geven.
★★★★	Écht goed. Niet iets dat ik in mijn lijst van allerbeste boeken aller tijden zou zetten, maar wel iets dat ik meteen zou aanraden als mij gevraagd zou worden naar goede boeken.
★★★★½	Uitstekend goed, maar niet perfect. Misschien dat er ergens een paar twijfels waren, of dat ik een beetje lastig liep van een paar dingen hier en daar.
★★★★★	Zó goed dat ik het zonder de minste twijfel aan om het even wie zou aanraden. Dat, als ik een lijst van boeken zou moeten opstellen die iedereen zou moeten lezen, het er in zou staan.

Voor de duidelijkheid: in een systeem van punten op tien zouden er heel, héél weinig een tien op tien krijgen. Maar er zijn er wel.

En ook belangrijke kanttekening: het is niet alleen in het midden van de schaal dat ik er telkens “in zijn genre” bij denk. Op die manier krijgt een boek als A ​Court of Silver Flames, dat objectief gezien niet écht een goed boek is, van mij ★★★★½ omdat ik het een bijna-perfecte goedkope fantasy-romance met veel sex vond en Fugitive Telemetry dat veel mensen veel beter zouden vinden, maar ★★★ omdat ik er noch warm noch koud van werd en het bijna-formulaïsche Murderbot was.

Het is ook wellicht duidelijk dat het allemaal totaal persoonlijk is. Ik doe het alleen voor mezelf en niet voor iemand anders. Er zijn boeken waar ik objectief van kan begrijpen dat veel andere mensen ze goed (of net slecht) zouden vinden, maar daar trek ik mij niets van aan.

En ook: achteraf durf ik al eens mijn mening te herzien. Zo gaf ik Grand Hotel Europa in eerste instantie ★★★★ bij Goodreads, omdat ik het net iéts te bovengemiddeld vond het in de “★★★ noch aangenaam noch onaangenaam verrast”-reeks te zetten. Toen ik op zoek ging naar boeken om elk van mijn “ratings” te illustreren en op die ★★★★ voor Pfeijffer uitkwam, vond ik het dat eigenlijk niet meer waard. De arrogantie en de “kijk mij literatuur doen” waren wat een paar weken later bleven hangen, dat en de écht barslecht geschreven seks. En niet bijzonder veel meer. En dus is het uiteindelijk toch ★★★ geworden.

Maar bon, een paar illustraties van de sterrenratings:

∅	Allegiant. Het laatste boek in de Divergent-reeks. De wereld zou een betere plaats zijn als er geen derde boek was geschreven. Ik kan mij niet herinneren een op zoveel verschillende vlakken slecht boek gelezen te hebben.
½	Galápagos: A Novel. Echt een kútslecht boek. Of Arnon Grunberg’s Tirza. Miljaar jong. Ik word weer kwaad op Grunberg, alleen al van er aan te denken.
★	Intertwingled: Information Changes Everything. Ik zei letterlijk “Ik ben kwaad op mezelf dat ik hier geld voor gegeven heb.” Of, in meer bekende boeken: 1Q84, dat ik verbijsterend slecht geschreven en nog slechter vertaald vond.
★ ½	Crossroads of Twilight. Boek tien van de veertien van Wheel of Time. Dit had 46 in plaats van 846 bladzijden lang kunnen zijn, en nothing of value would have been lost.
★★	Ultima. Schoolvoorbeeld van hoe een degelijke premisse vakkundig kan kapotgemaakt worden. Ik ben, acht jaar nadat ik het las, nog altijd kwaad.
★★½	Get agile! Scrum for UX, Design and Development: enorm spijtig dat het zo slecht was, want er zat veel meer in.
★★★	Misschien wel de meerderheid van de boeken die ik lees. Zo van goh ja, ’t was niet echt slecht, ’t was niet echt goed. Een goed voorbeeld is Shadow and Bone, het eerste deel van de Grisha-reeks. Mostly harmless is dan meestal mijn oordeel.
★★★½	A Song for Arbonne. Absoluut niet slecht, maar ik had zó gehoopt dat het langer was, en dat er meer gebeurde. Of Léon l’Africain: goed, maar nét niet goed genoeg, en dat ik dat zeer spijtig vond.
★★★★	The Time-traveler’s Wife. Spannend, romantisch, fantastisch boek. Niet voor iedereen misschien, maar wel voor mij. Of Riddley Walker, een boek dat de lezer doet werken om erdoor te raken, en dat ik alleen aan écht volhardende mensen zou aanraden, maar dat ik ongelooflijk goed vond.
★★★★½	Ash, A Secret History. Zo goed dat ik het al drie keer gelezen heb. Bij nader inzien niet zeker waarom ik het geen ★★★★★ gaf, en ik heb meteen zin om het opnieuw te lezen. Ik heb dat gevoel al twee keer gehad, en dan lees ik het, en blijft het op ★★★★½.
★★★★★	Essex County. Betoverend en hartverscheurend schoon. Of Lonesome Dove. Of De stamhouder. Of We Shall Sing a Song into the Deep.

Voilà. En nu nog er mij aan houden. 🙂

^{_{[Foto bij deze post door Jordan Crawford van op Unsplash]}}