Ik zag vandaag, omdat er in bepaalde regio’s van het internet niet naast te kijken was, filmpjes van Reuzegom en dopen.
Bah.
Tales of Drudgery & Boredom.
Ik zag vandaag, omdat er in bepaalde regio’s van het internet niet naast te kijken was, filmpjes van Reuzegom en dopen.
Bah.
⁂
Dat doet eens raar, een weekend dat maar twee dagen duurt.
Mijn halve trouwboek is terug van een week Sevilla, de helft van de kinderen zitten in examens, en voor de rest gebeurt er hier weinig spannends.
Ik heb futloos in de zetel gezeten. Iémand moest het doen.
⁂
Er stond een kom met sossiessen in de frigo. Eén van de kinderen heeft die uit de frigo gehaald, en dan niet meer teruggezet.
De dag erna:
Nephthys heeft ze niet allemaal opgegeten.
Ahem.
⁂
Twee keer klikken in de nieuwe Photoshop Beta, en een foto krijgt wat meer (totaal uitgevonden) context. Dit is mijn overgrootmoeder (bovenaan links) met haar broer en zussen, en haar ouders (zittend):
Ik weet dat het — zeker met zo’n vergelijkdinges — duidelijk is waar er inhoud aan toegevoegd is, maar op het eerste gezicht? Ik denk het niet.
Of deze, van het doodsprentje van diezelfde overgrootmoeder, en van een ver familielid waar de relatie te ingewikkeld van is om uit te leggen:
En ja, ik weet dat de handen er funky uitzien, en dat er rare dingen aan de hand zijn met perspectief en anatomie en alles — maar beeld u in wat dit wordt binnen een jaar of twee!
⁂
Ik kwam deze van Klaus Nomi tegen op de Youtubes:
Dat is een versie van Falling in Love Again door Marlene Dietrich in Der Blaue Engel:
Dat de vertaling is van het origineel Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt:
En dat magistraal geparodieerd wordt door Madeline Kahn in Blazing Saddles:
Daar zit behalve stapels jeugdsentiment ook een quizvraag in, denk ik zo.
⁂
’t Is goed als het werkt, die hele Figma, maar na jaren en jaren bijna uitsluitend in Figma geleefd te hebben is het toch nog altijd vloeken als het erop neerkomt dat er een min of meer werkend prototype moet gemaakt worden.
Statische beelden al wat ge wilt — behalve natuurlijk dat het niet echt CSS-regels zijn die toegepast worden, en dat niet echt alles van stijl kan gebruikt worden: geef de mens die na jaren eindelijk border-top/right/bottom/left en ditto border-radius heeft mogelijk gemaakt een bonus, en geef stampen aan het team dat er na al die tijd nog altijd niet in slaagt om aligneren op pixel grid mogelijk te maken, en ditto met de mensen die zich met fonts bezighouden en met het irritante margin dat geen margin is en padding die niet doet wat een mens ervan verwacht, maar bon, ik weet dat ik aan het zagen ben.
Prototypes daarentegen: dikke, vette miserie. Dingen die in Axure op een ik en gij lukken, zijn in Figma na ettelijke jaren nog altijd onmogelijk. Of nog erger dan onmogelijk, nét niet mogelijk.
Een voorbeeld: een knop doet iets als er over gehoverd wordt. Diezelfde knop doet ook iets als er op geklikt wordt. Wat zegt Figma? Eén van de twee kiezen hé kerels. Aaargh.
Of, waar ik vorige week tegen liep: een tabel met op de rij een “toon een cel met een link-knop en een ‘…’-menuknop”-hover-actie, en dan een “klap de rij open en dicht” op de delen van de rijd die niet het menuutje zijn, een “ga naar pagina” op de link-knop, en een “toon een uitklapmenu” op de “…”-knop van het gehoverde dink.
