Tales of Drudgery & Boredom.
Voilà zie, MRI achter de rug. Om zes uur opstaan, om 6u30 of zo aan de balie van de medische beeldvorming, om 6u45 ingeschreven, om 7u10 in de MRI-machine, dertig seconden later beseffen dat ik moet hoesten en dat ik niet mag hoesten, en dan 362 trage tellen later klaar en naar huis.
Het duurt een week voor er resultaten zijn, en dan zijn we al volgende week vrijdag en is de kniedokter maar beschikbaar volgende woensdag.
Spannend wel.
⁂
In 2015 had Graham tranen in de ogen toen hij over Biden sprak:
En had hij dit te zeggen over Trump:
In de jaren daarna is Lindsey Graham zich verpopt tot de grootste fan van Trump, en de grootste criticus van Biden. Hij heeft onbevattelijk positieve dingen gezegd over de ene, en even onbevattelijk gemene dingen over de andere.
Ik zag zonet deze foto voorbijkomen van Lindsey Graham die Biden verwelkomt na orkaan Helene:
Er is ook een video, waar te zien is dat ze een lang gesprek hebben. Graham ziet er een gebroken man uit.
De theorie die al lang de ronde doet, is dat er meer dan ernstige kompromat is over Graham. Hoe het ook afloopt voor hem: tragisch verhaal.
⁂
Morgen om halfzeven ’s morgens of zoiets. Spannend!
Misschien gewoon rust met fysiotherapie, misschien een operatie. Misschien ook niets verkeerd met mijn meniscus maar iets anders.
Misschien kniekanker!
In alle geval volgende week uitleg van de kniedokter.
Ik had gisteren en vandaag een minder moment, vrees ik.
⁂
Spannender dan een zeer zeer spannende film: Dan die geholpen door vaak Nick en soms nog andere maten een volledig uitgebrand kasteel in Frankrijk herbouwt.
Dit is hoe het er uitzag toen hij het kocht:
Dit is hoe het eruitzag toen het nog geen ruïne was:
Hij documenteert alles, zonder tegenbericht elke weekdag. Ik kijk elke avond vanaf rond een uur of tien of er een nieuwe aflevering is, en dan onderbreek ik alles om die te zien. Ja, zó goed is het.
Dit is de eerste aflevering, met de staat van het kasteel als hij het net gekocht heeft:
En wat dan “spannend” betreft: Dan heeft de neiging om soms nogal ahem onverantwoorde risico’s te nemen, en aangezien het denk ik zijn vrouw is die de montage doet, weten we nooit of hij het al dan niet overleeft.
Dit is een typevoorbeeld: ze zijn bezig aan het laatste van de verschillende daken. Dat is een bijzonder hoog dak op een toren, en Dan dacht op een zondag: ik ga eens kijken of ik er zelf zonder hulp aan kan beginnen.
Waan. Zin.
⁂
Ik heb mijn knie pijn gedaan, en dan heb ik mijn knie nog meer pijn gedaan en nu ben ik thuis tot zeker het eind van de maand. Niet dat het een enorm groot verschil is met anders wegens veel thuiswerk vroeger en nu eigenlijk ook gewoon werk doen voor het werk, maar toch.
Het zit in het hoofd: ik kan zonder schuldgevoel uitslapen, en overdag dingen doen die niet met het werk te maken hebben. En ik ben officieel niet aanwezig op het werk, dus ik moet ook geen tijdsregistratie doen hoera!
Ik zou altijd ziek willen zijn. Behalve dan dat ik graag het gebruik van mijn knie terug zou hebben, natuurlijk. En dat het handig zou zijn om zonder krukken rond te kunnen geraken. En dat het ook een gemak zou zijn als de reis van het eerste verdiep naar het gelijkvloers en terug geen kwartier zou duren.
Overmorgen MRI. En dan volgende week kijken wat de MRI gezegd heeft.
’t Is eigenlijk raar, dingen niet meer kunnen doen. Met het ouder worden (en met accidenten aan mijn rug en al), waren er alsmaar meer dingen die niet meer lukten, en als dat geleidelijk aan genoeg gebeurt, geraakt een mens daar gewoon aan — de kikker in de kookpot en zo.
