Tales of Drudgery & Boredom.
Er is hier sinds kort zo’n zingspel in huis. Dat gaat bij de ene al wat vlotter dan bij de andere:
Voorlopige lessen: ’t is niet geestig om mee te zingen met muziek die ge niet kent. En ’t is niet evident om juist te zingen als er iets meer dan een tiende van een seconde vertraging op de microfoon zit.
⁂
Zohoho. Televisie aangesloten op computer, Playstation aangesloten op televisie, Digicorder aangesloten op televisie.
Muziek aangesloten boven, muziektoetsenbord geïnstalleerd (een dag gezocht, bleek uiteindelijk in een verkeerde kast te zitten, grrr).
Een paar boeken uit het achterhuis gehaald en in het stukje bibliotheek gezet. Beginnen kijken naar afleveringen van series die ik gemist had.
Ik heb een paar maand nodig om dingen te klasseren.
En het zal heel erg moeilijk worden om kabelmiserie te vermijden. Miljaar, al die draden. Vivement dat er daar ooit een oplossing voor gevonden wordt. Gr.
⁂
Voilà, de kinders zijn er twee maand van af: grote vakantie. Iedereen erdoor, jaja, volgend jaar Latijn-Grieks en zesde en derde en tweede.
De kinderen kunnen het zich waarschijnlijk nauwelijks voorstellen: twee hele maanden geen school — ik herinner mij in alle geval dat ik dat onbevattelijk lang vond.
Gelukkig gaat dat met de jaren alsmaar sneller voorbij, want uiteindelijk, zo’n “grote vakantie”, da’s toch niet veel meer dan veel te veel dagen veel te warm weer, en twee maand jongleren met tijd en kampen en opvang en halve dagen thuiswerken en babysits en dingen.
Allez ju: nog een maand en we gaan naar de zee met de kinderen. En als we terugkomen van zee, kunnen we al boekentassen beginnen pakken en op schoolboekenjacht gaan.
⁂
De kasten staan er! De televisie staat weer boven! De vloer is vrij!
IK ZIT IN MIJN TREKZETEL!!!
En we zijn in de details geslagen, nu. De draadsalade rond de televisie in een zekere vorm slaan, bijvoorbeeld. Alles wat onder de stippellijn staat, komt in een kast:
(Sinds ik het tekende, ontdekt dat de kabel van Digicorder naar TV ook een HDMI-kabel is, en ondertussen meer en meer besloten om die harddisken allemaal apart te zetten beneden in een serverkast.)
⁂
Qua nieuwe stappen, in de verbouwingen: zonet onze poot gezet onder de plannen en de contracten en de papieren en watnog die nodig zijn voor een bouwaanvraag.
En kijk, dit is wat onze voordeur zou worden:
⁂
Kijk nu!
Sandra is officieel leraar! Als ik het goed begrepen heb, wil dat zeggen dat, van zodra ze ergens een plaats gevonden heeft, ze niets meer moet doen, drie maand vakantie heeft en alle schoolverlofdagen vrij, een vrijgeleide om steen en been te klagen over hoe moeilijk het allemaal wel is, én dat niemand nog mag zeggen dat het overal wel iets is.
😀
(Maar serieus: doe het maar eens, een diploma bij halen met al die kinderen en dingen te doen, en een man in huis die meer last dan hulp is. Dagen en nachten werk, jongleren met agenda’s, woekeren met tijd… Mijn heldin!)
⁂
Kijk, het achterhuis aan de kant waar een trap moest komen, zoals het er zondagavond uitzag:
Het was de bedoeling dat er vandaag een trap zou komen waar nu nog een ladder staat, en daarom moest het daar allemaal leeg zijn.
Gisterenavond:
Vandaag thuis gebleven om de trapmensen te ontvangen, ze waren beloofd voor ergens ‘s morgens vroeg.
De ochtend kwam en de ochtend ging, maar geen trapmensen gezien. Het werd middag en het werd namiddag: nog geen trap in zicht. En toen was het avond, en bleek: wij waren de tweede werf van de dag voor de trapmensen, en dan bleek dat die eerste werf langer duurde dan voorzien, en dan ging het niet meer gaan.
Bleh.
Morgen, denk ik, een nieuwe afspraak. Het schijnt dat het nog in de loop van deze week zou kunnen. Te hopen!
Wat zeker tegen eind deze week in orde is, is de living. Kijk, teaser! van de living: een hoek van het bureau met een stuk bibliotheekrekken en een stuk kastjes en de rekenmachine van mijn grootvader:
‘t Zal af zijn met een beetje uitstel, want de vloer, die eerlijk-waar-promis-juré-waterpas was toen hij een paar jaar geleden nieuw gelegd werd, bleek nu in het midden anderhalve centimeter lager te liggen dan aan de uiteinden. Waardoor er nog in extremis ‘t één en ‘t ander moet veranderd worden: bibliotheekwand ingekort, nieuwe voetjes, nieuwe iets langere deuren aan twee kasten.
