Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Een de perfectie benaderende dag

    Het is bijna drie uur ’s morgens. Morgen, erm straks, moet ik om 6u30 opstaan. Ik zal op de fiets stappen en dan de trein en dan de bus en tegen 9u op het werk zijn, en ik kijk er hard naar uit want het wordt moeilijk en ingewikkeld en we gaan moeten nadenken en vergaderen en alles.

    Vandaag was een fan-tas-tische dag. (Thuis) gewerkt aan drie verschillende projecten voor twee klanten, vier (Skype-)meetings gehad, een paar uur online opleiding gevolgd, Jan geholpen met programmeren, eten klaargemaakt (falafelachtige kabeljauw met rijst en tomaten en krieken, don’t ask), een fijne React-component gemaakt, boodschappen gedaan, geopereerd geweest (aan de loodgieterij–dat gebeurt klokslag om de zes weken voor de rest van mijn leven, tjaha), beslissingen genomen Van Persoonlijke Aard, gehoord dat een maat wijs nieuw werk heeft, afspraken voor morgen en voor binnen een maand en voor volgende week en voor vrijdag gemaakt, gelezen in een fijn boek en geluisterd naar een fijn audioboek — echt serieus een heerlijke dag.

    En toen was het na middernacht en was ik zo content van de dag dat ik dacht, ik doe er nog iets bij. En dan heb ik een night mode gemaakt voor een hele applicatie voor een Belangrijke Dinges In De Luchtvaart — de css van iets dat nu helder wit en zwart en tinten van blauw is omgezet naar tinten van zwart en rood, en lijnen in plaats van vlakken en alles.

    En ook daar, net zoals van die React-component, ben ik onredelijk content van. Dat gebeurt, voor de duidelijkheid, bijzonder weinig, dat ik content ben van mijn eigen werk.

    Feest in mijn hoofd. En tot overmaat van wahey: het is niet meer kleffig warm!

    Veel beter wordt het niet, denk ik.

    ⁂

  • Programmeren

    Ik blijf wanhopige hopen dat ooit een van de kinderen uit zichzelf gaat programmeren, maar ’t ziet er niet zo goed uit.

    Mijn ene overwinning tot nog toe is dat Jan een Snake-spelletje heeft gemaakt in Python.

    Met hulp voor de syntax, weliswaar, maar toch: alle logica zelf gevonden en gedefinieerd. Da’s toch al iets. Aan de andere kant: het is ondertussen al een paar maand geleden en hij was het al min of meer allemaal vergeten.

    We zijn vanavond samen door de code gegaan, en ik heb gelijk de indruk dat hij het allemaal weer snapt.

    uitleg

    Zijn programma gaat zo:

    1. allerlei dingen inladen (pygame, time, random, bladibla)
    2. allerlei variabelen definiëren (hoeveel vakjes, hoe groot de vakjes, kleuren, geluid, etc.)
    3. een fruit ergens op het veld zetten
    4. een slang met één stukje maken en die in een random richting laten vertrekken
    5. zo lang het niet game over is:
      1. kijken welke toets er ingedrukt is
        1. als escape, stoppen
        2. als pijltje naar boven/rechts/onder/links en de richting was niet “naar beneden/links/boven/rechts”, dan wordt de richting “naar boven/rechts/onder/links”
      2. een kopie van de slang maken
      3. de slang leegmaken op het kopje van de slang na
      4. het kopje van de slang verplaatsen naar de richting
      5. als het kopje voorbij de grenzen van het bord komt, dan aan de andere kant zetten
      6. als het kopje van de slang zich in de oude slang bevindt, is het game over
      7. als het kopje van de slang zich op een fruit bevindt:
        1. eetgeluidje afspelen
        2. nieuw fruit maken ergens op het veld
        3. lengte van de slang verhogen
        4. score verhogen
        5. FPS aanpassen (volgens een formule die we met trial & error bekomen hebben: 5 + de score gedeeld door 5, met een maximum van 25 FPS)
      8. de oude slang achter het kopje van de slang plakken (helemaal als een fruit gepakt werd, en anders alles behalve het laatste stukje)
      9. alles tekenen
        1. eerst een kader in het groen
        2. dan alle stukjes van de slang in het wit
        3. dan het fruit in het rood
        4. dan de score en de FPS
    6. als het game over is:
      1. “game over” + de score tonen
      2. wachten tot escape geduwd wordt

    Het is eigenlijk niet zo moeilijk, maar toch: het concept dat alle stukjes van de slang in een lijst van twee-dimensionale elementen zitten, ’t is ook niet helemaal evident. 🙂

    De vorige versie draaide op een Raspberry Pi, en daarbij had hij dan ook een lichtshow gemaakt — lampjes die flikkerden bij score, bij game over en zo — maar da’s toch wat behelpen wegens geen soldeerbout in huis, en dus is het bij een pc-versie gebleven.