Als het ineens is, dan is het moeilijker. Ik kijk naar een serie en ik zie mensen door de knieën gaan, ik vraag aan mijn zoon om rap eens naar beneden om iets te gaan, mijn dochter springt op de velo om iets te gaan halen in de winkel. Ik denk: dat kan ik niet meer. Misschien kan ik dat nooit meer.
Niet altijd even evident.
⁂
Ik kwam dit beeldje tegen, uit The Outbursts of Everett True, een strip die van 1905 tot 1927 in de krant stond:
(Die “chromo” slaat op chromolitheografiën, trouwens.)
Wat mij opviel, is dat het één beeld is met drie acties:
Niets wereldschokkends, maar ik vond het wel wijs.
Het viel mij trouwens ook op hoe modern het soms aanvoelt — de kerel uiterst rechts hier had even goed door Robert Crumb getekend kunnen zijn, perspectief en alles:
Uitgebreid archief alhier te vinden (voor den tijd dat het duurt, ’t is soms om depressief van te worden hoe rap internetlinks rotten).
⁂
One of the all-time great XKCDs. It’s amazing that “check whether the photo is of a bird” has gone from PhD-level to trivially easy to solve (with a vision LLM, or CLIP, or ResNet+ImageNet among others).
Ondertussen al wat verouderd, maar het blijft grappig.
Examined here is the possible cognancy of Homeric Greek (w)ánax ‘king’ and Tocharian A nātäk ‘lord’ and their respective feminine derivatives (w)ánassa ‘queen’ and nāśi ‘lady.’ ‘King/lord’ may reflect a PIE *wen-h2ǵ-t ‘warlord’ or the like. Further afield is the possibility that a Proto-Tocharian *wnātkä might have been borrowed into Ancient Chinese and been the ancestor of Modern Chinese wáng ‘king.’
Charles Piller and the team here at Science dropped a big story yesterday morning, and if you haven’t read it yet, you should. It’s about Eliezer Masliah, who since 2016 has been the head of the Division of Neuroscience in the National Institute on Aging (NIA), and whose scientific publication record over at least the past 25 years shows multiple, widespread, blatant instances of fraud. There it is in about as few words as possible.
Notion is zijn weg kwijt.
Er was een tijd dat ik het elke dag, heel de dag gebruikte. Nu gaan er weken voorbij voor ik het nog eens bovenhaal, en dan is het eigenlijk ook maar voor zaken waar ik even goed Obsidian voor zou kunnen gebruiken.
Van Obsidian gesproken: dbfolder doet voor een groot deel wat Notion databases doet.
Gedoe en gepruts soms, en natuurlijk niet zo eenvoudig en proper(achtig) als in Notion, maar does the job, meestal.
Ik wil ook zo’n ding.
One night, while wrapping up a detailed ticket, a crazy thought hit me: “Hey, why not toss this whole ticket into ChatGPT and see what happens?”
And holy cow, it actually worked! The AI churned out the entire solution. Sure, there was a tiny hiccup – a small bug – but it was a breeze to fix.
I completed the entire task in just 30 minutes, including the time spent writing the ticket. By comparison, I estimate it would have taken Sam at least 4 hours, potentially up to 8 hours if the pull request required revisions. The efficiency gain was significant.
This was my “Oh shit, AI works” moment.
Veel te lange documentaire, soms naast de kwestie, maar Vangelis is en blijft een baas.
Vangelis was arguably the most prolific film composer of all time. His music for Blade Runner is among the most influential scores ever written. His Oscar-winning theme for Chariots of Fire is used for sporting events around the world. This all-encompassing film details his influences and inspiration with many of the most influential stars.
The extensive archive was initially opened to the public in 2018, with around 16,000 sounds initially made available online. It has now more than doubled in size to stock over 33,000 samples, which are available to download for free as a WAV or MP3 file. The BBC’s library features recordings dating back to the 1920s, and comprises sounds made in the broadcaster’s dedicated studio for use in specific BBC programmes, as well as field recordings captured out in the world. It’s divided into categories such as ‘Nature’, ‘Transport’, ‘Sport’, ‘Crowds’, ‘Footsteps’ and more.
