Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Kaputt!

    Ik ben aangezet met een knie die licht tot veel pijn deed.

    Als we ergens naartoe gingen, was ik altijd apart omdat ik de rest zou ophouden, dat genre dus. En veel blijven rusten ook terwijl andere mensen dingen deden.

    Niet dat er dagelijks geen dingen waren die we samen deden, daar niet van. Gelijk dat we vanavond zijn gaan eten.

    Maar dat ik bij het binnengaan van het restaurant van een dorpel ben gestuikt, met natuurlijk mijn verkeerde knie. Het deed zeer veel pijn en nu kan ik niet meer op mijn knie steunen.

    Lang verhaal kort: de tocht van het resto naar huis (240 meter) heeft een half uur geduurd. Knie reddeloos om zeep, en ongelooflijk (ongelóóflijk) veel pijn. Zelfs in die mate dat ik 100% zeker naar een dokter zal gaan.

    Wie mij kent, weet wat dat betekent.

    Dat het serieus ernstig is.

    ⁂

  • Nog een dag ruïnes

    Mijn doel van de reis was: de plaats van de lapis niger zien. Opdracht vandaag geslaagd, zei het licht teleurstellend:

    Daarnaast wel Colosseum en Forum Romanum en Palatijnse Heuvel gezien, dat ook.

    En voor een tweede dag op rij stikkapot. Veel wandelen met een kapotte kruisband: ik kan u dat niet aanraden.

    ⁂

  • Over en weer Pompeii

    We waren toch in Italië, dus waarom niet eens gaan kijken naar Pompeii?

    Er zijn daar dagtrips voor: om 7u vertrekken en ergens ‘‘s avonds laat terugkomen. Eerst: met de airco-bus naar Napels en daar wat rondrijden om de sights te seeën.

    Dan naar Pompeii zelf om er rond te lopen tot ge kapot zijt.

    En dan uitgeput weer naar huis op dezelfde bus.

    Appenijnen zien, ook.

    Content dat ik het gezien heb, maar dus effektief helemaal kapot.

    ⁂

  • I dunno

    Het restaurant was ons aangeraden als de beste spaghetti carbonara van heel Rome.

    Ik weet niet of ik het daar echt mee eens ben.

    Meer spaghettone dan spaghetti, en dat in combinatie met (meer dan) een leksken troppo al dente, met saus die klodderig dik was, en dobbelsteengrote verkoolde guanciale: niet echt aangenaam.

    Ah well, nekeer azo en nekeer anders, zeker?

    ⁂

  • Σῶμά σῆμα

    Ik geraak geen trap op of af zonder doodsangsten. Kasseien zijn de hel.

    Elke stap doet pijn. Zitten doet pijn. Liggen doet pijn. Elk momént doet pijn.

    Om pijn op de ene plaats (linkerknie) te vermijden, gebruik ik andere dingen verkeerd, waardoor een kettingreactie in gang gezet wordt en doen ondertussen plaatsen waar ik niet van kon bevroeden dat ze bestaan, ook pijn.

    Komt daarbij dat mijn rug zelfs op een perfecte dag niet meewi

    Dit is de laatste keer dat ik op vakantie ga in mijn leven, denk ik.

    ⁂

  • Vrije dag

    Vandaag is een vrije dag! Dat wil zeggen dat iedereen doet waar die goesting in heeft. Anna en Zelie zijn ontiegelijk vroeg opgestaan om naar de Spaanse Trappen te gaan (de moeite niet) en naar het Pantheon (de moeite wel). Dan zijn ze naar huis gekomen om wat te rusten, en daarna weer aangezet. Winkels denk ik.

    Jan heeft kleren gekocht, Sandra is onder meer langs het Forum gepasseerd, Skye is ik weet niet waar, en ik ben in mijn bed blijven liggen bekomen van gisteren.

    En energie getankt voor morgen, want dan gaan we naar Pompeii!

    ⁂

  • Een toerken gedaan

    Het is ahem blijkbaar toch niet zo evident om voor vanalles op korte termijn ingangstiketten te scoren, maar dat mag de pret niet drukken. We zijn de stad ingegaan (drie kwartier wachten op een bus, dat wel — we waren beter te voet naar de metro gegaan).

    Ze doen hier tegenwoordig ook allerlei werken om volgend jaar de stad wat meer presentabel te maken voor één of ander jubileum, wat bijvoorbeeld wil zeggen dat de Piazza Navona helemaal ingepakt staat. Maar hele basilieken en al, die zijn gelukkig niet ingepakt.

    En de Trevifontein is ook gewoon toeristisch open.

