• Links van 3 april tot 3 mei 2023

    • A Brutal Sex Trade Built for American Soldiers – The New York Times
      It’s a long-buried part of South Korean history: women compelled by force, trickery or desperation into prostitution, with the complicity of their own leaders.
    • SimplyDifferently.org: Yurt Notes & Calculator *
      Zal zeker van pas komen de volgende keer dat ik een joert moet opzetten.
    • “All Tomorrow’s Parties”: KI-Synthese – Ende des Copyrights, wie wir es kannten | heise online
      Die Zufälligkeit einer stochastischen Bibliothek und der interpolative Charakter von KI-Synthese widersprechen grundsätzlich den Prinzipien US-amerikanischer und europäischer Urheberrechte, die individuelle, identifizierbare Werke von natürlichen Personen und eine gewisse Schöpfungshöhe voraussetzen, um tätig zu werden. Wie solche Kopierrechte auf einen interpolierfähigen Latent Space reagieren sollen, in dem ich Muster bestehender Werke auf kreativ-molekularer Ebene miteinander frei verbinden k…
    • Brain activity of dying people shows signs of near-death experiences | New Scientist
      The sensation of moving down a tunnel towards a bright light, reliving past memories and hearing or seeing deceased relatives have all been reported by people from many cultures who have had a brush with death. Sceptics, however, say these experiences could be caused by people hallucinating as they recover in hospital.
      Now, it seems we may have identified the brain activity behind these experiences.
    • “A Great Ox Stands on my Tongue”: the Pitfalls of Latin Translation – Antigone
      Too often, Classicists treat translation as something akin to a crossword puzzle, forgetting that people once spoke and thought in the ancient languages, which were never simply voiceless words on a page, as they now seem to be. When you translate a coherent text, it ought to be rendered into intelligible English: you should not feel awkward reading your words aloud to someone else, unless what you are translating itself makes you squirm.
    • Tattoo HIStories: The Skin Collector – Fukushi Masaichi (1878-1956)
      “Some people donate their bodies to science. Lyle Tuttle is donating his to art. When he dies, he says it will be shipped to Japan, where they’ll skin it. The hide will then go up on the wall as part of a private collection at the University of Tokyo’s Museum of Pathology.”
      Deze twee foto’s in de buurt van elkaar waren, euh, mja.
    • The epistemology of software quality – Increment: Teams
      Say you run a new team. You have carte blanche to implement any policies you want to make the people more productive and the code less buggy. What do you do?
      Careers have been built selling the answer. Take up pair programming! Switch to Haskell! Use UML for everything! These techniques get their own books and conferences. But are they worth the effort? How long till they take effect? Do they even work at all?
    • How Our Team Overturned the 90-Year-Old Metaphor of a ‘Little Man’ in the Brain Who Controls Movement – Scientific American
      Instead of a continuous head-to-toe representation of body movements in a single homunculus, our findings show this neural representation of the body is sliced into three sections, one for the feet, another for the hands and a third for the mouth. Separating or adjoining these areas are the locations of the mysterious three spots that produced so much frustration for us. All three turn out to be interconnected, and we found that they are responsible for a range of tasks, including planning, regu…
    • Humanity is the reimagined 3D Lemmings we didn’t know we needed | Ars Technica
      Is it a bad time or the perfect time to release a game about humans mindlessly marching toward their doom unless an ethereal Shiba Inu guides them toward the light?
      Humanity, a new puzzle-and-somewhat-platformer game from the publisher of Tetris Effect, was shown off in a trailer at Sony’s State of Play event last night, and in many ways, it stole the show from more traditional big-name titles.
    • The Imgur Apocalypse Is Going to Break Large Parts of the Internet
      It’s not just porn that’s getting deleted from Imgur. Millions of images that are embedded elsewhere will also eventually be taken down.
    • Beamer, Dressman, Bodybag
      The longer I live between languages, the more I realise that language is roomy; people’s minds, and lives, are roomy. If homogenization has a kryptonite, it is not the closing of borders but the survival of plurality. Here in Berlin, a cosmos of authors make hay in the linguistic collision zones.
    • Palantir Demos AI to Fight Wars But Says It Will Be Totally Ethical Don’t Worry About It
      Uh huh. Okay. Sure. Yeah. Right.
    • The Unreasonable Effectiveness of Pronouns