    ⁂

  • Bleh te warm

    Ha, ik heb ondertussen één nadeel ontdekt aan mijn nieuw werk: mijn bureau op het werk heeft geen airconditioning en bevindt zich onder een denk ik zwart plat dak. Redelijk warm, ja.

    Dat ik een grondige hekel heb aan warm doef weer als er dingen te doen zijn en ik niet in mijn peignoir op het plankier kan gaan zitten.

    Bah.

    ⁂

  • Bedriegtenboel

    Gisteren dacht ik, ik maak nog eens rijstpap. Ik had vorig weekend een doos van een halve kilo rijstpaprijst gekocht en er al 250 gram rijst uit klaargemaakt, dus had ik nog eens 250 gram, juist?

    Neen dus. Er zat nog 160 gram in. Dat wilzeggen dat ik dus betaald heb voor iets waar maar 82% in zat van wat ik eigenlijk had verwacht.

    Het was mij trouwens al opgevallen, vorig weekend had ik exact een liter melk nodig voor iets, en een door van een liter melk bevatte eigenlijk maar 0.83 liter. En dus heb ik gisteren ook mijn maatbeker bovegenhaald toen ik melk voor de rijstpap uitgoot:

    20180526_210113

    Géén volle liter.

    Ik kan mij inbeelden dat het niet exact een liter en exact een halve kilo is, maar dit is toch een beetje veel afwijking, nee? En telkens in dezelfde richting?

    (Jaja, mijn sample size is te klein. Ik ga het blijven doen, als ik er aan denk, telkens ik een liter nodig heb.)

    ⁂

  • Links van 26 mei 2018 tot 27 mei 2018

    Opinion | How to Survive Your 40s – The New York Times
    Indeed, the strangest part of the 40s is that we’re now the ones attending parent-teacher conferences and cooking the turkey on Thanksgiving. These days, when I think, “Someone should really do something about that,” I realize with alarm that that “someone” is me.

    She Married 3 Brothers in Family Torn by Afghan War – The New York Times
    Khadija is 18 now, just a year older than the Afghan war itself, and she has already been married three times — to three brothers. One was a Taliban insurgent, killed fighting the United States Marines. One was a policeman, killed fighting the Taliban. One was an interpreter for the Marines who is now hunted by the Taliban, who have threatened to kill him and his infant son.

    How 99 strangers in a Dublin hotel broke Ireland’s abortion deadlock | World news | The Guardian
    In all, it took five weekends. But at the end of it, they voted for change. In doing so, they did not just pave the way for an abortion referendum in May, details of which were announced today. They showed the world what democrats can do with a little imagination.

    The GDPR blog post – TSEngineering – Medium
    The more I worked with GDPR the more I appreciated it. The effect of this legislation was never pushing us to do things that felt wrong. Quite the opposite. It was forcing us to think more about our interactions with people and to be careful about how we treated them. I would be very wary of a company who claims this legislation is onerous. It is potentially life threatening to companies who do very shady things without your consent. That much is true. That is the entire point.

    Latest World & National News & Headlines – USATODAY.com
    Heerlijk: niet één tracker of reclameding. En dus verblindend snel. Welcome to USA TODAY NETWORK’S EUROPEAN UNION EXPERIENCE.

    ⁂

  • Hoezee! Een vierde seizoen!

    The Expanse komt terug!

    Juich!

    ⁂

  • Links van 23 mei 2018 tot 25 mei 2018

    Israeli court approves razing West Bank Bedouin village | World news | The Guardian
    Israel’s supreme court has ruled in favour of demolishing a Palestinian Bedouin village in the occupied West Bank, despite a campaign by European governments to save it. The court ruled that the village was built without the relevant building permits. Such permits are nearly impossible to obtain for Palestinians in Israeli-controlled areas of the West Bank. Earlier on Thursday, Israel’s defence minister, Avigdor Lieberman, announced 2,500 new settlement units in the West Bank. All settlements are considered illegal under international law.

