• Nieuwjaarkoken

    Tiens, ’t is de eerste keer dat wij koken voor nieuwjaar dit jaar. Enfin, “wij”, ’t is te zeggen: vooral ik wegens Sandra op haar werk en alles.

    Het menu:

    Ganzenleverballetjes met pistachenoten en een of andere confituur (reprise van Kerstmis, ik vond dat zeer lekker)
    Couscous van groene bloemkool met avocadocrème (fris en groen, een mens kan daar niet verkeerd mee doen)

    Sint-Jacobsnoten met erwtenrisotto (op aanvraag, risotto en iets visachtig, en spannend, want ik heb dat eigenlijk nog niet echt veel gemaakt)

    Lamskroon met lavendelsaus, wortels, boontjes en aardperenzalf, pommes dauphines (allemaal easy peasy)

    Iets met chocoladeijs

    En nog beter georganiseerd dan Kerstmis, dus ge gaat van hier zien dat het allemaal gelijk een lierken gaat lopen.

  • The Hills are Alive…

    Er zijn nog tradities: The Sound of Music, ergens tussen kerst en nieuw.

    Het was dit jaar wél de eerste keer dat we alle zes samen keken. 🙂

  • Links van 25 december 2014 tot 27 december 2014

    Lost Garden: Top 5 design debates I ignored in 2014
    Back in the 80’s and 90’s, when conversation about game design was first bubbling up out of our community of insecure practitioners, a few polarizing topics would arise again and again. You’ll recognize them: The correct definition of ‘game’ – Narrative vs Mechanics – Randomness vs Skill – The importance of realism – Casual vs Hardcore

    The Lord of the Rings Mythology Explained – YouTube
    Before you see the final Hobbit Movie, learn about the mythology of The Lord of The Rings universe

    García Media → Here are six predictions for the new year
    The year 2014 is going to be making an exit (stage left) soon, and we can already see 2015 peeking its baby head from behind the curtains. It was a year of challenges and opportunities. The new year amplifies on some of the advances of 2014. What’s ahead? Here are six predictions.

    Roman Coins Blog | A blog about Roman coins
    using inferential statistics we can develop a sophisticated model that can predict the chances of finding a coin for sale at auction for any Roman emperor (or empress)

    If Mary and Joseph tried to reach Bethlehem today, they would get stuck at an Israeli checkpoint
    Palestinian Christians complicate the simplistic narrative of “Muslims v Jews”; they are an inconvenient reminder that the conflict in the Holy Land has nothing to do with theology and everything to do with freedom and self-determination. Whatever your view of Jesus or Muhammad, if you are a Palestinian resident of the West Bank you are a victim of the longest military occupation in the world.

  • Visite!

    Vakantie is wijs.

    Lang geleden toen ik klein was, ging ik van tijd tot tijd eens logeren bij een vriend.

    Euh, ’t is te zeggen, bij die ene vriend die ik had, op de lagere school, dus.

    Maar het ws altijd fantastisch wijs: een heel ander huis, met andere regels, met een eigen tv-kamer, met een hond, met rijstpap in blik en een Bontempi-orgel, een petanquebaan in de tuin en een hekken in de tuin waarachter een enorm veld.

    Omgekeerd was niet zo evident, bij ons logeren, wegens niet echt zeer plaats op overschot.

    Wij hebben nu ook niet echt plaats op overschot, maar we hebben wel genoeg bedden en plaats om een hele resem mensen te laten logeren. En dus doen we dat regelmatig. Zo slaapt er nu een vriendje van Louis van nog op e lagere school, tot zondag. En kwam Jan met een vriendje van de voetbal naar huis, voor ik weet niet precies hoe lang.

    Morgen denk ik dat we eens naar een film gaan kijken. En dan hard nadenken over een menu voor nieuwjaar. Vakantie is wijs.

  • Kersteten!

    Hoezee, ’t is allemaal min of meer gelukt, denk ik, qua Kerstavondeten.

