Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Verkiezingen, verkiezingen

    Ik ben een zwevende kiezer.

    Zo, voilà, bij dezen.

    Normaal gezien zou ik — na gedegen bestuderen van de programma’s en watnog — uitkomen bij de socialisten, en daar dan op stemmen.

    Lang geleden toen er nog geen internet was en ik niemand kende, stemde ik dan voor alle allochtoon-achtig klinkende vrouwen, kwestie van. Tegenwoordig kies ik bewust en na onderzoek van de kandidaten, voor specifieke mensen die ik ken en vertrouw, of waarover/waarvan ik genoeg gelezen/gehoord/gezien heb dat ik er mij achter kan zetten.

    Nu is het anders. Ik weet welke ideeën ik steun, waar ik het eens mee ben en waar ik het niet eens mee ben. In theorie zou ik kunnen stemmen op sp.a, op Groen of op PVDA. Gisteren heb ik voor de leute nog eens de stemtest gedaan samen met mijn moeder, en we kwamen voor Vlaams, federaal en Europees uit op Groen, sp.a en PVDA. Mogelijks in een iets andere volgorde, het lag in alle geval zeer dicht bij elkaar.

    Ik denk er geen moment aan om voor Vlaams Belang te stemmen of N-VA, OpenVLD is mij te liberaal en tot mijn licht verbazing sta ik volgens de stemtesten bijna even ver van de CD&V als ik van OpenVLD sta.

    Blijven dus die drie over. Waar ik om verschillende redenen bezwaren tegen heb — sommige, geef ik grif toe, irrationeel.

    • Groen heeft mijn sympathie, maar Mieke Vogels is daar nog altijd aanwezig. Bovendien zijn ze totaal irrationeel en arbitrair als het op wetenshcap aankomt: global warming en alles ja, maar GGO’s nee? Daar nog eens bij: ik blijf de indruk hebben dat het een partij is voor de min of meer welgestelde middenklasser-of-beter, die de luxe heeft om wakker te liggen van dingen. Als ik niet veel geld heb en ik heb een eigen (oude) auto of ik heb een bedrijfswagen, dan zit ik met Groen in de problemen, om maar iets te zeggen.
    • PVDA heeft het hart op de juiste plaats, maar ik ben bang dat het een verloren stem is. Als ge ziet dat iedereen, van politieke partijen tot en met de verzamelde media ze nog meer doodzwijgen dan de fascisten en pseudo-fascisten van Vlaams Belang, ben ik bang dat ik in een bubbel leef waar ze wél een alternatief zijn. En dat ik dan één van de weinigen zal zijn die ervoor gestemd heeft, en ervoor gezorgd heeft dat N-VA het voor het zeggen heeft.
    • sp.a zou ik normaal gezien voor stemmen, maar ik krijg het niet over mijn hart om te stemmen voor de partij die in Antwerpen plat gaat voor De Wever. Ik kan dat niet begrijpen. En ik vertrouw ze dus ook niet meer: ze stellen nu wel allemaal veto’s, maar de relatie N-VA-sp.a in Antwerpen was nog veel slechter dan wat ze nationaal was, en daar zijn ze dan toch samen in een bestuur gekropen?

    Wat een miserie.

    ⁂

  • WordTeX

    Zot. 🙂

    ⁂

  • Gedichtendag

    Het is geen gedichtendag, maar Zelie moest een bespreking van een gedicht doen (The Sand Martin van John Clare, en zie of ge ook de twee volta’s kunt vinden mwaha).

    Haar collega’s moesten andere gedichten doen, en ik zag maar een paar lijnen van het volgende, en ik vond het meteen wijs:

    The Great Whales

    Caroline Caddy

    They open the bays of their mouths engulf
    lagoons —
    balloon like tidal bores to sieve
    fiords through frayed trees
    of baleen
    or prowl suctioned depths
    and let their food embrace them
    long cobra-headed hoses
    reeling back to leave
    scars like moons.
    We whistle tins into space
    but they are the gravity kings
    punching the coalface
    reaming its tonnage.
    We squeak into the vacuum
    they muezzin whole oceans
    life on the grand scale
    engendering progeny the size ships
    with organs that could grace
    a cathedral —
    cylinders of sperm
    that would not be lost
    at a fuel depot.
    Washed up or revealed under dunes
    after winter storms
    their bones are like the white gears
    of unthinkable engines
    or petrified logs
    nosing out of a desert
    of vanished redwoods.
    Once we found their earwax priceless
    as we now find
    the idea of them —
    revelling in our new relationship
    closer than we imagine —
    the entropy of the organic
    favouring insects.

