Links van 26 januari 2015 tot 28 januari 2015

De dreiging van Arabische muziek | Jan Blommaert (en z’n gedachten)
Tussen neus en lippen geeft De Wever ons hier een voorbeeld van wat we al weten: de totalitaire surveillantiecultuur. Die zit als volgt ineen: (1) op basis van platte machtsargumenten identificeer je een vijand; (2) en stel je ELK aspect en eigenschap ervan voor als bewijs dat het een vijand is. Alles wordt ‘quod erat demonstrandum': een baard, een hoofddoek, een religieus gebruik, een soort eten, een taal, een muziekstuk. Vervolgens (3) maak je de meest absurde bokkensprongen zolang ze de QED volgen (“ge kunt toch niet ontkennen…”) en (4) stel je dit alles voor als evident, vanzelfsprekend, “gewoon een feit” en (5) stel je zij die deze nonsens bekritiseren voor als mensen die “de feiten ontkennen”.

The Netanyahu Disaster – The Atlantic
I still don’t understand Netanyahu’s thinking. It is immaterial whether an Israeli prime minister finds an American president agreeable or not. A sitting president cannot be written off by a small, dependent ally, without terrible consequences.

Not a Very P.C. Thing to Say — NYMag
Stanford recently canceled a performance of Bloody Bloody Andrew Jackson after protests by Native American students. UCLA students staged a sit-in to protest microaggressions such as when a professor corrected a student’s decision to spell the word indigenous with an uppercase I — one example of many “perceived grammatical choices that in actuality reflect ideologies.” A theater group at Mount Holyoke College recently announced it would no longer put on The Vagina Monologues in part because the material excludes women without vaginas. These sorts of episodes now hardly even qualify as exceptional.

“There and Back Again”
No elf/dwarf love triangle – No necromancer adventures – Kili sacrifices himself for Bilbo at the end instead of Evangeline Lilly (who’s not in this film at all) – No orcs (until necessary in the Battle of Five Armies) – Laketown is about 10 minutes – Bard does not use his son as a bow – and the full story in all less than the length of “Return of the King.” After about 312 new edits and cuts and almost 5 hours removed from the trilogy, this single film combines the three Peter Jackson movies into one immense epic that accurately tells the story of Bilbo, while maintaining what new ideas and battles have been implanted in Jackson’s retelling (such as the Battle of the Five Armies containing orcs instead of goblins).

My Lovely Wife in the Psych Ward – Pacific Standard
We met at 18. We wed at 24. At 27, I checked my wife into a psych ward—for the first time. How mental illness reshapes a marriage.

Mail van Louis CK

Deze mail zat in mijn inbox:

Hello, friend.

Well, I made another standup special.  It’s called “Louis CK Live at the Comedy Store”.  You can buy it right now on my website, louisck.net, for 5 dollars, all over the world.  Here’s the link.  I hope this is well timed for some of you who are stranded by the storm in the North East of America.

https://louisck.net/purchase/live-at-the-comedy-store

That’s the basic news of this email so go ahead and go watch the show.   Youre getting another email from me now which is crazily long. So I sent it separate.  If you don’t enjoy long winded, unedited coffee-addled, had to shit the whole time while my kids yelled at me to take them sledding-written material, then skip the next email.  thanks.

Louis CK

Om de paar maand krijg ik een mail van die mens, omdat ik ooit een special van hem online gekocht heb. Ik had aan deze mail eigenlijk al genoeg om ook zijn nieuwe special te kopen, maar toen kwam de volgende mail (met subject “Very long email from Louis CK”), en ik was helemaal verkocht.

Serieus, ze zullen misschien zeggen dat het allemaal een zeer uitgekiende mediastrategie is, maar ik denk het niet. Ik denk dat Louis CK gewoon een fijne mens is.

Hello.  So below are my messy thoughts about my new special “Louis CK live at the Comedy Store” available here https://louisck.net/purchase/live-at-the-comedy-store for 5 dollars, all over the world…

So this is my sixth hour-long standup special.  The truth is, I really love making these.  I skipped doing one last year and I missed it. This one is different from the recent others.  For one thing, it was shot in a nightclub instead of a theater.  I love doing the theater shows.  When I was a kid, my favorite thing in the world was Richard Pryor’s concert films.  The idea of being a comedian and doing a “concert” was a real goal for me.  Performing in a theater expands your material and opens you up as a performer.  The pressure of playing to thousands of people, I found, always makes you better.  And every concert hall I’ve played has made me feel like I’m getting a whiff of that city or town’s history.  The whole thing can be very exhilarating.