De individuele elementen daarvan werken, met enerzijds een open- en dichtklapding in mijn dynamic component:
…en anderzijds een hele reeks hover-acties met een “open overlay” op een manueel ingestelde plaats (grr):
…maar die twee gecombineerd? Laat staan een uitklapmenuutje op de juiste plaats? Neuhhh.
Ik heb nul goesting om naar iets gelijk Framer over te stappen, en ik heb eigenlijk nog minder goesting om het in HTML te doen. Het zal dan maar bij één interactie blijven in één scherm van een prototype, en een andere in een ander scherm. En dan het geheel in aparte, statische dingen.
Pff. Brolfigma.
⁂
Ik was thuis en ik nam een random foto van bladluizen op de rozen:
En dan was ik niet thuis en zag ik allemaal stofluizen op een tuintafel en ik had mijn fotomathilde niet mee en aaargh. Ik had die beesten zó graag van dicht met een degelijke lens gefotografeerd in plaats van met een telefoon:
Bewegend beeld is nog wat meer vergevend, dus dan maar een filmpje gemaakt met de digitale zoom:
Tja.
⁂
Ik dacht: een komisch-romantisch licht dingetje waar mensen over en weer reizen in de tijd. Het bleek meer dan dat. Komisch en romantisch zeker dat, maar vooral ontroerend en hartverwarmend.
Ban Ha-ni is zeventien en het meest populaire meisje op haar school. Op een avond loopt ze de straat over tijdens een ruzie met haar vader. Die duwt haar nog net uit de weg van een vrachtwagen maar wordt zelf overreden.
Ha-Ni geeft zichzelf de schuld, vlucht weg van de wereld en breekt al haar vriendschappen af. Twintig jaar later werkt ze in een grootwarenhuis als in een inktvis verklede mascotte om snacks te verkopen.
En dan: Ban Ha-Ni is zeventien en het meest populaire meisje op school. Op een avond loopt ze de straat over tijdens een ruzie met haar vader. Ze wordt bijna overreden, en wordt wakker twintig jaar later.
De 37-jarige en 17-jarige Ha-Ni leren elkaar allerlei bij. De 37-jarige gaat na een samenloop van omstandigheden werken in het hoofdkwartier van de snackproducent, waar tegelijkertijd de zoon van de CEO in de keuken werkt. Die zoon, Han Yoo-Hyun, had twaalf stielen en dertien ongelukkengewijs alle mogelijke krediet (ook financieel) opgebruikt, en als laatste kans moet hij beloven 100 dagen in die keuken te blijven werken.
Samenlopen van omstandigheden, en Yoo-Hyun staat in het krijt bij Ha-Ni, en dan gaan ze samenwerken, en uiteraard vallen ze voor elkaar.
⁂
Maar ’t is meer dan dat, natuurlijk. Misverstanden en dubbele bodems en verraad en tegenverraad, en dan ook nog zussen en schoonzussen en beste vriendinnen en een gemene-maar-misschien-toch-niet-pester van twintig jaar geleden en allerlei.
Nee: schoon. Content van.
⁂
⁂
Ik sprak met een verre collega en ik zei iets in de zin van “misschien maandag of dinsdag”, en dan zei zij dat het maandag verlof is en ik viel uit de lucht en dat is deze maand niet de eerste keer dat mij dat overkomt.
Wel fijn, ha.
⁂
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik haar speech waar tegenwoordig zoveel gedoe over is, niet integraal gezien heb. En ook dat ik een beetje rillingen krijg van modewoorden à la dekolonisatie zoals die tegenwoordig te pas en vaak te onpas gebruikt worden.
Maar ik dacht nu echt dat er niet veel twijfel is dat ongelimiteerde groei als dogma niét de manier is om problemen op te lossen. Dat ontgroeien, degrowth, wel degelijk een weg vooruit is. Consuminderen, om het met Luc Versteylen te zeggen.