    Après nous les mouches!

    ⁂

  • Leve org mode!

    Mijn eerste week met bijna niets anders dan org mode achter de rug, en serieus: heerlijk.

    Ik werk al heel lang enorm graag in outlines, en org mode is een uitstekende outliner.

    En behalve outlines, is het ook uitstekend om een vervelend werk dat ik moet doen, draagbaarder te maken: efforts registreren.

    We moeten voor elke dag ingeven waaraan we gewerkt hebben, op het werk: welke projectcode, welk onderdeel van het project, wat voor soort werk (desk, meeting, travel etc.), hoe lang op het kwartier na, en een omschrijving van de inhoud van het werk.

    Normaal gezien haal ik die gegevens uit mijn Outlook-kalender, maar met org mode is het een zaak van een document aan te maken en daar in te steken wat ik aan het doen ben:

    Die :LOGBOOK:-dingen, dat wordt automatisch aangemaakt — daar komt de tijd in dat ik aan iets werk: ctrl-c ctrl-x ctrl-i om een timer te beginnen doen lopen, ctrl-c ctrl-x ctrl-o om de timer te stoppen, en er komt automatisch een berekende tijdsduur bij:

    Met ctrl-c ctrl-x ctrl-r voeg ik een samenvattende tabel in:

    En als die tabel moet ge-updatet worden, is het gewoon op die #+BEGIN-lijn gaan staan en ctrl-c ctrl-c doen.

    Normaal gezien wordt de tijd opgeteld in dagen en uren en minuten, maar ik heb uren en minuten nodig, da’s in mijn settings ergens (setq org-duration-format (quote h:mm)) zetten en gepiept.

    Een gerief, ik zeg het u.

    (En ja, ‘t zijn lange dagen over en weer naar het werk aan de verkeerde kant van Brussel.) 🙂

    ⁂

  • Nog een week! Nog een week!

    Binnen precies een week zit ik in Londen voor een conferentie, en ‘t is gelijk dat het hele internet wakker geschoten is.

    AirBNB geeft mij notificaties op mijn telefoon, Facebook bestookt mij met evenementen en eten en drinken in Londen, alle website waar ik naartoe ga, staan vol met reclame voor als ik in Londen andere dingen zou willen doen dan naar een conferentie gaan en dan ‘s avonds in mijn bed gaan liggen.

    Het is, nu ik erover nadenk, de eerste keer in zeer veel jaar dat ik meer dan een dag of twee alleen naar het buitenland ga: meestal is het met minstens een paar collega’s.

    Zware verantwoordelijkheid wel: niet alleen er naartoe gaan, maar ook notities nemen zodat ik achteraf kan vertellen wat ik allemaal geleerd heb, én ook nog eens foto’s nemen en alles voor de sociale mediats. Nog een enorm geluk dat niemand van mij verwacht dat ik ga netwerken of zo. 😀

    En wat ook is: ik heb zeer lang de indruk gehad dat ik de jongste van de hoop was in bijna alle gezelschappen. Dat is uiteraard met de jaren alsmaar minder waar, en ik vermoed dat ik daar, zoals alsmaar vaker, bij de oudere aanwezigen zal zijn. Ik heb daar nul problemen mee, maar ‘t is wel raar: mee kunnen spreken met mensen die er helemaal geen boodschap aan hebben dat ge meespreekt wegens oude zak. 🙂

    ⁂

  • Ontieglijk vroeg en meetings

    Ik was vandaag om acht uur op het werk. Ik denk dat ik jaren niet meer zonder speciale reden zo vroeg toegekomen ben op het werk — om nog niet te spreken van een werk waarvoor ik soms wel twee of meer uur vervoer voor moet doen.

    Vandaag was het maar anderhalf uur, dus dat viel eigenlijk nog wel mee, ik denk dat ik het morgen nog eens op deze manier doe.

    En dan kan ik nog wat werk doen vóór het eigenlijke werk begint. Want ‘t was vandaag wel wat: op 18 minuten na aan één stuk door vergaderd: een meeting over authenticatie, dan over een bepaald soort gegevens, dan een statusupdate en Q&A met developers, dan discussie over development, dan een scenariovalidatie, en dan om af te sluiten nog een korte workshop over conceptueel ontwerp.

