Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Op veldstudie

    We zijn afgesproken dinsdag om 10u ‘s morgens in Reims. De collega’s van EUROCONTROL zeiden dat ze ‘s morgens in Brussel zouden vertrekken met de auto.

    Fuck that, zeiden collega Johan en mezelf: wij vertrekken de avond ervóór, we nemen een El Cheapo hotel, en dan zijn we de dinsdag proper uitgeslapen, no hassles, no worries.

    Een hotel kost enorm weinig: het was gedomme iets meer dan 40 euro voor een nacht in deze kamer:

    Een meer dan correcte prijs: uitstekend bed, airconditioning, aangename douche, vriendelijke mensen in het hotel. USB-aansluiting, en begot zelfs een HDMI-gat om de computer op de televisie te zetten. Het enige: een nogal kleine tv met alleen posten uit Frankrijk (niet dat ik er naar gekeken heb) en trage wifi. Maar dat zijn details.

    En wat een uitstekend idee om de dag ervóór te vertrekken: het is het verschil tussen uitgeput toekomen en helemaal uitgeslapen. Het hotel is trouwens op 800 meter van waar we moeten zijn, ‘t is nog dat bijkomend gemak.

    We zijn ‘s avonds iets gaan eten in Reims, en wat een kathedraal staat daar jong!

    We hebben ze nu alleen maar aan de buitenkant gezien, maar dat wordt volgend jaar bezoeken. ‘t Schijnt is er een wandeling op het dak ook!

    ⁂

  • Kunst, dames en heres

    Ik heb het geluk gehad (vooral vroeger dan) redelijk wat uitstekende concerten meegemaakt te hebben, in allerlei verschillende genres. Gemiddelde optredens ook, en soms wel wat slechte ook.

    Vandaag kwam ik dit tegen:

    Dat doet me terugdenken aan die keer dat John Zorn op Gent Jazz was. Ik dénk dat het 2006 was, met Acoustic Masada. Het kan ook 2003 geweest zijn met Electric Masada.

    Masada, op plaat, vond ik echt wel goed. John Zorn: ontegensprekelijk grote meneer. Maar live: wat een absoluut complete rotzooi, die avond.

    Het kan gelegen hebben aan de akoestiek, het kan gelegen hebben aan het schijtpubliek (godenverering voor De Grote John Zorn, en het dat het vulgus pecum niets anders mocht doen dan in beweegloze vervoering luisteren naar het gekrijs en gepiep van de Meester): ik herinner het mij als zo ongeveer het slechtste dat ik ooit meegemaakt heb.

    En ik was het allemaal al vergeten tot ik het filmpje hierboven zag. Brrr.

    Update oh en check it out: het voordeel van een web blog te hebben — dit is wat ik er van vond de avond zelf. Het was Acoustic en slecht. En het was toen nog Blue Note Records Festival.

    ⁂

  • Лучше, чем люди en GLOW: merci Netflix

    Ik heb er net 12 afleveringen van Лучше, чем люди / Better Than Us op zitten, en: zeer onderhoudend. Ik kijk uit naar het vervolg, als dat er ooit zou komen.

    Maar daarna ben ik begonnen aan GLOW, en hela: wat een fan-tas-tische serie. Ik ben begonnen aan de pilot om kwart voor twaalf, en ik zit nu aan aflevering zeven en ik wil niet stoppen. Uitstekend geschreven, uitstekend geacteerd, decor en muziek en kostuums on point.

    En er zijn drie seizoenen! Heerlijk!

    Serieus, ik moest juist veel te hard luidop lachen met “Looks like the blacks have the upper hand. Helter Skelter, here we come”, het zit vól van dat. Waarom wist ik niet dat dit bestond? En al die verwijzingen naar de échte wrestlers uit de jaren 1980! Heerlijk!

    ⁂

  • Lion King

    Ik had hier nog nooit van gehoord, maar hey: wat flagrant.

    ⁂

  • Thuiswerken en den hof

    Ik heb de afgelopen dagen thuis gewerkt.

    Vreemde dagen: de bedoeling was dat ik iets begreep, om er volgende week intelligente vragen over te kunnen stellen. Wanneer begrijpt ge eigenlijk iets? Ik heb er een idee van hoe het allemaal in mekaar zit, maar het is zó ingewikkeld en er komt zó veel ervaring aan te pas dat ik hoop dat ik er genoeg van snap om te weten wat ik nog moet weten.