      I thought that if self-awareness was recent then “I” must be too, and that can be tested fairly easily. The distribution of 1sg words should have been random, and it would have been case closed. Instead I found that dozens of language families use similar pronoun forms and linguists have been debating the enigma for decades. Not only that, but the introduction of the Rainbow Serpent corresponds with the memetic, but not genetic, expanse of Pama-Nyungan over the whole of Australia.
    • Xiongnu – Wikipedia
      Xiongnu were a confederation of nomadic peoples who inhabited the eastern Asian Steppe from the 3rd century BC to the 1st century AD.
    • Monster Anatomy – Google Docs
      Here is the new and improved list of monster peens, vags, appendages, tails, etc that make monster smut as fun as it is! I’ve updated it based on comments, DMs, and additional books I’ve read.
    • The 40 Worst Rob Liefeld Drawings – Progressive Boink
      And then, there’s Rob Liefeld. You know how people draw comics? Rob doesn’t do that. He had his own Levi’s commercial directed by Spike Lee in the 90s. He had best-selling comic books. He was a revolutionary and helped co-found Image Comics when all the hot artists ditched their classic gigs (like Spider-Man, the X-Men, and, uh, Guardians of the Galaxy) for creator-owned projects. But he doesn’t “draw” comics. Oh God, no.
      Just… ugh, just let me show you.
    • Worse than Oedipus
      After birth, the females venture out to find a new egg to feed on, while the males emerge from their mother only to die shortly after. They do not feed and they do not mate – they just wait for their demise. For decades, this strange characteristic puzzled zoologists, who wondered why the males existed if all they did was die.
    • lofi air traffic control
      Muziek en ATC.
    • 10 remarkable things about Battlefield Earth | Den of Geek
      “A million monkeys with a million crayons would be hard-pressed in a million years to create anything as cretinous as Battlefield Earth” wrote the Washington Post. “A cross between Star Wars and the smell of ass” said Jon Stewart on The Daily Show. “Everything about Battlefield Earth sucks,” added Jonathon Ross on Film 2000. “Everything.”
    • End-of-Life Dreams: A hospice doctor makes sense of our final visions.
      “Medically,” Dr. D said, “Lisa is much better. Her vital signs are strong, and she is not experiencing any nausea. This is the good news. The bad news,” he continued, “is that your wife called the nurses in the middle of the night to say that she saw her parents on a boat outside the window beckoning her to come. I know this may not make sense,” he went on, “but we see this repeatedly in our patients. When patients report a vision like this, they almost always die within a day or two. I’m so sorry.” My wife died a little more than twenty-four hours later.
    • The 42 Best Pens for 2023: Gel, Ballpoint, Rollerball, and Fountain Pens | JetPens
      The title of “The Best Pen” is a weighty one—not everyone wants the same things from their pens, and what makes for one person’s perfect pen may be intolerable to another. It’s also true that different types of pens aren’t directly comparable. The best fountain pen has different characteristics from the best gel pen, and the best pens for writing aren’t the same as the best pens for art.
      To make this guide as useful as possible, we’ve limited our choices to the best pens in specific categories …
    • Crazy ants are chimeras thanks to a weird way of reproducing
      All the cells of our body (except gametes, sperm and eggs) contain copies of both our maternal and paternal chromosomes, so we’re diploid.
      Researchers found that the cells in the male crazy ant’s body are actually a mixture of two different lineages – some contain copies of maternal chromosomes, while others contain the paternal ones, so they’re haploid.
      “We discovered that the male ants have maternal and paternal genomes in different cells of their body and are thus chimeras. To put it anothe…
    • Midjourney AI Guide
      Handig.
    • A Number System Invented by Inuit Schoolchildren Will Make Its Silicon Valley Debut – Scientific American
      In the remote Arctic almost 30 years ago, a group of Inuit middle school students and their teacher invented the Western Hemisphere’s first new number system in more than a century. The “Kaktovik numerals,” named after the Alaskan village where they were created, looked utterly different from decimal system numerals and functioned differently, too. But they were uniquely suited for quick, visual arithmetic using the traditional Inuit oral counting system, and they swiftly spread throughout the r…
    • Notes from a Sun Tzu Skeptic
      Some might be surprised at this blunt disparagement of one of the world’s most revered military texts., but they shouldn’t be. Sun Tzu’s own contemporaries and later Chinese thinkers did not shy away from spirited debates over the enduring wisdom found in his work.