But Nightclubs, comedy clubs, is where comedy is born and where comedy, standup comedy, truly lives.  Going back to Abraham Lincoln, who was probably America’s first comedian, Americans have enjoyed gathering at night in small packed (and once smokey) rooms, drinking themselves a bit numb and listening to each other say wicked, crazy, silly, wrongful, delightful, upside-down, careless, offensive, disgusting, whimsical things.   Sometimes in long-winded, red faced hyperbole, sometimes in carefully crafted circular, intentionally false and misleading argument.  Sometimes in well-chiseled perfectly timed trickery of verbiage.  Pun-poetry.  One line, one off, half thoughts.  Half truths.  Non-truths.  Broad and hilariously wrongful generalizations, exaggerated prejudices and criticism of nothing and everything while a couple over here shares a pitcher of sangria, this table of guys order round after round of beers. These women over here are having vodka and cranberry.  This guy drinks club soda and sits alone. He actually came for the comedy.  It’s a club.  It’s a bar.  It’s late at night.  No one here is being responsible. These are the things we do when we are DONE working and being citizens. We go to a comedy club and pay a bit of money to laugh harder than we ever do anywhere else.

That is the standup comedy that I’ve been doing for almost thirty years.  I have been working theater (and now arena) stages for the last nine of those thirty years but the amount of hours I’ve spent on a club stage outnumber the theater stage hours by more than I can figure.

I’ve been on comedy club stages probably more than I’ve stood on any other kind of spot in my entire life.  I started in the Boston comedy scene, on ground that had been laid by great comedians like Steve Sweeney, Steven Wright, Barry Crimmins, Ron Lynch, Kevin Meany, Don Gavin, back in 1985 when I was 18 years old.  I skipped college (still regret it), worked shitty jobs (will never regret that)  and spent every single night at any comedy club in Boston I could finagle my way into. I would watch every single comedian and I would BEG to get on stage.

In 1989 I moved to New York.  I discovered a bursting comedy club scene, where you could literally do 8 shows on a saturday night. (I remember Ray Romano held the record at 9 shows).

It was a glorious time for standup comedy clubs.  Great comics everywhere. Colin Quinn. Mike Sweeney. Joy Behar. John Stewart. Charlie Barnett. Ray Romano. Dave Chapelle. Chris Rock. Brett Butler. Brian Regan.

All working out every night in clubs all over the city.  There was the Improv on 44th street.  On 1st Avenue, Catch a Rising Star and around the corner on 2nd ave, the Comic Strip (still there).  Carolines was on the Seaport then.  And in the Village we had the Comedy Cellar (still there), the Boston Comedy Club and the Village Gate.

I spent my early twenties bouncing from one stage to the other, from 8pm till about 4am, when Dave Attell, Kevin Brennan, Nick DiPaolo and I would head to a diner and eat breakfast.

The money was terrible.  About ten dollars per show on the weeknights, fifty a show on the weekends.  So every other week you had to leave town and work in another city. You’d go live in Atlanta, Columbus, Phoenix,  Tampa, for a week.  Most clubs would put you up in a condo behind the club and you’d work the whole week.  Tuesday thru Sunday, two shows Friday, three shows Saturday.  You could make about 700 a week as an opening act.  A good headliner might make 2500 or 3,000 but that was rare.  I worked in comedy clubs all over the country and I think I actually remember every single club.  My favorite clubs were the smelly little beer soaked places with dim lighting and low ceilings.  Go Bananas in Cincinnati. The Brokerage in Long Island (still there)  Penguins in Cedar Rapids.   The Comedy Underground in Seattle.

Then there were chain comedy clubs that were always too antiseptic and suburban.  Some of them were literally inside of a mall next to a sunglass hut.  The Improvs, the Funny Bones.

There were some comedy clubs around the country that were legendary.  That lasted out the death of comedy in the 90s.  The independent and truly great rooms where you can still smell the cigarette smoke exhaled by Bill Hicks.  The Acme in Minneapolis. The Punchline in Atlanta.  The Punchline (not related) in San Francisco.  Cobbs in San Fran.  The Laff Stop in Houston.  Zanies in Chicago.  Charlie Goodnights in Raleigh.  The Comedy Works in Denver.  These were the Meccas. When you could get a week at Acme, you know you could continue having the will to do this shit for another few months.  A week at the Punchline in San Fran could get you through the next week at Harvey’s in Portland.
There were club owners that were part of Comedy History.  Who knew how to shape comedy.  Mark Babbit, Lewis Lee, Manny Dworman, Lucien Hold, Silver Friedman, Bud Friedman, Ron Osborne, others.

I spent all of my mid to late 20s and thirties working out in places like these.