Dat is toch niet meer dan logisch? Groei, in de zin van “alsmaar meer bouwen en alsmaar grotere auto’s en alsmaar meer inkomsten” is toch gewoon niet haalbaar op de lange termijn?
En dat wil toch helemaal niet zeggen dat we vooruitgang moeten doen stoppen, of innovatie?
Ik snap het niet goed. Groei om de groei is geen goed idee. Vooruitgang wel. Maar het ene heeft niet 100% met het andere te maken. “Iedereen een eigen SUV en autostrades van overal naar overal” is één oplossing. “Investeren in ruimtelijke ordening en manieren van werken zodat voor veel mensen werk dichter bij huis kan zijn zodat ze er met openbaar vervoer of fiets geraken” is een andere. Ik denk dat de tweede meer onderhoudbaar is dan de eerste. De eerste is groei, de tweede is vooruitgang.
Vreemde discussie.
⁂
Miljaar dit is schoon.
Ik houd zo hard van die twee mensen.
⁂
Kijk nu, Big Electric Cat (of Udo) zit ook in deze beta van Photoshop:
Ik heb hem geinstalleerd omdat ik benieuwd was naar de aRtiFiciËle iNtELliGeNtIe die ze toegevoegd hadden. Het is leutig, in de zin dat het in Photoshop zit en werkt. Het is interessant, want het is duidelijk nog een vorige generatie voor veel dingen (handen, bijvoorbeeld!), wat hopelijk wil zeggen dat het ruimte voor veel verbetering heeft.
Dit is een (Midjourney-)beeld, waar ik een stuk van geselecteerd heb, en dan gezegd “vul dit met een fancy kleedseken”. Niet verkeerd, denk ik dan:
⁂
Ik ben al een paar dagen niets aan het doen met mijn tussentijdse resultaat van werken met data uit Gramps.
Niet dat ik niet weet wat gedaan — verre van! duizend ideeën! — maar ik wil het plezier nog wat uitstellen tot ik ergens een hele dag en nacht heb om in één trok door te werken.
Want eens dat ik het mechanisme heb om data op een propere manier te masseren, kan ik gelijk onbeperkt dingen doen, alleen beperkt door mijn verbeelding.
En ik héb redelijk wat verbeelding voor visualisatie van genealogische gegevens, hoboy.
Ik kijk er zeer hard naar uit, jawel. 🙂
⁂
Ik was op bezoek bij de mensen van TechTransfer om te zien hoe ze met hun huidige software werken.
Ik heb ze hun scherm laten delen en dat opgenomen met Teams: een groot gemak.
Ook een gemak dat hij automatische transcriptie doet van de meeting.
Minder een gemak als hij denkt dat we Engels spreken terwijl we eigenlijk Nederlands spreken:
I think that it’s funny.
Back at your mother, you have.
Anyway.
Can you see that and said, OK, yeah, I’m crazy.
Come on.
Are you sick?
Reekmans harm the woman?
Two clicked alright, but I yeah munching.
So he said the mother.
We’ll talk this. No deal.
Ah, Bush and scheduling service.
Yeah, my man, look so ugly.
You see something?
There’s there’s.
Thank you.
And then the first thing you need next year, well, OK, fine, fine.
And teen.
But I do is I can import OK, we will come soon.
Alternatively, we E well, so that’s the funny this.
So you don’t want to see my sister?
It’s the same thing because.
At a distal name that you have, my dear.
OK, this, I input to ignite the equal in the song so vendon. I think you cut all the time so it’s creating their meals. Binnen and the second and so we tracked worden any email. But you know you have no there’s whether the system is with you always do it.
And also we did this the online carcani automatically now still you have two orders either cannot track it does that is there recording the mother has it the Hans UK told the saccades.
Ethical.
There were ones of sequel and the result, some skins and notes.
Two frugal hey, my phone click found the browser.
She seen it comma.
You need to.
Well, that’s great because, yeah, this mother comes door like any Firefox sets and they and no one was about what you order the explore.
⁂