    Die 18 minuten, daar hebben we in de rapte iets gegeten in de refter.

    Wel goede meetings, daar niet van, maar ahem.

    ⁂

  • Game of Thrones, season finale

    Ik kan vrede nemen met het einde. In grote lijnen.

    Niet met de manier waarop ze er geraakt zijn — het was een belachelijk slecht laatste seizoen, vol ongeloofwaardige plotwendingen en slechte structuur en kinderachtige dialoog. Aflevering drie, vier en vijf waren elk op hun manier absolute dieptepunten. Aflevering zes was (in acht genomen de puinhoop die de vorige afleveringen achterlieten) zeer soms niét degoutant slecht.

    Helaas was dat weer vooral de verdienste van zo ongeveer om het even wie behalve de schrijvers en regisseurs.

    Want iedereen behalve die idioten deed weer eens zijn best, en het einde is van George Martin zelf, en ik ben het er mee eens. Ik zie hoe het mogelijk zou zijn om daar te geraken en wél een aantal uitstekende boeken te hebben tussen waar we nu zitten in de boeken en waar we moeten komen.

    Zelfs met de slechte tot rotslechte seizoenen vanaf het vierde, wanneer ze de boeken achtergelaten hadden, was het mogelijk geweest een goed einde te maken. Als ze er na seizoen zes twee of drie volwaardige seizoenen aan hadden gespendeerd.

    Maar daar hadden ze geen goesting en geen inspiratie meer voor. Ze wilden zo graag Star Wars gaan maken, Denioff en Weiss. En ze waren te trots om het over te geven aan mensen die het wél hadden kunnen in schoonheid afsluiten. Ik hoop van ganser harte dat dit rampzalige achtste seizoen betekent dat Disney hun die Star Wars afpakt.

    En ik kijk uit naar The Winds of Winter en A Dream of Spring. Neem uw tijd, George. Maak er iets fantastisch van. Ondertussen herlees ik de andere boeken nog eens.

    Ik hoop alvast dat de voorspelling van Quaithe even hard uitkomt als ze in de tv-serie uitgekomen is: “To go north, you must journey south, to reach the west you must go east. To go forward you must go back and to touch the light you must pass beneath the shadow.”

    Even een copy-paste-vertaling van op Reddit van waar we zitten in de boeken. En waar we allemaal nog naar kunnen uitkijken:

    • Aegon Targaryen (Young Griff, niet Jon Snow) blijkt nog in leven te zijn en Tyrion overtuigt hem ervan om nu Westeros binnen te vallen.
    • Tyrion wordt gevangen genomen door Jorah en wordt naar Danaerys gebracht.
    • Aegon valt Westeros binnen, verovert vier steden in de Stormlands met de Golden Company aan zijn zijde (die van Harry the Heir, die in de serie niets deden behalve dood gaan).
    • Arya wordt nog altijd getraind door de Faceless Men
    • Dany was net getrouwd met Hizdahr zo Loraq in Meereen, geeft ook nog altijd een ding aan de zijkant met Daario.
    • Quentyn Martell was ook naar Mereen gegaan om met haar te trouwen maar sterft verbrand door een draak (“Oh.”).
    • Daarop ontsnappen de draken (die vast zaten omdat Dany dacht dat ze misschien één meisje hadded dood gedaan, haha, good times) en vermoorden ze stapels mensen.
    • Dany vliegt weg op Drogon maar geraakt ziek en is nu alleen in de Dothraki Sea.
    • Victarion Greyjoy (zucht) was ook net toegekomen in Mereen om met Dany te trouwen en dan haar draken te gebruiken om de Iron Isles terug te winnen van zijn broer Euron. ,
    • Het leger van Stannis is op weg naar Winterfell en zodanig hard ingesneeuwd dat er kaniballisme is en alles.
    • De Boltons zitten in Winterfell maar er is een vijfde kolonne onder leiding van Wyman Manderly.
    • Manderly had gezegd dat Davos dood was, maar had hem naar Skagos gestuurd om Rickon Stark te vinden.
    • Mance (The King Beyond The Wall) is nog altijd in leven. Zijn zoon is omgewiddels met de zoon van Gilly en Mance zelf zit in Riverrun met zes vrouwen vermomd als bard en zes wasvrouwen.
    • Sam en Gilly zijn op weg naar Oldtown.
    • Robert Strong is een nieuwe Kingsguard, ongetwijfeld een bloedzombie van The Mountain.
    • Ramsay (of iemand anders?) schrijft een brief naar Jon waarin hij zegt Stannis te hebben verslaan en Mance te hebben vermoord, maar dat is wellicht (misschien?) een list om Jon zot te krijgen.
    • Theon is uit Winterfell ontnspat (zonder Sansa want die was nooit in Winterfell grr), en is herenigd met zijn zus. Asha, niet Yara.
    • In Dorne, zijn de Sand Snakes nog altijd in leven, net zoals Myrcella en haar verloofde prins Trystane. De Sandsnakes zijn van plan King’s Landing te infilteren en op de één of andere manier de dood van Oberyn te wreken.
    • Myrcella is gewond door Ser Gerold Dayne, die verdwenen is, en Ser Areys Oakheart, is vermoord. Dit gebeurde tijdens een mislukte poging om Myrcella koninging van de Seven Kingdoms te maken, wat volgens de wet in Dorne misschien mogelijk was geweest.
    • Lady Stoneheart (Catelyn Stark) is nog altijd levend (nu ja), en leidt de Brotherhood Without Banners. Zij aast op wraak voor de Red Wedding.
    • Brienne is verschrikkelijk verminkt: half haar gezicht is opgegeten door Biter. En dan wordt ze samen met Podrick gevangen genomen door de Brotherhood Without Banners. Lady Stoneheart begint ze op te hange omdat ze wapens van de Lannisters op zak hebben en weigeren Jaimie te doden. Stoneheart stopt de hangpartij als Brienne iets zegt (nog niet geweten wát ze zegt).
    • Jaime heeft gezorgd voor een bloedloze overgave bij Riverrun. Brynden Blackfish ontsnapt.
    • Jaime heeft ook gehoord dat Cersei het Beest Met Twee Ruggen maakt met haar neef Lancel, en besluit zich van Cersei niets meer aan te trekken.
    • Cersei doet haar Walk of Shame.
    • Kevan Lannister en Master Pyrcelle proberen King’s Landing weer op poten te krijgen, maar Varys en zijn kleine kindjes waar hij de tongen van uittrekt, vermoorden ze allebei. Varys wil namelijk het pad effenen voor de triomfantelijke terugkaar van (Fake) Aegon.
    • Tommen leeft nog en is nog altijd de koning. En Ser Pounce leeft ook nog.
    • Sansa hebben we al een boek lang niet meer gehoord. Zijn is King’s Landing ontsnapt, en zit met Littlefinger in de Vale, waar ze doet alsof ze zijn dochter Alayne is. Petyr Baelish is zo ongeveer baas over heel de Vale en is van plan Sansa als erfgename van de troon op te voeren na haar huwelijk met Harold Haryng.
    • In Oldtown leert Sam dat er een manier is om magie te bedwingen, maar niet precies hoe dat gaat. Pate, die daar ook een leerling is, was gevraagd een sleutel te stelen om een boek te stelen, maar sterft vergiftigd nadat hij de sleutel afgeeft aan een onbekend persoon, die wel eens Jaqen H’gar zou kunnen zijn.
    • Margaery Tyrell, getrouwd met Tommen, was gearresteerd door Cersei maar is ondertussen vrijgelaten.
    • Bran heeft zijn training met de Three Eyed Crow aangevat. Jojen is mysterieus verdwenen (wellicht heeft Bran hem opgegeten, yum, Jojen paste).
    • Euron is koning van de Iron Islands en voert oorlog met de Reach. Hij diet allerlei necromancie en alles, offert priesters op en zo. Zijn broer Aerion is ook verdwnen na de Kingsmoot.
    • Arianne Martell is op weg naar Storms End om te onderhandelen met (fake) Aegon.
    • Er doen verhalen de ronde bij de Night’s Watch dat er hele dorpen en steden wildlings verdwijnen in het Noorden aan de andere kant van de Muur, onder meer ook shenanigans in Hardhome, een relatief grote haven aan het oosten van de muur.
    • Jon Snow wordt vermoord door Bowen Marsh en companen.

    ⁂

  • Verbouwingen: de badkamer: reality sets in

    Donderdag is de meneer van de badkamers komen kijken, om te zien wat en hoe, dat hij een offerte kan schrijven.

