Michel Vuijlsteke's weblog

Links van 28 juni 2015 tot 29 juni 2015

maandag 29 juni 2015 16u00

The Alleged $7.5 Billion Fraud in Online Advertising – Moz
The only way to reduce wasted impressions significantly is to research and implement digital ad campaigns manually rather than use programmatic ad buying. Digital advertisers should research potential websites on which they want to run advertisements to see if they are legitimate—potentially even running ads on only the largest, well-known sites but doing so continuously. This way, it might be best to focus your ad campaigns on quality viewers rather than trying to maximize the quantity of viewers by also including lesser-known sites.

Lead Bullets – Ben’s Blog
Early in my tenure as product manager for the web servers at Netscape, we faced a terrible crisis. We just got our hands on Microsoft’s new web server, Internet Information Server (IIS), and benchmarked against our product. Microsoft’s IIS had every feature that we had, was five times faster and we knew that they were going to give it away for free. This might not sound so bad, but we had just gone public three months earlier with a story to Wall Street that said, “Don’t worry about Microsoft giving away the browser because we will make money selling servers.” Oh snap.

Greece crisis could be a Sarajevo moment for the eurozone | Business | The Guardian
It will be said in response that Greece is a small, insignificant country and that the single currency has much better defences than it had at the last moment of acute trouble in the summer of 2012. Diplomats in Europe’s capitals took very much the same view in late June 1914.

Europe’s Empress stays silent – POLITICO
When Greece first called on Europe to save it from collapse in 2010, Merkel faced a stark choice: follow the advice of the world’s leading economists and offer Athens a path to debt relief in exchange for reform or heed the demands of her center-right coalition by extending loans at punitive interest rates with no debt forgiveness.

Merkel, with a PhD in physics and a reputation for cool calculation, chose politics over economic reason. That strategy now lays in shambles.

L’UE n’a pas d’argent pour la Grèce, mais a 11 milliards d’Euros pour un pays non membre, l’Ukraine. Victoria Nuland avait eu raison, « F**K the EU » | Réseau International
Alors que la Grèce demande un accord avec l’Europe et que l’Union européenne, la bave aux lèvres, impose encore plus d’austérité paralysante à un autre de ses membres… Bruxelles n’a aucun problème pour distribuer des milliards pour un état non membre, l’Ukraine. Le plus drôle, c’est que la Grèce, l’Espagne, le Portugal et d’autres pays touchés par l’économie de la Troïka de l’UE devront débourser pour les néo-nazis ukrainiens. Imaginez si les milliards généreusement octroyés par une UE corrompue à une Ukraine encore plus corrompue, étaient plutôt utilisés pour stimuler la croissance dans une Europe appauvrie.

⁂
Bleh, zomer

zondag 28 juni 2015 22u38

Ik haat warm weer. Koud weer, daar kan een mens zich tegen wapenen: een deken extra, wat lagen kledij erbij. Warm weer, daar is niets aan te doen.

Ja, airconditioning, maar in ons huis zou dat belachelijk zijn, voor die tien dagen per jaar dat het echt té warm is.

Ik overweeg in mijn bureau op mijn werk te blijven zitten. Of te slapen in het bed in het bureau beneden, met de persienne naar beneden.

Bah, warm weer.

⁂
Overal kinderen

zaterdag 27 juni 2015 17u40

Anna was naar een vriendinnetje een paar straten verder gaan spelen. Een uur of drie later kwam ze terug met wel zes meisjes, ik weet niet waar ze allemaal vandaan kwamen. Het moet zijn dat er hier nóg meer kinderen zijn komen wonen: vorige week was Jan ook al à l’improviste blijven slapen bij een vriendje van een paar straten verder waarmee hij in de muziekles zit, en daar waren er ook allemaal jongens van zijn leeftijd.