      For too many, especially in the West, Sun Tzu is often the lone voice speaking on behalf of millennia of Chinese strategic and military thinking, with the exception of a smattering of Mao Zedong quotes. The 2,400 intervening years of Chinese strategic writing and history between Sun and Mao—let alone the centuries preceding Sun Tzu—remain an unexamined black box.The mischaracterization of Sun Tzu as a metonymy for all Chinese strategic wisdom, past, present, and future, grossly distorts the text’s importance and provides unrealistic expectations of what The Art of War can reasonably offer the modern strategist. Moreover, it leads to a myopic view of current Chinese strategic thinking, as too many contemporary analysts seek to neatly trace back almost every Chinese action to verses found in this solitary ancient text.

    • The Kissimmee River has been brought back to life—and wildlife is thriving
      Much of Florida’s Kissimmee River has been restored to its natural state, a milestone worth celebrating—and learning from.
    • His software sang the words of God. Then it went silent.
      I can tell you what TropeTrainer was, what it did, and what it meant to people. I can tell you about the person who made it, about what happened after he died, and what was lost.
      But I can’t quite describe that voice.
      I first heard it played to me over the phone from a copy that hadn’t yet ceased to function. It was a voice unlike any I’d ever heard: not human but made by humans, generated by a piece of computer code dating to the 1980s, singing words of a text from the Bronze Age in a cadence…
    • La troisième guerre mondiale a commencé
    • AI Shakespeare by DAISYS.ai
      Tekst en dialoog en gesproken woorden en al.
    • Wat
      Dit blijft zo hard een klassieker.
    • The Teen Mental Illness Epidemic is International: The Anglosphere
      Teen mental health plummeted across the Western world in the early 2010s, particularly for girls and particularly in the most individualistic nations.
    • Paris bans cars: The city pulled off an urban dream. Is it a model or a warning?
      Allemaal de schuld van Watteeuw.
    • John Burn-Murdoch on Twitter: “NEW: I’m not sure people fully appreciate how dire the US life expectancy / mortality situation has got.
      Hallucinante cijfers.
    • Abell 1201: detection of an ultramassive black hole in a strong gravitational lens | Monthly Notices of the Royal Astronomical Society | Oxford Academic
      Dr Nightingale told BBC Radio Newcastle: “Even as an astronomer, I find it hard to comprehend how big this thing is.
      “If you look at the night sky and count up all the stars and planets you can see and put them in a single point, it would be a fraction of a percent the size of this black hole.
      “This black hole is bigger than the majority of galaxies in the universe.”

  • Verliefd

    Ik ben op Youtube al een tijdje aan het kijken naar afwisselend ondervragingen van moordenaars, mensen die maquettes in mekaar steken, en mensen die uurwerken repareren.