    Ge weet dat het moeilijk wordt, als er veel gezucht aan te pas komt, en als de meneer van de badkamers zegt dat het “in alle geval in regie” zal zijn.

    We hadden het al allemaal eens gemeten, en zelfs als we alles naast elkaar zetten, geraakte al het gerief dat we in de badkamer wilden, er wel degelijk in: een comfortabele inloopdouche, een groot bad, een wc en één wasbak. Maar nu is het dus tijd om knopen door te kappen.

    Dit is hoe het er nu uitziet. We komen rechtsboven van de living in een soort sas, met de deur naar de badkamer en de deur naar onze slaapkamer. Dat sas is een beetje stom, maar uit ervaring is het wel degelijk nodig: met één deur is er bijna geen geluidsisolatie en kan niemand in slaap vallen terwijl er nog iemand anders in de living zit.

    De badkamer bevat een (klein) bad, een dubbele lavabo met aan de twee kanten zeer kleine hoge kastjes, en een (niet-werkend) toilet. De slaapkamer bevat twee kastjes en vier rekken, waarin al onze kleren en zo zitten en hangen.

    En dit is hoe we het er voorlopig zouden willen laten uitzien. Eén lange kast van muur tot muur en vloer tot plafond, waar alles in kan dat op dit moment rondslingert en -hangt van kledij, handdoeken, bedgerief, etc.

    Omdat die kast de hele muurbreedtre inneem, moeten we de deur opschuiven, en verliezen we dus een stuk(je) badkamer. Spijtig, maar het is echt wel nodig: we hebben niéts van opbergruimte. Het bad is veel groter, de douche is een comfortabele inloopdouche, en de wasbak (enkel, zwevend, geen kasten rond of onder, alleen een spiegelkast erboven) is enkel geworden. Er komt ook een nieuw, werkend toilet in.

    Confronterend, dat het eigenlijk redelijk klein is. We gaan moeten woekeren met licht en ruimte.

    We zijn trouwens al naar één badkamerwinkel geweest, en miljaar, duur dat dat allemaal is. 😐

    ⁂

  • WordPress van nul

    Ik heb een beetje overmoedig gezegd dat ik een website zou maken, maar WordPress-dingen doen als het al een eeuw geleden is en het is allemaal veranderd sinds die eeuwen geleden: dat is gelijk toch niet zo evident.

    Ik heb nul goesting om een bestaande uitgebreide theme te nemen die een beetje lijkt op wat ik wil, en daar dan dagen aan te liggen prutsen tot het min of meer is wat ik wil. En dus dacht ik, ik zoek een propere lege theme om aan te passen.

    Het is _s (Underscores) geworden, dat door Automattic zelf onderhouden wordt. Leeg en dus een gemak dat er geen zooi in staat, daar niet van, maar dus echt wel zeer leeg. En dat wil zeggen dat eigenlijk min of meer alles nog te doen is. ‘t Wordt nog wat werk.

    ⁂

  • Gênant

    Ik heb in 2010, negen jaar geleden, mijn weblog verhuisd van waar het toen stond naar een andere hostingprovider.

    Bij die hostingprovider kon ik inloggen in een controlepaneel en vanalles doen. Het enige dat ik er deed, was om de zoveel maanden de server een stamp geven om te herstarten, als er ergens iets raars aan de hand leek. En soms ook eens files bepotelen via een browsergebaseerde FTP-achtig ding, als dat nodig leek.

    Vorige week zei mijn WordPress mij dat hij graag zou willen updaten, maar dat hij dat niet kon, omdat de versie van PHP waarop WordPress draaide te oud was.

    Mhu? Te oud? Waarom moet ik mij dat aantrekken? ‘t Is toch de hostingpartij die dat doet?

    Neen dus. Op het internet staat dat ik dat manueel kan/moet doen in mijn controlepaneel. Ik naar mijn controlepaneel, mij zot gezocht, geen link gevonden om dat te doen. In arren moede uiteindelijk Support gecontacteerd (ik doe dat alleen als ik er echt écht niet zelf uit raak), die mij zeggen dat die functie welzeerdegelijk aan staat in mijn controlepaneel. Ik verder gezocht, niets gevonden. Support een tweede keer gecontacteerd, deze keer met een screenshot ten bewijze.