En dan is er nog een stuk vals plafond, en een stuk valse muur dat moet gedaan worden, en een wand waar de televisie aan opgehangen zal worden, en stopcontacten in het bureau en in een kabelgoot en in de muur.
Maar voor de rest: de kasten staan er, de deuren zitten erop, er moet nog wat bijgesteld worden en links en rechts nog dingen toegevoegd, maar dan is het af.
Af af af.
Ligt er geen karton meer op de vloer, kan ik weer in mijn trekzetel zitten, kan ik beginnen nadenken over waar er computers en dingen gezet worden, kunnen we al een paar boeken uit kisten in een bibliotheek(je) zetten.
En kunnen we beginnen aftellen naar de rest van de verbouwingen.
⁂
Ik dacht: “Hoe moeilijk kan dat zijn, een voorschrift voor een bril krijgen?”
Blijkt: zeer.
’t Is al een jaar of misschien acht negen geleden dat ik een nieuwe bril heb gekocht, maar nu mijn bril de geest meer dan finaal aan het geven is, en ik al een nieuwe montuur gekocht heb, wordt het eens tijd om nieuwe glazen te gaan halen.
Daar is een voorschrift voor nodig, wegens dat het anders niet terugbetaald wordt door de mutualiteit of zo. En met ogen die zo slecht zijn als de mijne, is er een redelijk verschil tussen niet terugbetaald en wél terugbetaald.
Okay, dacht ik, ik bel naar een oogmeester in de buurt, en ik vraag om en afspraak. Hoe moeilijk kan dat zijn?
Als ik ervan uit ga dat er een Julie aan het onthaal van de dokter zit, en dat de dokter Myriam heet, dan stel ik mij het hele gegeven als volgt voor:
Ik: Hallo mijn naam is Michel Vuijlsteke en ik heb een afspraak…?
Julie: Ah dag meneer Vuijlsteke, zet u, er is juist nog iemand binnen, de dokter zal zometeen bij u zijn.
Julie: (een kwartiertje later) Meneer? ge moogt binnen gaan.
Myriam: Dag meneer Vuijlsteke ’t is voor een opmeting?
Ik: Inderdaad!
Myriam: Zet u in de stoel meneer, ik zal het licht uit doen en we beginnen eraan.
(zet grote gerobotiseerde bril in gang met allemaal glazen erin die af en aan schuiven)
Myriam: Is dat allemaal een beetje leesbaar voor u?
Ik: Ik kan het lezen tot de derde rij: C H K R V D
Myriam: En nu?
Ik: Tot de derde rij van onderaan: H K G B C A N …
Myram: En nu? Beter of slechter?
Ik: Iets slechter, denk ik.
Myriam: Ik ga eens alleen uw linkeroog doen.
Ik: Beter! Ik kan de voorlaatste lijn lezen: P K U E O B
(een minuut of tien later)
Myriam: Zo, dat is geregeld. Uw ogen zijn er niet noemenswaardig op verbeterd of verslechterd, da’s wel goed nieuws. Hier is uw voorschrift, en u mag bij Julie afrekenen.
Ik: Dankuwel dokter! Tot de volgende keer!
Helaas neen, het is niet zo eenvoudig. De manier waarop dat gebeurt, anno 2012, blijkbaar, is meer in deze zin:
Ik, aan de telefoon: Hallo, ik zou graag een afspraak maken om…
Mevrouw aan de telefoon: Oeioei, dat zal moeilijk gaan, de vakantie staat voor de deur. Is september ook goed voor u?
Of in deze zin:
Ik, aan de telefoon: Hallo, ik zou graag een afspraak maken om mijn ogen te laten opmeten voor een nieuwe bril.
Mevrouw aan de telefoon: Geen probleem meneer, ik kijk even na wanneer het zou kunnen… maandag 21 augustus om 15u20, is dat in orde voor u?
Ik: Euh, da’s wel heel erg ver in de toekomst. Zou het eventueel iets sneller kunnen? Ik heb geen vreemde oogziekten of zo die moeten geopereerd worden, ’t is gewoon om een voorschrift te hebben voor een nieuwe bril.
Mevrouw: Sorry hoor, dat is het snelste dat kan, daarna is het direct midden september.
Aaargh!
Kunnen ze geen soort snelkassa doen voor eenvoudige opmetingen?
⁂
Doe eens een cover.
⁂
Zelie moest in het achterhuis haar zooi op het bureau opkuisen. Beeld u in: een tornado in een papierfabriek, met een container ander gerief erdoorgedraaid.
Een uur later, op de Googletalks:
Zelie
bureau is opgeruimd
nu nog de grond maar eerst pauze
LOL
Ahem ja. Twaalf jaar, dames en heres.
⁂
Get a clue, iTunes. ’t Is niet omdat ik in België woon dat ik alleen geïnteresseerd ben in boeken “En français”, “In het Nederlands” of “Auf Deutsch”.