Gisteren was Zelie met het koor en orkest van school naar de zee en dan zingen tot ‘s avonds laat; vandaag komen er schat ik een stuk of zes vriendinnen van haar logeren. Ze gaan eerst met een paar naar een optreden van Bandits, en dan gaan ze hier pizza maken en doen ze karaoke tot wellicht een stuk in de nacht. Zestiende verjaardag en zo, dat moet met een béétje ceremonie gevierd worden.

Zestien. Trr.

⁂
Hallucigenia

vrijdag 26 juni 2015 22u44

Er zijn van die dingen waar ik onredelijk content van kan worden. Oude mysteries die opgelost worden, bijvoorbeeld: die keer dat het min of meer duidelijk was wat er allemaal op Paaseiland gebeurde, pakweg.

Of lezen hoe ze Anomalocaris geïdentificeerd hebben. De naam van het beest (‘aardige garnaal’) komt van iets dat er als de achterkant van een garnaal uitzag maar niet helemaal:

En dan hadden ze ook nog apart allerlei ronde dingen gevonden waarvan ze dachten dat het een kwal-achtig iets was:

En een raar iets dat er sponsachtig uitzag:

‘t Is pas later, met veel zoeken en doen, dat het allemaal één beest bleek te zijn: een voor de periode enorm groot ding, een meter lang, dat trilobieten vrat.

Het verhaal staat uitgebreid in het machtig wijze boek Wonderful Life: The Burgess Shale and the Nature of History, waar Stephen Jay Gould de lezer aan de hand van het verhaal van de Burgess Shale-fossielen visceraal doet aanvoelen hoe enorm vreselijk toevallig het allemaal gelopen is, en hoe het er voor hetzelfde geld helemaal anders had kunnen uitzien hier op Aarde. Van alle rare beesten in die fossielen is het grootste deel uitgestorven, en wij stammen af van iets dat er als Pikaia uitzag: een zeer vroege gewervelde, die meer op een worm leek dan op wat anders.

Op de cover van mijn uitgave van Wonderful Life staat een reconstructie van Hallucigenia; een beest zó raar dat het tot nu geduurd heeft om te weten hoe het er eigenlijk uitziet — zelfs al zijn er een hele resem redelijk volledige fossielen van te vinden. Die zien er allemaal ongeveer zo uit: stekels in paren aan één kant, één rij vreemde tubes aan de andere kant, het ene uiteinde bolvormig, het andere uiteinde min of meer ook een tube:

De paleontlogen vonden er (ha!) kop noch staart aan, en uiteindelijk kwamen ze tot de voorzichtige conclusie dat dat bolvormig-achtig einde de kop moet geweest zijn, dat het beest op de één of andere manier met die stekels ergens in het zand moet gestaan hebben, en dat die tubes op zijn rug het eten wellicht vingen, en dan ‘doorgaven’ naar voor tot aan de mond.

Dit is min of meer hoe het in mijn boek van 1987 staat:

Mja.

Een paar jaar na het boek van Gould werd Hallucigenia behoorlijk overtuigend geherinterpreteerd als een soort fluweelworm. Fluweelwormen zijn wijze beesten, kijk maar:

https://www.youtube.com/watch?v=LY8TgD6-7kg

Bleek dat die ene rij ‘tentakels’ er eigenlijk twee waren, en dat het beest dus omgekeerd was, en het midden de jaren 1990 zo werd geïnterpreteerd:

Da’s al iets interessanter, maar er is nog altijd geen kop of staart. En daar is dus nu zeer zeer recent verandering in gekomen. In een artikel in Nature herbekijken Martin R. Smith en Jean-Bernard Caron de fossielen van Hallicigenia onder de microscoop, en ze vinden niet alleen het hoofd, maar ook de mond en de ogen.

En ze komen tot een nieuwe reconstructie. Het mysterie opgelost, of toch een zeer grote stap gezet op weg naar oplossing. Ziet!

Een kop met twee oogjes en een mond, daarachter drie paar tentakels, dan vijf paar tentakels met twee klauwen en achteraan twee paar tentakels met één klauw. Het beestje was tot vijf centimeter lang, en een reconstructie in het echt zou er bijvoorbeeld zo uit kunnen zien:

Hoe enorm wijs is dat niet?

