Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Installeren, installeren

    Op het werk was er geen computer meer op overschot, enfin ja ‘t is te zeggen waren er wel computers op overschot, maar geen die redelijk snel in gebruik te nemen waren in afwachting van een nieuw toestel.

    Behalve een oude Windowscomputerdoos. Die ik dan maar meteen ook naar Windows 10 overgezet heb: gemákkelijk! De tijd dat we een paar dingen bespraken in de keuken, en het was alsof het een nieuwe computer was.

    Die dan ook meteen met mijn OneDrive kon spreken, en al mijn documenten kon binnentrekken, en voor ik het wist, kon ik mijn kas weer opvreten met gewoon dingen proberen doen werken, en was het alsof ik op mijn eigen oude computer (maar dan een eind trager en luidruchtiger) aan het werken was.

    En dan thuiskomen, en proberen de computer te doen praten met het fototoestel. Niet zo simpel, want er moet een nieuwe firmware op de fotokodak om files te doen verschijnen op Windows 10, en om die firmware op de fotomathilde te krijgen, moet ik files op een SD-kaart zetten, en om dát te doen, heb ik een card reader nodig, maar o wee! de card reader is ook niet compatibel met Windows 10 — het is dan ook een model van de jaren lang geleden.

    Wat doet een mens dan? Haja, Linux op een USB-stick zetten en hopen dat de card reader in Linux wel nog herkend zal worden, zeker? Here goes nothing!

    update: Nah. De card reader is naar de zak. Ubuntu herkent hem ook niet, en de computer ontploft als ik er een SD-kaart in steek of uit haal. Grrr. Gelukkig doet het fototoestel wifi-verturing van foto’s en zo, maar da’s dan wel schrikkelijk traag. Ah well.

    ⁂

  • Kabels, 32, 64, USB, yada yada

    Het stomme toeval wil dat we deze zomer een bootlading oude computers naar recyclage, kringloopwinkel en gelijkaardige afgevoerd hadden. En dus dat het nu al heel lang geleden is dat er in ons huis zó weinig computers aanwezig zijn.

    Er stonden wel nog een aantal niet-laptops hier en daar, en daar heb ik er één van bovengehaal. Een computer van denk ik eind 2009, die toen top of the line was en nu nog net bruikbaar, hoe gaan die dingen?

    Er stond nog Windows 7 op met twee jaar achterstallige updates. Eerst probleem: dat ding op het netwerk krijgen. Toen we hier verbouwden tien jaar geleden, hadden we overal netwerkkabel laten leggen, maar ge ziet van hier dat dat allemaal aangesloten is geraakt — waarom zouden we, met draadloos netwerk overal?

    Het stomme toeval wil dat we deze zomer een bootlading oud materiaal (kabels, adaptatoren, kaarten, harde schijven, vanalles) naar reclyclage, kringloopwinkel en gelijkaardige afgevoerd hadden. En dat het nu dus ook al heel lang geleden is dat er in ons huis zó weinig computerwisselstukken aanwezig zijn.

    En ik dus zeer hard op zoek moest naar:

    • een RGB-monitorkabel
    • een aanpassingsstuk van RGB naar HDMI (de ene monitor die er nog staat is een RGB-dink, de ene computer die nog min of meer werkt, heeft HDMI-uitgangen)
    • een draadloos netwerkding
    • een keyboard
    • een muis

    Ik heb uiteindelijk een wifi-usb-dongle van mijn Rasberry Pi gehaald, een verdwaalde RGB-kabel gevonden in het achterhuis, een RGB/HDMI-aanpassingsdink gehaald van een zeer oude PC waar een grafische kaart in zat met één RGB en één HDMI-uitgang, een oud Dell-keyboard gevonden en mijn Logitich Anywhere MX-luis hebben ze niet meegediefd, ‘t was zaak van ergens nog zo’n USB-stukje te vinden.

    Oh ja, een computer die geen laptop is, dat maakt niet vanzelf geluid. Het stomme toeval wil dat we deze zomer een bootlading geluidsmateriaal (zeker vijf van die 5.1 en 7.1 en watnog-surround-systemen met allerlei boxen en subwoofers met telkens bijhorende Kabelsalat) naar reclyclage, kringloopwinkel en gelijkaardige afgevoerd hadden. En dat het nu dus ook al heel lang geleden is dat er in ons huis zó weinig geluidsproducerende dozen aanwezig zijn.