    Daarjuist was ik aan het kijken — ‘t is te zeggen, nu ben ik aan het kijken — naar Nekkid Watchmaker die een totaal mismeesterde Breitling Chronomat Valjoux 7750 aan het repareren is:

    Ik heb altijd al een ding gehad met uurwerken, zowel analoog als digitaal. Ik dénk dat het komt van op de schoot van mijn grootvader te liggen als ik van de kleuterschool kwam, en dat hij mij dan de prentjes voorlas uit De Gentenaar (Beebie, Liefde Is…, Meneerke Peeters, De Rode Ridder, Suske en Wiske) en ik naar zijn Omega-uurwerk keek, waarvan de secondewijzer vijf keer per seconde vooruitschokte, en dat hij dat uurwerk elke dag moest opwinden, en dat hij het juist zette met de pieptonen van het middagjournaal op de radio.

    Ik ben er bijna zeker van dat het dit model was, van ergens in de jaren 1930:

    (Dat ik veel zou geven om te weten waar dat uurwerk nu is, en om het te laten repareren en het te kunnen dragen.)

    Ik heb nu een Tissot-uurwerk aan — een relatief zeldzame Tissot Atollo Chronograph T12.1.586.41 — van rond het jaar 2000. Dat is dus al 23 jaar oud. Ik ben er zeer content van, ik vind het een mooi horloge, het enige dat er vervelend aan is, is dat ik om de zoveel jaar een nieuwe batterij moet laten steken.

    Ik zou heel heel graag een echt mechanisch uurwerk hebben. Dat niet afhankelijk is van een batterij. Dat nog meer dan honderd jaar kan meegaan als er niet te zot mee gedaan wordt. (Dat ik aan mijn kinderen kan nalaten, ging ik zeggen, maar ik vrees dat zij daar niet in geïnteresseerd zijn, tsss.)

    En dus was ik op zoek bij Tissot naar automatische (zelfopwindende) uurwerken.

    Het is al láng geleden dat ik zó een coup de foudre had voor iets als voor dit uurwerk:

    Wat een prachtig ding. Ik zou wel eens durven beginnen sparen.

  • 1 mei

    Zucht ja. Socialisten met op den duur alleen nog maar aanhalingstekens en daartussen lucht.

    Pff.

  • Een beetje vegeteren

    Ik dacht: ik heb eigenlijk nooit alle Saw-films gezien. En dus heb ik dan maar Saw I, II, III, IV, V, VI en The Final Chapter bekeken.

    Slechte films. Meer een tv-serie dan een reeks films ook: één continu verhaal, dat waarschijnlijk voor minimaal budget gedraaid is, met het oog op één film per jaar.

    Ik ben nu door alle films van 2004 tot 2010 geraakt. Eén deze zal ik dan naar Jigsaw (2017) en Spiral (2021) kijken. In de hoop dat ze minder formulaïsch en voorspelbaar zijn.

    Daarnaast heb ik ook naar Wellmania gekeken, dat goed was maar helaas op een cliffhanger eindigde — er is écht iets te zeggen voor Koreaanse series die gewoon op één seizoen gedaan zijn en daarmee doef.

    Zonder afspraak had wél een einde, was onderhoudend en pijnlijk herkenbaar bij momenten. Het had even goed een serie kunnen geworden zijn à la Keeping Up Appearances, met stapels jaargangen en alsmaar meer zichzelf parodiërende personages, maar ‘t is proper geëindigd. Aangeraden.

  • Wel wel wel

    We zijn gaan eten met vrienden en het was bijzonder zeer fijn, met drie koppels alsmaar ouder wordende mensen waar toch nog wat kleine kinders in zitten ook.

    We gaan dat nog doen.

  • Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Voer hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

  • Marie-mysterie, vervolg

    Het blijft op mijn gemoed werken. Marie De Henau is volgens haar overlijdensakte in 1905 geboren in Ophasselt op 15 november 1840, en getuige is haar zoon Prosper Vrijdag, die in toen 24 jaar zou geweest zijn. Prosper kon lezen en schrijven, het zou mij verbazen dat hij zijn eigen leeftijd vier jaar verkeerd zou inschatten — dit is zijn geboorteakte:

    Geboren in 1877, en dus 28 in 1905.