    Zoals ik deze middag mijn collega schreef die hetzelfde werk aan het doen is:

    Ik mis de concrete workflow op het terrein – geen idee bijvoorbeeld of die mensen naar een dashboard zitten kijken tot er iets gebeurt, dan wel of ze een procedure hebben van dingen die ze elk kwartier / elk uur / elke dag / elke week doen, dan wel of het gedreven is door alerts en communicatie.

    Ik vermoed een combinatie van allerlei, met heel veel over en weer gecheck in verschillende schermen in verschillende interfaces in verschillende toepassingen, maar wat dan de beste manier is om het in één UI te smijten, weet ik ook nog niet. De individuele schermen kunnen denk ik relatief gemakkelijk verbeterd worden, maar de grootste toegevoegde waarde zou zijn om het allemaal mooi te integreren…

    …maar dat is het magische van ons werk:= met wat geluk kristalliseert dat allemaal in de loop van volgende week en kunnen we echt schone dingen maken daarna.

    Behalve dat, was het werken met om de zoveel tijd eens pauze, want er kan maar zó veel tegelijkertijd in mijn hoofd. En om de zoveel tijd naar den hof gaan kijken, dus.

    Waar het mij blijft verbazen hoe wijs mijn telefoon is. Kijk, dit is een hommel die op de lavendel zat — in extreme slow motion:

    Dat was 0.8 seconden aan 480 frames per seconde, en als ik wil kan ik naar 960 frames per seconde gaan gedurende 0.4 seconden. Dat geeft dan dit bijvoorbeeld, van een aantal mieren die elkaar tegenkomen en minder dan een halve seconde blijven staan aan elkaar snuffelen (al is het niet zo spectaculair, want mieren vertraagd zijn gewoon traag bewegende mieren natuurlijk):

    En verder houd ik in het oog hoe de kruiptijm zichzelf aan het uitzaaien is. Secuur werk, het onkruid uittrekken en de tijm laten staan — alles in een witte cirkel is nieuwe tijm, ziet!

    En hier word ik ook blij van — sporen van regenwormen! (Ik had er geen meer gezien sinds de nieuwe tuin, namelijk.)

    En dan nu: weekend!

    ⁂

  • Good Eats: chicken parm

    Hoera, Good Eats is terug!

    Ik heb vanavond meteen het recept van de eerste aflevering gemaakt, en jazeker: het was uitstekend. (De zwarte strepen zijn er omdat ik de pot twee keer na elkaar gebruikt heb zonder af te wassen omdat ik het gecarameliseerde dat er al in zat niet wou verliezen.)

    Alles enorm eenvoudig, alleen duurt het wat om de tomatensaus te maken. 🙂

    De tomatensaus is look geplet met zout, een minuut of twee gebakken in olijfolie, dan een paar ansjovissen en wat piment d’espelette aan toegevoegd, nog een minuutje laten staan tot de asjovis opgelost is, en dan uitgelekte tomaten uit blik, en laten inkoken. Een uur of meer, tot het de consistentie van tomatenpuree heeft. Oh, en voor de smaak zit er ook nog een rand van een stuk parmesaan in — zo komt dat droog stuk onderaan de frigo nog eens van pas.

    De kip is kippenborst, plat gemaakt tot pakweg 3-4 mm dik en in stukken gesneden, licht gepekeld (zout op doen, op een rooster in de frigo een uur of zo), en dan gepaneerd (eerst bloem, dan ei, dan een mensel van chapelure, droge oregano, droge peterselie, en salt&vinegar chips). Krokant bakken in olie en boter, en laten uitlekken.

    Dan een zéér klein bodempje tomatensaus in een ovenschotel smeren, een minuut of twee onder de grill laten staan, stukken kip op sorteren, klein beetje saus op doen, en een mengsel van geraspte mozarella-voor-pizza en in mijn geval Comté op doen, en nog een minuut of zo onder de grill tot kaas gesmolten is.

    ⁂

  • Op verkenning met de telefoon

    Ik ben zeer content van mijn nieuwe telefoon, niet in het minst omdat er een relatief goede camera in zit.