Update april 2019: ziet, ik had het filmpje nog niet gezien dat op de Youtubes stond!

⁂
Links van 12 juni 2015 tot 25 juni 2015

donderdag 25 juni 2015 18u00

Raindrops Keep Falling on My Head: A Mosquito’s Lament – Phenomena: Curiously Krulwich
A study says a mosquito being hit by a raindrop is roughly the equivalent of a human being whacked by a school bus, the typical bus being about 50 times the mass of a person. And worse, when it’s raining hard, each mosquito should expect to get smacked, grazed, or shoved by a raindrop every 25 seconds. So rain should be dangerous to a mosquito. And yet (you probably haven’t looked, but trust me), when it’s raining those little pains in the neck are happily darting about in the air, getting banged—and they don’t seem to care. Raindrops, for some reason, don’t bother them.

Bye, bye Amazon, Netflix and Uber. China is here and you’re losing. | Duco van Breemen | LinkedIn
Slik.

Building Analytics at 500px — Medium
A look at building analytics from the ground up at a mid-sized start-up and some of the challenges faced along the way

“Onhoudbare leningen aan Grieken opgelegd alleen om Duitse en Franse banken te redden” – DeWereldMorgen.be
“Waar de Griekse schuld tot 2010 in hoofdzaak een zaak was van de privésector, meer bepaald de banken, werd vanaf 2010 de schuld volledig verschoven naar de Griekse overheid. Daarmee werden de Duitse, Franse en Nederlandse banken gered die in de problemen kwamen omdat de Griekse banken hun schulden niet langer konden betalen. Die schuld werd door het Europees akkoord volledig verschoven naar de Griekse overheid, dus naar de bevolking. Met andere woorden, de 'oplossing' die Griekenland werd opgedrongen had als enige bedoeling de privéschuldeisers in Duitsland, Frankrijk en Nederland te redden.”

New Zealand’s Mighty Mongrel Mob gang in haunting portraits | Daily Mail Online
It is New Zealand's most notorious gang whose members operate in a criminal world of violence that is usually shut off to the outside world. But one photographer managed to gain their trust – and in turn rare access – resulting in haunting images of some of the key members of the Mighty Mongrel Mob.

⁂
Gelezen: Les royaumes barbares en Occident

woensdag 24 juni 2015 15u00
Er zijn geen zekerheden meer! Ze pakken ons alles af, de wetenschap!

Handen omhoog wie géén fantastische herinneringen heeft aan die prachtige Duitse hangkaarten vroeger in de klas, van Entwickelung des Römischen Reiches en Vergrößerung des Frankenreichs von 481-814, en meest boeiend van al de kaart van de Völkerwanderung, met allerlei pijlen die vertrokken uit het diepste van de steppen van Centraal-Azië, op de voet gezeten door de Hunnen, en dan in grote troepenbewegingen over honderden jaren heen Europa overspoelden, soms opsplitsend, soms weer tesamen komend, Ostrogoten, Wisigoten, Vandalen, Longobarden, Sueven, Franken en anderen, voorbij het Iberisch schiereiland en tot in Carthago.

Met horden wildemannen die nauwelijks worden tegengehouden door de Romeinse limes, en die ze dan uiteindelijk in golven overspoelen en Rome ten gronde richten:

Wel, blijkbaar: niets van dat alles. Er is geen echt spoor van massale volksverhuizingen, en ze hebben ons allemaal blaaskes wijsgemaakt. Kort door de bocht: vanaf de renaissance was het de gewoonte om de barbaren de schuld te geven van het ondergaan van het West-Romeinse Rijk, en waren de barbaren de slechteriken. En dan kwam de negentiende eeuw en was iedereen plots nationalistisch, en was het helemaal in om de oorsprong van de Europese natiestaten te zoeken in de volksstammen van lang geleden.