    Geen foto’s getrokken wegens dat het al druk genoeg was zo, maar het resultaat op de avond zelf was:

    Ganzenleverballetje in pistachenoten met chutney

    King Crab-poten met lookboter en feta-tomaat-garnaalsla met ijsbergsla met appelsien-frambozenazijnvinaigrette.

    Lamscarpaccio met groene tuinkruiden

    Cappuccino van kreeft met Ricardschuim

    Reeribben met Banyulssaus, mousseline van pastinaak, gevulde rapen en gevulde courgetten

    Karamelijs met in kaneel- en vanillesiroop gemarineerde perenballetjes en perenroomcrème

    ’t Was niet verkeerd, en ik denk dat we allemaal nog het meest verrast waren door dat hert: dat waren massieve stukken ribben met massieve stukken vlees, en dat was op magische wijze preciés perfect gebakken.

    We hebben een dag nodig gehad om te recupereren van het werk, maar nu kunnen we er weer helemaal tegen, en kunnen beginnen nadenken voor nieuwjaaravond. 🙂

  • Bingo watching!

    Of nee, binge watching, ah ha ha!

    Even kijken, de afgelopen dagen heb ik vooral, euh, doorgebracht in halve ademnood, met denk ik een paar gescheurde buikspieren van het hoesten. (Jáááá, ik ga naar de dokter gaan als het blijft duren, jáááá.) In de bureaustoel die dienst kan doen als half bed, met televisie en leesvoer op de computer. Zoals daar waren:

    Hell’s Kitchen seizoen 9 (16 afleveringen), seizoen 11 (22 afleveringen), seizoen 12 (20 afleveringen) en seizoen 13 (16 afleveringen). Ah, reality tv! Ruzie en roepen en tieren, te bekijken met het verstand op nul — maar gemengd met koken en passie en wedstrijd en alles!

    HellsKitchen1

    Elk seizoen min of meer hetzelfde: een groep ambitieuze en min of meer getalenteerde mensen, in een blauw en een rood team onderverdeeld, verschillende proeven, koken in Hell’s Kitchen, het restaurant van Gordon Ramsay in LA, om de zoveel tijd wordt er iemand naar huis gestuurd. Natuurlijk maakt Gordon Ramsay het programma helemaal: hij zit zelf zó vol passie dat zijn stoppen zowat doorslaan als het fout loopt in de keuken. En het loopt meestal wel ergens fout: risotto niet goed gekookt, vlees te rauw, Sint-Jacbosschelpen te wak of te rubberachtig.

    En dan zijn het scheldtirades, hoera! Het punt is natuurlijk dat de internationale taal in dergelijke keukens er niet meteen een is waar iedereen zachtjes en poeslief met elkaar spreekt. En dat Ramsay zelf perfectie eist. En dat het zó hard gemonteerd is om hem over te doen komen als een absolute klootzak — helemaal anders dan pakweg het fantastische Masterchef Junior — en dat het dan nóg niet lukt: hij is gewoon een ongelooflijk wijze mens.

     

    Hannibal seizoen 2 (13 afleveringen). Prequel op Silence of the Lambs, als het ware, toen Hannibal Lecter nog niet in de gevangenis zat, maar nog samenwerkte met de FBI om seriemoordenaarsdingen op te lossen (ha!). Uitstekende serie, uitstekend geacteerd, fantastisch van cinematografie, spannend, en al dat. En zeer mooi in beeld gebracht eten ook, zelfs al is het de helft van de tijd mensenvlees dat opgegeten wordt. Zeer aangeraden.

    Hannibal

    Ik kijk hard uit naar het derde seizoen, één dezer maanden.

  • Mensen kunnen écht niet lezen

    Het overkomt mij gemiddeld een keer of drie vier per week, dat ik een wildvreemde aan de lijn krijg, die met weinig of geen introductie een meestal verward verhaal begint, en verwacht dat ik zijn of haar problemen oplos.