    De Sonos-boxen hebben de idioten wel laten staan, en dus was het alleen nog op zoek gaan naar een kabel met aan de twee kanten een 3.5mm plug, die tussen de computer en de Sonos Line-In spannen, Sonos op Line In Input zetten en hey presto, ik kan weer naar lawijd luisteren.

    Ik zeg “hey presto”, ik bedoel eigenlijk “urgh nééé waarom duurt het allemaal zo eeuwigegodslangggggg?” — dat USB-wifi-dingetje was denk ik in een vorig leven een naakte slak, zo traag dat het ging. En dus moest ik op zoek naar een netwerkkabel. Juist, zo’n ding dat ik met bootladingen had weggedaan deze zomer. Gelukkig staat er nog één doos vol gerief dat nog niet afgevoerd was, en daar zat een kabel van wel twintig meter lang.

    Oef. Een computer die reageert, die lawaai maakt, die op het netwerk kan, en die er zeer zeer oud uitziet.

    Omdat Windows 7 toch wel oud is en Windows 10 toch gratis is, heb ik er gisteren dan ook maar meteen Windows 10 op gezet, en OneDrive gesynchroniseerd, en zo had ik vanmorgen zo ongeveer al mijn documenten terug.

    Ook vanmorgen was het fototoestelletje dat ik gisteren online gekocht had, toegekomen, heb ik een paar foto’s genomen, en dacht ik die in Lightroom te importeren.

    Tiens: “no images found”, zegt Lightroom.

    Oh, hang on. Het is verdorie Lightroom 5.7.1, en mijn Creative Cloud-dink weigert Lightroom CC te installeren. Waarom?

    Gack! Er stond een 32-bit Windows 7 op, en die is uiteraard naar een 32-bit Windows 10 ge-upgegraded (geüpgradet?). Zucht. En Lightroom CC heeft een 64-bits OS nodig.

    Downloaden dan maar. En op een USB zetten, en proberen booten van USB en van USB installeren. En als dat niet lukt: op zoek gaan naar een schrijfbare DVD om een ISO van Windows 10 op te branden.

    Het stomme toeval wil wel dat ik deze zomer een bootlading DVD’s en CD’s heb afgevoerd naar… inderdaad.

    ⁂

  • Argh

    Er zijn nog een hele reeks andere dingen ook weg, wegens een extra portefeuille (en identiteitskaart, en SIS-kaart, en leerlingenkaart, en bankkaart, en bla en bla) die we niet hadden weten verdwijnen, en bij nader inzien ook een hele rugzak vol fotomateriaal met nog een laptop in.

    En al mijn goede keukenmessen.

    En de verzekering komt alleen tussen voor dingen die met computers gebeuren — een verzekering voor de hele inhoud van het huis was er niet. ‘t Schijnt ook dat dat schrikkelijk duur is, en dat alles dan geschat en gefotografeerd moet worden en ugh.

    Enfin ja. CSI:Gent is ondertussen ook langsgeweest (geen echte sporen, misschien een voetafdruk). En voor de rest is het zoeken naar facturen en aankoopbewijzen.

    Zugd.

    ⁂

  • Gelukkig zijn er geen doden gevallen

    Hoera! Ik ben zo gelukkig! Ik ga een nieuw fototoestel kopen! En Louis een nieuwe laptop! En Sandra ook een nieuwe laptop! En ik krijg van mijn werk ook een nieuwe computer!

    In het kader van ‘dingen die ons nu nog nooit overkomen waren’: vanmorgen opgestaan, en alle laptops en fototoestellen en materiaal waren verdwenen uit ons huis. En portefeuilles en zo ook.

    De deur ingestampt, en gelijkvloers en eerste verdiep leeggeroofd: ‘t zijn dingen.

    En dan kan een mens nog proper backups nemen van foto’s en alles: als de backupschijven ook meegediefd zijn, zijt g’er niet vet mee natuurlijk.  Oh zeker, er staat vanalles op Flickr, maar dat is maar een klein stuk van alles, en uiteraard niet de raw-files.