    Voorbeeld! Ik kwam dit lijk tegen:

    Toen ik wat dichter keek, leek er iets te bewegen. Ziet, een mijt die stukje dode miljoenpoot aan het eten was:

    Er zijn geen ontelbare aantallen pissebedden meer in den hof, maar er zijn er toch nog redelijk wat. En zie! Waar pissebedden zijn, hoopt een mens altijd op roodwitte celspinnen, en jawel!

    Ik heb zelfs een springstaartje kunnen filmen met mijn telefoon:

    De één of andere Orchesella, denk ik.

    Geleerd vandaag:

    1. Ik moet veel meer plaatsen voorzien in den hof waar beesten in, onder en achter kunnen kruipen.
    2. Er zitten enorm veel meer beesten dan ge denkt.
    3. Ik zou eigenlijk weer met mijn macrolens en mijn flash en alles aan de slag moeten gaan, maar ‘t is gelijk rosbief maken: een mens ontziet het zich. En het beste fototoestel is het fototoestal dat ge in uw hand hebt, natuurlijk.

    Ik heb er echt weer goesting is, klein grut fotograferen. En dus ook weer goesting om een Canon te kopen met een MP-E 65mm f/2.8 1–5x erop. :/

    ⁂

  • Verbouwingen: badkamer: toestellen

    Slik. Dure keer, toestellen kiezen voor in de badkamer. Zelfs als het op het internet is. Maar we zijn er wel uit, denken we. Een rechthoekige wasbak, een zwarte kraan voor de wasbak, een zwart dinges voor in de douvhe, een zwarte kraan voor in het bad, een bad in dezelfde serie als de wasbak, en een hangende wc.

    Nu nog kijken wat het meest voordelig/goedkoop/interessant is: kopen op het internet, of kopen in een winkel. Zou het kunnen dat het uiteindelijk goedkoper uitkomt als we het kopen in de winkel via de installateur? Vragen, vragen, vragen. We gaan dan nog eens afspreken met de badkamermens!

    ⁂

  • Vurte spoilers

    Vandaag in De Morgen:

    Ey weet ge wat? SPOILERT ANDERS HEEL HET VERHAAL EENS, dát is nog eens een idee. Ik kan mij niet herinneren wanneer ik nog eens zó een gatachterlijke review gelezen heb.

    (Florence is aangeraden, trouwens: een kort maar mooi verhaal op smartphone. Maar miljaar, wat maakt die “review” het kapot. Content dat ik het al had vóór ik dit las.)

    ⁂

  • Den hof: mos! en ontdekkingen!

    We hebben in de tuin een paar structuren in tufsteen. De bedoeling is dat die binnen een paar jaar begroeid zijn met mos.

    Er zijn heelder recepten om dat te doen, waarbij mos moet gemixt worden met yoghurt en alles, maar ik wil zeker even een tijdje kijken wat het geeft als ik niets doe.

    Dit is hoe de steen er nu uitziet:

    …redelijk maagdelijk dus, zo op het eerste zicht.

    Maar! Als ik mijn telefoon wat dichter bij de stenen houd, ziet het er zo uit:

    En hoe fantastisch is dat niet? Er zit al minuskuul klein mos op! En kijk eens in het midden onderaan: een heel klein kevertje. Echt wel heel klein: een paar millimeter.

    ⁂

  • Bone Tomahawk

    Wat een fan-tas-tische film. Ik zag dat RedLetterMedia een re:view deed van een film die ik nog niet gezien had, en dan heb iker maar naar gekeken, en het is effektief een enorm zeer zeer goede film.

    Ongelooflijk dat het een eerste film is van de regisseur. Elke korte inhoud zou een spoiler zijn, maar ik heb er van begin tot einde van genoten.

    Die acteerprestaties! Die cinematografie! Die dialogen! Die muziek! Uitstekend, uitstekend, uitstekend.

    Kijk er naar zonder trailers of korte inhouden te bekijken, en doe dan deze re-view die op een half uur uitlegt precies waarom het zo’n goede film is.

    ⁂

  • Toekomstplannen

    Allez jong, kom dat tegen. Onze oudste zoon (18) weet ondertussen al een tijdje wat hij later zou willen worden: leraar Engels en PO. Hem kennende, is het niet onrealistisch dat hij dat ook zal worden.

    Zot.