    Oh, en in die geboorteakte wordt de naam van Maria als Denoey geschreven. En wordt er gezegd dat ze 25 is, en dus geboren rond 1852. Niet 1840, niet 1848.

    Ik ga eens kijken naar Ophasselt in het begin van de jaren 1850. En jawel, daar staat een Marie De Henau, geboren in juni 1851:

    Deze Marie De Henau zou 25 jaar geweest zijn in 1877.

    Haar andere kinderen maken het niet eenvoudiger:

    kindgeborenvadergeborenmoedergeboren
    Marie Elodie Vrydag12 dec 187136 j.ca. 183524 j.ca. 1847
    Desiré Vrydag16 mei 187345 j.ca. 182824 j.ca. 1849
    Prosper Vrydag12 sep 187746 j.ca. 183125 j.ca. 1852
    Marie Elisa Vrijdag18 maa 188046 j.ca. 183428 j.ca. 1852
    Emile Adolphe Vrijdag16 jan 188248 j.ca. 183430 j.ca. 1852
    Marie Clementine Vrijdag12 jan 188450 j.ca. 183432 j.ca. 1852
    Alphonse Vrijdag24 mei 188654 j.ca. 183236 j.ca. 1850
    Plutard Vrijdag19 jul 189057 j.ca. 183340 j.ca. 1850

    Op een grafiekje ziet dat er zo uit:

    Mediaangewijs is Marie geboren in 1851, en Petrus in 1833 of 1834. Zucht. Idealiter vind ik een huwelijksakte van Marie Dehenau en Petrus Vrijdag. Hun eerste kind is geboren in Scheldewindeke, Marie is geboren in Ophasselt. Ik ging op zoek naar een huwelijk rond 1870-71 in Scheldewindeke, maar schets mijn verbazing als ik zuiver toevallig een zogezegd andere Petrus Vrijdag tegenkom, getrouwd met ene Maria De Man volgens de index (grr), die een kind krijgen in 1869 in Erwetegem:

    De leeftijden zijn weer anders:

    kinggeborenvadergeborenmoedergeboren
    Emelie Vrijdag19 jun 186936 j.ca. 183323 j.ca. 1846

    Marie zou hier 17 of 18 kunnen geweest zijn in plaats van 23, als ze in 1852 geboren is. Hebben ze haar bewust wat ouder gemaakt?

    Alla. Op zoek in Erwetegem, dan maar. En kijk eens wie ik hier tegenkom? In 1832, de sloeber?

    Yes! Opdracht geslaagd! Het gat aan Petrus Vrijdag is opgevuld!

    En het kan niet op! Na wat zoeken in Ophasselt kom ik deze tegen:

    Marie De Henau is geboren in Ophasselt op 18 juni 1845, en haar ouders zijn Charles Louis de Henau en Dominica de Smet. Ze is dus niet geboren op 15 november 1840, en haar ouders zijn niet Franciscus De Henau en Maria Theresia De Keyser, zoals in haar overlijdensakte staat.

    Grr. Niet verwonderlijk dat haar zoon niet wist wie zijn grootouders waren — die mensen waren al dood toen Marie trouwde.

    Maar hey, ook dat gat is gevuld:

    En ik kan weer wat verder in de tijd terugkeren.

  • Inconsistentie

    Ik heb alerts staan op verschillende namen op verschillende genealogie-platformen. Ik kreeg een alert voor een naam helemaal op het einde van waar ik zat voor één bepaalde kant. Lang verhaal kort: ik heb een gaatje kunnen dichten.

    Om dat een beetje te visualiseren, heb ik een rapportje getrokken en jawel: een paar generaties verder. Van 8 naar 11, voor één tak van de familie van Sandra, meer bepaald.

