We waren eind de jaren 1990 op zoek naar een huis, en we hebben dat op ons gemak gedaan. Niet snel snel iets kopen, maar een hele reeks huizen gezocht en bekeken en waar we geïnteresseerd waren, met een architect onder de arm opnieuw gaan bekijken.
En toen was er een collega die zei dat een vriendin van haar moeder een huis te koop had. Iets dat een hele familie gekocht had voor een zoon die ondertussen gestorven was, en dat het op de markt zou komen.
Ik ben met mijn collega gaan kijken, een middag, en ik was verkocht: een klein, oud, krakend, donker huis aan een kasseiweggetje in een verlopen en verloederd stuk Gent waar ik nog nooit geweest was, zelfs al was het in het centrum. De inkom was een krakkemikkige deur, die uitgaf op een lange donkere gang met op het einde een donker koertje dat ingenomen was door een remise vol rotzooi, en achter de remise een klein bouwvallig huisje.
Op het gelijkvloers van het hoofdhuis waren er twee ruimtes naast de gang: een benepen keuken, en een lang soort sas naar een klein voorplaatsje. Tussen de twee een nauwe steile trap naar boven, en daar: de plaats die mij meteen deed zeggen “verkocht!” — een grote living, met drie vensters op de straat, met zware houten balken. En dan nog een jaren 1970-badkamer, een slaapkamer, en een trap naar een grote, lege zolder.
Het heeft nog wat voeten in de aarde gehad, maar minder dan een jaar later was het huis van ons. En konden we beginnen verbouwen.
De eerste verbouwingszaken waren niet ingewikkeld: nieuw water, nieuwe elektriciteit, nieuw sanitair. De remise op de koer heb ik nog zelf afgebroken — een golfplatendak ontmanteld, muren ingesmeten, bijna verpletterd geraakt, the works.
En dan hebben we een toilet toegevoegd beneden, de muur tussen de keuken en de gang afgebroken waardoor de keuken groter werd, een nieuwe vloer gelegd op het hele gelijkvloers, een nieuw onderdak en isolatie gezet, en twee kinderkamers en een toilet bijgebouwd in de zolderruimte. Het achterhuis werd zo ongeveer volledig herbouwd, onder meer na een accidentje waarbij het hele dak en de zijmuren ingestort waren.
Fase 1 afgewerkt begin 2004, en dan even gepauzeerd.
Enfin ja, ik zeg “even”, ik bedoel: vier en een half jaar. Dan hebben we de keuken, die er zo uitzag:
verbouwd tot hij er zo uitzag
…waarbij meteen de trap van de ene kant naar de andere kant van het huis verhuisd werd, en de living een nieuwe vloer kreeg:
Ondertussen was ook onze straat zelf verbouwd: de kasseien, het scheve en te smalle trottoir en de aan twee kanten geparkeerde auto’s weg, een nieuwe straat en woonerf in de plaats.
Fast forward nog eens vier jaar: in 2012 hebben we de living verbouwd, met nieuwe meubels en een nieuw plafond en alles.
De schouw afgebroken, een zekere lichte paniek toen bleek dat de balken allemaal kapot waren, maar alla, het resultaat was in orde:
Tegelijkertijd hebben we ook in het achterhuis een nieuwe vloer gelegd, of beter: de vloer die er lag, vastgezet, en dan wat Ikea-meubels ingeduwd:
…terwijl we op het gelijkvloers een bibliotheek gemaakt hebben ook met Ikeakasten:
…en in de kamer vooraan op het gelijkvloers een bureau hebben gemaakt met een logeerbed:
En dus is de stand van zaken vandaag:
- aan de ene kant: kinderkamers in orde (op de vloer na), living min of meer klaar (moet nog gepleisterd worden en geverfd), keuken en bureau grotendeels in orde, achterhuis beneden op te ruimen maar voor de rest in orde.
- aan de andere kant: badkamer en onze slaapkamer nog zo ongeveer in dezelfde staat als toen we het huis kochten, koer/tuin overgroeid en volledig te herdoen, dak veel te oud, voorgevel en achtergevel te restaureren
Gisterenochtend stonden er plots drie man van de aannemer aan de voordeur, en kijk nu wat ik gisterenavond zag aan onze achtergevel:
Een stelling! En ladders! En dingen!
De plannen voor deze ronde verbouwingen zijn:
- Achtergevel restaureren (hervoegen, stenen vervangen, schilderen)
- Achtergevel op het gelijkvloers uitbreken
- Funderingen aanpassen en watnog
- Glasbouw zetten om de keuken een paar meter groter te maken
- Voorgevel restaureren
- Dak aanpakken
En het was trouwens al direkt prijs, qua farcen, deze ochtend! Bovenaan de achtergevel ziet het er zo uit:
…en volgens de expert is dat géén goede stand van zaken voor een nok. En zal die moeten hermaakt worden.
Hoera! We zijn nog niet begonnen en we hebben al onvoorziene extra kosten!