    Daarnet weer:

    • Hallo, Michel Vuijlsteke.
    • (van paniek overslaande stem) Ja wij hebben dus een brief verstuurd maar dat was een verkeerd adres!!
    • Euh… ja?
    • Ja wel maar daar stond geen adres op en het was het verkeerd adres, wat moeten wij nu doen!?
    • Erm, het spijt me, waar gaat het precies over?
    • Awel ja het is naar het verkeerd adres gestuurd maar het kan niet teruggestuurd worden want er staat geen afzender op en wat moeten wij nu doen?!
    • Mevrouw, wie probeert u te contacteren?
    • De post!
    • Sorry, ik ben niet de Post. Hoe komt u aan dit nummer?
    • Jamaar de computer zegt dat dat hier de Post is en dat ik u moest bellen voor dringende problemen en het is echt dringend want het was een verkeerd adres!!
    • Euh, mevrouw, waar precies staat mijn nummer?
    • Op de computer!! Of is het dan verkeerd op de computer soms?!

    (zucht)

    Nóg maar eens iemand die “post probleem gent” of zoiets ingegeven heeft, op één van de kweetniethoeveel artikelen op Gentblogt is terechtgekomen, en dan verder doorgeklikt is naar de pagina waar de contactgegevens van de VZW Gentblogt staan en mijn telefoonnumer (in geval van zeer dringende problemen).

    Ik heb het menske dan maar het nummer van de helpdesk van Bpost gegeven (022 012345, moeilijk is het niet). Ze was nog altijd in paniek, en ze begreep er nog altijd geen snars van dat mijn nummer daar stond en waarom ik niet de Post was.

    Ge zoudt er uw geloof in de mensheid door verliezen.

  • Links van 22 december 2014 tot 23 december 2014

    A Lost 1996 Interview with David Foster Wallace — Medium
    In February 1996, David Foster Wallace came to Boston. He was the not-quite recognized writer of the massive book, Infinite Jest, which was just beginning to capture the attention of reviewers, readers and a generation of writers. Christopher Lydon interviewed David Foster Wallace on The Connection on WBUR in Boston, and told him he seemed to be living in “a moment between of cultish obscurity and international artistic celebrity, perhaps even immortality.” Last winter, we went to the WBUR archives to see if we could find the tape. We found it in the dusty basement, nestled between shows about the 1996 presidential primaries and escalating violence in the Middle East.

    Ayn Rand Reviews Children’s Movies – The New Yorker
    Ayn Rand is zó een takkenwijf. "The Little Mermaid: A young woman achieves all of her goals. She finds an object of value—in this case, a broad-chested brunet man—and sacrifices as much as she believes necessary (the ocean, talking, etc.) in order to acquire him."

    Linus Torvalds’ BitKeeper blunder | InfoWorld
    Torvalds seems to have fallen for the "free beer" argument: He didn't have to pay for BitKeeper, so he figured it was good enough. But not having to pay is not, and has never been, the real purpose of free software. The point is to avoid the situation Torvalds eventually found himself in: McVoy didn't like how his product was being used, so he took his ball and went home. Could you afford to switch gears in the middle of a project if one of your key software vendors did the same?

    Peter Jackson Must Be Stopped | WIRED
    J.R.R. Tolkien once said that “believable fairy-stories must be intensely practical. You must have a map, no matter how rough.” But in Peter Jackson’s new and final Hobbit film, The Hobbit: The Battle of the Five Armies, which opened Wednesday, there is no map. There’s not even a plan. We veer far not just from Middle-earth, but from all plausibility. But you can’t blame Tolkien for this. Jackson got us here; he’s the one who must be stopped.

    The Best Data Visualization Projects of 2014
    It's always tough to pick my favorite visualization projects. I mean, it's a challenge to pick and rank your favorite anything really. So much depends on what you feel like at the time, and there's a lot of good work out there. Nevertheless, I gave it a go.