    Ahem. Ik was blijkbaar al bijna tien jaar ingelogd met mijn user-account in dat controlepaneel, en niet met mijn admin-account. Ik had er een mail over gekregen ergens in 2010 bij mijn abonnement, maar ik had die mail niet echt aandachtig gelezen, en mijn admin-account was eigenlijk zelfs nog geeneens aangemaakt.

    Admin-account aangemaakt, en plets tienduizend security warnings: blijkt dat mijn server eigenlijk zo ongeveer niet gemanaged was, dat ik onder meer nog op PHP 5.3 en MySQL 5.1 zat (we zitten nu aan 7.3 en 8.0), dat mijn Linux nog 412 updates klaar had staan, en dat het kortom een ongelooflijke chance is dat ik in al die jaren niet terdoodgehackt ben.

    ‘t Is nu in orde. Ik heb er wel vanalles voor moeten doen dat niet echt koosjer was — ik kan mij niet inbeelden dat ze daar veel zó verouderde servers staan hadden, de volgorde en snelheid van updaten van allerlei zaken was een beetje raar, er is gepotel in database aan te pas gekomen en in de files, maar hey. Alles weer in orde voorlopig. En met wat geluk doet mijn WordPress nu wél een automatische update (want dat deed hij dus niet, al die jaren lang).

    Het voelt aan de achterkant allemaal wat sneller, en ik krijg mijn contextueel “editeer dit” en “nieuwe bericht” en alles-balkje nu te zien op elke pagina als ik ingelogd ben, wat voreger niet het geval was. Benieuws wat ik nog allemaal tegenkom.

    ⁂

  • Hallo met Betty van de Marxisten

    Ik zat op de pendelbus van mijn werk naar Brussel-Centraal, te luisteren naar het laatste hoofdstuk van Memories of Ice (nog altijd bezig de hele Malazan Book of the Fallen-reeks te beluisteren in Audioboek-formaat, wellicht een project dat mij tot volgend jaar bezig zal houden) toen ik plots telefoon kreeg van Betty.

    Betty belde van de Partij van de Arbeid, ze zei dat ze graag Tom De Meester in het parlement zouden krijgen en ze vroeg of ze daar mijn stem voor konden hebben.

    Ik heb ze eerlijk geantwoord dat ik het nog niet wist. Ze vroeg waarom en waartussen ik twijfelde, ik zei dat ik normaal gezien altijd op de socialisten zou stemmen maar dat ik het serieus moeilijk heb om te stemmen voor een partij die zonder veel blikken of blozen doet wat ze in Antwerpen doen, en dat het in alle stemtesten min of meer nek aan nek is tussen sp.a, Groen en PVDA.

    • Mijn probleem met sp.a is (a) dat ik niet weet of ik er nog echt in geloof, en (b) dat ik gelijk niet echt veel mensen op de lijsten zie waarvan ik denk “ja! dié, daar kan ik in geloven!”.
    • Mijn probleem met Groen is (a) dat ik te vaak de indruk heb dat het een middenklassepartij is voor mensen die de luxe hebben om van middenklasseproblemen wakker te liggen, (b) dat ik ze te vaak te arrogant vind overkomen en (c) dat ik de kriebels krijg van het dogmatisch onwetenschappelijke dat er in zit — over kernenergie en GMO’s, bijvoorbeeld.
    • Mijn probleem met PVDA is (a) dat ik ze soms té populistisch uit de hoek vind komen met té gemakkelijke oplossingen en (b) dat door de realiteit van de dingen dat elke andere partij ze als ‘extreem’ wegzet, ik bang ben dat een stem voor hen eigenlijk een verloren stem is in het spel van links en rechts en coalities en meerderheiden.

    ‘t Is allemaal zo moeilijk. De standpunten van PVDA anno 2019, zijn die zó verschillend van “gewone” socialistische standpunten vóór ze allemaal de Derde Weg en de fucking Flinksheid ontdekt hadden?

    Ik weet het niet. Ik denk dat ik één van die mensen zal zijn die tot in het stemkot twijfelt.

    ⁂

  • Een beetje masochisme op tijd en stond

    Ik dacht, ik verdiep mij eens in Emacs. Wordgrinder was wel leutig, maar toch echt wel vééél te beperkt.

    En ik lonk al jaren naar org-mode, dus hey. Geen betere manier om iets te leren dan door het te doen: ‘t is nu al een week dat ik al mijn notities in Emacs maak.

    Dat valt beter mee dan gevreesd. Baby steps weliswaar, maar toch.

