• Wilde aankopen

    Het is eigenlijk zot, hoe gemakkelijk het tegenwoordig is geld uit te geven.

    Het ene moment zaten we voor de computer te kijken naar kasten bij Ikea, en een kwartier later hadden we alle toestellen voor onze badkamer (bad, badkraan, douchekraan, toilet, wasbak, onderstel voor wasbak, wasbakkraan) besteld in Duitsland voor ettelijke duzende euroots.

    Besteld, factuur gekregen per mail, geldopvraagformulier voor de bank ingevuld, factuur met formulier naar de bank gestuurd, en wellicht zal er binnen een week of twee drie een paar honderd kilo materiaal geleverd worden.

    We zijn naar een paar winkels geweest, ja. Maar in de winkel was wat wij wilden kopen letterlijk meer dan dubbel zo duur. Zelfs als het via een aannemer zou gekocht worden.

    En de winkel op het internet heeft dus gewoon dezelfde dingen van dezelfde merken, met dezelfde garantie en alles. Zot.

  • In de zone

    Dat was al eens lang geleden: programmeren voor het werk. Normaal gezien doe ik dat helemaal niet, wegens gewoon tekenen en dat is dat, maar nu wou ik een prototype maken dat toch redelijk goed werkte.

    En dus heb ik een hele werkdag in the zone gezeten, en is er uiteindelijk iets uitgekomen dat er al met al serieus degelijk uitziet en waar ik redelijk content van ben.

    Volgende stap is het allemaal interactief aan de praat te krijgen. Daar zal ik dan nog eens wat meer boterhammen voor moeten eten, want het is al lang geleden dat ik semi-ingewikkeld gedoe in React heb gedaan.

    Maar toch: min of meer content op dit moment.

  • Slow YouTube

    Ik kijk graag naar twee of drie dingen tegelijk, als ik niets te doen heb.

    Op mijn linkse monitor staat Netflix te spelen, op de rechtermonitor lees ik de gazet of iets anders, en op de middenste monitor kijk ik naar YouTubedingen die zonder geluid ook te genieten zijn.

    Vakmensen die dingen maken, bijvoorbeeld. Waar ik tegenwoordig al menig uur aan versleten heb, is een mens die bonsai maakt. Of repareert. Zoals deze bijvoorbeeld:

  • Peaky Blinders

    Ja, ik weet het ook niet. Ik was beginnen kijken naar Peaky Blinders lang lang geleden, en dan gestopt ergens in het begin van aflevering twee van het eerste seizoen en niet meer herbegonnen.

    Tot ik op het werk hoorde dat het echt wle goed was en dat het in één van de series zowaar over Oswald Mosley ging.

    Ik ben zaterdagnamiddag beginnen kijken, zondag wat doorgekeken, maandag niet wegens quizavond, dinsdag een beetje, en dan uiteindelijk woensdag de laatste aflevering van het vijfde seizoen gezien.

    Bedriegtenboel! Seizoen één tot en met vier eindigen allemaal op een degelijk eindpunt, maar het laatste seizoen dat uit is, vijf, eindigt op een cliffhanger! Awoert!

    Maar voor de rest wel een fijne serie.

    En allemaal zo erg soms ook.

    Van die afleveringen waar ge op een bepaald moment zegt neeeeeeeee!!! en dan de Netflix af zet, omdat dan misschien niet gebeurt wat ge denkt dat er onvermijdelijk zal gebeuren.

    Om dan een tijdje later toch maar verder te kijken en uw angsten allemaal bevestigd te zien.

    De laatste scène van de laatste aflevering van het laatste seizoen, las ik ergens, zal zijn wanneer d eerste air raid siren afgaat in Birmingham. In 1939, dus. We zitten nu aan begin de jaren 1930. Spannend!

  • Een Trojaans paard begot

    Een paar jaar geleden heb ik een goede computer gekocht.

    Gelijk, een écht goede computer. Zo rap mogelijk, zo goed mogelijke grafische kaart, veel geheugen, rappe harde schijf en alles, en alles. Goed genoeg om meer dan een paar jaar goed mee te zijn.

    En het was de laatste tijd niet meer goed. Een mens maakt excuses, zegt dat het wel aan Chrome zal liggen dat weer eens al het geheugen opgevreten heeft, denkt dat het het één of het andere juist geïnstalleerde ikweetnietwat zal zijn — tot het echt serieus opvalt dat het echt abnormaal traag is.

    Malwarebytes op losgelaten en jawel: er stonden allemaal zeer hard bitcoinminende vuiligheden op. Die dingen er af gekapt, computer herstart, en het is gelijk dat hij nieuw is.

    Hoera!

  • Functioneringsgesprek

    Zozo, dat was dat: het jaarlijkse functioneringsgesprek met (bijna) alle Grote Bazen van het werk samen!

    Ik dacht dat het iets controversiëler zou zijn dat ik zo ongeveer al mijn vakantiedagen op het einde van het jaar pak samen met nog wat recup, wat wil zeggen dat ik zo ongeveer een hele maand thuis zal zijn.

    Maar hey, het is verdedigbaar, en uiteindelijk, hela: het zijn ook mijn eigen vakantiedagen hé.

    En azo dus. Veel vakantie binnenkort.

  • Dat was dat

    Ik heb twee dozen Kleenex en een volledige WC-rol opgesnotterd dit weekend, maar zie: het is bijna maandag en ik ben weer bijna klaar voor de werkweek.

    Voor de rest heb ik net de eerste drie seizoenen van Peaky Blinders gezien, ben ik daar niet ontevreden over, en tel ik af naar een werkende douche op het tweede verdiep (hopelijk deze week).