  • Kokeneten voor Kerstavond

    Ha, ’t is wel een groot gemak: wij hadden in tempore non suspecto gezegd dat wij zouden koken voor Kerstdag en zo, wegens dat ik op vakantie thuis zou zijn de week van Kerstmis en dat Sandra geen werk had en dat het allemaal wel zou lukken.

    Maar nu ben ik nog wat ziekskes en heeft Sandra werk, en is het dus een beetje alle hens aan dek om tegen morgenavond vanalles klaar te krijgen.

    Hebben we al gedaan: euh, kreeft gekookt en gedecortikeerd. En de kreeftenschalen opzij gehouden om vanavond soep mee te maken. En voor de rest: niet zo enorm veel, eigenlijk. We hebben al vlees voor voor- en hoofdgerecht, en we weten al wat we gaan maken, min of meer, da’s al iets.

    Vandaag nog te kopen: ajuinen, amandelessence, amandelmelk, amandelpoeder, amandelschilfers, atsinacress, avocado’s, Banyulswijn, bladpeterselie, brikdeeg, bruine kalfsfond, bruine lamsfond, citroenen, courgettes, erwtasperge, ganzenleverterrine, gelatine, gepelde amandels, groene bloemkool of romanesco, groene selder, kaneelpoeder, kaneelstokken, katenspek, kreeftenfond, lavendel, limoenen, look, notensla, oesterzwam, peren, peterselie, pistachenoten, Poire William, room , sjalotten, spuitzakken, tomaten, tomatenpulp/blokjes, tomatenpuree, tuinkruiden, verse basilicum, verse dille, verse dragon, verse kervel, verse koriander, verse munt, verse salie, visfumet, wortelen.

    Vanavond te doen: soep maken, ijs maken, nougatine maken, groenten voorbereiden, voorgerecht voorbereiden, hapjes voorbereiden. Misschien ook al de saus van het hoofdgerecht maken, of toch al zeker de fond voor de saus. En dan zien we morgen wel, vermoed ik.

    Ah well. Moeilijk kan ook.

  • Moordenaar

    Ik heb daarjuist voor het eerst in mijn leven kreeft klaargemaakt.

    ’t Is te zeggen: voor het eerst in mijn leven levende kreeften doodgemaakt bij ons thuis. Barbaars, ik weet het. Ik ben er nog altijd niet goed van: een kreeft van misschien vijftien of twintig jaar oud, en een iets kleinere in koelen bloeden levend in een pot gesmeten. Mirepoix, water, kruiden, koken, tien minuten laten doorkoken, beesten erin, deksel erop, vier minuten later uithalen, voilà:

    photo

    Er liggen drie kreeften: die linksboven was al dood vóór ze de pot in ging, helaas. Niet door ons: in de winkel zijn de helft van de kreeften er zó slecht aan toe dat het meelijwekkend is. En dan worden dode of zieltogende kreeften aan dumpingprijzen verkocht om soep mee te maken. Wat we hier gaan doen, dus.

    En ook daar ben ik slecht van, al die beesten die in die tanks liggen dood te gaan. Ik weet het: natuurlijk is het stom om dáár dan plots hypocriet sentimenteel over te gaan doen en geen gedachte te sparen voor de miljoenen kippen en varkens en koeien die op onmenselijke wijze heel hun leven gemarteld worden.

    Misschien daarom ook dat ik het wou doen, zelf die beesten dood maken.

  • A Poor Imitation of Alan Turing by Christian Caryl | NYRblog | The New York Review of Books
    These errors are not random; there is a method to the muddle. The filmmakers see their hero above all as a martyr of a homophobic Establishment, and they are determined to lay emphasis on his victimhood.

    BBC News – Whistleblower reveals how fraud of Booking.com worked
    A whistle-blower has revealed how stolen personal data was used to con thousands of customers of one of the world's biggest hotel booking websites.

    The Everything Book: reading in the age of Amazon | The Verge
    Chris Green holds an envelope. At least, it looks like an envelope. In reality, it's a piece of office copy paper that's been cut and folded into the shape of a Kindle Voyage, the latest in Amazon's bestselling line of e-readers. Green, the head industrial designer at Lab126, the secret lab where Kindles are designed, unfolds the paper to show it has been stuffed with everything that makes a Kindle: a CPU, a modem, a battery.