    Verder hebben we rondgelopen, ijsjes gegeten, afhaaltiramisu van de gegarandeerd beste van de stad gekocht en ‘t was een vermoeiende dag.

    ⁂

  • Mislukt!

    Er is vandaag besloten om voor een walking tour te gaan en de 5/6 van het gezin die wél goed te been waren, waren gelijk uitgeput. Dat wil dus zeggen dat ik letterlijk dood zou geweest zijn.

    Of, meer realistisch: na een tijdje gewoon gaan zitten op een terras ergens in de hoop dat ik de kilometers te voet terug naar huis wel nog aan zou kunnen.

    Morgen proberen we met een bus. En dan zien we wat er gebeurt!

    Vanavond wel Romeinse pizza gaan eten. En zo ben ik toch ook nog eens buiten geraakt.

    Het zicht uit het appartement blijft wel indrukwekkend. Kijk, de piramide van Caius Cestius:

    En kijk, een foto waar ik juist te laat was om de zonsondergang te fotograferen:

    ⁂

  • De planning

    We wonen naast de treinsporen, wat wel leutig is. Kijk, het zicht uit het venster van de keuken:

    20240909_1040127743016872555770832.jpg

    Wat iets minder leutig is, is dat de airconditioning die niet werkt toch wel iets van een probleem is. Het is hier ‘s nachts bijna ondoenbaar om te slapen. De kinders hebben zich gewoon op de stenen vloer gelegd, maar voor mij is dat niet meteen een optie. We gaan eens proberen te zien wat het geeft als de airco de hele dag blijft draaien (een verder probleem is dat er persiennes zijn, maar dat ze 3/4 toe zijn en niet verder naar beneden geraken).

    Aan de andere kant; we zijn hier lang genoeg dat we niet rap rap allerlei moeten afhaspelen, dat we kunnen uitslapen, en dat we zelfs eens een uitstap zouden kunnen doen over en weer pakweg Pompei of zo.

    De planning staat dan ook hoegenaamd niet vast. Behalve dat we vandaag naar het Forum Romanum zouden gaan. Stakend openbaar vervoer vandaag helaas blijkbaar, dus wellicht te voet te doen. Een half uur zegt Google. Met mijn slechte knie wordt dat een challenge gelijk ze zeggen.

    ⁂

  • Rome!

    Hoezee we zijn toegekomen in Rome. We hadden het zeker voor het onzekere genomen en we waren dus meer dan ruim op tijd vertrokken met een grote taxi naar het station en dan met de trein naar Zaventem en daar uren zitten wachten en uiteindelijk een vliegtuig dat gelijk een 2CV op een patattenveld aanvoelde en dan toegekomen in Italië.

    Het eerste rare was dat het hier al donker is om 20u. Het tweede dat we gelijk drie kwartier op de fundamenten zijn blijven rondtoeren. En dan: dat het hier verschrikkelijk warm is, ook ‘s avonds.

    Een heel avontuur al direct: er moest nog ergens een winkel gevonden worden voor zwachtels per laggiù voor een dochter en zo laat ‘s avonds zijn er nog wat grootwarenhuizen open, maar niet evident om daar te geraken.

    Waarom niet evident? Ach omdat de treinen in staking waren. Dat hebben we ontdekt nadat de helft van ons er al naartoe aan het stappen was. En dan zijn we de andere kant uitgestapt om een Uber te pakken (de lijn van de taxi’s was gelijk tweehonderd meter). En dan bleek dat die gast niet in de onmiddellijk omgeving van de vlieghaven stopten en zijn we nog een eind verder gestapt. En hoe verder we stapten hoe duurder de Uber werd, tot hij uiteindelijk wegens druk bevraagd 189 euro was, en dat wou ik er nu niet direct aan geven.

    Teruggestapt naar de taxi’s en daar dan maar een dik haf uur in de rij gestaan.

    Taxi was uiteindelijk wel degelijk de beste optie: 55 euro naar gelijk waar in het centrum. Wij zitten ergens in de buurt van het Circus Maximus, dus stonden we een dikke twintig minuten later eindelijk aan ons appartement.

    ’t Is iets gebouwd in de jaren 1910? 1920? 1930? We zitten op de negende verdieping en ‘t is ruim en proper en al wat ge wilt, maar de geadverteerde airconditioning doet helaas niet wat we gehoopt hadden dat hij zou doen; de lucht kouder maken.

    We hebben wel een lift van Ferrari. Een lift van 90cm op 90cm, maar het is beter dan de trappen.

    ⁂

  • Ik ga op reis en ik neem mee…

    We vertrekken zondag ergens rond de middag. Mijn valies zal zondag ergens in de ochtend moeten gemaakt worden, vrees ik.