    Ah well. Er zijn geen doden of lichamelijke slachtoffers, ‘t is toch altijd dat. Maar nu moeten we dus wél alle wachtwoorden overal veranderen, nieuwe documenten aanvragen, politieverhoren, CSI:Gent die langs moeten komen voor vingerafdrukken en alles — pfff.

    Het is elf uur en Louis ligt nog in zijn bed, ik heb gelijk de moed niet om hem wakker te maken, om hem te moeten zeggen dat de laptop waar hij jaren voor gespaard heeft, er niet meer is.

    ⁂

  • Links van 7 september 2015 tot 18 september 2015

    Hebden Bridge Chess Club: The Hardest chess problem in the world?
    Hebden Bridge Chess Club members will be well acquainted with my passion for digging up chess curiosities from across the ‘interweb’. Recently I came across the perplexing puzzle below. It’s White to play and mate in 1.

    Anil Dash
    To be fair, Will.I.Am’s interest in technology has become clearer in recent years; he recently put out a smartwatch called PULS, which is a good alternative to the Apple Watch for people who prefer a smartwatch that doesn’t work.

    West ‘ignored Russian offer in 2012 to have Syria’s Assad step aside’ | World news | The Guardian
    Russia proposed more than three years ago that Syria’s president, Bashar al-Assad, could step down as part of a peace deal, according to a senior negotiator involved in back-channel discussions at the time. Former Finnish president and Nobel peace prize laureate Martti Ahtisaari said western powers failed to seize on the proposal.

    Slipping Away | Maclean’s Magazine
    Jo Aubin has Alzheimer's. He's 38.

    That Facebook post you just liked is an ad—and you didn’t even realize it
    In the gold rush for Facebook traffic, brand and celebrity pages are the final frontier. Liquid Social’s strategy circumvents that problem facing most publishers by letting people with influential social media accounts do the legwork.

    ⁂

  • Rare vergaderingen

    Vandaag was er weer een telefoonconferentiecall met kweetniethoeveel verschillende partijen, voor een project dat morgen verdedigd moet worden.

    Niet dat het niet werkt, zo’n telefoongesprek met twintig man, maar ik denk soms dat het gemakkelijker zou zijn om het in een IRC-achtig chatvenster te doen. Dat niemand zich moet inhouden om te spreken, en dat iedereen kan spreken.

    Want echt efficiënt is dat niet, natuurlijk, als er maar één persoon tegelijkertijd het woord kan voeren, in één gesprek — terwijl er even goed drie vier gesprekken tegelijkertijd zouden kunnen gevoerd worden, waar meer dan één persoon tegelijkertijd spreekt.

    En dan de mogelijkheid geven om berichten aan iedereen te schrijven, of eventueel ook privéberichten in ad hoc-groepen.

    Gah.

    Google Wave, dát was nog een iets.

    ⁂

  • Koud!

    Hoera! Het wordt weer koud! De beste tijd van het jaar is aangebroken!

    Nu nog die twee drie muggen dood krijgen die nog altijd in onze slaapkamer rondhangen, en het is perfect.

    ⁂

  • Politiek: jong geleerd

    ‘t Is weer die tijd van het jaar de verkiezingen voor het leerlingenparlement op de lagere school.

    Anna’s verkiezingsaffiche met har volledige verkiezingsprogramma erop is klaar:

    Print

    Die leeshoek en die spelletjesbibliotheek is eigenlijk wel haalbaar, en meer groen op de speelplaats is misschien gewoon zaak van een paar bakken te zetten met een struik in. Maar het is wel een prachtige illustratie van hoe politiek écht werkt: het is niet het realiteitsgehalte of hoeveel er over nagedacht wordt dat telt, maar wel hoeveel vriendjes/vriendinnetjes je hebt en hoe belachelijk de beloftes soms zijn.

    Iedereen een pony! Gratis snoep! Gouden bergen!

    ⁂

  • Gaah

    Ik had iets veranderd en toen wou het niet meer terug gaan naar wat het daarvoor was!

    (Maar even later lukte het wel weer, oef.)

    Prutsen met WordPress, het is soms raar.

    ⁂

  • De hel

    On peut rêver quelque chose de plus terrible qu’un enfer où l’on souffre, c’est un enfer ou l’on s’ennuyerait. — Victor Hugo, Les Misérables

    ⁂

  • Busy busy busy

    Het begint een béétje op te klaren, op mijn persoonlijke to do-lijst.

