Finalnd is bestolen, bah.
Loreen had op dat podium kunnen staan, drie scheten gelaten hebben, en nóg gewonnen hebben volgens de ‘professionele’ jury.
Schande.
Tales of Drudgery & Boredom.
Finalnd is bestolen, bah.
Loreen had op dat podium kunnen staan, drie scheten gelaten hebben, en nóg gewonnen hebben volgens de ‘professionele’ jury.
Schande.
⁂
Het was feest op het werk, met een paar duizend collega’s het gras achter mijn werkplek vertrappelen, muziek en drank en eten en alles.
Ik ben niet meer dan een paar uur gebleven — Eurosong, meneer! — maar het viel mij wel enorm op: wat een oude, oude mens ben ik geworden. En hoeveel jonge mensen lopen er rond op het werk. En hoe divers. En hoeveel hadden hun kinderen mee.
Ge moogt er alles van zeggen dat ge wilt, en ge zult wellicht ook nog gelijk hebben ook, maar: de Universiteit Gent is een fijne plaats om te werken. Ondanks alles.
⁂
Ik vond het goed genoeg om door te gaan. De meeste zooi is niet door, dat is ook een goede zaak.
⁂
Oh no.
Heather Armstrong, Dooce, lichtend voorbeeld voor zoveel mensen die ook eens een blog gingen schrijven op het internet, hilarisch grappig en vreselijk ontroerend, dochter van de Avon World Sales Leader, moeder van Leto en Marlo, is overleden.
De wereld is armer geworden.
Haar laatste post is van schat ik net vóór ze van de wagen viel, en is alles wat Dooce fantastisch maakte.
Depressie is een vuil beest.
🙁
⁂
Hohoho, wat een uitstekende serie op de Netflixen. The Diplomat, over een mevrouw die de nieuwe ambassadeur van de VS in Londen wordt.
Ik vond het bijzonder goed.
Helaas wel met een cliffhanger.
Gelukkig wel met een bevestigd tweede seizoen.
⁂
⁂
Ik was meer dan een paar keer ontroerd door cononvanvlaanderen.
En om de één of andere manier trots om Vlaming en Europeër en al te zijn.
Fijn.
⁂
We zijn gaan kijken met het hele gezin en behalve dat het ons 120 euro of meer gekost heeft en dat er irritant veel voorfilmpjes waren en om de één of andere reden twee voorfilmpjes vol spoilers voor de film waar we naar gingen kijken, en dat de zetel niet comfortabel was en dat er een irritante pauze in het midden van de film was, was het een uitstekende film.
En dan na de film nog op café gaan zitten met maten.
Een geslaagde avond.
⁂
’t Is aflevering 16 van de 16, we zijn 1 uur en 11 minuten ver, en ik ben heel hard aan het wachten op het happy end.
’t Was Live Up To Your Name, met een dokter-acupunturist die 400 jaar geleden doodgeschoten wordt en wakker wordt in onze tijd, en een dokteres-westerse geneeskunde met een trauma omdat ze haar vader heeft zien doodgaan voor haar ogen toen ze klein was. De dokter van het verleden zit ook met een trauma wegens zijn moeder doodgedaan voor zijn ogen.
Dat schept een band.
Uiteraard komen ze in minofmeer conflict, en uiteraard worden ze verliefd op mekaar, en zijn er reizen achteruit in de tijd en weer terug (telkens hij doodgaat, springt hij over en weer, en als hij iemand vastheeft, springt die mee).
…en kijk, we zijn 1 uur en 16 minuten ver, en het mechanisme van het happy end is in gang gezet.
Oef.
Dat maakt er een aanrader van, Live Up To Your Name.
⁂
Tijd voor een streepje muziek.
⁂
Goddamn.
Vrouw dronken, rijdt twee mensen dood, lacht er wat mee.
Sommige dingen ga ik nooit begrijpen: zat rijden, en klagen over boetes wegens te snel rijden.
Om de zoveel tijd komt er eens een artikel over iemand die het zo vreselijk erg vind dat hij/zij tien boetes op een week kreeg en hoe schandalig dat het allemaal is.
Rijd dan niet te snel, of zo?
⁂
Zot.
En zeggen dat zijn manier om de hoeken af te ronden eigenlijk het gevolg was van een koerscorrectie wegens fout ingestelde dinges toen hij deze opaal aan het doen was:
⁂
For too many, especially in the West, Sun Tzu is often the lone voice speaking on behalf of millennia of Chinese strategic and military thinking, with the exception of a smattering of Mao Zedong quotes. The 2,400 intervening years of Chinese strategic writing and history between Sun and Mao—let alone the centuries preceding Sun Tzu—remain an unexamined black box.The mischaracterization of Sun Tzu as a metonymy for all Chinese strategic wisdom, past, present, and future, grossly distorts the text’s importance and provides unrealistic expectations of what The Art of War can reasonably offer the modern strategist. Moreover, it leads to a myopic view of current Chinese strategic thinking, as too many contemporary analysts seek to neatly trace back almost every Chinese action to verses found in this solitary ancient text.
⁂
Ik ben op Youtube al een tijdje aan het kijken naar afwisselend ondervragingen van moordenaars, mensen die maquettes in mekaar steken, en mensen die uurwerken repareren.
Daarjuist was ik aan het kijken — ’t is te zeggen, nu ben ik aan het kijken — naar Nekkid Watchmaker die een totaal mismeesterde Breitling Chronomat Valjoux 7750 aan het repareren is:
Ik heb altijd al een ding gehad met uurwerken, zowel analoog als digitaal. Ik dénk dat het komt van op de schoot van mijn grootvader te liggen als ik van de kleuterschool kwam, en dat hij mij dan de prentjes voorlas uit De Gentenaar (Beebie, Liefde Is…, Meneerke Peeters, De Rode Ridder, Suske en Wiske) en ik naar zijn Omega-uurwerk keek, waarvan de secondewijzer vijf keer per seconde vooruitschokte, en dat hij dat uurwerk elke dag moest opwinden, en dat hij het juist zette met de pieptonen van het middagjournaal op de radio.
Ik ben er bijna zeker van dat het dit model was, van ergens in de jaren 1930:
(Dat ik veel zou geven om te weten waar dat uurwerk nu is, en om het te laten repareren en het te kunnen dragen.)
Ik heb nu een Tissot-uurwerk aan — een relatief zeldzame Tissot Atollo Chronograph T12.1.586.41 — van rond het jaar 2000. Dat is dus al 23 jaar oud. Ik ben er zeer content van, ik vind het een mooi horloge, het enige dat er vervelend aan is, is dat ik om de zoveel jaar een nieuwe batterij moet laten steken.
Ik zou heel heel graag een echt mechanisch uurwerk hebben. Dat niet afhankelijk is van een batterij. Dat nog meer dan honderd jaar kan meegaan als er niet te zot mee gedaan wordt. (Dat ik aan mijn kinderen kan nalaten, ging ik zeggen, maar ik vrees dat zij daar niet in geïnteresseerd zijn, tsss.)
En dus was ik op zoek bij Tissot naar automatische (zelfopwindende) uurwerken.
Het is al láng geleden dat ik zó een coup de foudre had voor iets als voor dit uurwerk:
Wat een prachtig ding. Ik zou wel eens durven beginnen sparen.
⁂
Zucht ja. Socialisten met op den duur alleen nog maar aanhalingstekens en daartussen lucht.
Pff.
⁂