    Bij dat rapporttrekken viel mij een ander gat op, dat al sinds jaar en dag staat te blinken:

    Neen, niet aan de linkerkant: dat is een gat dat wellicht niet gedicht gaat kunnen worden, wegens geen archieven meer. Het gat aan de rechterkant, in de zevende generatie van mijn dochter te beginnen: Petrus Vrydag en Marie Dehenau, daar zou ik heel graag de ouders van vinden.

    Marie Dehenau is al één zaak, want in de geboorteakte van Marie Clementine Vrijdag had ik altijd al Marie De Man gelezen:

    Maar neen. Als ik naar andere kinderen Vrydag kijk, is het blijkbaar Marie Denau:

    En op haar overlijdensakte staat dan uiteindelijk haar blijkbaar echte naam, Marie De Henau:

    …maar helaas, die akte maakt het allemaal nog mysterieuzer.

    Geboren in Ophasselt op 15 november 1840, dat zijn fantastische gegevens om te weten. Wel jammer dat er in Ophasselt in 1840 géén Marie De Henau geboren is. Op 2 maart 1840 een Armandina De Henau, op 14 april een Jeanne Marie De Henau, op 6 september een Blandine De Henau, op 14 november een Clementina De Henau.

    Er is wél op 15 november 1848 een Marie De Henau geboren. Ik rationaliseer dan “misschien heeft een ambtenaar 1848 verkeerd gelezen als 1840”:

    Ik naar die geboorteakte, en jazeker, sieht gut aus:

    Naam: Marie De Henau — check, ‘t zelfde als in de overlijdensakte.
    Vader: Franciscus De Henau — check, ‘t zelfde als in de overlijdensakte.
    Moeder: Maria Theresia De Keyser — check, ‘t zelfde als in de overlijdensakte.
    Geboorteplaats: Ophasselt — check, ‘t zelfde als in de overlijdensakte.
    Geboortedatum: 15 november 1848 — op één cijfer na (8 ipv 0) ‘t zelfde als in de overlijdensakte.

    Maar. Met wat verder zoeken blijkt Marie Dehenau van 1848 in 1875 getrouwd te zijn met ene Joannes De Knibber:

    …waar ze zeker drie kinderen mee heeft: Edmond De Knibber in 1876, Gustaaf De Knibber en Richard De Knibber in 1887. En tot overmaat van ramp, als Joannes De Knibber in 1890 doodgaat, hertrouwt ze in 1891 met Petrus Van Snick. Dat maakt het bijzonder onwaarschijnlijk dat deze Marie Dehenau dezelfde Marie De(he)nau is die in 1884 getrouwd is met Petrus Vrijdag en een dochter Marie Clementine krijgt.

    En al helemaal niet als ik na nog wat zoeken, vind dat Marie Dehenau-1840 en Petrus Vrijdag in Scheldewindeke drie kinderen hebben gekregen:

    • Marie Elodie Vrydag (12/12/1871)
    • Desiré Vrydag (15/05/1873)
    • Prosper Vrydag (12/09/1877)

    …en dan in Velzeke-Ruddershove nog eens vijf kinders, onder wie Marie Clementine:

    • Marie Elisa Vrijdag (20/03/1880)
    • Emile Adolphe Vrijdag (16/01/1882)
    • Marie Clementine Vrijdag (12/01/1884)
    • Alphonse Vrijdag (24/05/1886)
    • Plutard Vrijdag (19/07/1890)

    Redelijk totaal onmogelijk dat Marie Dehenau-1840 dezelfde vrouw is als Marie Dehenau-1848. Ondanks de ouders met dezelfde naam en de bijna-dezelfde geboortedatum en dezelfde geboorteplaats.

    En ja, ik heb gezien dat Edmond De Knibber geboren is op 7 mei 1876 in Sint-Antelinks, wat het theoretisch mogelijk maakt dat hij tussen Desiré en Prosper Vrydag kwam die allebei in Scheldewindeke zijn geboren, en dat Richard De Knibber in juli 1887 is geboren in Sint-Antelinks, wat hem theoretisch tussen Alphone en Plutard Vrydag plaatst die in Velzeke-Ruddershoven geboren zijn, maar ik kan het mij nauwelijks inbeelden dat een vrouw over en weer tussen drie dorpen zou gaan om nu eens hier en dan eens daar een kind te werpen.