    Nieuwe website voor de oudleerlingenbond van de school staat in eerste versie online (de voeten in de aarde om een Django-site (op Python 3.4) met een standaard mySQL-database in de lucht te krijgen: ge wilt het niet weten). Nieuwe website voor de wijk staat in eerste versie online (de oude site was om mysterieuze wijze kapot en ik heb geen flauw idee wat het zou kunnen geweest zijn, en in ieder geval de site moest toch nieuw gemaakt worden). Nieuwe website voor het werk staat in eerste versie online (alleen de vertalingen moeten maandag nog binnenkomen).

    Oh, en de madam haar site is ook in het nieuw.

    En ik ben een boek aan bet layouten en ik zit aan bladzijde 58 van de pakweg 180:

    boek1

    En boeken te lezen (Satanic Verses nog maar eens, en ook nog maar eens herbegonnen aan de Gormenghast-trilogie) en radioprogramma’s te luisteren (This AmericanLife in te halen, grr). En televisieseries te zien en documentaires en films en aaargh.

    Busy busy busy.

    (Mag ik u trouwens van ganser harte deze uiteenzetting over David Hockney aanraden?

     

    ⁂

  • Koken, jaar 3, les 2

    Het is dit jaar vis en streekgerechten, en we beginnen met de vis. Ik heb daar geen enkel probleem mee: vis is enorm lekker, en ik was eerlijk gezegd een beetje uitgekeken op les na les saus op basis van bruine fond.

    Deze week: mosselen, tong en panna cotta.

    Ik ben, for the record, een enorme schijtlaars als het op nieuwe mensen aankomt, en er zitten dit jaar allemaal nieuwe mensen in de groep en ik ben daar in eerste instantie dus bang van, maar uiteindelijk valt het allemaal meer dan goed mee, oef. Het werk gaat gelijk een lierken, de tijd vliegt vooruit, we leren bij, en het eten is machtig goed.

    Om te beginnen: mossels op drie manieren. Een uitstekende mosselsoep, mosselen met en fijne brunoise van witte selder en wortel en een vinaigrette met koriander en xeresazijn, en een paar mosselen met kruidenboter onder de grill. Duimen, vingers, aflikken.

    Voor het hoofdgerecht twee primeurs. Om te beginnen: tong op een andere manier. Normaal gezien laten wij tong op zijn geheel, of heel soms eens knip ik er de zijkanten af als ik geen zin heb in zagerijen van kinderen die niet gewoon zijn vis met graten te eten. Deze keer was het: tong ontvellen en ontkuiten, zijkant afknippen — en dan in twee op de ruggengraat:

     

    Dat een paar seconden op de gril, geeft een stuk vis dat elegant half-opkrult. Daarna even warmen in de oven en hop klaar.

    Tweede nognooitgedaan: natriumbicarbonaat in de broccoli gedumpt. Dat zorgt ervoor dat het groen van de broccoli bijna fluorescerend groen blijft: magisch. Naast broccoli zit er nog wat parmezaan in, xantaangom om te binden, boter, peper en zout en nootmuskaat.

    Combineer met een vinaigrette van brunoise van rauwe tomaten en champignons, een crumble van kervel en geroosterde panko met mosterdzaadjes, een beurre blanc-achtige saus op basis van mosseljus met saffraan en cayenne, en een mossel ter versiering:

    Dessert was ook enorm lekker maar moeilijk fotografeerbaar wegens in een martiniglas, grr. In volgorde van beneden naar boven: pana cotta van passievrucht, aardbeiencoulis, gemarineerde nectarinebrunoise, room met aardbeiencoulis en citroen, aardbeien, passievrucht, een spoom van passievrucht, en een heerlijke pistachentuile.

    ⁂

  • Gelezen: Les Misérables, tome 2: Cosette

    Misérables 2“Trololol,” zei Victor Hugo.

    Een kwart van het boek over de slag bij Waterloo, waar welgeteld één zijpersonage bijzonder terloops op het toneel verschijnt: helemaal op het einde, Thénardier, als lijkenpikker.

    Dan een paar hoofdstukjes over hoe Jean Valjean Cosette komt ophalen bij de Thénardiers, en dat hij ze naar Parijs meeneemt.

