Jaar: 2021
-
Kemble maakt ruzie
Toen ik Beowulf aan het lezen was in een nieuwe vertaling, was ik benieuwd naar oudere vertalingen. Ik keek op de wikipediats, en die zei me dat de oudste vertaling naar modern Engels door John Mitchell Kemble was, in 1837. Het internet zijnde wat het internet is, is het tegenwoordig bijna evident dat dat boek…
-
Dirk & Steele #2: Shadow Touch
Geen idee wat ik verwacht had. Niet dit, in alle geval. Het vorige boek eindigde met een happy end, achtig, maar ik had toch ergens gedacht dat de personages zouden verder gebruikt worden. Neen dus: dit is iets helemaal anders dan het eerste boek. Andere personages, ander type verhaal. Artur Loginov is een detective bij…
-
Dirk & Steele #1: Tiger Eye
Eind augustus las ik Monstress, en echt uitstekend was dat niet, maar ook niet meteen rotslecht. Ik had nog nooit van de scenariste gehoord, en schets mijn verbazing als ik zie dat ze een hele reeks paranormal romance-boeken geschreven heeft! Ik ben altijd in de markt om wat schlock te lezen, dus hey, waarom niet.…
-
Beowulf – A New Translation
Traduttore, traditore. Het is een bijzonder moeilijk vak, vertalen. Elke vertaling is noodgedwongen ook een hertaling, en geen mens wil een letterlijke woord-voor-woord-vertaling, tenzij om academische redenen misschien. Het is moeilijk om een pakweg Deens boek geschreven in 2021 te vertalen naar het Nederlands omdat we hele lappen context en verwijzingen missen — beeld u…
-
Radiance
Ik had dit boek heel graag vijfsterrenuitstekend willen vinden. Uiteindelijk vind ik het maar driesterrendegelijk, en ik vind dat zelf wel spijtig, want er zit een uitstekend verhaal in dit boek. Helaas is het (naar mijn goesting) bijna helemaal verdronken in de vorm van het boek. Helemaal in het begin van het boek staat een…
-
Black Cloud, Vol. 1: No Exit
Dat was een teleurstelling. Zelda leeft op straat maar ze kan naar een andere wereld gaan ook, waar ze blijkbaar iemand heel belangrijk moet geweest zijn — iets met oude goden of een vorige generatie opzijgezet hebben of een revolutie of zo — maar ze is daar dan weggegaan om onduidelijke redenen. In onze wereld…
-
Sum: Forty Tales from the Afterlives
“Read Sum and be amazed”, maant de omslag mij aan. “Read Sum and go meh“, vrees ik. Het concept: veertig korte korte verhaaltjes van wat er gebeurt nadat we dood gaan. Hier en daar zit er eentje tussen dat wel iets heeft. Het eerste verhaal bijvoorbeeld, waarbij na de dood alle gelijkaardige gebeurtenissen na elkaar…
-
Thessaly #3: Necessity
Als het hart van het eerste boek Simmea en Apollo waren, en van het tweede boek Apollo en zijn dochter Arete, is het hart van dit boek Crokus, de bouwrobot die na discussies met Sokrates in boek één zelfbewustzijn blijkt te hebben. Crokus is niet noodzakelijk het hoofdpersonage, maar zijn verhaal benadert het dichtst waar…
-
Den hof: een aaneenschakeling van miserie
Het zijn dingen, met dat slecht weer. Ik heb drie bomen staan in een pot, en kijkt, roest: Bij één van de drie bomen zitten bijna alle bladeren vol, ’t is godgeklaagd. De bladeren zijn nog niet dood, maar dat is een kwestie van dagen. Ik heb dus maar preventief de aangetaste bladeren (en een…
-
Thessaly #2: The Philosopher Kings
Als het eerste deel het verhaal van vooral Simmea was, is dit vooral het verhaal van Apollo. We zijn twintig jaar na het eerste boek, en het is opnieuw hetzelfde: er zit wel degelijk een verhaal in (Apollo wil wraak nemen en trekt er met een aantal mensen van de Stad per boot op uit),…
-
Thessaly #1: The Just City
“A tale of philosophy, art, and the struggle for excellence in all things”, zegt de boekomslag, en dat is precies wat het is. Wat een onnoemelijk raar boek. Athene — de godin Pallas Athene — beslist een experiment te doen: ze wil kijken of de ideale stad van Plato in het echt zou kunnen werken.…
-
Shatter Me #6: Imagine Me
Yesss. Ik heb gewoon doorgelezen tot het uit was, dat ik er van af was. Want laat ons daar niet raar over doen: deze reeks had in drie boeken kunnen verteld worden ook. Juliette is bijna heel het boek volledig passief, de enige andere verteller is Kenji, Warner is een etter zonder Juliette erbij, Adam…
-
Menstruating people
Ik vond het altijd al een beetje stom, de discussie rond “menstruating people”. Er zijn vrouwen die menstrueren, en er zijn vrouwen die niet menstrueren. De grootste groep vrouwen die niet menstrueren, menstrueren niet omdat ze te jong dan wel te oud zijn. Er is ook een groep vrouwen die niet menstrueert om allerlei andere…
-
Shatter Me #5.5: Reveal Me
Oh nee. Nog een Kenji-novelle. Geeuw. Het verhaal begint meteen na Defy Me, en het enige interessante aspect van het boekje is Nazeera, die ik veel en veel liever in een hoofdrol had gezien. Oh, en dan eindigt het op een cliffhanger. Tja.
-
Shatter Me #5: Defy Me
Het voorlaatste boek, als we even vergeten dat er nog een korte novelle komt ook. Juliette is uiteindelijk maar eventjes Supreme Commander van Noord-Amerika geweest, en dat is katastrofaal slecht afgelopen. Zoals het een bijna-laatste boek betaamt, zijn we zeer diep in het verhaal, en is er niet echt veel over te vertellen zonder het…