    Israel bill seeks to criminalise documentation of soldiers’ actions – Middle East Monitor
    Mhu? "The Israeli Ministerial Committee for Legislation will discuss, Sunday, a bill that would prohibit the documentation of Israeli soldiers’ human rights violations against Palestinian citizens."

    Juist de Palestijnen moeten zich verdedigen – De Standaard
    Er is geen tussenweg. Men kan niet voor zowel de Palestijnse kant als de Israëlische kant begrip opbrengen en beide deels gelijk geven, aangezien het onweerlegbaar is wie de agressor is. We vinden zulks vanzelfsprekend als het over verhoudingen tussen slachtoffer en dader gaat die ver achter ons liggen. De slavenhandel, de kinderarbeid, Hiroshima, Dresden, de Vietnamoorlog, de val van Allende. Stuk voor stuk onderwerpen die twee zijden hadden in de toenmalige media, maar intussen op voldoende historische afstand staan om elementair moreel fatsoen de overhand te geven op de objectiviteit van de twee kanten. Niemand die vandaag de Apartheid nog zou durven relativeren, alvast niet in een respectabele krant. De kwestie Palestina is van die orde, maar spijtig genoeg nog niet vandaag.

    ‘Beautiful’ dinosaur tail found preserved in amber – BBC News
    The tail of a feathered dinosaur has been found perfectly preserved in amber from Myanmar. The one-of-a-kind discovery helps put flesh on the bones of these extinct creatures, opening a new window on the biology of a group that dominated Earth for more than 160 million years. Examination of the specimen suggests the tail was chestnut brown on top and white on its underside.

    Studio 100-topman Hans Bourlon eist excuses van Greenpeace n… – Het Nieuwsblad
    Ding ding ding! De nagel op de kop: “De vergelijking tussen vlees eten en roken is ook buiten proportie”, vervolgt Bourlon. “En waarom viseren ze Maya? Maya rookt niet, want dat is schadelijk, kankerverwekkend. Waarom viseren ze een Vlaams bedrijf en bijvoorbeeld niet Mickey Mouse? Hebben ze schrik dat ze dan wel juridisch aangevallen zullen worden en alle hoeken van de kamer te zien zullen krijgen?”

    ⁂

  • Beneden alle peil

    Er is inflatie van verontwaardiging. “De schaamte voorbij”, “onbevattelijk”, “veruit het laagste dat ik ooit meemaakte” — een mens kan bezig blijven.

    Ik post nog maar eens deze.

    ⁂

  • Song of Ice and Fire

    Ik denk dat het voorzien was voor volgende week, of misschien de week erna, dat The Winds of Winter uit ging komen, juist?

    In ieder geval: ik zit aan boek drie, voor de ikweetniethoveelste keer. Maar deze keer is het per audioboek in plaats van op papier of op Kindle, en hey: hard aangeraden.

    Akkoord, Roy Dotrice en zijn vreemde manier van sommige namen uit te spreken is, erm, gewoon worden (Brienne > Bry-ene, Petyr > Puh-tire, brrr), net als de vreemde keuzes van stem en accent (Dothraki klinken allemaal zwakzinnig, Jamie Lannister klinkt als een geaffecteerde Jeeves, maar zijn broer Tyrion klinkt zo Welsh als maar kan zijn).

    Maar voor de rest: luisteren naar zo’n verhaal heeft redelijk veel toegevoegde waarde, en niet diagonaal kunnen lezen is we hel allerbelangrijkste. Ik luister nu naar elke zin van elke pagina, in plaats van heelder stukken te skippen. En in de stukken die ik zou overslaan, staan vaak de meest interessante dingen.

    4vo7nxa1nvz01

    Boek drie dus, nu. En dan volgende week, of ten laatste volgende maand, The Winds of Winter.

    ⁂

  • Game of Bones explained!

    Een jaar oud, maar nog altijd de moeite waard:

    ⁂

  • Meezingen

    Is er iets schaamlijker dan uit volle borst meezingen met iets, en eigenlijk niet weten wat ge aan het zingen zijt, en of het wel allemaal juist is?

    Dat was, lieve kijkbuiskinderen, ons lot, in de jaren 70 en 80, toen er nog geen interwebs was.

    Uren met een cassetterecorder luisteren naar nummers en proberen de tekst te ontcijferen, om toch niet in affronten te vallen. Uren: een opdracht voor Engels kon toen nog zo eenvoudig zijn als “schrijf de tekst op van The Sound of Silence“, en daar was een mens een hele avond mee zoet.