Later when I moved to Los Angeles, I discovered a scene out there that was creative and fun and also steeped in show business history. You could see Norm Macdonald. Charles Fleicher. Robert Schimmel.

In LA they have coffee houses and very cool rooms like Largo, where you can bring your notebook on stage and try just about anything.

People like Andy Kindler, Kathy Griffin, Patton Oswalt, Blaine Capatch, Craig Anton, Laura Kightlinger did outrageous stuff in those rooms.

I would sometimes go on stage at places like Mbar or Largo and come out with twenty minutes of new material, cheered on by the young, open and adaptive crowds of the “alternative” scene.  But I never believed those jokes until I took them to the Improv, where the more average and basic character of the audience would cut the new material down to about three jokes.

And then there was the Comedy Store.  I would take the last three remaining jokes to the store on Sunset.  Maybe ONE of those would get a chuckle.  And that joke, I knew, was the true treasure of the night.

I have always found the Comedy Store to be the most intimidating club of my life.  It is what I thought comedy clubs to be when I listened to Lenny Bruce records as a kid.  The black vinyl couches and chairs, the red formica stage.  Andrew Dice Clay on stage playing to fifteen people in open defiance of their hatred and funny as hell.   The Comedy Store is really show biz.  As in Milton Berle with his bow tie undone around his neck show business.   Mop your brow and say “tough crowd” show business.  A guy being beaten up in the parking lot show business.  The Comedy Store is where Pryor cut his teeth.  Letterman fought to get spots there.  George Carlin.  Eddie Murphy.   Marc Maron told me stories about living in the apartment behind the Store and how Sam Kinison pissed on his bed one night. This is the Comedy Store. The wonderful dark side of comedy.

The Comedy Store is the only club in the country that NEVER passed me when I auditioned.  I auditioned at many clubs where I didn’t pass but I always went back and finally did pass. The Comedy Store NEVER passed me.  I just wasn’t right for them.  I didn’t start working there until I became well known enough to circumvent the audition process. Until I became one of those guys who can just walk into a nightclub and go on stage.

So why did I shoot my new special in this place?  I don’t know.  Maybe because, after thirty years of doing comedy, the most exciting feeling for me is going on stage, not entirely sure it’s going to go well.  To this day, when I work at the Store, I feel there’s a one in three chance I might bomb.  Like bomb hard.  To a guy my age who has been doing it this long, that is exciting.   So over the last tour I did this year, I started doing shows at the Comedy Store “Main room” to feel it out. The staff of the club is excellent and they really know how to run a traditional room.  I loved working with them. Pauly Shore and his family were very gracious when we approached them about shooting my special there.

I really feel truly privileged to have shot this special on that stage.

Okay I didn’t mean to write such a long thing about comedy clubs.  The point is I prepared the material for this special on club stages.  I went to the Cellar here in New York, and their new club, The Village Underground, about ten times a week with the occasional trip uptown to Gotham Comedy Club and “The Stand” on third avenue.  I went out to LA to put that spin on it, working Largo, the Improv and finally the Comedy Store, hammering this stuff together in front of late night comedy club audiences.  So it only seemed right to shoot it that way.

That’s all.  I hope you enjoy the special.  Please see the movie “Boyhood”.  It’s a great piece of filmmmaking and even literature. And take your kids to see “Into The Woods”  It teaches the greatest lesson you could teach a kid: If you are paying attention, life is very confusing.

Thanks.

Louis CK

ps.  I guess I didn’t have to cancel the show at MSG tonight.  I don’t blame the mayor.  That storm was a monster.  We got lucky.  When you consider the action taken by the government of entire north east, they got it right.  To expect accuracy from each individual mayor is just too much.
For us in New York and us in my house and us at MSG it was overblown.  But if you expand that “us” to everyone in the path is the storm, they were spot on.  My family in Boston is part of us for me.  So that’s how I look at it.

Zo wijs.

Zéker dus niet die 95%

Gelijk een tienermeisje van vijftien zat ik voor mijn scherm, te hopen dat het alsnog goed zou komen tussen Claire en Jamie:

10296487_10152097868936615_7237581474649704977_o

En toen zag ik op het interweb dat ze in het echt gewoon écht samen zijn. Ik denk niet dat ik ooit dichter bij letterlijk squeeeee!!! zeggen geweest ben dan toen ik dat te weten kwam.

510d69b98e7e97b0e5c80d0e36d1af1f

En nee, ik kan niet wachten tot april voor het vervolg op de reeks. Ik heb de acht boeken op mijn Kindle gezet en als ik uit heb wat ik nu aan het lezen ben, is dat het eerste op de plank.