YC is no longer an exclusive club where membership signals legitimacy—it’s becoming a broad index of tech startups.
YC used to be the Harvard for entrepreneurship, now it’s more like Squidward community college.
Ask about the frutilla blanca anywhere else in Chile and people blink their eyes, bewildered, especially if they’re under the age of 40. Despite its storied history in the nation, this native product is now on the brink of extinction. You can barely find it outside of the two regions where it’s still grown. It’s ironic, because the offspring these white strawberries spawned is everywhere: the large red strawberry that went off and conquered the world.
⁂
Er is nog maar één Highwayman meer.
Ik ben ongelooflijk blij dat ik hem live gezien heb. En zijn muziek blijft voor de eeuwigheid.
Kijk, die zwarte vlek ongeveer dertig centimeter vóór hem daar op de eerste rij, dat ben ik:
Hij was ook de enige die Sinéad O’Connor verdedigde die keer nadat ze een foto van de paus had in twee gescheurd. To his eternal credit.
⁂
Artificiële intelligentie jong. Een groot deel is gehallucineerd, het heeft niet door dat het een real-time game is denk ik, en een paar keer is het lachje zeer artificieel, maar toch indrukwekkend.
NotebookLM, ’t zijn dingen.
⁂
…spending een bloederige eeuwigheid om iets te debuggen en dat het uiteindelijk bleek een breindode geluidsbibliotheek te zijn in Python die altijd al zonder problemen gewerkt heeft, maar nu ineens besloot om zomaar te stoppen met werken en van de meest basisniveau OS-fouten te genereren.
Maar bon. ’t Is gelukt om het op te lossen.
Morgen ga ik eens andere bugs doodmeppen in mijn spelletje dat ik aan het maken ben.
⁂
Ik ben voorbeelden van layouts aan het zetten op een website.
Er is een Nederlandstalige versie en een Engelstalige versie van de voorbeelden.
De Nederlandstalige versie heeft De Leeuw van Vlaanderen, de Engelstalige heeft Ivanhoe.
Huhuhu.
⁂
Voor het eerst sinds ik bij de kniedokter over en weer geraakt was: van de eerste verdieping thuis weggeraakt.
En dan niet zomaar gewoon naar het gelijkvloers, maar meteen naar ergens buiten Gent wegens al lang vastgelegd dat we gingen gaan eten vanavond.
We hebben ons — discreet, maar toch — gedragen gelijk boeren: samen denk ik een kilo brood en 150 gram boter gegeten, onze saus opgesopt met dat brood, kommetjes leeggedronken in plaats van er met de lepel in te klooien en uiteraard gelijk toeristen foto’s gemaakt van de borden met een telefoon die alleen maar slechte foto’s kon nemen gezien het licht. 🙂
Mijn absolute favoriet was een kroket van kalfshersenen.
⁂
/insert discussie over mentaal model en hoe de interface u daarbij moet helpen, en dat het hoegenaamd niet uitmaakt of het mentaal model al dan niet de échte waarheid weergeeft.
A good interface is a locus. It is usually where our explanation ends, but always where it begins. It is a stepping stone, not a terminus. And so, an interface should reveal the shape of the underlying implementation. It should only obscure the finer details that are, to most people, irrelevant. It should be transparent like frosted glass.
In evolutie- en fossielennieuws: Youti yuanshi, een minuscuul (4 millimeter) maar ongelooflijk goed bewaard fossiel uit China, leert ons over het begin van de arthropoda.
Fascinerend.
De nieuwe Bong Joon Ho. Met Robert Pattinson en sciencefiction en ’t schijnt grappig. Ik las dit erover en ik ben verkocht: “David Zaslav’s Warner Bros has been trying to bury Bong Joon-ho’s sci-fi follow up to Parasite for over a year now, refused to let it play Cannes, and is now dumping it in January. Rumors are Robert Pattinson’s weirdo performance also bothered them which to me means it must be friggin’ awesome.”
