Moeilijk is het niet: er moeten regelmatig CV’s van collega’s doorgestuurd worden voor offertes. Die CV’s zijn niet one size fits all, dat zou een beetje raar zijn (zie, dit schreef ik er veertien jaar geleden over, en het is gelijk nog altijd relevant). Als het een project is waar er service design gedaan wordt, dan stellen we een aantal mensen voor, en in het CV van die mensen staan dan pakweg drie relevante recente cases rond service design, met specifiek wat die persoon gedaan heeft in het project. (Niets zo vervelend als “Ons bedrijf heet XYZ gedaan voor klant ABC” — als ge mij een of twee mensen voorstelt in een offerte, dan wil ik wil weten wat die mensen gedaan hebben, niet wat “het bedrijf” gedaan heeft.)

Maar bon, de structuur can zo’n CV is dus snel opgesteld:

• persoonlijke gegevens van de persoon en algemene skills
• een aantal relevante cases, met
  • een titel, de klant waar het voor was, naam en contact van de referentiepersoon, en een zeer korte omschrijving van het project
  • gevolgs door, nog korter, wat de persoon gedaan heeft in het project
• een zeer beknopt overzicht van andere sectoren en projecten waar de mens in gewerkt heeft
• opleidingen en publicaties, als die er zijn

Met de bedoeling dat dat op maximaal anderhalve A4 staat.

Het lastige is: pak dat er 20 mensen zijn, en een stuk of vijf grote types werk met telkens tot een stuk of drie cases, dan zou het wel eens kunnen dat er door de tweehonderd omschrijvingen zijn van “ik heb dit gedaan in dat project”, en dat er vele vele tientallen projecten zijn, die gedeeld zijn over allerlei verschillende CV’s.

Komt daar nog bij dat die teksten geschreven en voortdurend aangepast worden door de mensen zelf, maar dat ze best allemaal een zekere consistente uitstraling hebben en dat ze zeker moeten correct zijn qua taal en dus dat er eindredactie aan te pas komt, en het begint al leutig te worden — met mogelijk versies en dat het mogelijk moet zijn om te zien wat er veranderd is en wat er eventueel nog niet nagelezen is, en alles.

Enfin bon, lang verhaal kort: ik heb op geen tijd iets in elkaar gestoken in WordPress (degelijk versiebeheer, gebruiksvriendelijk te editeren), en dan in Access (iedereen heeft het staan, degelijke input en wijziging, eenvoudig om te zoeken en rapporten te maken), en vanavond nog eens in Django (degelijke database en alles zelf gemaakt dus alles is mogelijk), maar de nadelen wegens telkens niet op tegen de voordelen: WordPress moet gehosted worden en onderhouden, en elke functie moet erbij gemaakt worden, Access is lastig met een Mac en de rapporten zijn niet zo evident proper in Word te krijgen, Django is weer een hosting-ding en moet onderhouden worden.

Ik heb ook gekeken naar een reeks “as a service” en andere online zooi (Airtable onder meer, en Caspio en zo), maar ik heb negatief twaalf goesting om mijn lot te verbinden aan nog maar eens een extern bedrijf dat in het beste geval volgend jaar overgkocht wordt door Google of Microsoft of Amazon, en in het slechtste geval binnenkort failliet gaat, en waar ge geen moment 100% zeker zijt dat ge de data er ooit nog uitkrijgt. Om nog niet te spreken van de miserie dat bedrijfsgegevens op den duur versnipperd geraken over vijftig plaatsen en dat niemand meer weet waar wat precies staat.

En dus wordt het, jawel: één grote Word-file voor alle case-informatie. Een file die gewoon centraal op SharePoint staat en waar iedereen met track changes in zal editeren. Ge zijt er voor of ge zijt er tegen, maar het werkt wel.

Wat meer manueel copypastewerk om individuele CV’s te maken, maar hey. Kosten versus baten, en alles.