— voor wie niet weet waar het over gaat: Outlander! Nu bekijken! Zoooooo romantisch!!

— en Claire zit dus niét in deze 95%:

Ik denk dat ik niet meer mee doe

Lang lang geleden was ik jaren aan een stuk algemeen directeur van een bedrijf. Ik heb daar enorm veel van geleerd, en nog wel het meest dat dat op dat moment een afgrijselijk slechte beslissing was, die ik nooit had moeten nemen.

Nog naast de halveliterflessen Maalox die ik aan de lopende band dronk, was het mijn absolute viscerale afkeer van alles wat met bedrijven of economie te maken had, dat mij dat duidelijk maakte: op den duur werd ik lichamelijk ongemakkelijk als ik voorbij Kanaal Z zapte, als ik zelfs maar het logo van Trends zag, of als ik een half woord van Paul D’Hoore hoorde.

*
*     *

Ik ben al sinds altijd geïnteresseerd in het nieuws. Het moet denk ik begonnen zijn bij mijn grootouders thuis: daar moest iedereen religieus stil zijn als het radionieuws was. Jaren en jaren aan een stuk keek ik elke dag trouw naar het journaal, en was geen zondag compleet zonder Zevende dag.

Nu niet meer. Het sluimerde al een hele tijd, maar het nekschot is finaal gegeven met de inzet van het leger in Antwerpen en Brussel, “in het kader van de terreuraanslagen”. Ik zou er Adama kunnen bijhalen, uit de tweede aflevering van Battlestar Galactica, nu ook alweer tien jaar geleden:

…maar zo ver moet het niet eens gezocht worden. Het hoofdkwartier van Charlie Hebdo werd zwaar bewaakt, de hoofdredacteur had een eigen escorte, en nog zijn ze erin geslaagd om er een slachting aan te richten. En dan, even later, als ondertussen heel Parijs een belegde stad was, hermetisch afgesloten door ikweetniethoeveel ordediensten, zijn een paar onverlaten er nog in geslaagd om doodleutig een Joodse winkel binnen te stappen en een gijzeling te doen.

Natúúrlijk helpt het geen moer, het leger in Antwerpen deployen. Een gemotiveerde terrorist geraakt overal binnen. Een gemotiveerde terrorist bindt zijn dochter van vier een bomgordel aan, brengt ze naar de crèche, en gsm’t zestig kleuters dood. Een gemotiveerde terrorist dumpt een plastiekzak vol gif in een kinderzwembad. Een gemotiveerde terrorist rijdt met een terreinwagen in op een drukke winkelstraat.

Niets helpt daartegen — om nog te zwijgen van de gemotiveerde terrorist die een Qassam-achtige raket in elkaar knutselt en vanachter een struik in het park op de hoek een spijkerbom dropt op een speelplaats, of in het midden van een muziekoptreden. Of die een witte bestelwagen vol kunstmest doet ontploffen, om maar iets te zeggen.

En niemand stelt zich daar blijkbaar vragen bij, in de media. Niemand heeft de ballen om dat allemaal in twijfel te trekken. Schaduwgevechten over Kris Peeters die Stimorol gaat kopen in Antwerpen om te tonen dat het toch veilig is en de Gouwleider van Midden-Brabant die dag na dag herhaalt en insisteert dat néé, het is niét veilig, we zitten in een Alarmfase die in de hoofdstad Midden-Brabant trouwens altijd op zéker-terroristische-aanval-vandaag-en-anders-morgen staat.

Oh, en dan hebben we het nog niet over het shoot first, ask questions later-beleid, over het there is no alternative-verhaal, over basis-geklooi met onze rechten en onze democratie waar enkel hier en daar een Walter Zinzen voorzichtige kanttekeningen bij durft te plaatsen.

Neen, ik doe niet meer mee.

De laatste nieuwsuitzending die ik zag, had mensen die “ter plaatse” stonden. Niet omdat dat een meerwaarde gaf, niet omdat ze meer te weten kwamen, maar blijkbaar omdat ze dan toch konden gezegd hebben dat ze “ter plaatse” hadden gestaan.

Een beetje zoals een oorlogsjournalist die met zo’n beige vissersvest en een wijsvinger in zijn linkeroor op het balkon van een hotel in Tunis verslag staat te doen over de gebeurtenissen in het binnenland van Libië: totaal nutteloos.

Ik kijk niet meer naar het nieuws. Ik weiger me te laten opfokken in een opbod van angstcultuur en debilisering.

