Tales of Drudgery & Boredom.
Ik zeg al een eeuw dat ik morgen eens een dag vakantie neem, maar kijk zie: ik neem morgen eens een dag vakantie.
Ik snap het zelf niet zo goed, maar nu ik de nacht weer doorslaap, ben ik ’s morgens gelijk minder uitgeslapen dan toen ik nog vier keer per nacht op moest staan.
Gah.
⁂
Ik kook wel graag en zo, maar ik deed het eigenlijk al met al niet zo enorm veel.
Sinds ik terminaal ziek ben (mwaha!) is dat helemaal veranderd, want nu kook ik elke dag mijn eigen eten apart. Zonder zout, alles afgemeten van hoeveelheden, aardappelen twee keer gekookt, groenten platgekookt, en alles.
Zo. Wijs. Dat. Dat. Is.
Ik kan elke dag klaarmaken wat ik wil en ik moet met niemand rekening houden. Zo zag de laatste week er uit:
Hoera! Ik denk dat ik wat meer avontuurlijk ga worden ook. Gewoon naar de slager gaan en zeggen dat hij mij mag verrassen. Ingrediënten en gerief uit de keuken thuis gebruiken.
Ik mag bijvoorbeeld bijna geen enkele kaas meer eten en niet veel melk en dingen, maar onder meer Herve mag wel nog. Ik dénk dat ik eens mijn natriumcitraat ga bovenhalen om herve-kaassaus te maken — dat kán niet slecht zijn.
⁂
Over de hele Belgische economie gemeten, verdient een vrouw per werkuur gemiddeld 9 procent minder dan haar mannelijke collega’s. Op maandbasis loopt dat zelfs op tot 20 procent. Dat blijkt uit het ‘Loonkloofrapport 2015’ van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, samengesteld op basis van gegevens uit 2012.
En een paar paragrafen hoger stond dit:
Anno 2016 kunnen we stellen dat mannen en vrouwen met gelijke kansen aan de start van hun carrière komen. Meer zelfs: binnen de populatie van alleenstaanden zonder kinderen verdienen vrouwen in ons land gemiddeld 4 procent meer dan hun mannelijke collega’s.
Ik zal wel niet slim genoeg zijn, maar ik begrijp dat niet goed. Is het zó moeilijk om appels met appels te vergelijken? Het lijkt mij logisch dat als je groep één waarvan pakweg 90% fulltime werkt vergelijkt met groep twee waarvan pakweg 30% halftijds werkt, je gemakkelijk tot grote verschillen in loon komt. En idem als je een gemiddeld hoger opgeleide groep met een gemiddeld lager opgeleide groep vergelijkt.
Ik zou graag willen weten wat het verschil in loon is tussen vrouwelijke en mannelijke juristen die even oud zijn, even veel ervaring hebben en die allebei fulltime werken.Tussen mannelijke en vrouwelijke verplegers, leraars, arbeiders met gelijke functies, uurroosters en ervaring.
Is dat nu zó moeilijk te doen?
⁂
Heerlijk.
Dát hebben we nodig in ons politiek landschap.
⁂
Zie nu, de nazomer is even onderbroken voor wat winter. Ze beloven ons céntimeters sneeuw, maar het ziet er gewoon smeltend uit.
Er zijn geen seizoenen meer, meneer. Vanmiddag zat het vol met fruitvliegen in mijn bureau, en ik hoor ’s nachts nog muggen. Of al muggen?
En andermaal kak, natuurlijk:
⁂
Ik heb geen flauw idee wat er precies aan de hand is. Twee mogelijkheden: ofwel hebben ze mij in december in het hospitaal mismeesterd in het loodgieterijdepartement en heeft dat gevolgen gehad, ofwel heeft het iets te maken met wat ik wel en niet meer eet. In ieder geval — dit is hoe het er uitziet:
De laatste twee en een half jaar van mijn slaap in een grafiekje. Ik hou het al een paar jaar bij, manueel: als ik in slaap val duw ik op een knop, als ik wakker word duw ik er weer op. In het lichtblauw voor elke dag sinds 2013, de gemiddelde duur dat ik slaap die nacht. In het donkerblauw een lopend gemiddelde per week.
Euh ja. De laatste paar jaar waren niet zo aangenaam van slapen, nee. En ja, nu is het daar alvast beter mee.
⁂
(een afbeelding van bij de 80 megbyte, het is ver gekomen met het internet)
⁂
Ik ben vast van plan om meer verschillende dingen klaar te maken, improvisatie- en remixgewijs.
Vanavond, de ingrediënten: varkenswangen, ajuin, wortel, Lindemans Apple, frambozengelei, tijm, laurier, bloem, peper, zout.
Werkwijze: wat bloem, peper en zout in een plastiekzak smijten, varkenswangen erbij en schudden.