    Zelfs al ligt dat allemaal op een boogscheut van mekaar:

    De overlijdensakte van Marie Dehenau-1840 is een overgeschreven akte natuurlijk, misschien dat daar iets mis is gegaan? Dat de ambtenaar van de burgerlijke stand een verkeerde opzoeking heeft gedaan en de verkeerde ouders heeft opgeschreven? Er is wel meer verkeerd met die overlijdensakte uit 1905: Prosper Vrijdag is zogezegd 24 jaar oud, maar hij is geboren in 1877, dus eigenlijk zou hij 28 jaar oud moeten zijn. Dus misschien is Marie Dehenau-1840 niet in 1905 overleden maar pakweg in 1900-1901?

    Wat het allemaal nog wat wat vreemder maakt, want Marie Dehenau-1848 is ook gestorven in 1900:

    Grrrrrr. Ik blijf ondertussen wel met mijn gat zitten aan Vrydag/Vrijdag en Dehenau / Denau / De Henau.

  • Adriana Chechik en ik

    Maar allez. Deze stond nog in draft, begot. Al van ergens in oktober 2022.

    We hebben alletwee hetzelfde meegemaakt.

    Zij in een soort schuimrubberkubusballenbad, ik vanop een instortende trap — maar wel allebei op ons staartbeen gevallen, rug op verscheidene plaatsen gebroken, en dan stapels en stapels metaal rond de ruggengraat gevezen.

    Ik heb dan een maand in het hospitaal gelegen en een jaar in de zetel doorgebracht thuis, met een ijzeren korset en alles. Het was niet zo aangenaam, en het is dat nog altijd niet. Het heeft ook meer gevolgen dan alleen pijn aan de rug, en die gevolgen worden er ook allemaal niet minder erg op naarmate de jaren vorderen.

    Ik dus voortaan absoluut bevestigend antwoorden als ze mij vragen of ik weet hoe het zou voelen om Adriana Chechik te zijn. Wat ook iets is, natuurlijk.

  • Deurbelpech

    Ik heb een nieuwe deurbel gekocht met een camera erin, en die zou dan moeten aangesloten worden op het systeem van de huidige deurbel, maar helaas!

    De huidige deurbel heeft de verkeerde soort elektriek. Te weinig volten, ‘t schijnt.

    En dus zal er een kabel moeten getrokken worden en allerlei gedoe. Volgende week. Niet meer deze week.

    Pech.

  • Bonk, in slaap

    ‘t Zal wel aan mijn nieren liggen en zo, maar ‘t blijft toch maar raar: wakker worden om 9u, om 10u uit mijn bed kruipen en drie kwartier later toch maar weer moeten gaan slapen wegens te moe om wat dan ook te doen.

    Op een werkdag is dat dan: geen middagpauze maar een middagslaap, en direkt na de werkdag in bed gaan liggen en in slaap vallen.

    Ik voel mij gelijk met de maand een oudere mens worden.

  • One the woman

    Zo, One the Woman is uitgekeken. Het was een degelijk einde, met zowaar een opening naar een mogelijk tweede seizoen.

    Met verwisselde mensen en dubbelgangers en geheugenverlies en ultrarijke mensen en misstanden in het rechtssysteem en alles.

    Misschien dat ik even een korte K-pauze inlas en iets anders dan Koreaans kijk, nu.

  • Orchesella

    De allereerste springstaarten die ik bewust zag waren toen ik klein was en op mijn buik op het stenen pad naast het huis van mijn grootouders lag, en kleine zwarte beestjes zag wegspringen als ik met mijn vinger in de buurt kwam.

    Daarna heb ik, denk ik, een jaar of 25 niet meer aan springstaarten gedacht.