Links voor 25 januari 2015

Holy Shit, I Interviewed the President — Medium
Legacy media isn’t mocking us because we aren’t a legitimate source of information; they’re mocking us because they’re terrified. Their legitimacy came from the fact that they have access to distribution channels and that they get to be in the White House press pool because of some long-ago established procedures that assumed they would use that power in the public interest. In reality, those things are becoming less and less important and less and less true. Distribution is free to anyone with a cell phone and the legitimacy of cable news sounds to me like an oxymoron. The median-aged CNN viewer is 60. For Fox, it’s 68.

Tough times on the road to Starcraft – Code Of Honor
I’ve been writing about the early development of Warcraft, but a recent blog post I read prompted me to start scribbling furiously, and the result is this three-part, twenty-plus page article about the development of StarCraft, along with my thoughts about writing more reliable game code.

The Leaning Buildings of Santos, Brazil | Amusing Planet
The coastline along the city of Santos, some 80 km from Sao Paulo, in Brazil, offers a strange sight. Like dominoes about to topple, the waterfront is lined by a string of high rise apartments that are unmistakably tilted to one side.

How Marine Le Pen is winning France’s gay vote » The Spectator
The Front National now has the support of a quarter of Paris’s gay voters – and only 16 per cent of the straight ones

What should I do about Youtube? | Zoë Keating
My Google Youtube rep contacted me the other day. They were nice and took time to explain everything clearly to me, but the message was firm: I have to decide. I need to sign on to the new Youtube music services agreement or I will have my Youtube channel blocked.

Links van 23 januari 2015 tot 24 januari 2015

The Best Case for Jesus » Peter Kirby
Fair’s fair. Let’s try to make the best possible case for the historical existence of Jesus. One never learns about an issue completely unless they are willing to look at it from more than one angle. I intend to write a few more posts on this blog taking up the view of the loyal opposition. Thus I will presently, with respect for the dispassionate approach of Thomas Aquinas, look at the objections first.

flynavy88 comments on King of Saudi Arabia Has Died At 90
This is going to be an interesting few years for Saudi Arabia. King Abdullah was considered a reformer – his brother and predecessor, King Fahd, was a conservative who drove Saudi Arabia far deeper into Wahhabi Islam, in order to appease the clerics. King Abdullah, on the other hand, pushed quietly for a lot of reform for females and tried to reverse a lot of the change the hard-line conservatives in the country did during his predecessor’s reign. There are a LOT of people who don’t quite understand the dynamic between the Saudi people and the Saudi government – an absolute monarchy – and why blaming splitting/spurning Saudi Arabia could hurt us a lot more than trying to keep reforms in Saudi Arabia going. The following is a bit of a history lesson, but very relevant to the struggle going on there.

West’s praise of King Abdullah shows Saudi Arabia is exception to human rights stance | World news | The Guardian
The reverential reaction from western leaders to the news of King Abdullah’s death and the expected procession of top dignitaries to pay condolences in Riyadh serve as a reminder that Saudi Arabia, with its abundant wealth and geopolitical influence, is a perpetual exception to the west’s emphasis on human rights.

I Don’t Vaccinate My Child Because It’s My Right To Decide What Eliminated Diseases Come Roaring Back | The Onion – America’s Finest News Source
As a mother, I put my parenting decisions above all else. Nobody knows my son better than me, and the choices I make about how to care for him are no one’s business but my own. So, when other people tell me how they think I should be raising my child, I simply can’t tolerate it. Regardless of what anyone else thinks, I fully stand behind my choices as a mom, including my choice not to vaccinate my son, because it is my fundamental right as a parent to decide which eradicated diseases come roaring back.

Newly unsealed documents show Steve Jobs’ brutal response after getting a Google employee fired | PandoDaily
Apologizing and groveling to Steve Jobs is a recurring theme throughout these court dockets… as is the total disregard for all of the not-Steve Jobs names whose lives and fates are so casually dispatched with, like henchmen in a Hollywood film.

Gelezen: The Last Ringbearer

ringbearerEen andere vertelling van Lord of the Rings, dit. Het uitgangspunt is dat de geschiedenis geschreven wordt door de winnaars — en dat Lord of the Rings zoals neergeschreven door Tolkien niet veel meer is dan een na-de-feiten-verheerlijking van één zijde in een conflict dat veel ingewikkelder was dan simpelweg goed versus kwaad.

Een aantal zaken op voorhand: een “orc” is wat mensen uit het Gandalf-kamp de mensen van Mordor noemen, het is geen apart ras of zo. Dwergen bestaan niet, draken bestaan niet (al weet iedereen wel iemand wonen wiens grootvader draken zou gezien hebben), Sauron is gewoon Sauron IV, koning van Mordor. Mordor zelf is één van de grote beschavingen, op de rand van een industriële revolutie, en naast bijvoorbeeld de enorm belangrijke handelsnatie Umbar — terwijl Rohan en Gondor in vergelijking maar armetierige koninkrijkjes zijn, waarvan de heersers in middeleeuwse toestanden en bijgeloof leven.