    En dan naar een nieuwe badkamer en slaapkamer. Zeer misschien nog dit jaar.

  • Verbouwingen: de voordeur

    We hebben eigenlijk al sinds 2016 een offerte lopen voor een nieuwe voordeur. De laatste troepenbeweging daar was dat alles doorgegeven was aan de schrijnwerker, maar dat die niets meer van zich heeft laten horen.

    (Dezelfde schrijnwerker die ons vorige keer ook drie jaar had laten wachten, en dan uiteindelijk wel goed werk geleverd heeft, maar toch: drie jaar is een beetje lang.)

    Dusja, een voordeur. Het zal er één dezer van moeten komen, want met de voordeur die we nu hebben, zijn er een paar problemen:

    Ze is lelijk, ze rammelt, ze isoleert niet, ze heeft een klink aan de buitenkant en ik haat het dat mensen zomaar binnen kunnen komen zonder bellen als de deur niet op slot is.

    De nieuwe deur, hadden we drie jaar geleden afgesproken, wordt een dubbele deur met een 3-puntssluiting en een aanslag onderaan. Er zullen twee ramen in zitten (dubbel glas, vermoed ik, en dooschijnend in plaats van doorzichtig?) die naar binnen open kunnen zodat ze gekuist kunnen worden aan de buitenkant. Vóór het glas komt er smeedwerk. Aan de binnenkant komt een klink, aan de buitenkant een trekker in het smeedwerk verwerkt. Ah, en een brievenbus aan de buitenkant ook.

    En we zijn vrijdag naar een smid gegaan! Dit is de leuning die hij aan een trap had in zijn voorplaats, en dat is al direkt gelijk wij het smeedwerk zouden willen zien:

    Dat zou niet verkeerd zijn, denken we. Een blauwe deur in een lichte gevel met iets art nouveau-achtig geïnspireerd van traliewerk erin. Misschien iets gelijk dit, bijvoorbeeld:

  • It begins

    Dat gevoel in uw keel van hola, niet goed?

    Dat dus.

    Ziekte! Valling! Koorts! Snotteren! Hoofdpijn!

    Natuurlijk kies ik wel mijn momenten: op een dag dat ik vakantie gepakt heb, en juist vóór het weekend. Gah.

  • Standaard Koekhandel

    Ik had een kaart voor de wereldpremière van het nieuwe seizoen Standaard Koekhandel.

    Maar ik kwam thuis van het werk en ik had plots geen goesting meer om tussen mensen te zitten. En dus is Sandra in mijn plaats gegaan.

    Ge hebt dat soms, van die dagen, dat ge geen goesting hebt om mensen te zien. In mijn geval is dat alle dagen, maar bon. 🙂

    Ik zal seizoen drie wel online zien.

  • Mislukt

    Woensdag ging de douche afgewerkt worden.

    Ik ben thuis blijven werken om de mensen binnen te laten en om te helpen waar ik kan.

    De mensen zijn niet gekomen.

    Ik ben triestig.

  • Gelukkige internationale mannendag!

    Hoera! Ik ben zo content dat ik een internationale man ben!

    Ik heb dat gevierd door om 6u op te staan, met een kapotte velo naar het station te fietsen, de trein te nemen om 6u38, de (onverwarmde, ijsbijtend koude) bus in Brussel te nemen om 7u30, op het werk toe te komen om 8u15, te werken tot 16u15, de bus te nemen om 16u30, de trein te nemen om 17u30, met de kapotte velo naar huis te rijden, thuis te komen om 18u30, eten klaar te maken, en op Youtube te kijken naar Charlotte Banner en hoe ze een 19de-eeuws corset maakt.

    Hoezee! Wedden dat geen enkel van mijn familieleden mij een gelukkige feestdag wenst?

  • De velo, nog eens

    Goddammit. De elektrieken velo heeft het weer eens opgegeven. De versnellingen werken maar half meer en de motor werkt al twee dagen niet meer.

    Zucht. Ik zal dan maar eens beginnen sparen voor een nieuwe elektrieken velo, zeker?

    Dedju.

    Misschien dat het binnen een paar dagen over gaat en dat de motor weer werkt. Ik vermoed van niet, maar een mens kan maar hopen.

  • The Crown

    Ik dacht, ik spendeer eens een zondagnamiddag aan The Crown kijken: seizoen drie was uit, en Netflix sloeg er mij al een tijd mee om de oren, dus hey.

    Tien afleveringen later: ha ja. Een zeer zeer zéér disfunctionele familie hé. En och here Prins Charles.

    En goede acteerprestaties (leve Olivia Colman en zeker leve Tobias Menzies!), en decors, en verhalen, en hoe dichter het bij mijn eigen leven komt, hoe meer benieuwd ik eigenlijk ben. Ik las dat de Prinses Diana al gecast hebben en alles.

  • The Man in the High Castle, seizoen 4

    Het vierde seizoen van The Man in the High Castle (via Amazon) zit er op!

    Acteerprestaties en alles, en spannend, ook. En ik heb op een bepaald moment zelfs enorm hard luidop moeten lachen, wel een halve minuut lang, wegens zó onverwachte plot twist.

    Het is wel degelijk het einde van het verhaal, en ik ben zeer content dat het niet de Iron Skies-versie geworden is: seizoen 4 was meer een reeks karakterstudies dan iets anders.

    Ik ga niet spoilen — of misschien dit: het eindigde niet zoals ik verwacht had dat het zou eindigen, een big budgetserie anno 2019. Ik werd er niet ongelukkig van. Degelijk einde van een degelijke reeks.