Eén van die dingen waarvan ik zeg “oh wijs! direkt aan beginnen!” om dan vijf minuten later te beseffen dat het vooral voor de inspiratie zal zijn en niet voor het zelf maken. Wegens AI, ha.
What WP Engine gives you is not WordPress, it’s something that they’ve chopped up, hacked, butchered to look like WordPress, but actually they’re giving you a cheap knock-off and charging you more for it.
This is one of the many reasons they are a cancer to WordPress, and it’s important to remember that unchecked, cancer will spread. WP Engine is setting a poor standard that others may look at and think is ok to replicate. We must set a higher standard to ensure WordPress is here for the next 100 years.
Save links Chrome extension. Contribute to mvuijlst/save-links-extension development by creating an account on GitHub.
inception!
In this first half of our two-part interview, we discuss…
In 1972, sperm whales breathed a huge sigh of relief because the Endangered Species Act was passed and these magnificent creatures could no longer be killed for their precious oil. In North America alone, 55 million pounds a year were being consumed. Little did anyone know that the car-driving public was about to learn a painful lesson — their automobiles’ transmissions were in big trouble without sperm whale oil.
Thanks to the critical role that sperm whale oil played in making automatic transmission fluids and gear oils, car transmissions routinely lasted for the life of vehicle. Once alternative ingredients had to be found, transmissions began failing at unheard-of rates. Before 1972, less than 1 million transmissions failed each year; without sperm whale oil, transmission failures exploded to more than 8 million by 1975.
Heerlijk museum. Het was vijfentwintig jaar geleden al aan vernieuwing toe (wellicht 125 jaar geleden óók al, ahem). Maar in 2019 of zo hebben ze beslist dat het tijd was om het gebouw aan te pakken, en dus moest de inhoud verhuizen. Ondermeer ook twee walvissen die aan het plafond hingen. Spannend!
Since their first discovery in the 1940s, around 430 glyphs have been discovered on the arid plateau known as the Nazca Pampa.
Now, using drones and AI, a team led by archaeologist and anthropologist Masato Sakai of Yamagata University in Japan has discovered a jaw-dropping 303 more in just six months – nearly doubling the known number.
With the discovery comes new insight regarding the function of the mysterious symbols.
Videos from Tulkarm and Jenin show bulldozers destroying infrastructure and businesses, as well as soldiers impeding local emergency responders.
Niemand in de hele wijde wereld kan deze beelden en dit artikel goedpraten.
⁂
Ik mag meedoen aan de selectieprocedure van kandidaten voor een functie ergens.
En ja, dat valt onder de traditionele rubriek “klonk eigenlijk wel wijs op het moment zelf dat ze het mij vroegen maar later beseft dat het eigenlijk wel werk is en veel spijt dat ik geen neen heb gezegd maar uiteindelijk zal het allemaal wel meevallen zeker?”
Het is uitgebreider dan ik dacht. Ik dacht: op dag X naar een gesprek gaan, paar vragen stellen, hopsakee klaar. Blijkt: er is een schriftelijk deel en een mondeling deel, er moet naar zeer concrete competenties gepeild worden, beide delen moeten op een bepaald aantal punten staan, met voorafgemaakte vragen en antwoorden en een verbetersleutel, en allerlei en gerief en gedoe.
Maar bon, geen erg. Het is eigenlijk wel wijs om een examen op te stellen. Ik had mij vóór mijn vakantie al voorbereid en een hele waslijst aan mogelijke casussen en vragen opgesteld waar de gezochte competenties in aan bod kwamen, en ik had een redelijk serieus idee van hoe ik de casussen graag zou opgelost zien door kandidaten.
Dus het viel allemaal nog mee.
Wel een grappig concept, een schriftelijk examen op een computer zonder internet. Ik had dat ook tijdens de procedure om aan de UGent te komen werken, en dat viel eigenlijk meer mee dan verwacht — maar in mijn geval waren er geen technische vragen, was het allemaal organisatie en communicatie en management en consultantees en al. Hier gaat het om een veel meer technische functie. Ik zou dat niet graag doen zonder internet, ik.
⁂
Heerlijk.
⁂