Mordor zat met een ecologisch probleem: klimaatwijzigingen hadden het land uitgedroogd, en fouten in irrigatieplannen hadden de oppervlakte verzilt. Daardoor waren ze afhankelijk van handel voor hun overleven. Omdat hun groeiende cultuur van wetenschap en innovatie ze tot een bedreiging voor de Elfen maakte, zagen die laatste hun kans om de handelsroutes dicht te nijpen en zo Mordor in de tang te nemen.

Elfen zijn magische wezens, ‘t is te zeggen: de wereld van de Elfen is magisch, hun wereld was in contact met onze wereld, zij zijn naar hier gekomen. Ze zijn met niet veel, maar ze hebben veel macht, die ze bedreigd zien door de wetenschap-gebaseerde mensen van Mordor. Koppel dat met een imperialistische en oorlogsgezinde Gandalf, en het geeft een volledig ander beeld dan wat uit Lord of the Rings naar voor komt.

Aragorn is één van de dozijnen Dunedain uit het noorden, min of meer rovershoofdmannen die allemaal beweren af te stammen van een mythische koning Isildur. Hij wordt volledig gestuurd door de Elfen en Gandalf, krijgt instructies om Boromir te vermoorden en later Denethor, neemt zogezegd de macht over in Gondor maar is eigenlijk een pion van de échte machthebber, een drieduizend jaar oude Arwen die een relatie met Aragorn ziet als iets tussen pedofilie en bestialiteit.

De Nazgûl zijn een groep mensen uit Mordor, steeds wisselend maar altijd met negen, die hun leven geven om magie uit Mordor te houden en hun beschaving een kans te geven om zich te ontwikkelen zonder de invloed van elven. De Ring zelf is bijna irrelevant: het was niet meer dan een afleidingsmaneuver om Mordor tijd te geven, eens duidelijk was dat Gandalf en de elfen een Endlösung aan het voorbereiden waren, om een leger op te bouwen voor een soort preëmprieve blitzkrieg.

Wat mislukt: Aragorn sluit een pakt met het is niet duidelijk wie om ondode krijgers te leiden, Mordor wordt verslaan, de elven vallen Mordor binnen en houden er grote kuis. Al wie een opleiding heeft, wordt geëlimineerd, doodseskadadrons zuiveren het land van alles wat ook maar ruikt naar wetenschap.

Faramir en Éowyn worden een zijspoor gezet onder min of meer huisarrest in Ithilien, en de elven beginnen Umbar te infiltreren, met plannen om hun klauwen in Khand en Harad te slaan.

In die context komen we Haladin en Tzerlag tegen, twee orcs (een medicus en een soldaat) op de vlucht in Mordor. Ze redden Tangorn, een Gondoriaanse edelman die een genocide niet zag zitten, en samen doden ze Eloar, de zoon van een hooggeplaatste elf.

Waarop Haladin gecontacteerd wordt door een stervende Nazgûl, met een opdracht om de wereld van de elfen en die van de mensen van elkaar te scheiden.

Spannend, boeiend, jammer genoeg bij momenten echt niet zo goed vertaald uit het Russisch, maar: helemaal de moeite waard.

En ook: wegens copyrighthistories met de mensen van Tolkien, gratis on-line te vinden.

Misschien verwant

  1. The Sixth Gun (1-15)
  2. Bone
  3. Wheel of Time 04: The Shadow Rising

[van op Boeggn]

Links van 18 januari 2015 tot 23 januari 2015

How the CIA made Google — Medium
The inside story of Google’s rise, revealed here for the first time, opens a can of worms that goes far beyond Google, unexpectedly shining a light on the existence of a parasitical network driving the evolution of the US national security apparatus, and profiting obscenely from its operation.

New pacman for atari 2600 – Homebrew Discussion – AtariAge Forums
This is a "new" version of pacman for atari 2600 I've been programming since about 2007, but had left in 2008, then in 2013 I resume again to try to finish.  I've been trying to make it as close to the original looking at various sites on the "AI" Ghosts, game logic, etc.  This version has nothing to do with the other version called pacman4k, this is a completely new version, do not use any undocumented opcode.  Currently the rom is about 120 bytes free, so I'm trying to add other things.

The Emularity « ASCII by Jason Scott
Welcome to the Emularity, where the tools, processes and techniques developed over the past few years means we’re going to be iteratively improving the whole process quicker, and quicker, and we’ll be absorbing more and more aspects of historical computer information.