    Res Obscura: A Spaniard in Samarkand, 1404
    On September 8, 1404, the Castilian diplomat Ruy Gonzales de Clavijo reached the Silk Road city of Samarkand. He had travelled over five thousand miles by foot, sail, horse and camel; passed through steppe, deserts, seas and mountains. Now he had reached his destination: the capital of a vast new empire created by a military genius, mass murderer and patron of the arts named Timur (meaning “iron” in Persian). De Clavijo’s lord, King Henry III of Castile, had dispatched him to learn more about the man who Europeans called Tamurlane. If possible, he was to forge a peace treaty with the world-conqueror, whose sack of Baghdad alone caused the deaths of hundreds of thousands.

    “Archer” unaired pilot is the most inconceivable episode of “Archer” you could ever imagine… | A Campaign of Shock and Awe
    in lieu of drawing and animating the Archer character in every scene they drew a mother-f**ing RAPTOR.  Icing the cake of this sweet entertaining terror is the fact that it comes complete with raptor noises.  Watching this episode is like watching a collective of people sharing the same imaginary friend.

    Embiggening English: The Simpsons and changing language | OxfordWords blog
    Meh isn’t in the OED — yet — but don’t expect those who use it to be excited or even interested when it does. The OED. Meh. Meh is an ungrateful word. But, like d’oh, it’s existentially significant. In a Language Log post some years ago, Ben Zimmer noted that meh had so captured the zeitgeist of 2004 that people were not only using it but talking about meh-ness, the condition of meh, a sort of meta meh, as it were, which is so preposterous that, what can you say? Meh. Meh is a perfectly cromulent word.

  • Walter

    Natuurlijk,  Het Vliegerke, en natuurlijk, In mijn straatje en Timeloe Pameloe. Maar zo enorm veel meer: Loods 13, zijn beeldhouwwerk, de Gentse Feesten.

    Ik zag hem vroeger regelmatig voorbijwandelen in de buurt. En dan voorbijschuifelen. Soms.

    Maar ook dat is al lang geleden. Het deed pijn, de beelden van de laatste Gentse Feesten, en ’t was duidelijk dat hij geen honderd zou worden.

    “Rust in vrede” is niet de juiste wens, vermoed ik.

    “D’amuseleute, drinkt nog nen dreupel, en schopt ze van daarboven allemaal een geweten” misschien?

  • Balls of Steel

    We hebben hier achter elkaar de eerste vier afleveringen van Balls of Steel bekeken en bij momenten zeer hartelijk gelachen.

    Weinig of niets vernieuwends aan het programma, maar alleen een zaag maakt daar een punt van: als spaghetti goed gemaakt is, is dat goed, ’t is niet omdat het niet vernieuwend is, dat het plots slecht zou worden.

    Wat mij wél en de kinderen niet opviel, is hoe véél er van andere dingen geleend was. En dus heb ik ze maar een paar afleveringen van Shooting Stars laten zien, en wat Fast Show. Ah ha!

    En van Aha! gesproken: dan moeten we misschien toch maar eens een jaargang van Alan Partridge bekijken ook, om te illustreren hoe Hans Otten (dat ben ik — hallo!) gewoon al heel veel jaren geleden ook al bestond.

    (Erg, trouwens, dat ik moest uitleggen wie Hans Otten was, en hoe groot die was in de mainstream, en hoe grappig die was in het echt en op Commissaris O.)

  • Gelezen: Ultima

    UltimaOh boy. Het vervolg op Proxima, en het combineert alles wat me stoorde aan dat eerste boek met een hele reeks andere akelige dingen.