    ⁂

  • Eurovisie 2019, deel 1

    Het was vorig jaar maar meh. Allemaal middle of the road, allemaal risicoloos, niets echt slecht, niets echt goed, en tot overmaat van ramp een slechte winnaar.

    We hebben nog maar de halve finale bekeken, en ‘t is nu al veel beter dan vorig jaar. Onze persoonlijke favorieten zitten er bijna allemaal bij, in de finale.

    Om te beginnen de fantastische jongens en meisjes van Hatari uit IJsland:

    En de sympathieke San Marinese Turk-met-gouden-stem, Serhat:

    En de onverklaarbare tieners uit Slovenië:

    Heerlijk. Oh, en de voltigeuse uit Australië ook:

    ⁂

  • Game of Thrones s08e05

    Ik versta dat niet.

    Ge krijgt al het budget ter wereld. Ge hebt een appartementsgebouw fantastische acteurs ter uwer beschikking. De meneer die uw muziek schrijft is elke aflevering wereldklasse. Idem met de kostuummensen, de belichting, de speciale effekten, de cinematografie, alles, alles, alles.

    En dan laat ge uw afleveringen schrijven door een koppel verstandelijk andersvalide chimpanzees op een typmachine los te laten. Chimpanzees die nog nooit een boek gelezen hebben, en die blijkbaar problemen hebben met concepten als “consistentie”, “verhaalstructuur”, “oorzaak en gevolg”.

    Ge moet mij niet geloven hoor. Hier, de acteurs:

    Om maar te zeggen dat de voorlaatste (DE VOORLAATSTE!!!) aflevering van Game of Thrones alweer drek was.

    Slijmerige, stinkende, dampende drek.

    ⁂

  • Links van 8 mei 2019 tot 13 mei 2019

    Secular Web Kiosk: The Shroud of Turin: The Great Gothic Art Fraud — Because If It’s Real the Brain of Jesus Was the Size of a Protohuman’s!
    If Jesus had the proportions of the image in the shroud, then he was a severely deformed and pathological person who would have cut a shocking figure as he walked down the streets and paths of the Holy Land. Exceptionally tall for his time and place, his rather narrow head was so shrunken and low browed that it would have indicated a unique form of hypocephaly so serious that it would have impaired his mental function, leaving his intellectual performance similar to that of protohuman. Overly long arms would have hung at his sides, with one exceptionally elongated, the other less so because of an atrophied lower arm. It is hard to see how such bizarre attributes would have not been mentioned in an account of his life, assuming anyone bothered to record it considering the circumstances. Because the proportions of the shroud image are essentially impossible, the figure cannot represent that of an actual person.

    Why Stalin loved Tarzan and wanted John Wayne shot – Telegraph
    Stalin loved movies, but he was much more than a movie-buff. The new Communist Party archives in Moscow, and the recently opened personal papers of Stalin, reveal that he fancied himself a super-movie-producer/director/screenwriter as well as supreme censor, suggesting titles, ideas and stories, working on scripts and song lyrics, lecturing directors, coaching actors, ordering re-shoots and cuts and, finally, passing the movies for showing.

    BBC – Culture – Why Some Like It Hot is the greatest comedy ever made
    We gaan dan eens met het gezin naar Some Like It Hot moeten kijken: "Look again at the beach scene with Joe and Sugar. It was written by two men who were once called Samuel Wilder and Itec Domnici, and acted by a man and a woman who were once called Bernie Schwartz and Norma Jeane Mortenson. Schwartz, who renamed himself Tony Curtis, is playing Joe, who is pretending to be Junior, using the mid-Atlantic vowels of Cary Grant, who was once called Archibald Leach. Mortenson, who renamed herself Marilyn Monroe, is playing Sugar Kowalczyk, who renamed herself Sugar Kane, and who is using lines which Joe used when he was pretending to be Josephine. Not even Twelfth Night or The Importance of Being Earnest had such elaborate fun with its characters’ identities."

    Magic: the Gathering is Turing Complete

    Ambopteryx, new species of bat-wing dinosaur, discovered in China
    “It probably would have been climbing around in the trees—like a little, creepy-looking dinosaur squirrel—and then flying from branch to branch,” O'Connor says. “If you were going to get a gliding arboreal theropod, it would be a really weird animal, and it would look pretty much like this,” says University of Southern California paleontologist Mike Habib, a biomechanics expert who is studying the flight of Yi qi.

    ⁂