Kranten gingen zich na Verviers te buiten aan kritiekloze speculatie – DeWereldMorgen.be
Een week na de feiten weten we nog altijd weinig over wat er gebeurd is in Verviers en hoe sterk de aanwijzingen zijn geweest dat er een aanslag op til was. We kregen wel een hele reeks maatregelen die onze maatschappij wat minder vrij maken. Maar of zij terecht zijn en, vooral, of zij mogelijke terreurdaden ook maar enigszins kunnen tegenhouden, komen we niet te weten. Het angstklimaat moet ze rechtvaardigen. Er wordt zelfs geen poging ondernomen om hun effectiviteit aan te tonen.

The Content Model of the Web is Broken
There’s simply no money in advertising for content sites. Ad networks, most notably Google, don’t pay what they once did. Direct advertising dollars are now very hard to come by.

Many machines on Ix – On Tone Policing Linus Torvalds, or Linus Torvalds…
Refrains like “The stupidity, it burns” are simply clichéd elements of a tired performance; Linus’s particular brand of banter — “paste-eaters”, “monkeys” — has nothing to do with the technical merit.  It’s the bluster of a bully, someone who can’t or won’t discuss a disagreement on equal terms, because he think he doesn’t have to.

Verbouwingen: beslissingen en plannen

Euh ja, dat het allemaal dus écht dichterbij komt. Eén dezer dagen, misschien morgen of overmorgen of anders begin volgende week, komt de aannemer nog eens goed kijken hoe onze koer/tuin er nu uitziet.

En dan komt hij met een paar man alles leeghalen. Aan de linkerkant zijn er stenen, aan de rechterkant is er grond, en allebei gaan weg. Om later vervangen te worden door een verharding over de hele oppervlakte, waar we dan in de hoogte op gaan een tuin maken. (Alhoewel, vraag ik mij nu af: zouden we dan niet beter alleen verharden wat moet verhard worden, en de plaatsen waar we verhoogde tuin zullen hebben, mogen die niet gewoon open blijven? Nog eens te bekijken dus.)

Hoedanook gaat hij een sleuf trekken om fundering en drainering in te steken waar de nieuwe achtergevel zal eindigen. En dan zijn we misschien wel al ergens midden februari, en weten we helemaal zeker wanneer het schrijnwerk voor de nieuwe gevel gaat klaar zijn, en dan kan die gevel ook afgesmeten worden, moet er een oplossing gevonden worden voor de leidingen en afwateringen en alles, komt er een enorm stalen kader in de muur waarop een houten constructie zal gebouwd worden, en dan moet er een stelling gebouwd worden door het dak van die constructie om de gevel te schilderen en af te werken, en dan komt er glas in die constructie, en dan worden de zijmuren en het plafond afgewerkt, en dan komt er chauffage en dan is het euh dnek ik klaar.

In het beste geval, schat ik, midden maart. En dan ben ik optimistisch, denk ik.

Maar in ieder geval: vóór Kerstmis. Zodat we eindelijk eens Kerstmis bij ons zullen kunnen vieren.

Ding dong, the witch is dead

Ik volg het al een tijd niet meer, maar kijk nu wat ik gemaild kreeg:

ding dong

Het mens dat zich als “Kleuske” op de Nederlandstalige Wikipedia vooral bezighoudt met wat zij als niet-Wikipediawaardig beschouwt weg te krijgen, is zelf weg!

Bij dat soort mensen duurt zo’n hissy fit meestal niet lang, dus ik vermoed dat ze één dezer gewoon weer terug aan de slag zal zijn, als vanouds gebruikers “lik mijn reet” zal aanwrijven en daarbij enthousiast gesteund zal worden door haar schare fanbois, maar hey, ‘t is toch iets.

De onmiddellijke aanleiding was blijkbaar dat ze — bimbam de klokken! het onmogelijk geachte werd mogelijk — toch eens geblokkeerd was geraakt. Voor och here één dagje, wegens maar niet kunnen ophouden mensen te pesten.

Ze had zich al heel erg kwaad gemaakt omdat iemand haar als “mijnheer of mevrouw Kleuske” aansprak, terwijl een minimaal onderzoek toch zou moeten duidelijke maken dat het mevrouw is. (Never mind dat andere mensen levenslang geblokkeerd werden omdat ze schreven dat een minimaal onderzoek meteen de naam van van mevrouw boven bracht, ah ha ha.) En toen bleef ze die gebruiker consistent aanspreken met een andere naam dan zijn gebruikersnaam, zelfs nadat die gezegd had dat hij er niet mee gediend was en hop: blok.