    Situatie: op Mercurius waren kernels gevonden, een soort oneindig-achtige energiebron. Een groep kolonisten werden naar Proxima Centauri gestuurd. Dan werd er een soort deur gevonden op Mercurius, die naar Proxima Centauri leidde. En dan, euh, gingen er mensen over en weer, en zo heel veel maakte het niet uit: een paar generaties later was er een soort wereldoorlog tussen China en de VN, en pats boem, Mercurius werd vernietigd en de tijd werd precies gereset, met een reeks mensen die op een planeet terechtkwamen waar ze in het Latijn begroet werden.

    Einde van boek 1.

    Boek 2 gaat verder op dat elan, opnieuw in een soort irritante accordeon-verhaalstijl. Nu eens wordt een verhaal dat op vier paragrafen kon verteld worden, uitgesmeerd over tientallen bladzijden en ettelijke dagen/weken verhaaltijd, dan weer wordt er in één zin over jaren of decennia gegaan.

    Maar nog veel irritanter dan dat, en nóg irritanter dan de personages van bordkarton, is de manier waarop met alternatieve geschiedenis omgegaan word. Zonder veel van het verhaal te verklappen, worden er regelmatig nieuwe alternatieve geschiedenissen opgestart, en dat is a-bo-mi-na-bel slecht gedaan.

    Op het einde van het eerste deel werden een aantal mensen verwelkomd op een random planeet in het universum ergens door Romeinen. Tot daar toe, dat het Westromeinse Rijk niet gevallen is. Tot daar toe dat dat is omdat Claudius overtuigd werd om niet Brittanië te veroveren maar Germania te onderwerpen. Okay dat de Aarde verdeeld wordt tussen het Romeins Rijk, de Chinezen en de Brikanti, een soort alliantie van Kelten en Vikings. Ik wil zelfs mijn disbelief zo ver suspenden dat de mensen in die alternatieve tijdslijn rond de jaren 1400 de ruimte in geraakten.

    Maar niet okay dat die Romeinen 23 eeuwen na Caesar nog altijd klassiek Latijn spreken. Niét okay dat de hele maatschappij een karikatuur is van de late Republiek, compleet met geïdealiseerde cursus honorum, patriciërs en plebejers en slaven, met bijvoorbeeld Grieken die vooral “dokters” zijn. Niét okay dat er nog altijd klassieke legioenen zijn, die elke avond na hun dagtaak een kamp bouwen en vechten met gladius en pilum — zelfs als dat in de ruimte gebeurt. Niet okay dat de mensen in het echte leven geen computers, geen auto’s, geen gemechaniseerde vervoermiddelen, geen televisieschermen hebben maar alles doen met abacussen, paard en kar, en projectie van dia’s.

    Want tegelijkertijd met dat voor-middeleeuws leven zouden we dan moeten geloven dat ze ook enorme schepen kunnen bouwen waar honderden mensen op een paar dagen tijd van Aarde naar Mars mee geraken, kunnen landen en weer opstijgen. Nee: nonsens.

    En breek mij de bek niet open over wat de auteur doet met Inca’s, in nog een alternatieve tijdslijn. Alsof een melkwegomvattend rijk zou kunnen beheerd worden door letterlijke quipucamayocs met letterlijke quipu’s van letterlijk touw. Be-la-che-lijk. En enorm nefast voor het verhaal zelf.

    Het verhaal zelf, dat écht geen overschot had. Dat samen te vatten was op die voormelde vier paragrafen, en dat enorm hard meh was.

    Begin niet aan Proxima, en wie toch al door Proxima geraakt was: begin niet aan Ultima. Bleh.

    [van op Boeggn]

  • Ik wist dat ik iets vergeten was

    Trieste première vandaag: naar huis moeten afdruipen uit de kookles wegens ziek.

    En het was juist een redelijk, um, boeiend menu: sushi, zwartpootkieken, mandarijnsorbet.

    Kak. (Letterlijk, helaas.)

    ’t Zal zijn omdat ik zo weinig antibiotica neem dat ik vergeten was dat ge daar best yoghurt of zo bij eet, kwestie van darmflora en alles.