    Cue heelder hoofdstukken om de buurt te omschrijven waar ze zich vestigen, met de herinneringen van Hugo vóór de Haussmannisatie van Parijs.

    En dan denkt Valjean dat hij Jabert gezien heeft, en inderdaad, hij heeft Javert gezien, en hij vlucht weg, en hij verschuilt zich in een klooster.

    Volgt een derde van het boek dat gaat over het specifieke klooster waarin Valjean zit, over de kloosterorde die er verblijft, over kloosterordes in het algemeen, over geloof in de overgang van Ancien Régime naar revolutie en later. Met heeeeelllddddeeeerrrr stukken zoals dit:

    Le cloître catholique proprement dit est tout rempli du rayonnement noir de la mort.

    Le couvent espagnol surtout est funèbre. Là montent dans l’obscurité, sous des voûtes pleines de brume, sous des dômes vagues à force d’ombre, de massifs autels babéliques, hauts comme des cathédrales; là pendent à des chaînes dans les ténèbres d’immenses crucifix blancs; là s’étalent, nus sur l’ébène, de grands Christs d’ivoire; plus que sanglants, saignants; hideux et magnifiques, les coudes montrant les os, les rotules montrant les téguments, les plaies montrant les chairs, couronnés d’épines d’argent, cloués de clous d’or, avec des gouttes de sang en rubis sur le front et des larmes en diamants dans les yeux. Les diamants et les rubis semblent mouillés, et font pleurer en bas dans l’ombre des êtres voilés qui ont les flancs meurtris par le cilice et par le fouet aux pointes de fer, les seins écrasés par des claies d’osier, les genoux écorchés par la prière; des femmes qui se croient des épouses; des spectres qui se croient des séraphins. Ces femmes pensent-elles? non. Veulent-elles? non. Aiment-elles? non. Vivent-elles? non. Leurs nerfs sont devenus des os; leurs os sont devenus des pierres. Leur voile est de la nuit tissue. Leur souffle sous le voile ressemble à on ne sait quelle tragique respiration de la mort. L’abbesse, une larve, les sanctifie et les terrifie. L’immaculé est là, farouche. Tels sont les vieux monastères d’Espagne. Repaires de la dévotion terrible, antres de vierges, lieux féroces.

    Om af te sluiten met een hoofdstukje van hoe Valjean uiteindelijk ‘legitiem’ in het klooster geraakt, als hulptuinier, en hoe Cosette er leerlinge wordt.

    Volgen heelder lappen tekst over hoe het leven van kloosterzusters en het leven van levenslangveroordeelden eigenlijk op mekaar lijken.

    En de laatste zin van het boek? “Plusieurs années s’écoulèrent ainsi; Cosette grandissait.”

    Serieus, Victor Hugo? Serieus?

    Misschien verwant

    1. Les Misérables, tome 1: Fantine
    2. Bruges-la-morte
    3. La naissance du français

    [van op Boeggn]

    ⁂

  • Craig

    Getver Craign Ferguson was wijs. Dit is hoe hij zijn (Amerikaanse) talkshow ooit begon, toen hij Matt Smith alks gast had, zonder enige waarschuwing of verdere uitleg:

    Ik lees op het( internet dat hij tegenwoordig Celebrity Name Game presenteert, en dat hij er onlang een Daytime Emmy voor kreeg. Getver.

    ⁂

  • Het werk niet of wacht nee toch of nee, of wacht toch wel

    Oyoyoy, miserie miserie soms.

    Er moest iets gemaakt worden op het werk en het werkte allemaal in backendsystemen, en dan moest er een voorkant aan komen, en dat was in stukken en beten gemaakt, en het leek er gisteren op dat het niet deed wat het moest doen, en dan waren we aan het zoeken en dachten we dat we een geniale oplossing hadden gevonden (iets een niveau naar boven halen en de dingen dáár doen), maar een half uur later bij wat verder nadenken bleek dat het eigenlijk helemaal geen oplossing was omdat er allemaal andere problemen rezen.

    En dan hebben we vandaag nog eens gekeken en gedacht, en dan bleek bij nader inzien dat wat er al was eigenlijk grosso modo deed wat het moest doen en werkte zoals het moest, en dat gewoon wat meer uitleg en een beetje layout alles zou op kunnen lossen.

    Pfff. Dat agile gedoe ook, jong.

    ⁂