Terwijl die grote volksstammen eigenlijk helemaal geen coherente gehelen waren, maar eerder losse verbanden van mensen die sterke leiders volgden en nu eens ‘Hunnen’ waren omdat de baas een Hun was, en dan eens ‘Gothisch’ omdat het goed stond om Gotisch te zijn, en dan weer ‘Franken’ of ‘Alemannen’ omdat ze met een grote groep samen onder een nieuwe leider optraden.

Zeker dat er identiteiten en talen en culturen achter die namen zaten, maar blijkbaar dus meer zo’n beetje hetzelfde scenario als bij het ontstaan van het Frans: kip-en-eigewijs eerst de kip (de groepering) en dan pas het ei (de identiteit). Stapsgewijze ethnogenese, waarbij de politieke en ideologische constructie zeer zwaar primeert op het genetische of genealogische.

Een (zeer) summier overzicht van de paar eeuwen rond 476, dat kort maar duidelijk doet aanvoelen hoe complex de situatie was, en hoe onmogelijk het is om in het algemeen te spreken van barbaarse invallen — wegens alsdat de Romeinen en de ‘barbaren’ meer mét elkaar dan tegen elkaar werkten, en het op den duur zeer moeilijk was nog te weten wie een zuivere Romein was en wie niet.

Fijn boekje om eens een avond te lezen.

(Ik geef trouwens met enige schaamte toe dat ik dit enkel bij de hand genomen heb omdat er één van de auteurs Dumézil was, en ik dacht dat het Georges Dumézil was. Bleek dat het Bruno Dumézil was, een verre neef. Ah well.)
Misschien verwant
[van op Boeggn]
⁂
Altijd een beetje reizen

dinsdag 23 juni 2015 21u14

Ik moest vandaag in Brussel zijn om voor een jury te komen.

De trein van kwart voor acht genomen, van Dampoort naar Brussel Noord, zoals ik jaren aan een stuk gedaan heb toen ik nog in Brussel werkte.

El-ke keer ik op die trein zit, valt het mij op, jaren nadien nog, hoe dezelfde mensen op dezelfde wagons op dezelfde trein zitten. Hoe ze mij scheef bekijken omdat ik op een plaats ga zitten waar er normaal iemand anders moet zitten.

In het terugkomen zat ik niet op die rechtstreekse trein: het juryding was al vóór de middag gedaan, het was dus behelpen met Brussel-Gent-Sint-Pieters en dan een aansluiting naar de Dampoort. Vervelend, maar hey, niet zo erg. Ik zit graag op de trein, mensen kijken en verhalen proberen achterhalen.

Links van mij zaten drie Duitse meisjes op reis door Europa, maar ze hadden niet zo enorm veel tegen elkaar te zeggen. Ja, dat de wifi in hun éénsterrenhotel veel te duur was, maar dat was het zowat. Teleurstellend. Ze keken meer op hun gsm dan dat ze met elkaar spraken.

De wagon zat al redelijk goed vol toen we de hoofdvogel afschoten in Brussel Centraal: zowat een hele kleuterschool op uitstap naar Oostende. In mijn vierzittervakje kwamen Loïc, Elie, Jules, Sébastien en de schat ik zeventienjarige kleuterjuf Magalie zitten. Hilarisch leutig, gastjes die voor het eerst in hun leven naar de zeer gaan. Die nog nooit op een trein hadden gezeten (“on avance pas!” “mais si!” “mais non j’te dis qu’on avance pas!” x 100). Die liedjes zongen van Monsieur Moustique, si j’avais vos pattes, je danserais, je danserais sur les chemins. Je ne piquerais jamais, jamais, jamais le nez de mes voisins. Bzz, bzz, bzz, oh le vilain! Bzz, bzz, bzz, oh le vilain!

Die discussieerden over de auto op de cover van de Metro: ‘t is die van Superman! Nee ‘t is die van Batman! En bij een foto van Tiger Woods met een reuzengrote zilveren beker: regarde, c’est le calice de Jésus!

