Floaty bouncy happy

Trilalie tralala, ik ben helemaal tout chose. De medicamenten spreken, vrees ik. En dat alles met een vriendinnetje van Zelie in het huis, ‘t is proper. Eum. Morgen is het de bedoeling met z’n allen naar het ijssculptuurdinges in Brugge te gaan kijken. “Z’n allen” is in dit geval: Sandra (mijn madam) Zelie (dochter, zes …

Een puber van zes

Help! Zelie is aan haar puberteit begonnen! ‘t Is nu al een paar keer dat een vergelijkbaar scenario zich afspeelt: INT – EVENING – LIVING ROOM In de buurt van zeven uur. Zelie moet haar kleren uitdoen en haar pyjama aandoen. Ze heeft net een doos van Doornroosje met een diorama erin bovengehaald. De doos …

This doesn’t bode well

Oeioei. Vanavond een vzw opgericht (u mag me allemaal secretaris noemen, jazeker), thuisgekomen om iets voor twaalf, en moeten constateren dat onze jongste al twee uur niet aan het slapen was. Wat zeg ik, niet aan het slapen—aan het bleiren dat het geen naam heeft. We zijn nu een kleine twee uur later en hij ligt …

Familie II

Meh. Nee, de eerlijkheid gebied me te zeggen dat de kinderen alledrie engeltjes geweest zijn vanavond. Jan is zonder enige vorm van protest gaan slapen. Ik vond zijn slaapmateriaal niet meteen, en ik heb wel degelijk misschien een kwartier of meer aan een stuk het hele huis ondersteboven gesmeten, maar ik ging gewoon om de …

Familie

Mijn madam is ervandoor. Uit aan het gaan. ‘t Is proper. Ik zit thuis alleen met de kinderen, pauvre de moi. Normaal gezien, met onze drie koters, is dat geen enkel probleem: beetje spelen, aan tafel, eten in hun hoofd krijgen, nog wat spelen, een kwartiertje televisie kijken, kleren uit, Jan een nieuwe pamper, pijama’s aan, …

Sinterklaas

Timing is alles, ook voor de Grote Kindervriend uit het verre Spanje. De handlanger van de goedheilige kerel te onzent, ‘t is te zeggen mijn madam, was vergeten de wensen van onze bloedjes op tijd door te geven aan de Collishop van de Colruyt. En dus heb ik het gisterenavond gedaan. En dus, wisten ze …

Onze vader

Oei, een aardig moment daarjuist. Zelie: "Moet ik eens een gebedje zeggen?" Ik: "Eum, ja, doe maar." Waarna zij op haar knieën in de zetel gaat zitten, de handjes vouwt, en een onzevader doet. Afsluitende met een kruisteken. En ze zit nu al een minuut of vijf haar onzevader te frazelen in de zetel. Vreemd. …

Met de kinderen op schok

Maar wat een plezier is het om met twee grote kinderen van zes en vier en een half thuis te zijn. Stùkken beter dan met twee grote kinderen en een kleuter van anderhalf jaar, in ieder geval. Vanochtend kunnen uitslapen tot ruim halfnegen (“kindjes, kijken jullie maar wat TV als jullie willen”), dan in de …