Niet, haastte men zich te zeggen, wegens het gedrag op zich — nieuwe gebruikers en “pr-mensen” mogen nog altijd gerust uitgescholden worden — maar omdat het een ervaren gebruiker was.

Natuurlijk werd het blok een uurtje of zo later door een fan van mevrouw opgeheven, maar mevrouw had blijkbaar toch nood aan een dramaqueenerig gebaartje.

Ach, ach, ach.

Verbouwingen: a-f-t-e-l-l-e-n!

Nu komt het wel heel erg verdacht dichtbij: vanmorgen zat er een mail in de elektronische brievenbus waar we eigenlijk al jaren op wachten. Met de woorden “coördinatieafspraken betreffende de achtergevel en fundering” erin, en met de aannemer erbij.

Ik ging eigenlijk gaan eten om het afscheid van een ex-collega bij een ex-klant te gaan vieren, maar dit konden we echt niet verzetten, en dus wordt het morgen spannende vergadering thuis in plaats van feestje in Brussel.

Als we er voor het gemak van uitgaan dat de met dure eden gezworen bloedbelofte dat het schrijnwerk klaar zou zijn op 24 februari 2015 deze keer ook écht zou nagekomen worden, dan spreken we morgen misschien af dat er pakweg in de week van 16 februari allerlei fundamenten en poutrellen en kaderconstructies gezet worden, en dat er pakweg in de week van 9 februari afbraakwerken zouden gebeuren, en dat er pakweg in de week van 2 februari voorbereidselen moeten getroffen worden om de keuken te ontruimen en allerlei plannen te finaliseren en alles en aaaaarrgh! dat is binnen een paar dagen!

Gniiiiiiiiiii!

Gelezen: The Bone Clocks

The Bone ClocksIk dacht: ik ga eens iets uit de hitparade lezen. The Bone Clocks stond in allerlei boekentoptiens over de hele wereld, en meer had ik niet nodig. Geen korte inhoud gelezen, geen reviews, gewoon kopen, open doen en lezen.

Het begint met een verhaal van Holly Sykes, een meisje dat wegloopt van huis, in 1984. ‘t Is al direct prijs, want zij is zowat even oud als mij, wat het allemaal veel dichter bracht dan ik gedacht had. Niet dat ik meegemaakt heb wat zij meemaakt, maar het had toch net iets meer een zekere “het had mij kunnen zijn” dan anders.

Shenanigans ensue, met vreemde personages die opduiken en vreemde dingen zeggen en doen — en hey! het is niet zomaar een fictieboek, het is zowaar iets met fantasy-achtige aspecten, of magie, of in alle geval iets anders dan realisme.

Einde van het 1984-verhaal, en we zitten in een heel andere context, een paar jaar later: Cambridge-rijkeluiszoontjes waaronder één particullier vicieus ventje. Holly komt terug, als dienster in een ski-resort. Leest als een trein, en heeft eigenlijk pas helemaal op het einde weer iets met dat fantasy-achtige te maken.

Weer flash forward naar 2004, Holly is getrouwd met oorlogsjournalist Ed Brubeck. Ze zijn op een huwelijksfeest, en gedoe over hoe Brubeck zou moeten kiezen tussen gezin en werk, en hoe hij niet kan vertellen wat hem overkomt in het buitenland. Ik vond het derde deel opnieuw erg goed geschreven, erg relateerbaar, en de fantasy komt er iéts vroeger dan het einde ter sprake, maar het las nog altijd als twee soorten boek, min of meer op elkaar geplakt.

Het gaat dan nog naar 2015, waar een schrijver-karakter op de proppen komt, en hoe verder in het boek, hoe meer de twee kanten van het verhaal in elkaar haken, hoe duidelijker alles dat onduidelijk was wordt, en hoe meer fantasy het wordt. Het boek zou kunnen opgehouden zijn met een groot gevecht en apotheose in 2025, maar er komt een zeer uitgebreid soort coda in 2048 bij. Dat het hele verhaal een beetje op losse schroeven zet, maar tegelijkertijd ook niet echt.

Ik weet het niet goed, eigenlijk. Ik heb het boek op twee nachten en een paar uur uitgelezen, mij geen moment verveeld, en ik dénk dat ik het wel een goed boek vond. Wat te zelfreferentieel bij momenten, soms voelde het wat truuk-achtig aan, maar al met al: content dat ik het gelezen heb. En dat ik misschien wel eens een paar van ‘s mans andere boeken zou opzoeken.

Misschien verwant

  1. Bone
  2. The Fuller Memorandum
  3. Wheel of Time 12: The Gathering Storm

[van op Boeggn]