Gelezen: Final Incal

Alexandro Jodorowsky (scenario) & José Ladrönn (tekeningen)Les Humanoïdes Associés1 – Les quatre John Difool (2008, 66 blz.); 2 – Louz de Garra (2011, 50 blz.); 3 – Gorgo-le-sale (2014, 49 blz.) Jodorowsky vond bij nader inzien zijn oorspronkelijk einde voor de hele Incal-dinges (“oef het was maar een droom”) niét zo goed, en besloot dan …

Gelezen: Crown of Stars (Crown of Stars #7)

Kate Elliott2006, 624 blz. Wat had ik gezegd? Dat ik wel dacht dat ik een outline zag van hoe het een happy end kon worden? En dat er ook een GRRM-achtig bittersweet ending zou kunnen inzitten? Ha, wel, ja dus. Ik ga niet spoilen, maar ‘t was een degelijk einde. ‘t Is één van de …

Gelezen: In the Ruins (Crown of Stars #6)

Kate Elliott2005, 624 blz. Ik had het natuurlijk moeten weten, dat er nog veel losse einden te knopen waren. Een heel volk dat teruggekomen is van 2700 vakantie (al is het voor sommigen onder hen maar alsof er een paar jaar zijn verstreken), mensen die verloren hebben in het vorige boek maar niet dood zijn …

Gelezen: The Gathering Storm (Crown of Stars #5)

Kate Elliott2000, 977 blz. Wat een vreemd boek. Er komt schot in allerlei zaken, en toch lijkt het alsof er heel weinig gebeurt. Het lijkt alsof er heel weinig gebeurt, en toch is het bijna duizend bladzijden. Het is bijna duizend bladzijden, en toch was het op een dag uitgelezen. De reeks heeft een stapel …

Gelezen: Child of Flame (Crown of Stars #4)

Kate Elliott2000, 916 blz. Dit stond onuitgelezen op mijn Kindle sinds de zomervakantie. Ik was content van de eerste drie boeken van de reeks, maar hier was ik gewoon stilgevallen. De serie speelt zich af in een alternatieve versie van de middeleeuwen, een paar generaties na Taillefer, hun versie van Karel De Grote. Er zijn …

Gelezen: Moi qui n’ai pas connu les hommes

Jacqueline Harpman1995, 216 blz. Tja. Goed begonnen, het jaar. “De tweeregelsamenvatting klonk als postapokalyptisch en een groep vrouwen zoals in Mad Max: Fury Road,” schreef ik. Het is minder dan dat en wellicht ook veel meer dan dat. Mensen die literatuur of dergelijke doen, zullen er ongetwijfeld allerlei dingen in lezen. Een allegorie voor de hel …

Nikki Erlick: The Measure

Ik ben begonnen aan een reeks van “beste sciencefiction van 2022”, en deze zat in verschillende lijsten op de interwebs. Niet echt sciencefiction, awoert. Meer fantasy, als een mens eerlijk zou zijn, dan sciencefiction. Maar zelfs dat zou alleen maar “per definitie” zijn, en niet naar gevoel. Per definitie, omdat sciencefiction in mijn hoofd gaat …

The Dark Queens: The Bloody Rivalry That Forged the Medieval World

Het was lang geleden dat ik nog zo lang over een boek gedaan heb: drie! weken! Dat wil niet zeggen dat het boek niet vlot leest, dat wil ook absoluut niet zeggen dat ik het een slecht boek vond waar ik maar niet door geraakte. Dat wil enerzijds zeggen dat ik veel meer andere dingen …