    Tot ik negentien jaar geleden deze foto nam:

    Ik zette een foto van wat cocons van insecten online, en ik had niet eens gezien dat er een beestje op zat. Het internet was toen nog veel kleiner, en Frans Janssens, wereldspecialist springstaarten, vertelde me dat er een Orchesella cincta te zien was.

    Ik was meteen verkocht, en ik ben op zoek blijven gaan naar springstaarten.

    Vandaag was ik bij mijn moeder en er zaten er een paar van hetzelfde merk op de muur. Eentje met een kapotte voelspriet:

    En eentje met al zijn voelsprieten volledig:

    Foto’s nemen met mijn nieuwe lens, het blijft wat zoeken. Ik zou eigenlijk een paar van die beesten in de koelkast kunnen gezet hebben om ze wat letargischer te krijgen waardoor ik meer foto’s zou kunnen nemen hebben en dan gestacked. Ik had ook een beetje van een omgeving samen kunnen gesteld hebben om ze in een wat meer aangenaam decor te zetten, in plaats van ze gewoon op een witte achtergrond te hebben.

    Maar het is niet zo. En ik moest mij haasten want ik moest biefstuk bakken voor het gezin.

    …maar het blijft wel leutig om te zien hoeveel meer detail een betere lens mogelijk maakt. De foto hierboven toont duidelijk dat het beestje zeven ogen heeft aan elke kant. En om een idee te geven: die foto vergeleken met de beste foto van een Orchesella cincta die ik kon nemen met mijn Nikon 70-180 met twee lenzen ervoor:

  • Bomen en netwerken

    Ik was vandaag bij mensen die gegevens van verschillende types in een programma steken. Die gegevens zijn met elkaar verbonden. Het programma zegt: al wat er ingegeven wordt, hangt vast aan een project.

    De mensen die het programma gebruiken, denken in termen van een ‘kapstok’: alles hangt aan de kapstok van een project. Zeer schematisch, en met andere inhoud dan waar het eigenlijk over gaat, lijkt dit op het model van de toepassing:

    Ik heb een project, dat gaat over een huis met een feestzaal, die ik koop en verbouw en dan verhuur en onderhoud. Er is een luik ‘vastgoed’, een luik ‘kosten’ waar al mijn kosten zitten, een luik ‘baten’ met mijn opbrengsten, en dan een luik waar al mijn contracten in staan.

    Voor het gemak kan ik niet alleen links leggen naar boven naar de ‘kapstok’, maar ook horizontaal, bijvoorbeeld zo:

    Allemaal goed en wel, maar! Er zijn in de realiteit ook dingen die op een andere manier met elkaar verbonden zijn. En, vermoed ik met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, er zullen ongetwijfeld dingen zijn die op meer en andere manieren verboden zijn dan mogelijk is in het programma.

    Pak dat ik in één aankoop vier huizen koop, maar één huis aan één partij verhuur en drie aan een andere. Dat twee huizen een nieuw dak nodig hebben, dat ik een onderhoudscontract heb voor de tuinen van die vier huizen maar ook voor twee huizen op andere locaties.

    Dan wordt dat allemaal veel en veel ingewikkelder om alles telkens proper onder één ‘kapstok’ te krijgen. Dan zitten we niet meer met een boomstructuur maar een netwerk. Zelfs een klein stukje wordt dan bijzonder moeilijk te snappen.

    En dan wordt het interessant natuurlijk, om zoiets bevattelijk in een toepassing te krijgen. Met historiek. En een rechtenstructuur. En honderd andere dingen en connecties met vanalles.

    Ik weet niet hoe het met u zit, maar dit soort vragen, dat is dus waar ik mij het liefst van al mee bezighoud.

  • The Last Generation

    Het is gedaan, Star Trek: Picard.

    Het was een uitstekend einde van een uitstekend seizoen. Beste Star Trek sinds decennia.

    Leve Terry Matalas!