    In het slechtste geval leidde dat dan tot “aserejé ja de je de jebe tu de jebere seibiunouva majavi an de bugui an de güididípi” in de plaats van “I said a hip hop
    Hippie to the hippie / The hip, hip a hop, and you don’t stop, a rock it out / Bubba to the bang bang boogie, boobie to the boogie / To the rhythm of the boogie the beat”. In het beste geval waren het flarden woorden waar iedereen zeker van was en dan een gênante “hmm mmm” op de rest van de woorden.

    Zoals La musique dans la peau, van Zouk Machine. Even na elkaar wat iedereen in koor kon meezingen:

    La musique dans la peau!
    …. missié bobo
    …
    … maldon
    nettoyer, balayer, astiquer
    …
    …
    … en chantant

    …
    …
    même si on fait en … solo
    …contrôle
    bien des fois… improvisé
    et fait … bougé

    Zo een goed nummer, maar zó een onmogelijke tekst! Halve woorden die begrijpbaar zijn, maar zelfs al zit er veel Frans in Creools, het is geen Frans.

    Leve tinternet!

    Ka sa yé misyé bobo
    Fo pa’w konprann bibi sé on kouyòn
    Si tout lè mwen o founo
    Fo’w atann vou on jou ké ni maldòn
    Nétwayé, baléyé, astiké
    Kaz la toujou penpan
    Ba’w manjé, ba’w lanmou
    É pou vou an ka fèy an chantan    		 Eh ben monsieur bobo
    Ne prends pas bibi pour une imbécile
    Si je suis tout le temps aux fourneaux
    Attends-toi à ce qu’il y ait maldonne un jour
    Nettoyer, balayer, astiquer
    La maison est toujours propre
    Je te fais à manger, je te donne de l’amour
    Et pour toi je le fais en chantant
    Ka sa yé misyé bobo
    Pa mandé bibi rété kon madòn
    Menm si an fè on ti solo
    Ou sav ké sé toujou vou ka kontròl
    Byen dé fwa, an té vlé, enprovizé
    É fé on ti boujé
    An kaz la, ka rété
    Ka santi mwen kon si an prizonyé    		 Eh ben “monsieur bobo”
    Ne demande pas à “bibi” de rester comme une madonne
    Même si je fais un petit solo
    Tu sais bien que c’est toujours toi qui gardes le contrôle
    Souvent, j’ai voulu improviser
    Et sortir un peu
    Je reste à la maison
    Et je me sens emprisonnée
    Ha… Pa mélé mwen kon sa ké ni maldòn
    Han, han, pa fè mwenyi, pa fè mwen’y woho
    Si’w vlé ke pou nou dé sa kontinué
    Ban fil pou mwen pé boujé    		 Ne me bloque pas comme ça ou sinon il y aura maldonne<
    Ne me la fais pas Ne me la fais pas
    Si tu veux que ça continue entre nous
    Relâche la corde pour que je puisse bouger
    Ka sa yé misyé bobo
    Hum, bibi enmé mizik ki chébran
    Lazé, K7 vidéo
    Ka méné, mwen lwen pou on ti moman
    Nétwayé, baléyé, astiké
    Kaz la toujou pendan
    Ba’w manjé, ba’w lanmou
    É pou vou an ka fèy an chantan    		 Eh ben “monsieur bobo”
    Bibi aime la musique “branché”
    Les CDs, les cassettes vidéo
    Me permettent de m’évader pendant quelques instants
    Nettoyer, balayer, astiquer
    La maison est toujours propre
    Je te fais à manger, je te donne de l’amour
    E pou vous an ka fey an chantant
    Et pour toi je le fais en chantant

    ⁂

  • Links van 20 mei 2018 tot 21 mei 2018

    Gell-Mann amnesia effect – Wikiwand
    the Gell-Mann amnesia effect labels a commonly observed problem in modern media,[2] where one will believe everything they read from a journalist even after they come across an article about something they know well that is completely incorrect

    Tim Harford — Article — Statistics, Fast and Slow
    One way to understand China is to look at the statistics. Real income per person has increased nearly tenfold since 1990. Since the early 1980s, the number of extremely poor people in China has fallen by more than three-quarters of a billion people, more than half the population of the country. China consumed more cement in a recent three-year period than the US used in the entire 20th century. Even on paper, it is the most dramatic explosion of economic activity in human history. Seeing it with your own eyes is another experience entirely.