Bloem afkloppen, bruin bakken in een pan, pan deglaceren met de Lindemans, wangen in een stoofpot, ajuin en wortel bij, onder het bier zetten, kruiden bij smijten, en een boterham bijkappen. We hadden nog een letterlijke stapel frambozengelei over van trifle dit weekend, ik heb er een dikke lepel bijgekletst.
Laten sudderen met open deksel tot de saus min of meer een beetje consistentie heeft, en dan onder deksel tot de wangen smoutzacht zijn.
Het ziet er niet uit (de gsm doet er ook geen goed aan), maar het was uitstekend, vond ik. Een onverwachte mengeling van zoet en zuur, van zachte ajuin en uit elkaar vallend vlees, met textuur van de wortel en aardappelblokjes. Ayup, zeer geslaagd.
⁂
Nog iets waar ik aan weet dat mijn grootvader mijn grootvader is:
Dode vingers als het koud is. De ziekte van Raynaud, dat ze zeggen.
Soms eens een vingertop, soms eens de hele vinger, soms eens vier vingers tegelijk. Vervelend en soms pijnlijk, maar hey. ”t Zit in de familie.
⁂
1972
1980
1986
1997
2016
⁂
Ik dacht: ik kijk nog eens naar een film. Batman and Robin, 1997 — afgrijselijk slecht, maar!!
Met het commentaar van Mike en Jay en Rich Evans van RedLetterMedia: heerlijk.
Meer dan veel aangeraden, trouwens, RedLetterMedia.
⁂
Twee dingen mislukt in de keuken vandaag, bleh. Een trifle waarvan de confituur niet indikte en de custard te dik was, en konijn waarvan ik de saus heb laten uitkoken.
Zucht. De trifle was voor iets op school voor Zelie, het konijn was een stuk rug dat apart gemaakt werd wegens dat de rest konijn met pruimen had en ik dat niet mag eten.
Het kan niet altijd allemaal in orde zijn. Volgende keer beter.
⁂
Vroeger op de lagere school was er om de zoveel tijd tong ’s middags. Handgrote lappen, met aan de ene rand de schuurpapieren papillen en aan de andere rand vet. En in het midden allemaal pezige cirkels — dikke aders, denk ik.
Walgelijk. In een soort glazige, schiftende tomaatachtige koude pap. Niet etelijk. De gedachte alleen al deed me jaren aan een stuk misselijk voelen.
Tot ik, bijna vijfentwintig jaar geleden, bij Sandra thuis lamstong at. Zalig goed.
En sindsdien ben ik een zeer grote fan, op voorwaarde dat het goed klaargemaakt is. En was het vanavond (eenzaam) feest: varkenstong in madeirasaus, voor één persoon.
Om te beginnen: varkenstong koken. Selder, wortel, ajuin, tong erbij, onder water zetten, tot de tong zo zacht als boter is. Dan de tong pellen en alle mogelkijke viezigheid er van halen, tot er alleen maar mals vlees overblijft.
De madeirasaus: Escoffier (en het Répertoire) zeggen te vertrekken van eeen demi-glace en er een glas Madeira bij te kappen, maar zoveel tijd had ik niet. Dus in plaats van met bruine fond en roux, was het met roux met de bouillon van het koken. Wat tomatenpuree erbij, champignons in schijfjes snijden en licht bakken, daar wat zeer fijn gesneden sjalot bij laen stoven en het geheel bij de saus. Een serieuze geut Madeira erin, peper, tng iun schijfjes in de saus opwarmen, puree maken, hoplaklaar.
Het ziet er niet uit, maar het was onmenselijk lekker.
⁂
Woooooo spannend. Mogelijks is er binnenkort goed nieuws te melden!
Nee, niet van de gezondheid of zo, maar wel onder meer van de verbouwingen. Als alles meezit, dan hebben we eind deze week verwarming in de keuken! En, ook; het plafond zal dan geschilderd worden, en de muren in de living geplakt en geschilderd! Hoera!
Nu nog de lampen boven de tafel op gelijke hoogte krijgen en het komt allemaal nog in orde.
⁂
Ik moest vandaag een onderzoek opnieuw doen. Ergens in december was er al eens zo’n onderzoek geweest met contrastvloeistof en stil liggen en scans, maar toen bleek dat het toch beter zou zijn om het met een andere radioactieve stof te doen, en was het vandaag dus van hersedoense.
Het was gepland voor negen uur ’s morgen’s, maar wegens omstandigheden werd het uiteindelijk namiddag.
Niets aan te doen: een mens heeft het niet meer onder controle, eens het met dokters en dingen te maken begint te hebben. Ik ben al content dat het niet zoals vorige keer wastafel, dat ik drie keer mocht terugkomen met telkens een uur tussentijd.
Binnen twee weken resultaten bespreken. En dan zien we wel.
⁂