En lawaai maken! En ruzie! En willen weten waar ik mijn Kindle vandaan had (van op het internet) en of daar spelletjes op stonden (nee, alleen boeken) en welk boek ik aan het lezen was (The Quincunx) en of het spannend is (ja).

Ik vond het verdorie spijtig dat ik moest uitstappen.

⁂
Filmpje van de maand

maandag 22 juni 2015 19u27

⁂
Zoef

zondag 21 juni 2015 23u54

Zoef zei het weekend, en het was voorbij.

Ik ben er dit weekend twee keer in geslaagd rond een uur of halfzes in slaap te vallen en rond een uur of negen weer wakker te worden. Tss. Ik geraak niet meer uitgeslapen, ‘t is wat.

⁂
Darkest Dungeon

zaterdag 20 juni 2015 22u51

Liefde op het eerste gezicht!

Darkest Dungeon is een roguelike dungeon crawler die eens niét retro of pixel art is.

‘t Is Lovecraft-achtig, en ‘t heeft de esthetiek van Hellboy, en ik ben helemaal verkocht. Ik herinner mij vaag dat het voorbij mijn radar kwam, maar dat het toen nog niet te krijgen was. En dan was ik het uit het oog verloren.

Maar nu dus niet meer. Hoezee voor Steam en zijn aanraad-algoritmes!

⁂
Gelezen: The Martian

vrijdag 19 juni 2015 17u23
‘t Was al heel lang geleden dat ik met zoveel plezier een boek gelezen heb. Geen existentieel geëmmer, geen existentiële angst, geen diepe gedachten over de zin van het leven, eenzaamheid, het mens-zijn of wat nog: gewoon recht door zee Jongens & Wetenschap-science fiction.

Astronaut Mark Watney geraakt na een ongeluk alleen achter op de planeet Mars. Het ziet er naar uit dat hij ten dode is opgeschreven: niet voldoende zuurstof, water of voedsel, en geen kans op een reddingsmissie.

Volgen 384 bladzijden probleemoplossen en spanning. En grappig bovendien.

Er komt een film van, ergens in oktober 2015, geregisseerd door Ridley Scott en met Matt Damon in de hoofdrol, en dat zal ongetwijfeld leutig zijn, maar lees nu alvast het boek: van harte aangeraden.
Misschien verwant
[van op Boeggn]
⁂
Gelezen: The Buried Giant

donderdag 18 juni 2015 19u17
Soms valt het mee, en soms valt het tegen, aangeraden boeken.

En soms is het niet duidelijk of het aan het meevallen dan wel aan het tegenvallen is.

Dat was bij Kazuo Ishiguro’s laatste worp het geval. Ishiguro is de mens van Remains of the Day en ja, zijn naam is Japans maar hij woont al van zijn jeugd in Engeland en zijn schrijven is Brits.

Ik wist niet waar mij aan te verwachten, en als het begint in Engeland in de jaren pakweg vijfhonderd, met een Brits dorp waar iedereen aan chronisch geheugenverlies lijkt te lijden, dacht ik in eerste instantie dat het iets Logan’s Run of The Village-achtig zou worden. Een plaats waar mensen niet weten dat ze in afzondering van de wereld leven, kunstmatig dom gehouden, yada yada.

Maar dan bleef het allemaal maar aanslepen, en zag het er naar uit dat het zich écht in vroegmiddeleeuws Engeland afspeelde. Een oud koppel, Axl en Beatrice, die zich net zoals iedereen in hun dorp zeer weinig dingen herinneren, weten wel nog dat ze elkaar zeer graag zien.

Volgt een duistere historie over al dan niet een kaars mogen hebben ‘s nachts, en een vage herinnering die ze hebben aan een zoon die ze hadden maar die er nu niet meer is, en na veel over-en-weer-getwijfel trekken ze er op uit, samen in een vreemde wereld.

Ze komen een vreemde krijger tegen, Wistan, en wat later een jonge kerel, Edwin, en de ondertussen blijkbaar zeer oude Gawain.