    Acephalic Agile—worse than Waterfall? – Oliver Wyman Labs: Technical
    At least in Waterfall if you did a good job of designing the project, and if you stuck to the spirit of the method, you were to some extent insulated from management noise and ‘dreck effekt’. But the outcome in a badly governed Agile project is that each iteration takes us further off course. Or at least it doesn’t (‘asymptotically’) converge on the right outcome as it should. The result can be even worse than a badly planned Waterfall project, and with more late nights worked along the way. The pain coefficient at the project’s end can also be greater than with the Waterfall. Here it is that Agile can actually be worse than Waterfall.

    How many people with disabilities did you have test the design before you let people try it out? : beta
    I am curious about whether or not you guys even bothered talking to a single person who uses a screen reader/has vision loss or poor vision/ or is totally blind? What about people who can't use a mouse? If you did, can you explain the process by making things hard to access with keyboard, totally unavailable to access with a keyboard, and why you made certain decisions to make things harder to see? EDIT: Reddit has responded with the following, which answers my question with a "None."

    Time to ditch Wikipedia?
    As an active editor for almost 15 years, Cross is very familiar with some of the more arcane Wikipedia rules and guidelines (along with their obscure acronyms) and uses them to justify removing information he dislikes in favour of his own inclusions. Often in a very subtle manner and over a long period of time. Anyone familiar with the work of the people he targets will recognise how one-sided and distorted those entries become.

    ⁂

  • Ongelooflijke vakmensen

    Het waren hoogdagen op Youtube gisteren en eergisteren!

    Twee volledig verschillende video’s, maar alletwee verplicht kijkvoer en on-ge-loof-lijk.

    Om te beginnen, Clickspring’s denk ik meest indrukwekkende tot nog toe:

    En op een andere manier even indrukwekkend, Project Binky:

    ⁂

  • prompt $p$g

    …dat was het allereerste dat elk rechtgeaard mens deed als hij een PC in gang had gezet, lang geleden.

    De prompt veranderen van de default “schijfletter + groterdanteken” naar “pad + groterdanteken”.

    Ik weet nog als de dag van gisteren hoe ik ontdekte dat ANSI escape codes een ding waren, ergens achteraan in een BYTE, en dat het mogelijk was om vanalles te tekenen in de buurt van uw prompt.

    16f695099cc4195e95ac79532018c875

    …en dat was allemaal wel eventjes leutig, maar uiteindelijk ging een mens toch altijd terug naar gewoon standaard prompt $p$g, want waar dienen die kleuren eigenlijk voor?

    Maar! Tegenwoordig is het weer aan de orde! En met een zekere nuttigheid, zelfs!

    Ziet:

    prompt

    Dat is achtereenvolgens:

    • net ingelogd, met mijn usernaam (mvuijlst) en het pad waar ik zit (~) — de usernaam is nuttig wegens dat ik niet altijd met dezelfde user op dezelfde machine zit
    • een virtual environment activeren (refuinterim) en naar een subdirectory gaan (~/refuinterim.be)
    • daar naar nog een subdirectory gaan (~/refuinterim/refint), en meteen te weten komen dat daar een git repository in staat en dat ik in de master branch zit.

    Niet zeer flashy, wel een groot gemak. En jawel, dat werkt ook gewoon met diezelfde ANSI sequences als 35 jaar geleden.

    De kleine dingen het leven, joechei.

    ⁂

  • GDPR-paniekmodus aan

    Ze weten het zelf:

    “By now, you’ve probably read dozens of emails exactly like this one, so we’ll keep it brief like shorts.” “You’re probably tired of all the privacy policy update emails that companies are sending out this month.” “You’ve probably received a few of these types of emails lately”

    … en dan verder gaan met variaties op

    “apologies for this, but to help comply with GDPR consent requirements we need to confirm your data and consent.” “We look forward to continuing to be part of your business.” “We need your permission to keep sharing this great content.”

    Mijn maildoos zit stekevol met boodschappen van mensen en bedrijven in verschillende stadia van paniek, ofdat ik toch alstublieft niet expliciet mijn consent wil geven pretty please.

    Neen, dus. Ik heb aan welgeteld één bedrijf een consent gegeven: Small Town Heroes. Omdat Hendrik het zo vriendelijk vroeg.

    En voor al de andere wacht ik af. Eens zien hoeveel bedrijven ik een boze mail ga mogen sturen eind mei.

    ⁂