    Ik wist dat absoluut niet op zijn leeftijd. Als ik jonger was, dan wist ik het zeer zeker: ik wou paleontoloog worden. Maar tussen droom en dinges staan gerief en praktische bezwaren, en vooral een lessenrooster als dit:

    Het was toen ongetwijfeld anders dan het nu is, maar hoedanook: ik ben al voorhand dood als ik naar al die chemie en wiskunde en fysica kijk. 😐

    En dus is het iets belachelijks geworden, dat ik eigenlijk helemaal niet wou doen. Maar hey.

    We kunnen alleen maar hopen dat onze kidneren de fouten die we zelf gemaakt hebben niet herhalen, of zoiets zeker?

    ⁂

  • Verbouwingen: de badkamer: voortgang

    Het bouwverlof is over, en dus is de communicatie met de specialisten-ter-zake weer opgestart. We hebben een eerste prijsofferte gekregen voor de badkamer, ‘t is tijd om belissingen te nemen.

    We weten redelijk goed wat we willen van vloer (hout), van muren (wit, met in de douche één accent, zo’n enorm grote tegel), van meubels (een groot bad en één wasbak tegen de muur zonder kast eronder), en van douche. Nu is het nog kijken waar we dat precies gaan kopen: een bekend merk bij een grote verdeler, of een onbekend merk in een goed aangeschreven internetwinkel.

    En dan timing afspreken — eerst moet de douche in orde komen op het tweede verdiep, en dan kan de rest gebeuren.

    Spannend.

    ⁂

  • De tuin: statusupdate

    Het blijft zo wijs zijn, naar beneden komen in de keuken en zien dat er een hof is aan het einde van de keuken.

    Enfin ja, “hof”: een ruimte waar misschien volgend jaar en wellicht volgend jaar een hof zal zijn. 🙂

    Maar het ziet er voorlopig in orde uit. Om te beginnen — en niet evident voor een hof die geplant is in juli, een dag vóór de warmste week in de geschiedenis van België — geen dode planten, niet één:

    (Okay, de esdoorn heeft wat roste bladeren, maar voor de rest is hij helemaal gezond.)

    De kruiptijm zag er bij het planten wat gelig en anemisch uit:

    …maar dat is nu helemaal niet meer zo. Hij ziet er groen en gezond uit, hij begint uit te kruipen, en wat nog veel wijzer is: hij is aan het uitzaaien! Ik doe alle dagen het onkruid, en vandaag dacht ik dat er verdacht veel bijgekomen was dat ik nog niet gezien had (ik heb al mini-brandnetel gezien, en weegbree, en veldkers, en ganzevoet, en winde, en veel veel grassen) — ik trok het uit en omdat ik dat bij nieuw onkruid altijd doe, smijerde ik het kapot tussen mijn vingers, en toe rook ik gewoon dat het tijm was!

    Beetje lastig natuurlijk, want nu moet ik wachten tot er vier blaadjes staan om het onkruid uit te trekken, of ik trek misschien per abuis mijn eigen tijm uit. Maar hey, win! voor de grondbedekking! Zie hoe goed ze naar elkaar toegroeien en hoe gezond ze er uit zien:

    Van kruiden gesproken: we hebben een stukje tuin met kruiden. Dat zag er bij het planten zo uit:

    En dit is ondertussen onze eerste oogst, kwestie van de planten ook in de breedte te laten groeien in plaats van alleen in de hoogte:

    Salie is een enorm dankbare plant om te groeien, serieus:

    En kijk! Wat ik er vandaag onder vond! Kleine kleine paddenstoeletjes:

    We hebben al wat bloemen: de roos blijft natuurlijk bloeien, en de tijm geeft kleine bloemetjes, er staat één echinacea, en dan hebben we lavendel en alles. Ik kijk uit naar volgend jaar.

    En het blijft goed nieuws regenen, want de hosta is nog intact, wat mij doet hopen dat er (voorlopig toch) geen slakken in den hof zitten!

    Oh, en we hebben een composthoop(je), met al het uitgetrokken onkruid erin:

    ⁂

  • Een nieuw beest!

    Weinig zo geestig aan een nieuwen hof als zien wat voor nieuwe beesten er in komen.

    Ik was mijn dagelijkse ronde ondkruid wieden aan het doen, toen ik ineens iets zag bewegen rond één van de kruipthymplantjes:

    Het zou mij niet verbazen als dat een Oxidus gracilis zou zijn.

    ⁂