Hoe is dat in ’s hemelsnaam mogelijk, vraag ik mij al jaren af, dat noch Apple, noch Microsoft, noch Sony, noch wie dan ook er in slaagt om te beseffen dat ik tegelijkertijd in een land kan wonen waar taal A gesproken wordt, én dat ik vooral geïnteresseerd ben in inhoud in taal B?
En dat ik bijvoorbeeld in dit geval wel eens zou willen geïnteresseerd zijn in wat “New & Notable” is in het Engels, maar niet in het Nederlands?
Grrr.
⁂
Haal boven die zakdoeken.
Uit de AMA op Reddit:
How in the name of Nuclear-Missile-Launching-Insane-And-Bloated-Communist-Dictators did you manage to dance in the middle of a large crowd in Pyongyang without getting arrested?
I timed my visit during Kim Jon Il’s birthday — what turned out to be his last birthday, actually.They have these mass dances where they bring thousands of people out into the street in fancy dress to do these kinda silly, childish dances together.
Attending the mass dance was easy, but joining in and filming it was not. The North Korean tour guides nodded when I explained what I wanted to do. They were like, “whatever,” but in Korean. Then when it came time for me to film, they were like, “shut up and get on the bus,” but in Korean.I looked over at the Brit guide who was with our group. He knew why I was there and what I wanted to do and he just kinda mouthed the word, “Go.”
So I ran out into the group of North Korean dancers, opened my tripod and plopped the camera down, and just started doing their dance.
The North Koreans immediately broke out in stitches. They thought it was hysterical, and their laughter kind of short circuited the security apparatus. All the guards just stood there not knowing what to do, cause everyone was staring at me and laughing and I’m going to go out on a limb and say I don’t think that happens very often.
So I knew as long as I kept dancing, we were sort of at a stalemate, but I didn’t have a shot unless I could get someone to dance with me. So I kept going and then finally this one woman stepped out of the group, bowed in front of me, and joined in.
The courage of that woman. The courage!
Anyway, we were shut down and I was put on the bus, but it blew over pretty quickly and no one cared about going after my footage or anything. It was ultimately no big deal.
At least for me. I hope she’s okay.
What I’ve found is really going on right now is this: the world is less violent, more open, and more healthy than it’s ever been in the history of civilization. Our brains just aren’t designed to see things that way.
Controversial opinion, I know. Look up a guy named Steven Pinker.
⁂
’t Is wel wreed: de kinderen die uit volle borst meezingen met deze:
Zo allemaal kinderen die met alle mogelijke nodige bewegingen erbij babay toniiiiiight the creeper’s gonna steak your stuff again staan te krijsen: daar wordt een mens helemaal wakker van.
⁂
I analyzed the chords of 1300 popular songs for patterns. This is what I found. | Blog – Hooktheory
In this article, we’ll look at the statistics gathered from 1300 choruses, verses, etc. of popular songs to discover the answer to a few basic questions. First we’ll look at the relative popularity of different chords based on the frequency that they appear in the chord progressions of popular music. Then we’ll begin to look at the relationship that different chords have with one another. For example, if a chord is found in a song, what can we say about the probability for what the next chord will be that comes after it?
The Oatmeal v. FunnyJunk, Part V: A Brief Review of Charles Carreon’s Complaint | Popehat
Yes, it's totally true, as anyone who has read about this story or met Charles Carreon could attest: interacting with him is clearly a memorable joy, akin to being farted upon by a unicorn, and his actions normally inspire only adulation and the occasional rapturous fainting incident.
Can We Please Move Past Apple’s Silly, Faux-Real UIs? | Co.Design: business + innovation + design
In many ways, the iPad book app feels like it was designed with the intention to look simply like a book, whereas it appears the Kindle was intended to feel like a book for those who love to read and want to.
Applied Sciences Group: High Performance Touch – YouTube
Modern touch devices allow one to interact with virtual objects. However, there is a substantial delay between when a finger moves and the display responds. Microsoft researchers, Albert Ng and Paul Dietz, have built a laboratory test system that allows us to experience the impact of different latencies on the user experience. The results help us to understand how far we still have to go in improving touch performance.
Why You Shouldn’t Be A Writer – Forbes
I’m going to be a writer, you decide one day, sitting on the crapper, considering your life on the way to work, walking out of the office where you signed the divorce papers. Really, though, you shouldn’t be a writer. Here’s why. TIP #1: You’re not good at it.
⁂
Ik doe niet van sponsored posts, maar als ze (’t is te zeggen Enchanté) het mij vriendelijk vragen en ik sta erachter, dan ga ik mij niet inhouden.
Achter de schermen bij een echte boerderij, niet zo’n romantische doe-alsof en niet zo’n hardcore industriële: ’t is ons vorig jaar helemaal meegevallen, en we gaan het dit jaar nog eens doen.
Inschrijven is gratis en bij Danone te doen, en als het is zoals vorig jaar, is het zowel interessant als leutig, met kleine beesten en grote beesten, en een springkasteel! voor de kinderen en allemaal andere kinderen en een uitgebreide brunch voor iedereen.
⁂