Iedereen blijft maar vanalles vergeten, en op een bepaald moment dacht ik ha! Ishiguro is hier een Memento aan het uithalen, we gaan in het boek vooruit, maar in het verhaal achteruit!

Een paar bladzijden later was duidelijk dat het niet zo was, maar ondertussen bleef het boek zich maar moeizaam voortslepen, van episode naar episode. Werd duidelijk dat het vergeten een betovering was die over het land uitgesproken was, door wellicht Merlijn om het land in vrede te houden. En jaaa, ik had ondertussen door dat er een keuze gemaakt moest worden tussen vergeten en in vrede leven, of zich herinneren en (mogelijks) in oorlog leven, en tussen vergeten en elkaar graag zien uit gewoonte, of zich herinneren en (misschien) elkaar nog liever zien wegens gegrond in ervaring, maar mogelijks ook elkaar niet meer graag zien wegens wat er allemaal gebeurd is in het verleden.

Dat lag er op den duur nogal dik op, vond ik.

Ik dénk dat veel mensen het een mysterieus en ontroerend boek zullen vinden.

Mijn hoofd is net iets te cynisch, vrees ik. Mijn referentiekader voor Arthuriaanse zaken is zo ongeveer 30% John Boorman’s Excalibur:

en 30% Monty Python and the Holy Grail (“who are the Britons?”)

…en dan pas de klassiekers (met natuurlijk T.H. White op kop, gevolgd door waarschijnlijk De Rode Ridder, ha!).

Waardoor ik dus heel het boek met klepperende kokosnoten in mijn hoofd zat, en de mist die doet vergeten in mijn hoofd zachtjes Anál nathrach, orth’ bháis’s bethad, do chél dénmha intoneerde.

En nog veel, véél erger dan dat: de stemmen van Axl en Beatrice kreeg ik van pagina één niet meer uit mijn hoofd. Want mijn hoofd had Ishiguro’s oud-achtig aandoend Engels en plechtstatige intonaties vervangen door het gedodder van Henry Crum en Minnie Bannister.

You can’t get the wood, you know. Mmbuddy.
Misschien verwant
[van op Boeggn]
⁂
De hemel brandt

woensdag 17 juni 2015 21u47

Die goed doet, goed ontmoet. Ziet, mijn klasgenootje van op school Dominique heeft na een paar jaar een nieuwe plaat uit, en een nieuwe single. Yay!

Te vinden op uw lokale iTunes, en alles.

⁂
Verbouwingen: stand van zaken

dinsdag 16 juni 2015 23u11
Even op een rij:
- de vloer in het oude deel van de keuken is gerepareerd en ligt te drogen; binnenkort wordt die ook nog gevoegd
- de vloer in het nieuwe deel van de keuken wordt morgen gevloerd
- de veranda staat er, maar we zijn niet content (understatement) over de afwerking; wordt vervolgd
- de tuin: Tuinjan en zijne maat Jelle waren hier zonet; plan is nog altijd een mural tegen één muur, en dan wat architecturaal gedoe met plantenbakken in de hoogte (zei hij oneerbiedig, ‘t is eigenlijk iets met lijnenspel van cirkelsegmenten en glooiingen en al) — ondertussen ook besloten dat die verhoogde elementen in steen zullen zijn en bezet in plaats van in hout, en dat de vloer in blauwe hardsteen zal zijn
Ugh. Er is nog zoveel te doen. En ons geld raakt op. Ah, zucht.
⁂
Verbouwingen: keukenvloer, deel 1a

maandag 15 juni 2015 17u22

Pffffff… de keukenvloer die uitgebroken was, is gerepareerd.

Het moet nog gevoegd worden, en er is nog heel het nieuw stuk dat moet gelegd worden, en de stenen waren niet meer in juist dezelfde maten te vinden waardoor ze in het algemeen langer gaan zijn dan wat er lag, maar bon.

We geraken er.

⁂