    Zal ik aan en op mij hebben:

    • Schoens
    • Vest
    • Food
    • Hemd en plastron en kousen en broek en onderbroek
    • Schoens

    Op een rij wat ik nodig heb:

    • Onderbroeks
    • Broek extra?
    • Hemdes (stuk of vier)
    • Kousen
    • Peignoir? Sletsen? Moet haast wel.
    • Kindles (2)
    • iPad
    • Opladers en kabels
    • Medicamenten
    • Zwachtels, op voorhand in de juiste maat gesneden wegens wie weet hoe lastig doen ze over scharen

    Als mijn knie niet meedoet, koop ik daar wel een wandelstok. Of een rollator.

    ⁂

  • Vakantie

    De vliegtuigtickets zijn al besteld van ergens in mei, het appartement is geboekt begin juni, de huiszitting en katverzorging is geregeld. Ik moet nog eens een plannetje maken van wat we allemaal gaan doen, maar daar is nog tijd voor in de loop van morgen. We gaan er het beste van maken, wie weet is het de allerlaatste keer dat we alle zes op vakantie naar het buitenland gaan samen!

    ’t Is Italië en kijk, de miserie begint al — dit was de conversatie op de Whatsapps daarnet:

    Ik heb bewijs dat ik vanaf zondag heb gereserveerd. Te hopen dat die mens zijn appartement niet dubbel geboekt heeft. :/

    Update zorgen waren nergens voor nodig:

    ⁂

  • De toekomst is hier

    Ik ben na maanden nog altijd heel hard verliefd op ChatGPT. Er gaat geen dag voorbij dat ik het niet gebruik, en voor de stomste dingen eerst.

    Het blijft uiteraard maar wat het is, en garbage in is garbage out, en als de juiste vragen niet gesteld worden en er wordt niet bijgestuurd en ge weet eigenlijk niet wat er uitkomt, loopt het gegarandeerd in het honderd.

    Maar! Als ge de juiste vragen stelt en op de juiste manier bijstuurt en ge begrijpt wat er dan uitkomt, is het vaak magisch.

    Ik heb een uitgebreide database waar ook relaties uit te halen zijn. Ik had een simpel scriptje dat de data in een jsonfile stak, en ik wist dat ik met D3 een visualisatie kon maken. Jazeker, ik had dat met de hand kunnen doen, en met veel zoeken en alles, maar waarom zou ik?

    Een idee in uw hoofd hebben, dat duidelijk kunnen uitleggen, en hopla daar staat uw ding. Hoe beter uitgelegd, hoe beter het er uitkomt. En als het niet precies goed is, is een tip voldoende:

    En kijk, daar komt dan iets als dit uit — een visualisatie van een paar duizend mensen, verbonden met elkaar als ze bij samengewerkt hebben en de grootte van de bol het aantal zaken waar ze aan werkten. En als ik op iemand klik, filtert het op aantal mensen binnen een instelbaar grote ‘degrees of separation’:

    ⁂

  • Wel dat was pijnloos

    Mijn telefoon van op het werk heeft geen data meer. Ik heb data nodig om op reis te gaan. En om op mijn gemak naar het interwebs te gaan overdag als er geen wifi in de buurt is, gedomme, met tien gigabyte ga ik niet ver lopen dedju.

    Ik was al in stress, wegens geen goesting om naar de winkel te gaan, en niet zeker hoe ik dat ging aanpakken met de telefoonnummers en of ik mijn oud zou houden of niet, en of er plaats is voor twee simkaarten in mijn telefoon, en yada yada.

    …nergens voor nodig dus.

    Ik ben gewoon naar de website geweest (van Base, de rest van het gezin heeft dat ook en dat zag er niet te duur uit), ik heb een abonnementsformule gekozen, Itsme, QR-code gescand, en hopladiejee ik heb nu een SIM en een eSIM. Hij kent mijn tweede telefoonnummer nog niet, maar ik vermoed dat dat er dan uiteindelijk ook wel zal in geraken:

    Vele vele keren gemakkelijker dan dat ik dacht dat het ging zijn. En niets van twee werkdagen wachten of niets, ’t was op een minuut gepiept.

    ⁂

  • Uitgedroogd

    Er was gepland om vandaag de hele dag samen te werken lichamelijk aanwezig op het werk met een heel team.

    De eerste mens die ik vanmorgen zag bij het binnenkomen, wist te zeggen dat er geen water is in het gebouw. Niet in de watermachine, niet in de koffiemachine, niet in de kraan, niet in de wc’s.

    Oh noes. Een hele dag zonder spuitwater.

    ⁂